کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

ارتباط روضه امام جواد با روضه حضرت زهرا (سلام الله علیهما) مجلس سوم روضه امام جواد (علیه السلام) #امام_جواد_شهادت میان حجره غریبانه دست و پا میزد همان که روضه اش آتش به جان ما میزد میان اشهد خود گاه یا رضا میگفت و گاه مادر مظلومه را صدا میزد تمام حاجت او انتقام سیلی بود... ....از آن که مادرشان را به کوچه ها میزد صدای ناله ی او: آه سوختم ،جگرم شراره ها به دل حضرت رضا میزد دلش گرفت برای کسی که در گودال عدو به پیکر او نیزه بی هوا میزد (۱) عرضه بداریم آقاجان دهه ذی الحجه و روز عرفه نزدیکه گفتن اگر در ماه رمضان بخشیده نشدید امید است که در روز عرفه در به روتون باز بشه همه اهل بیت روضه خوان مادرشون بودن پیغمبر روضه زهرا رو خوند فرمود ویل لمن احرق بابها امیرالمومنین کنار بدن زهرا روضه خوند فرمود: قل یا رسول الله عن صفیتک صبری یا رسول الله ببین صبرم تمام شده امام مجتبی یه جور امام حسین یه جور امام صادق علیه السلام یه جور اما بین همه اهل بیت ناله های امام جواد یه جور دیگه است زکریا ابن آدم میگه وارد اتاق شدم دیدم جواد الائمه به فکر فرو رفته دست به زمین میزنه و و به آسمان نگاه میکنه امام رضا وارد شد فرمود بنفسی انت پسرم بابا فدات بشه داری به چی فکر می کنی؟ عرضه داشت بابا فیما صنع بامی فاطمة بابا دارم فکر می کنم مگه مادرم چه گناهی کرده بود! به خدا یه روز از خاک بیرونشون می کشم یه روز انتقام مادرم را میگیرم ... (۲) عرضه بداریم آقاجان یا جواد الائمه نبودی تو کوچه های مدینه تماشا کنی اما دلها بسوزه برا جد غریب شما امیر المومنین نوشتن چند سال بعد ماجرایی پیش آمد خلیفه دوم از چند نفر غرامت گرفت اما از قنفذ چیزی طلب نکرد عباس از امیرالمومنین پرسید چرا از قنفذ غرامت نگرفتن؟ دیدن چشمای علی پر اشک شد، فرمود این جایزه اون تازیانه ای بود که به بازوی زهرا زد ... یا امام جواد شما نبودین مدینه اما امام مجتبی سالها بعد در مجلس معاویه به مغیره فرمود انقدر مادرم رو زدی از بدن مادرم خون جاری شد ... (۱) شعر از مهدی نظری به نقل از کانال اشعار آیینی (۲) متن عربی: حَدَّثَنِي زَكَرِيَّا بْنُ آدَمَ، قَالَ: إِنِّي لَعِنْدَ اَلرِّضَا (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) إِذْ جِيءَ بِأَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ)، وَ سِنُّهُ أَقَلُّ مِنْ أَرْبَعِ سِنِينَ، فَضَرَبَ بِيَدِهِ إِلَى اَلْأَرْضِ، وَ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى اَلسَّمَاءِ فَأَطَالَ اَلْفِكْرَ ، فَقَالَ لَهُ اَلرِّضَا (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): بِنَفْسِي أَنْتَ، لِمَ طَالَ فِكْرُكَ؟ فَقَالَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): فِيمَا صُنِعَ بِأُمِّي فَاطِمَةَ (عَلَيْهَا اَلسَّلاَمُ)، أَمَا وَ اَللَّهِ لَأُخْرِجَنَّهُمَا ثُمَّ لَأُحْرِقَنَّهُمَا، ثُمَّ لَأُذَرِّيَنَّهُمَا، ثُمَّ لَأَنْسِفَنَّهُمَا فِي اَلْيَمِّ نَسْفاً. فَاسْتَدْنَاهُ، وَ قَبَّلَ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي، أَنْتَ لَهَا. يَعْنِي اَلْإِمَامَةَ . دلائل الامامة ج۱ ص۴۰۰ کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

نامردی اینجا باز پابرجاست برگرد مسلم میان کوچه ها تنهاست برگرد . دیشب به یاد چشم های تو نخفتم امشب سرم بر شانه ی غم هاست برگرد . من آب می نوشم ولی از اشک دیده چشمم به یاد لعل تو دریاست برگرد . اینجا برای درهمی سر می فروشند بازار کوفه بعد از این غوغاست برگرد . اینجا گلوی طفل را بوسند با تیر صد حرمله بر گِرد من پیداست برگرد . اینجا تسلّای یتیمان تازیانه است سیلی جواب طفل بی باباست برگرد . سنگ و سر مسلم اگر زیباست اما سنگ و سر زینب چه واویلاست برگرد . . . سید محمد جوادی کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

حضرت مسلم بن عقیل ع به خون چهره دادم غسل از پا تا سر خود را زیارت می‌کنم با دست بسته رهبر خود را به یاد حنجر خونین و کام خشک مولایم لب عطشان نهادم زیر خنجر، حنجر خود را به هر جا پا نهادم بر رویم بستند درها را که بر دیوارها بگذاشتم امشب سر خود را به فرقم هر چه آتش بارد، از گل دوست‌تر دارم که وقف خاک جانان کرده‌ام خاکستر خود را به موج تیغ دشمن دوست را کردم چنان پیدا که گم کردم حساب زخم‌های پیکر خود را عذار نیلی از سیلی کنم تا هدیه بر زهرا فرستادم به همراه سکینه دختر خود را یقین دارم که مولا از برای دیدنم آید که سوی مکّه افکندم نگاه آخر خود را صدای ناله‌ی زهرا به گوشم می‌رسد آری که بالای سرم آورده مولا، مادر خود را الا ای یوسف زهرا میا کوفه که می‌ترسم به چنگ گرگ‌ها بینی علیِّ اکبر خود را میا از کعبه ای مولای من در این منای خون که بینی بر فراز دست، ذبح اصغر خود را به دار عشق (میثم) تا زبان در کام خود داری مگوئی جز ثنای عترت پیغمبر خود را استاد غلامرضا سازگار

🔰روضه های کوتاه حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام 🔸قسمت اول: روضه منزل طوعه شب اول ماه محرم، متعلق به سفیر غریب اباعبدالله الحسینه دلها رو روانه کنیم شهر کوفه پیش اون آقایی که تو کوچه های کوفه داره غریب و تنها می گرده خانواده ای نداره ... تشنه ... خسته ...! (۱) یه وقت رسید در خانه طوعه طوعه دم در ایستاده بود مسلم صدا زد بنده خدا قدری آب داری برای من بیاری تشنه م طوعه آب آورد آب رو نوشید دید دوباره نشسته صدا زد برای من خوب نیست تو اینجا نشستی مگه تو خانواده ای نداری؟ صدا زد خانم! من تو این شهر کسی رو ندارم من مسلم ابن عقیلم طوعه تا نام مسلم رو شنید پناهش داد شب در خانه طوعه به عبادت و دعا مشغول بود (۲) فردا تا دشمن حمله کرد شروع کرد تو کوچه های کوفه مثل شیر بنی هاشمی می جنگید (۳) صدا می زد اقسمت ان لا اقتل الا حرا قسم خوردم جز با آزادگی جون ندم این قدر جنگیدن صدای همه در اومد یه وقت شروع کردن از بالای بام ها سنگ زدن آتش پرتاب کردن (۴) نمی دونم دل مسلم کجا رفت؟ شاید گفت حسین ببین منو دارن سنگ می زنن یه روزی هم خواهرتو تو همین شهر کوفه سنگ می زنن... (۱)الإرشاد ؛ ج‏2 ؛ ص54 ثُمَّ خَرَجَ مِنَ الْبَابِ فَإِذَا لَيْسَ مَعَهُ إِنْسَانٌ فَالْتَفَتَ فَإِذَا هُوَ لَا يَحِسُّ أَحَداً يَدُلُّهُ عَلَى الطَّرِيقِ وَ لَا يَدُلُّهُ عَلَى مَنْزِلِهِ وَ لَا يُوَاسِيهِ بِنَفْسِهِ إِنْ عَرَضَ لَهُ عَدُوٌّ. فَمَضَى عَلَى وَجْهِهِ مُتَلَدِّداً فِي أَزِقَّةِ الْكُوفَةِ لَا يَدْرِي أَيْنَ يَذْهَب‏ (۲) ِهمان ، فَقَالَ لَهَا يَا أَمَةَ اللَّهِ اسْقِينِي مَاءً فَسَقَتْهُ وَ جَلَسَ وَ أَدْخَلَتِ الْإِنَاءَ ثُمَّ خَرَجَتْ فَقَالَتْ يَا عَبْدَ اللَّهِ أَ لَمْ تَشْرَبْ قَالَ بَلَى قَالَتْ فَاذْهَبْ إِلَى أَهْلِكَ فَسَكَتَ ثُمَّ أَعَادَتْ مِثْلَ ذَلِكَ فَسَكَتَ ثُمَّ قَالَتْ لَهُ فِي الثَّالِثَةِ سُبْحَانَ اللَّهِ يَا عَبْدَ اللَّهِ قُمْ عَافَاكَ اللَّهُ إِلَى أَهْلِكَ فَإِنَّهُ لَا يَصْلُحُ لَكَ الْجُلُوسُ عَلَى بَابِي وَ لَا أُحِلُّهُ لَكَ. فَقَامَ وَ قَالَ يَا أَمَةَ اللَّهِ مَا لِي فِي هَذَا الْمِصْرِ مَنْزِلٌ وَ لَا عَشِيرَة (۳) همان ص58 َ فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ بِسَيْفِهِ وَ اقْتَحَمُوا عَلَيْهِ الدَّارَ فَشَدَّ عَلَيْهِمْ يَضْرِبُهُمْ بِسَيْفِهِ حَتَّى أَخْرَجَهُمْ مِنَ الدَّارِ ثُمَّ عَادُوا إِلَيْهِ فَشَدَّ عَلَيْهِمْ كَذَلِك‏. (۴)الإرشاد ؛ ج‏2 ؛ ص58 ِ فَلَمَّا رَأَوْا ذَلِكَ أَشْرَفُوا عَلَيْهِ مِنْ فَوْقِ الْبَيْتِ فَأَخَذُوا يَرْمُونَهُ بِالْحِجَارَةِ وَ يُلْهِبُونَ النَّارَ فِي أَطْنَانِ الْقَصَبِ ثُمَّ يُلْقُونَهَا عَلَيْهِ مِنْ فَوْقِ الْبَيْتِ کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

🔰روضه کوتاه حضرت مسلم بن عقیل 🔸قسمت دوم: گریه حضرت مسلم و پیام ایشان به امام تا مسلمو دستگیر کردن بردن تو کاخ ابن زیاد ملعون یه وقت دیدن مسلم داره گریه می کنه صدا زدن: مسلم تو مرد جنگی! برای تو زشته گریه کنی! صدا زد: مردم من برای خودم گریه نمی کنم... من برای اون آقایی گریه می کنم که دست زن و بچه شو گرفته داره میاد ... ابکی للحسین و آل الحسین (۱) بعد صدا زد هرکی میتونه این پیام رو از طرف من به حسین برسونه پیام بده حسین جان برگرد ...! کوفه میا حسین جان کوفه وفا ندارد ارجع فداک ابی و امی باهل بیتک (۲) (۱) همان ص59، فَقَالَ لَهُ عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ الْعَبَّاسِ السُّلَمِيُّ إِنَّ مَنْ‏ يَطْلُبُ مِثْلَ الَّذِي تَطْلُبُ إِذَا نَزَلَ بِهِ مِثْلُ الَّذِي نَزَلَ بِكَ لَمْ يَبْكِ قَالَ إِنِّي وَ اللَّهِ مَا لِنَفْسِي بَكَيْتُ وَ لَا لَهَا مِنَ الْقَتْلِ أَرْثِي وَ إِنْ كُنْتُ لَمْ أُحِبَّ لَهَا طَرْفَةَ عَيْنٍ تَلَفاً وَ لَكِنْ‏ أَبْكِي لِأَهْلِي الْمُقْبِلِينَ إِلَيَّ أَبْكِي لِلْحُسَيْنِ ع وَ آلِ الْحُسَيْنِ. (۲) ؛ ص59 يَقُولَ لَهُ إِنَّ ابْنَ عَقِيلٍ بَعَثَنِي إِلَيْكَ وَ هُوَ أَسِيرٌ فِي أَيْدِي الْقَوْمِ لَا يَرَى أَنَّهُ‏ يُمْسِي حَتَّى يُقْتَلَ وَ هُوَ يَقُولُ‏ ارْجِعْ فِدَاكَ أَبِي وَ أُمِّي بِأَهْلِ بَيْتِكَ وَ لَا يَغُرُّكَ‏ أَهْلُ الْكُوفَةِ فَإِنَّهُمْ أَصْحَابُ أَبِيكَ الَّذِي كَانَ يَتَمَنَّى فِرَاقَهُمْ بِالْمَوْتِ ج‏2 ؛ ص63 فَصَعِدَ بِهِ وَ هُوَ يُكَبِّرُ وَ يَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ يُصَلِّي عَلَى رَسُولِهِ وَ يَقُولُ اللَّهُمَّ احْكُمْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ قَوْمٍ‏ غَرُّونَا وَ كَذَبُونَا وَ خَذَلُونَا وَ أَشْرَفُوا بِهِ عَلَى مَوْضِعِ الْحَذَّائِينَ الْيَوْمَ فَضُرِبَتْ عُنُقُهُ وَ أُتْبِعَ جَسَدُهُ رَأْسَهُ. کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

🔰روضه کوتاه حضرت مسلم 🔸قسمت سوم: روضه دار الاماره و گودال قتلگاه مسلم رو بالای دار الاماره بردن اول سر مطهرشو جدا کردن بعد بدن مطهرشو از بالا به زمین انداختن (۱) توکوچه های کوفه می کشیدن (۲) باز عرض کنیم آقاجان اینجا سرشما رو جدا کردن بچه هات خواهرت نبود تماشا کنه دلها بسوزه برای خواهری که آمد بالای بلندی نگاه کنه ببینه والشمر جالس علی صدر الحسین ... . (۱)الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ؛ ج‏2 ؛ ص63 فَصَعِدَ بِهِ وَ هُوَ يُكَبِّرُ وَ يَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ يُصَلِّي عَلَى رَسُولِهِ وَ يَقُولُ اللَّهُمَّ احْكُمْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ قَوْمٍ‏ «2» غَرُّونَا وَ كَذَبُونَا وَ خَذَلُونَا وَ أَشْرَفُوا بِهِ عَلَى مَوْضِعِ الْحَذَّائِينَ الْيَوْمَ فَضُرِبَتْ عُنُقُهُ وَ أُتْبِعَ جَسَدُهُ رَأْسَهُ. (۲) الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ؛ ج‏2 ؛ ص74 َ قَالَ نَعَمْ لَمْ أَخْرُجْ مِنَ الْكُوفَةِ حَتَّى قُتِلَ مُسْلِمُ بْنُ عَقِيلٍ وَ هَانِئُ بْنُ عُرْوَةَ وَ رَأَيْتُهُمَا يُجَرَّانِ‏ بِأَرْجُلِهِمَا فِي السُّوقِ. و نیز: الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ؛ ج‏2 ؛ ص64 وَ فِي مُسْلِمِ بْنِ عَقِيلٍ وَ هَانِئِ بْنِ عُرْوَةَ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِمَا يَقُولُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَيْرِ الْأَسَدِيُّ- إِنْ كُنْتِ لَا تَدْرِينَ مَا الْمَوْتُ فَانْظُرِي‏ إِلَى هَانِئٍ فِي السُّوقِ وَ ابْنِ عَقِيلِ‏ تَرَيْ جَسَداً قَدْ غَيَّرَ الْمَوْتُ وَجْهَهُ‏ وَ نَضْحَ دَمٍ قَدْ سَالَ كُلَّ مَسِيل‏ کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

🔰رسیدن خبر شهادت مسلم به سیدالشهدا 🔸گويند: چون حسين عليه السّلام از زرود حركت فرمود، مردى از بنى اسد را ديد و از او درباره اخبار كوفه پرسيد. گفت: « هنوز از كوفه بيرون نيامده بودم كه مسلم بن عقيل و هانى بن عروة كشته شدند و خود ديدم كودكان پاهاى آن دو را گرفته‏[ بودند] و بر زمين مى‏كشيدند.» امام حسين عليه السّلام انّا للّه فرمود و گفت:« جانهاى خود را در پيشگاه الهى حساب مى‏كنيم.» آن مرد به امام حسين گفت:« اى پسر رسول خدا! تو را به خدا سوگند مى‏دهم كه جان خود را حفظ كنى و جانهاى افراد خاندانت را كه همراه تو مى‏بينم. به جاى خود برگرد و رفتن به كوفه را رها كن كه به خدا سوگند در آن شهر براى تو ياورى نيست.» فرزندان عقيل كه همراه آن حضرت بودند، گفتند:« ما را پس از مرگ برادرمان مسلم، نيازى به زندگى نيست و هرگز برنمى‏گرديم تا كشته شويم.» امام عليه السّلام هم فرمود:« پس از ايشان خيرى در زندگى نيست.» و حركت فرمود. \J دامغانى، ترجمه اخبار الطّوال،/ 294- 295\E 🔸متن عربی: قالوا: و لمّا رحل الحسين من زرود، تلقّاه رجل من بني أسد، فسأله عن الخبر، فقال: لم أخرج من الكوفة حتّى قتل مسلم بن عقيل و هانئ بن عروة، و رأيت الصّبيان يجرّون بأرجلهما. فقال: إنّا للّه و إنّا إليه راجعون، عند اللّه نحتسب أنفسنا. فقيل له: ننشدك اللّه يا ابن رسول اللّه في نفسك، و أنفس أهل بيتك هؤلاء الّذين نراهم‏ معك، انصرف إلى موضعك، ودع المسير إلى الكوفة، فو اللّه ما لك بها ناصر. فقال بنو عقيل- و كانوا معه-: ما لنا في العيش بعد أخينا مسلم حاجة، و لسنا براجعين حتّى نموت. فقال الحسين: فما خير في العيش بعد هؤلاء. و سار. الدّينوري، الأخبار الطّوال،/ 246 موسوعة الامام الحسين(عليه‏السلام) ؛ ج‏2 ؛ ص281 کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

🔰روضه کوتاه حضرت مسلم 🔸ارتباط روضه حضرت مسلم با روضه حضرت زهرا مسلم رو بالای دار الاماره بردن اول سر مطهرشو جدا کردن بعد بدن مطهرشو از بالا به زمین انداختن توکوچه های کوفه می کشیدن بگیم آقاجان یا حضرت مسلم! اینجا شما رو تو کوفه تو کوچه ها کشیدن اما همسری نبود تماشا کنه دلها بسوزه برای عموی غریب شما امیرالمومنین ... یه روزیم تو مدینه علی رو جلوی چشم زهرا تو کوچه ها می کشیدن ... کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

🔰شهادت عبدالله بن مسلم بن عقیل (فرزند برومند مسلم بن عقیل (ع)) 🔸فرزندان عقيل بن ابى طالب، نقش مؤثّرى در نهضت حسينى داشتند. علاوه بر مُسلم بن عقيل، برادرانش جعفر و عبد اللّه و عبد الرحمان، و نيز فرزند يكى ديگر از برادرانش، محمّد بن ابى سعيد همگى در اين راه، به شهادت رسيدند. لذا امام زين العابدين عليه السلام، ابراز علاقه ويژه اى نسبت به فرزندان عقيل داشت. 🔸 در روايات آمده است كه به ايشان گفته شد: ما بالُكَ تَمِيلُ إلَى بَنِي عَمِّكَ هَؤلاءِ ...؟أجاب: إنّي أذكُرُ يَومَهُم مَعَ أبي عَبدِاللّه ِ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام، فَأرِقُّ لَهُم. كامل الزيارات ابن قولويه قمي: ص ٢١٤ ح ٣٠٧. 🔸ترجمه: به امام سجاد گفته شد: تو را چه مى شود كه به اين عموزاده هايت ( فرزندان عقيل )، بيشتر متمايلى؟ امام عليه السلام پاسخ داد: آن روزِ سختشان با ابا عبد اللّه حسين بن على عليه السلام را به ياد مى‌آورم و دلم برايشان مى سوزد. 🔸عبدالله بن مسلم بن عقيل، يكي از اصحاب امام حسين و از شهداي كربلا سنّ او هنگام شهادت ٢٦ سال گزارش شده است. برخى وى را نخستين شهيدِ خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله دانسته اند و بر پايه گزارش شمارى از منابع وى پس از على اكبر عليه السلام به شهادت رسيده است.نام او در زيارت هاى «ناحيه مقدسه» آمده است. در «زيارت ناحيه مقدّسه» امام زمان مي‌فرمايد: 🔸السَّلامُ عَلَى القَتيلِ ابنِ القَتيلِ، عَبدِ اللّه ِ بنِ مُسلِمِ بنِ عَقيلٍ و لَعَنَ اللّه ُ قاتِلَهُ عامِرَ بنَ صَعصَعَةَ. 🔸ترجمه: سلام بر كُشته شده ، پسر كُشته شده ، عبد اللّه بن مسلم بن عقيل ! لعنت خدا بر قاتل او عامِر بن صَعصَعه 🔸كيفيت شهادت عبدالله بن مسلم بن عقيل در روز عاشورا: امالي، شيخ صدوق: ص ٢٢٥ و روضة الواعظين، ابن فتّال نيشابوري: ص ٢٠٧. الأمالي للصدوق عن عبد اللّه بن منصور عن جعفر بن محمّد بن عليّ بن الحسين عن أبيه عن جدّه زين العابدين عليهم السلام: بَرَزَ مِن بَعدِهِ [أي بَعدِ هِلالِ بنِ حَجّاجٍ ] عَبدُ اللّه بنُ مُسلِمِ بنِ عَقيلِ بنِ أبي طالِبٍ، وأنشَأَ يَقولُ: أقسَمتُ لا اُقتَلُ إلّا حُرّا وقَد وَجَدتُ المَوتَ شَيئاً مُرّا أكرَهُ أن اُدعى جَباناً فَرّا إنَّ الجَبانَ مَن عَصى وفَرّا ترجمه به نقل از سایت حاج میثم مطیعی کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

🔰زیارت حضرت مسلم بن عقیل هنگامى که از اعمال مسجد کوفه فارغ شدى به سوى قبر مسلم بن عقیل (رضوان الله تعالى علیه) ـ سفیر مخصوص امام حسین(علیه السلام) و نخستین شهید از خیل شهیدان کربلا ـ که در کنار مسجد است مى روى و نزد آن قبر شریف مى گویى: اَلْحَمْدُ للهِِ الْمَلِکِ الْحَقِّ الْمُبینِ، اَلْمُتَصاغِرِ لِعَظَمَتِهِ جَبابِرَةُ الطّاغینَ، ستایش از آن خداى پادشاه برحقّ آشکار آن که کوچک گردند در برابر عظمتش گردن کشان سرکش اَلْمُعْتَرِفِ بِرُبُوبِیَّتِهِ جَمیعُ اَهْلِ السَّمواتِ وَالاَْرَضینَ، اَلْمُقِرِّ بِتَوْحیدِهِ و آن کس که اعتراف دارند به پروردگاریش همه اهل آسمانها و زمینها و اقرار دارند به یگانگیش سآئِرُ الْخَلْقِ اَجْمَعینَ، وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِ الاَْنامِ، وَاَهْلِ بَیْتِهِ الْکِرامِ، همه مخلوقات به تمامى و درود خدا بر آقاى تمامى بشر و خاندان گرامیش صَلاةً تُقِرُّ بِها اَعْیُنَهُمْ، وَتُرْغَمُ بِها اَنْفَ شانِئِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الاِْنْسِ درودى که روشن گردانى بدان دیدگانشان را و به خاک بمالى بدان بینى بدگویشان را از جن و انس اَجْمَعینَ، سَلامُ اللهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ، وَسَلامُ مَلائِکَتِهِ الْمُقَرَّبینَ، وَاَنْبِیآئِهِ همگى سلام خداى والاى بزرگ و سلام فرشتگان مقرّبش و پیمبران الْمُرْسَلینَ، وَ اَئِمَّتِهِ الْمُنْتَجَبینَ، وَعِبادِهِ الصّالِحینَ، وَجَمیعِ الشُّهَدآءِ مرسلش و پیشوایان برگزیده اش و بندگان شایسته اش و همه شهیدان وَالصِّدّیقینَ، وَالزّاکِیاتُ الطَّیِّباتُ فیـما تَغْتَدى وَتَرُوحُ، عَلَیْکَ یا مُسْلِمَ و راستگویان و درودهاى پاکیزه و پاک در بامداد و پسین بر تو اى مسلم بْنَ عَقیلِ بْنِ اَبیطالِب، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلاةَ، بن عقیل بن ابى طالب و رحمت خدا و برکاتش گواهى دهم که براستى تو برپا داشتى نماز را وَآتَیْتَ الزَّکاةَ، وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَجاهَدْتَ فِى و بدادى زکات را و امر کردى به معروف (کار نیک) و نهى کردى از منکر(کار زشت) و جهاد کردى در اللهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَقُتِلْتَ عَلى مِنْهاجِ الْمُجاهِدینَ فى سَبیلِهِ، حَتّى لَقیتَ راه خدا آن طور که شاید و کشته شدى بر راه جهادکنندگان در راه خدا تا این که خداى عزّوجل را دیدار کردى اللهَ عَزَّوَجَلَّ، وَ هُوَ عَنْکَ راض، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللهِ، وَبَذَلْتَ در حالى که او از تو خشنود بود و گواهى دهم که تو براستى وفا کردى به پیمان خدا و بدادى جان نَفْسَکَ فى نُصْرَةِ حُجَّةِ اللهِ وَابْنِ حُجَّتِهِ، حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ، اَشْهَدُ لَکَ خود را در یارى حجّت و فرزند حجّت خدا تا این که مرگ به سراغت آمد گواهى دهم براى تو بِالتَّسْلیمِ وَالْوَفآءِ وَالنَّصیحَةِ، لِخَلَفِ النَّبِىِّ الْمُرْسَلِ، وَالسِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ، به این که تسلیم گشتى و وفادارى و خیرخواهى کردى براى یادگار پیمبر مرسل و آن سبط (نوه) برگزیده وَالدَّلیلِ الْعالِمِ، وَالْوَصِىِّ الْمُبَلِّغِ، وَالْمَظْلُومِ الْمُهْتَضَمِ، فَجَزاکَ اللهُ عَنْ و راهنماى دانشمند و وصى تبلیغ کننده وآن ستمدیده اى که حقش را پایمال کردند پس خداوند پاداش دهد تو را از رَسُولِهِ وَعَنْ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، وَعَنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، اَفْضَلَ الْجَزآءِ بِما جانب پیامبرش و از امیر مؤمنان و از حسن و حسین بهترین پاداشها را به خاطر صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ وَاَعَنْتَ، فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، لَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ، وَلَعَنَ آن بردبارى و پاداش جویى و کمکى که کردى و چه خوب است خانه سرانجام تو خدا لعنت کند کسى که تو را کُشت و خدا لعنت کند اللهُ مَنْ اَمَرَ بِقَتْلِکَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَکَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنِ افْتَرى عَلَیْکَ، وَلَعَنَ کسى که دستور داد به کُشتنت و خدا لعنت کند کسى که به تو ستم کرد و خدا لعنت کند کسى را که بر تو دروغ بست و خدا لعنت اللهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّکَ، وَاسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِکَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ بایَعَکَ وَ غَشَّکَ، کند کسى که نادانى کرد در حقّ تو و سبک شمرد حرمت تو را و خدا لعنت کند کسى که با تو بیعت کرد و فریبت داد وَخَذَلَکَ وَاَسْلَمَکَ، وَمَنْ اَلَبَّ عَلَیْکَ وَ لَمْ یُعِنْکَ، اَلْحَمْدُللهِِ الَّذى جَعَلَ و دست از یاریت برداشته تو را تسلیم دشمن کرد و آن که دشمن را بر علیه تو شوراند و کمکت نکرد ستایش خدایى را که النّارَ مَثْویهُمْ، وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ، اَشْهَدُ اَنَّکَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً، وَاَنَّ اللهَ دوزخ را جایگاه ایشان قرار داد و بد جایگاهى است براى واردین گواهى دهم که براستى تو مظلوم کشته شدى و حتماً خداوند

🔰ادامه زیارت حضرت مسلم بن عقیل مُنْجِزٌ لَکُمْ ما وَعَدَکُمْ، جِئْتُکَ زائِراً عارِفاً بِحَقِّکُمْ، مُسَلِّماً لَکُمْ، تابِعاً وفا کند به آن وعده اى که به شما داده است آمده ام به درگاهت براى زیارت و شناسایم به حقّ شما و تسلیم شمایم و پیرو لِسُنَّتِکُمْ، وَنُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّةٌ، حَتّى یَحْکُمَ اللهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ، طریقه و روش شما هستم و یاریم براى شما آماده است تا این که خدا حکم فرماید و او بهترین حکم کنندگان است فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ عَدُوِّکُمْ، صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ، وَ عَلى اَرْواحِکُمْ پس با شمایم با شما نه با دشمن شما درودهاى خدا بر شما و بر ارواحتان وَاَجْسادِکُمْ وَشاهِدِکُمْ وَغائِبِکُمْ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَ و بر اجسادتان و بر حاضر و غایبتان و سلام بر شما و رحمت خدا بَـرَکـاتُـهُ، قَتَـلَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ بِـالاَْیْدى وَ الاَْلْـسُنِ.(1) و برکاتش، بکشد خدا آن مردمى که شما را کشتند بوسیله دستها و زبانهاشان. یادآورى: «مزار کبیر» بخشى از کلمات فوق را به منزله اذن دخول قرارداده است.(2) آنگاه اشاره به ضریح کرده، مى گویى: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ، اَلْمُطیعُ للهِِ وَلِرَسُولِهِ، وَلاَِمیرِ سلام بر تو اى بنده شایسته پیرو خدا و رسولش و امیر الْمُؤْمِنینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، اَلْحَمْدُ للهِِ، وَسَلامٌ عَلى مؤمنان و حسن و حسین علیهم السّلام ستایش براى خدا است و سلام بر عِبادِهِ الَّذینَ اصْطَفى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ بندگان برگزیده خدا (یعنى) محمّد و آل او و سلام بر شما و رحمت خدا و برکاتش وَمَغْفِرَتُهُ، وَعَلى رُوحِکَ وَبَدَنِکَ، اَشْهَدُ اَنَّکَ مَضَیْتَ عَلى ما مَضى عَلَیْهِ و آمرزشش و بر روح تو و بدنت گواهى دهم که تو براستى برفتى بر همان راهى که رفتند بر آن الْبَدْرِیُّونَ والْمُجاهِدُونَ فى سَبیلِ اللهِ، اَلْمُبالِغُونَ فى جِهادِ اَعْدآئِهِ جنگجویان بدر و جهادکنندگان در راه خدا و کوشش کنندگان در پیکار دشمنان خدا وَ نُصْرَةِ اَوْلِیآئِهِ، فَجَزاکَ اللهُ اَفْضَلَ الْجَزآءِ، وَاَکْثَرَ الْجَزآءِ، وَاَوْفَرَ جَزآءِ و یارى دوستانش پس خدایت پاداش دهد بهترین پاداش و بیشترین پاداش و شایان ترین پاداش اَحَد مِمَّنْ وَفى بِبَیْعَتِهِ، وَاسْتَجابَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَاَطاعَ وُلاةَ اَمْرِهِ، اَشْهَدُ هر کدامیک از آنها که وفا کرد به بیعتش و پاسخ داد به دعوتش و پیروى کرد از زمامداران فرمانش گواهى دهم اَنَّکَ قَدْ بالَغْتَ فِى النَّصیحَةِ، وَاَعْطَیْتَ غایَةَ الْمَجْهُودِ، حَتّى بَعَثَکَ اللهُ فِى که تو کوتاهى نکردى در خیرخواهى و حد اعلاى کوشش را کردى تا این که خداوند تو را برانگیخت در الشُّهَدآءِ، وَجَعَلَ رُوحَکَ مَعَ اَرْواحِ السُّعَدآءِ،وَاَعْطاکَ مِنْ جِنانِهِ اَفْسَحَها زمره شهیدان و قرار داد روح تو را با ارواح نیک بختان و بداد به تو از بهشتش وسیعترین مَنْزِلاً، وَاَفْضَلَها غُرَفاً، وَرَفَعَ ذِکْرَکَ فِى الْعِلِّیّینَ، وَحَشَرَکَ مَعَ النَّبِیّینَ منزلها و بهترین غرفه ها را و بالا برد نامت را در جایگاههاى بلند و تو را محشور کرد با پیمبران وَالصِّدّیقینَ وَالشُّهَدآءِ وَالصّالِحینَ، وَحَسُنَ اوُلئِکَ رَفیقاً، اَشْهَدُ اَنَّکَ لَمْ و صدیقان و شهیدان و شایستگان و چه نیکو رفیقانى هستند گواهى دهم که براستى تو تَهِنْوَلَمْ تَنْکُلْ،وَاَنَّکَ قَدْمَضَیْتَ عَلى بَصیرَة مِنْ اَمْرِکَ،مُقْتَدِیاًبِالصّالِحینَ، سستى نکردى و کُندى نورزیدى و با بینایى کامل در کار خویش گام برداشتى به شایستگان اقتدا کردى وَمُتَّبِعاً لِلنَّبِیّینَ، فَجَمَعَ اللهُ بَیْنَنا وَبَیْنَکَ، وَبَیْنَ رَسُولِهِ وَاَوْلِیآئِهِ فى و از پیمبران پیروى نمودى پس خدا گرد آورد میان ما و تو و میان پیامبر و دوستانش مَنازِلِ الْمُخْبِتینَ، فَاِنَّهُ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ* در منزلگاههاى بندگان فروتن او که براستى او مهربانترین مهربانان است