صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین تا نیک‌یقین‌کند که‌این‌کشته‌ی‌کیست با دیده ی معرفت در آن تن نگریست عریان بدنی بدید کز تیغ و سنان اعداد جراحتش هزار است‌ودویست چون‌دید سرش‌بریده از راه‌قفاست وان پیکر انورش لگدکوب جفاست دانست‌یقین که‌باشد‌این‌جسم‌امام زیرا که بلا همیشه بر اهل ولاست #فؤادکرمانی آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110

ناگاه چشم دختر زهرا در آن میان بر پیکر شریف امام زمان فتاد بی‌اختیار نعرهٔ هذا حسین او سر زد چنانکه آتش از او در جهان فتاد پس با زبان پر گله آن بضعةالرسول رو در مدینه کرد که یا ایهاالرسول این کشتهٔ فتاده به هامون حسین توست وین صید دست و پا زده در خون حسین توست این ماهی فتاده به دریای خون که هست زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست این خشک لب فتاده دور از لب فرات کز خون او زمین شده جیحون حسین توست چون روی در بقیع به زهرا خطاب کرد وحش زمین و مرغ هوا را کباب کرد کای مونس شکسته دلان حال ما ببین ما را غریب و بی‌کس و بی‌آشنا ببین اولاد خویش را که شفیعان محشرند در ورطهٔ عقوبت اهل جفا ببین تنهای کشتگان همه در خاک و خون نگر سرهای سروران همه بر نیزه‌ها ببین آن سر که بود بر سر دوش نبی مدام یک نیزه‌اش ز دوش مخالف جدا ببین آن تن که بود پرورشش در کنار تو غلطان به خاک معرکهٔ کربلا ببین

این پیراهن چقد می‌ارزه به یاد گودال تنم میلرزه دیدم که پیراهنت رو دریدن من زنده بودم سرت رو بریدن آتیش به چادر نمازم کشیدن تو رفتی و نیزت قاتل من و رباب شد تو رفتی و گردنبد خواهرت طناب شد

حسین جان من بی وضو موی تو را شانه نکردم حالا به دنبال سرت باید بگردم روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد قربان آن آقا که انگشتر ندارد یک جای سالم اندر آن پیکر ندارد جایی برای بوسه ی مادر ندارد

جمع نمیشه هیج جوره تسبیحی که شد دونه دونه یه علی داشتم که آنم بین دست این و اونه از جیگرش صدا میزد ولدی علی اکبرم #مازیار