#پاسخ_شبهات 💢کانال های ضد دین می گویند #پیامبر به قدری #شهوتی بود که حتی با زنانش در حال #حیض نزدیکی می کرد. آیا واقعیت دارد؟ #پاسخ در این رابطه روایاتی #جعلی در کتب #اهل_سنت دیده می شود. #بخاری از #عایشه نقل می کند: «فیباشرنی و انا حائض » «پیامبر با من مباشرت می کرد در حالی که من حائض بودم» 📚صحیح بخاری ج1 ص209 «هر یک از ما #زنان_پیامبر زمانی که حیض بودیم و پیامبر قصد #مباشرت با ما را داشت امر می کرد که آزار (نوعی پوشش) در شدت حیض به تن کنیم سپس با همسرش #مباشرت می کرد » 📚صحیح بخاری ج1 ص210 📚صحیح مسلم ج1 ص242 این روایات #خلاف #قرآن و #سنت پیامبر بوده و #جعلی و #مردود است، راوی آن در نزد ما #کذاب معرفی شده است. ✅ #امام_صادق (ع) فرمود: «سه تن بودند که بر پیامبر پیوسته #دروغ می بستند، #ابوهریره و $انس_بن_مالک و یک #زن » 📚بحار الانوار ج2 ص217 #قرآن می گوید: « در حالت #قاعدگی از زنان کناره گیری کنید و با آنان #نزدیکی ننمایید تا پاک شوند» 📚بقره 222 ✅چگونه ممکن است پیامبری که از جانب #قرآن به عنوان #الگو و #اسوه مردم معرفی شده است ( احزاب21) که از هر آنچه بر او #وحی می شود #تبعیت می کند ( انعام 50) به این #دستور_الهی توجه نکند و در حالت #حیض با همسرانش نزدیکی کند. ✅ در حالی که خود علمای #اهل_سنت نقل می کنند که پیامبر فرمود: «هر کس با همسرش در حالت #حیض نزدیکی کند، به آنچه بر محمد نازل شده #کافر شده است » 📚سنن ترمذی ج1 ص273 ✅ البته #علمای_اهل_سنت از روایات مذکور چنین پاسخ می دهند که واژه « #مباشرت » که در روایات آمده به معنای #جماع نمی باشد بلکه معانی مختلفی دارد که یکی از آن معنی #همبستری و #ملاعبه بدون نزدیکی می باشد. #ابن_منظور می نویسد: « مباشره المراه #ملامستها » 📚لسان العرب ج4 ص61 ✅یعنی زمانی که مرد با #همسرش #ملاعبه و #ملامسه داشته باشد اگر چه جماع نکند واژه #مباشرت کردن به کار می رود، بنابراین روایات مذکور از #عایشه تنها دلالت بر ملاعبه و ملامسه پیامبر با همسرانش در حال حیض دارد که #حرام نمی باشد. @Roznegaar

🌀 یکی از نیازهای مهم ما نیاز به اسوه است 🌀 خیلی از حرف‌ها با رفتار منتقل می‌شود نه با گفتار 🌀 کسی که مدیر می‌شود، باید خودش را الگوی دیگران بداند 💠 بی‌تو به‌سر نمی‌شود(ج۱۱) 🔹 دربارۀ اینکه «چرا به امام نیاز داریم؟» دلایلی ذکر شد. یکی دیگر از دلایل نیاز ما به امام، «نیاز به اسوه» است. البته نیاز به #اسوه هم می‌تواند ذیل همان نیاز به تعلیم و هدایت‌گری قرار گیرد(که قبلاً بیان شد) اما اسوه‌بودن، در واقع غیر از تعلیمِ صرف است، شاید بتوان گفت که اسوه بودن، تعلیم و هدایت‌گری در مقام رفتار است. 🔹 چرا ما به اسوه نیاز داریم؟ برای اینکه خیلی از حرف‌ها را به زبان نمی‌شود گفت اما با رفتار می‌شود منتقل کرد، #امام_صادق (ع) فرمودند: «كُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُم‏» به غیر از زبان خودتان، مردم را دعوت کنید. 🔹 چرا فیلم‌های نمایشی و سینمایی و سریال‌ها تأثیرگذار‌تر هستند؟ به‌دلیل اینکه یک رفتار را نشان می‌دهند. همه‌چیز با گفتار قابل انتقال نیست. 🔹 اسوه‌ها، شدنی‌بودنِ خیلی از رفتارهای خوب را برای مردم جا می‌اندازند؛ یعنی کارهایی که خیلی‌ها ممکن است آن را «نشدنی» تلقی کنند. مثلاً ما اگر #دفاع_مقدس را پشت سر نگذاشته بودیم و حماسۀ #شهدا را ندیده بودیم، باورِ اینکه «یک ملت می‌تواند در مقابل یک جهان مقاومت کند!» خیلی سخت بود. 🔹 بحث اسوه‌بودن صرفاً مربوط به #امامان_معصوم نیست، هر کسی که در جامعه، مدیر می‌شود باید #الگو باشد. #امام_علی (ع) به محمدبن‌ابی‌بکر می‌فرماید: حالا که والی شده‌ای نفس خودت را برای مسلمین، اسوه قرار بده؛ مردم وقتی به تو نگاه می‌کنند، تو را به‌عنوان اسوه بپذیرند «اجْعَلْ نَفْسَكَ أُسْوَةً لِقَرِيبِ الْمُسْلِمِينَ وَ بَعِيدِهِم» 🔹 أمیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: مردم بیشتر شبیه به امراء و مدیران جامعه هستند تا شبیه به پدر و مادرهای خودشان. (تحف‌العقول/۲۰۸) حالا ببینید یک مدیر چقدر باید مواظب رفتار و گفتار خودش باشد؟ 👤 استاد #علیرضاپناهیان 🚩حرم امام رضا - ۹۹.۰۲.۱۷ 👈🏻 صوت و متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6351 @Roznegaar