🔻از #قرآن_کریم بپرس:
🔸گاهی #زندگی بر انسان سخت می‌شود! علت آن چیست؟
وَمَنْ أَعْرَ‌ضَ عَن ذِكْرِ‌ي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُ‌هُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾
و هر كس از ياد من دل بگرداند، در حقيقت، زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت، و روز #رستاخيز او را نابينا محشور مى‌كنيم.»
📚 #سوره_طه – آیه 124
@Roznegaar
روزنگار
#هر_صبح_یک_آیه #قرآن_کریم 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 *«وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعً
❇ #تفسیر_آیه
در آیه بعد، پیرامون #سرنوشت_مشرکان در #رستاخیز بحث مى شود، تا روشن گردد: آنها با اتکاء به #مخلوقات ضعیفى همچون بت ها نه آرامشى براى خود در این جهان فراهم ساختند و نه در جهان دیگر و مى گوید:
آن روز که همه اینها را یک جا #مبعوث مى کنیم سپس به #مشرکان مى گوئیم: معبودهاى ساختگى شما که آنها را #شریک_خدا مى پنداشتید کجا هستند ؟
(وَ یَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمیعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذینَ أَشْرَکُوا أَیْنَ شُرَکاؤُکُمُ الَّذینَ کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ).
چرا به یارى شما نمى شتابند؟ چرا هیچ گونه اثرى از قدرت نمائى آنها در این عرصه وحشتناک دیده نمى شود؟
« #تفسیر_نمونه /
ذیل آیه ۲۲ #سوره_انعام »
@Roznegaar
روزنگار
#هر_صبح_یک_آیه #قرآن_کریم 🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 *«ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُه
❇ #تفسیر_آیه
در این آیه به این بحث توجه مى دهد:
مگر بنا نبود آنها در مشکلات، شما را #یارى کنند؟ و شما به این امید به آنها #پناه مى بردید؟ پس چرا کمترین اثرى از آنها دیده نمى شود؟
آنها در بهت، حیرت و وحشت عجیبى فرو مى روند و پاسخى در برابر این سؤال ندارند جز این که: سوگند یاد کنند:
به خدا قسم ما هیچ گاه #مشرک نبودیم به گمان این که: در آنجا نیز مى توان حقائق را انکار کرد
(ثُمَّ لَمْ تَکُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلاّ أَنْ قالُوا وَ اللّهِ رَبِّنا ما کُنـّا مُشْرِکینَ).
در این که #فتنه در آیه فوق، به چه معنى است، میان مفسران گفتگو است:
بعضى آن را به معنى پوزش و معذرت.
بعضى به معنى پاسخ.
و بعضى به معنى شرک گرفته اند.
این احتمال نیز در تفسیر آیه وجود دارد که: منظور از فتنه و افتنان همان دلباختگى به چیزى است، یعنى نتیجه #دلباختگى آنها به #شرک و #بت_پرستى که پرده اى بر روى اندیشه و خِرَد آنها افکنده، این شده است: در #قیامت که پرده ها کنار مى رود، متوجه خطاى بزرگ خود بشوند، و از اعمال خود بیزارى جویند و به کلى انکار کنند.
🌼🌼🌼
و اصل فتنه در لغت چنان که راغب در مفردات مى گوید: آن است که طلا را در آتش بیفکنند و زیر فشار حرارت قرار دهند، تا باطن آن آشکار گردد و معلوم شود خالص است یا ناخالص؟
این معنى را در آیه فوق مى توان به عنوان یک تفسیر دیگر پذیرفت; زیرا آنها هنگامى که در روز #رستاخیز در فشار سخت و وحشت هاى آن روز فرو مى روند بیدار مى شوند و به خطاى خود واقف مى گردند و براى نجات خود اعمال گذشته را انکار مى کنند.
« #تفسیر_نمونه
ذیل آیه ۲۳ #سوره_انعام »
@Roznegaar
❇ #تفسیر_آیه
در این آیه، به #خسران و زیان #منکران_معاد و #رستاخیز اشاره کرده، مى فرماید:
آنها که #ملاقات_پروردگار را #انکار کردند مسلّماً گرفتار زیان شدند
(قَدْ خَسِرَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِلـِقاءِ اللّهِ).
منظور از ملاقات پروردگار، همان طور که قبلاً اشاره شد، یا #ملاقات_معنوى و #ایمان_شهودى است ( #شهود_باطنى ).
و یا ملاقات صحنه هاى رستاخیز و پاداش و جزاى او است.
پس از آن مى گوید:
این انکار براى همیشه ادامه نخواهد یافت، و تا زمانى خواهد بود که ناگهان رستاخیز بر پا شود، و آنها در برابر این صحنه هاى وحشتناک قرار گیرند و نتائج اعمال خود را با چشم خود ببینند، در این موقع، فریاد آنها بلند مى شود:
اى واى بر ما! چقدر درباره چنین روزى کوتاهى کردیم؟!
(حَتّى إِذا جاءَتْهُمُ السّاعَةُ بَغْتَةً قالُوا یا حَسْرَتَنا عَلى ما فَرَّطْنا فیها).
🌼🌼🌼
منظور از ساعة #روز_قیامت است و بغتة به معنى این است که به طور ناگهانى و جهش آسا که هیچ کس جز خدا وقت آن را نمى داند واقع مى شود، و علت انتخاب این نام (ساعة) براى روز قیامت:
یا به خاطر آن است که #حساب_مردم در آن ساعت با سرعت انجام مى گیرد.
و یا اشاره به ناگهانى بودن وقوع آن است که در ساعتى برق آسا مردم از جهان برزخ به عالم #قیامت منتقل مى شوند.
# حسرت به معنى تأسف بر چیزى است، ولى عرب هنگامى که زیاد متأثر شود خودِ حسرت را مخاطب قرار داده و مى گوید:
یا حَسْرَتَنا گویا شدت حسرت چنان است که به صورت موجودى در مقابل او مجسم شده است!
آنگاه قرآن مى گوید:
آنها بار گناهانشان را بر دوش دارند
(وَ هُمْ یَحْمِلُونَ أَوْزارَهُمْ عَلى ظُهُورِهِمْ).
🌼🌼🌼
أَوْزار جمع وزر به معنى بار سنگین است و در اینجا منظور از آن #گناهان است.
این آیه مى تواند یکى از دلائل تجسم اعمال بوده باشد; زیرا مى گوید:
آنها گناهان خود را بر دوش مى کشند.
و نیز مى تواند کنایه اى از سنگینى بار #مسئولیت بوده باشد; زیرا مسئولیت ها همواره تشبیه به بار سنگین مى شود.
و در پایان آیه مى فرماید:
(اما) چه بد بارى بر دوش مى کشند!
(أَلا ساءَ ما یَزِرُونَ).
در آیه فوق، سخنى از #خسران و #زیان منکران معاد به میان آمده، دلیل این موضوع روشن است; زیرا ایمان به #معاد، علاوه بر این که انسان را براى زندگى سعادت بخش جاویدان آماده مى کند و او را به تحصیل کمالات علمى و عملى دعوت مى نماید، اثر عمیقى در کنترل انسان در برابر آلودگى و گناهان دارد که در بحث هاى مربوط به معاد اثر سازنده آن را از نظر فردى و اجتماعى به خواست خدا توضیح خواهیم داد.
« #تفسیر_نمونه
ذیل آیه ۳۱ #سوره_انعام »
@Roznegaar
#تفسیر_آیه
#رستاخیز انواع #جانداران
از آنجا که این آیه بخش هاى وسیعى را به دنبال دارد، نخست باید لغات آیه و بعد تفسیر اجمالى آن را ذکر کرده، سپس به سایر بخش ها بپردازیم:
دابّة از ماده دبیب به معنى آهسته راه رفتن و قدم هاى کوتاه برداشتن است، و معمولاً به همه جنبندگان روى زمین گفته مى شود.
و اگر مى بینیم به شخص سخن چین دَیْبُوب گفته مى شود و در حدیث وارد شده: لا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ دَیْبُوبٌ: هیچ گاه سخن چین داخل بهشت نمى شود، نیز از همین نظر است که او آهسته میان دو نفر رفت و آمد مى کند تا آنها را نسبت به هم بدبین سازد.
طائر به هر گونه پرنده اى گفته مى شود، منتها چون در پاره اى از موارد به امور معنوى که داراى پیشرفت و جهش هستند این کلمه اطلاق مى شود در آیه مورد بحث، براى این که نظر فقط روى پرندگان متمرکز شود، جمله: یَطِیْرُ بِجَناحَیْهِ: یعنى با دو بال خود پرواز مى کند به آن افزوده شده.
أُمم جمع امت و امت، به معنى جمعیتى است که داراى قدر مشترکى هستند. مثلاً: دین واحد یا زبان واحد، یا صفات و کارهاى واحدى دارند.
یُحْشَرُون از ماده حشر به معنى جمع است، ولى معمولاً در قرآن به اجتماع در روز قیامت گفته مى شود، مخصوصاً هنگامى که به ضمیمه اِلى رَبِّهِمْ بوده باشد.
🌼🌼🌼
آیه فوق، به دنبال آیات گذشته که درباره مشرکان بحث مى کرد و آنها را را به سرنوشتى که در قیامت دارند متوجه مى ساخت، سخن از حشر و رستاخیز عمومى تمام موجودات زنده، و تمام انواع حیوانات به میان آورده، نخست مى گوید: هیچ جنبنده اى در زمین، و هیچ پرنده اى که با دو بال خود پرواز مى کند نیست مگر این که امت هائى همانند شما هستند (وَ ما مِنْ دابَّة فِی الأَرْضِ وَ
لا طائِر یَطیرُ بِجَناحَیْهِ إِلاّ أُمَمٌ أَمْثالُکُمْ).
و به این ترتیب، هر یک از انواع حیوانات و پرندگان براى خود امتى هستند همانند انسان ها، اما در این که این همانندى و شباهت در چه جهت است؟ در میان مفسران گفتگو است:
بعضى شباهت آنها با انسان ها را از ناحیه اسرار شگفت انگیز خلقت آنها دانسته اند; زیرا هر دو نشانه هائى از عظمت آفریدگار و خالق را با خود همراه دارند.
و بعضى از جهت نیازمندى هاى مختلف زندگى یا وسائلى که احتیاجات گوناگون خود را با آن برطرف مى سازند، مى دانند.
در حالى که جمعى دیگر معتقدند منظور شباهت آنها با انسان از نظر درک و فهم و شعور است، یعنى آنها نیز در عالم خود داراى علم و شعور و ادراک هستند، خدا را مى شناسند و به اندازه توانائى خود، او را تسبیح و تقدیس مى گویند، اگر چه فکر آنها در سطحى پائین تر از فکر و فهم انسان ها است.
آنگاه در جمله بعد مى گوید: ما در کتاب هیچ چیز را فروگذار نکردیم (ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْء).
ممکن است منظور از کتاب، قرآن بوده باشد که همه چیز (یعنى تمام امورى که مربوط به تربیت و هدایت و تکامل انسان است) در آن وجود دارد، منتها گاهى به صورت کلى، مانند دعوت به هر گونه علم و دانش، و گاهى به جزئیات هم پرداخته شده است مانند بسیارى از احکام اسلامى و مسائل اخلاقى.
احتمال دیگر این که منظور از کتاب، عالم هستى است; زیرا عالم آفرینش، مانند کتاب بزرگى است که همه چیز در آن آمده است و چیزى در آن فروگذار نشده.
هیچ مانعى ندارد که هر دو تفسیر، با هم در آیه منظور باشد; زیرا نه در قرآن چیزى از مسائل تربیتى فروگذار شده، و نه در عالم آفرینش نقصان و کم و کسرى وجود دارد.
🌼🌼🌼
و در پایان آیه مى گوید: تمام آنها به سوى خدا در رستاخیز محشور مى گردند (ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ).
ظاهر این است که ضمیر هُم در این جمله به انواع و اصناف جنبندگان و پرندگان برمى گردد، و به این ترتیب، قرآن براى آنها نیز قائل به رستاخیز شده است.
بیشتر مفسران نیز این مطلب را پذیرفته اند که تمام انواع جانداران داراى رستاخیز و جزاء و کیفرند، تنها بعضى منکر این موضوع شده، و این آیه و آیات دیگر را طور دیگر توجیه کرده اند، مثلاً گفته اند: منظور از حشر الى اللّه همان باز گشت به پایان زندگى و مرگ است.
ولى همان طور که اشاره کردیم، ظاهر این تعبیر در قرآن مجید همان رستاخیز و برانگیخته شدن در قیامت است.
روى این جهت، آیه به مشرکان اخطار مى کند: خداوندى که تمام اصناف حیوانات را آفریده، و نیازمندى هاى آنها را تأمین کرده، و مراقب تمام افعال آنها است و براى همه رستاخیزى قرار داده، چگونه ممکن است براى شما حشر و رستاخیزى قرار ندهد؟! و به گفته بعضى از مشرکان چیزى جز زندگى دنیا و حیات و مرگ در کار نباشد؟!
« #تفسیر_نمونه / ذیل آیه ۳۸ #سوره_انعام »
@Roznegaar
❇ #تفسیر_آیه
#انذار کسانى که آماده پذیرشند
در پایان آیه گذشته فرمود:
نابینا و بینا یکسان نیستند و به دنبال آن در این آیه به پیامبر(ص) دستور مى دهد:
به وسیله #قرآن کسانى را انذار و بیدار کن که از روز #رستاخیز بیم دارند یعنى تا این اندازه چشم قلب آنها گشوده است که احتمال مى دهند حساب و کتابى در کار باشد، و در پرتو این احتمال، و ترس از مسئولیت، آمادگى براى پذیرش یافته اند، مى فرماید:
به وسیله وحى و قرآن کسانى را که از محشور شدن در حضور پروردگارشان بیم دارند انذار کن !
(وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذینَ یَخافُونَ أَنْ یُحْشَرُوا إِلى رَبِّهِمْ).
🌼🌼🌼🌼
شاید کراراً گفته ایم که تنها وجود یک رهبر لایق و برنامه‌هاى جامع تربیتى براى هدایت افراد کافى نیست، بلکه یک نوع آمادگى در خود افراد نیز لازم است همان طور که نور آفتاب به تنهائى براى یافتن راه از چاه کفایت نمى کند بلکه چشم بینا هم لازم دارد، و نیز بذر مستعد و آماده مادام که زمینِ آماده و مستعدى وجود نداشته باشد، بارور نمى‌گردد.
از آنچه گفتیم روشن شد:
ضمیر بِهِ، به قرآن بازگشت مى‌کند، اگر چه قرآن در آیات قبل با صراحت ذکر نشده، ولى از قرائن روشن مى‌شود.
همچنین منظور از یَخافُونَ: مى ترسند همان احتمال زیان و ضرر است که هر عاقلى به هنگام قرار گرفتن در برابر دعوت انبیاء و رهبران الهى، در فکرش پیدا مى‌شود که شاید گفتار آنها حق باشد، و مخالفت با آن موجب زیان و خسران گردد، پس چه بهتر که در دعوت آنها مطالعه کنم و دلائل آنها را ببینم.
این یکى از نخستین شرط هاى هدایت است و همان است که علماى عقائد آن را به عنوان لزومِ دفع ضرر محتمل ، دلیل وجوب مطالعه در دعوت مدّعى نبوت و لزوم مطالعه درباره شناسائى خدا قرار داده‌اند.
🌼🌼🌼
سپس مى گوید:
این گونه افراد بیداردل از آن روز مى ترسند که جز خدا سرپرست، پناهگاه و شفاعت کننده اى ندارند
(لَیْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِیٌّ وَ لا شَفیعٌ).
آرى این گونه افراد را انذارکن! و به سوى حق دعوت بنما! زیرا امید تقوا و پرهیزگارى درباره آنها هست، شاید پرهیزگارى پیش گیرند (لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ).
البته نفى شفاعت و ولایت غیر خدا در این آیه، هیچ گونه منافاتى با شفاعت و ولایت مردان خدا ندارد; زیرا همان طور که قبلاً اشاره کردیم، منظور نفى شفاعت و ولایت بالذات است، یعنى این دو مقام ذاتاً مخصوص خدا است، و اگر غیر او مقام ولایت و شفاعتى دارد به اذن و اجازه و فرمان او است، همان طور که قرآن صریحاً مى گوید: مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّ بِإِذْنِهِ: کیست که در پیشگاه او جز به فرمان او شفاعت کند ؟!
براى توضیح بیشتر در این زمینه و در زمینه بحث شفاعت به طور کلّى، به ذیل آیه ۴۸ سوره بقره مراجعه فرمائید.
« #تفسیر_نمونه / ذیل آیه ۵۱ #سوره_انعام »
@Roznegaar
❇ #تفسیر_آیه
آسمان‌ها و زمین به حق آفریده شده‌اند
این آیه، در حقیقت دلیلى است بر مطالب آیه قبل، و دلیلى است بر لزوم تسلیم در برابر پروردگار، و پیروى از رهبرى او، لذا نخست مى‌فرماید:
او خدائى است که آسمان‌ها و زمین را به حق آفریده است
(وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرْضَ بِالْحَقِّ).
تنها چنین کسى که مبدأ عالم هستى است، شایسته رهبرى مى‌باشد و باید تنها در برابر فرمان او تسلیم بود; زیرا همه چیز را براى هدف صحیحى آفریده است.
منظور از #حق در جمله بالا، همان هدف و نتیجه و مصالح و حکمت‌ها است، یعنى هر چیزى را براى خاطر هدف و نتیجه و مصلحتى آفریده.
در حقیقت، این جمله شبیه مطلبى است که در #سوره_ص ، آیه ۲۷ آمده آنجا که مى‌فرماید:
وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما باطِلاً: ما آسمان و زمین و آنچه در میان آنها است را بیهوده و بى‌هدف نیافریدیم .
پس از آن مى فرماید:
نه تنها مبدأ عالم هستى او است، که #رستاخیز و #قیامت نیز به فرمان او صورت مى‌گیرد و آن روز که فرمان مى‌دهد رستاخیز بر پا شود، فوراً بر پا خواهد شد
(وَ یَوْمَ یـَقُولُ کُنْ فَیَکُونُ).
🌼🌼🌼
بعضى احتمال داده‌اند منظور از این جمله همان آغاز آفرینش و مبدأ جهان هستى باشد که همه چیز به فرمان او ایجاد شده است.
ولى با توجه به این که یَقُولُ فعل مضارع است، و این که قبل از این جمله، اشاره به اصل آفرینش شده، و همچنین با توجه به جمله‌هاى بعد، مى‌توان گفت:
این جمله مربوط به رستاخیز و فرمان الهى درباره آن است.
همان طور که در جلد اول، ذیل آیه ۱۱۷ #سوره_بقره گفتیم، منظور از جمله کُنْ فَیَکُونُ این نیست که خداوند یک فرمان لفظى به عنوان موجود باش! صادر مى کند، بلکه منظور این است:
هر گاه اراده او به آفرینشِ چیزى تعلق گیرد، بدون نیاز به هیچ عامل دیگرى، اراده‌اش جامه عمل به خود مى‌پوشد.
اگر اراده کرده است یک دفعه موجود شود، یک دفعه موجود خواهد شد و اگر اراده کرده است تدریجاً موجود گردد، برنامه تدریجى آن شروع خواهد شد.
بعد از آن اضافه مى‌کند:
گفتار خداوند حق است
(قَوْلُهُ الـْحَقُّ).
یعنى همان طور که آغاز آفرینش بر اساس هدف و نتیجه و مصلحت بود، رستاخیز نیز همان گونه خواهد بود.
و در آن روز که در صور دمیده مى‌شود و قیامت بر پا مى‌گردد، حکومت و مالکیت مخصوص ذات پاک او است
(وَ لَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ).
درست است که مالکیت و حکومت خداوند بر تمام عالم هستى، از آغاز جهان بوده و تا پایان جهان و در عالم قیامت ادامه خواهد داشت، و اختصاصى به #روز_رستاخیز ندارد.
ولى از آنجا که در این جهان یک سلسله عوامل و اسباب در پیشبرد هدف‌ها و انجام کارها مؤثر است، گاهى این عوامل و اسباب انسان را از خداوند که مسبب الاسباب است غافل مى‌کند.
اما در آن روز که همه این اسباب از کار مى‌افتد، مالکیت و حکومت او از هر زمان آشکارتر و روشن تر مى‌گردد، درست نظیر آیه دیگرى که مى گوید:
لِمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ لِلّهِ الْواحِدِ الْقَهّار:
حکومت و مالکیت امروز ( #روز_قیامت ) براى کیست؟ تنها براى خداوند یگانه پیروز است.
درباره این که منظور از صور که در آن دمیده مى‌شود چیست؟ و چگونه #اسرافیل در #صور مى‌دمد تا جهانیان بمیرند و بار دیگر در صور مى دمد تا همگى زنده شوند و قیامت بر پا گردد، در ذیل آیه ۶۸ #سوره_زمر به خواست خدا مشروحاً بحث خواهیم کرد; زیرا تناسب بیشترى با آن آیه دارد.
🌼🌼🌼
و در پایان آیه، اشاره به سه صفت از صفات خدا کرده، مى‌فرماید:
خداوند از پنهان و آشکار با خبر است
(عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ).
کارهاى او همه از روى حکمت، و از همه چیز آگاه است
(وَ هُوَ الْحَکیمُ الْخَبیرُ).
در آیات مربوط به رستاخیز، غالباً به این صفات خدا اشاره شده است که او هم آگاه است و هم قادر و حکیم، یعنى به مقتضاى علم و آگاهیش اعمال بندگان را مى‌داند و به مقتضاى قدرت و حکمتش به هر کس جزاى مناسب مى‌دهد.
🌼🌼🌼
خلاصه این که آیه به چند نکته اشاره دارد:
۱ ـ او به حق آسمان‌ها و زمین را خلق کرده است.
۲ ـ رستاخیز با فرمان او بر پا مى‌شود.
۳ ـ سخن او در مورد بر پا شدن قیامت حق است.
۴ ـ به هنگام #نفخ_صور و رستاخیز، مالکیت او بر جهان آشکارتر مى‌گردد.
۵ ـ او از آشکار و پنهان خبر دارد و حکیم آگاهى است.
ایمان به این مطالب انسان را در این جهان منظم و مرتب مى‌کند، و او را براى ساختن سرائى آباد و آرام در آخرت آماده مى سازد.
#تفسیر_نمونه
ذیل آیه ۷۳ سوره_انعام
@Roznegaar
❇ #تفسیر_آیه
و از آنجا که ممکن است بعضى این کار حرام را در پنهانى مرتکب شوند در تعقیب آن، در سومین آیه این بخش، به عنوان یک قانون کلّى مى‌فرماید:
#گناه آشکار و پنهان را رها سازید
(وَ ذَرُوا ظاهِرَ الإِثْمِ وَ باطِنَهُ).
🌼🌼🌼
نقل شده در زمان جاهلیت عده‌اى عقیده داشتند عمل منافى عفت (زنا) اگر در پنهانى باشد، عیبى ندارد، و اگر آشکارا باشد گناه است!
هم اکنون نیز عملاً عده‌اى این منطق جاهلى را پذیرفته و تنها از #گناهان_آشکار وحشت دارند، اما #گناهان_پنهانى را بدون احساس ناراحتى مرتکب مى‌شوند!
آیه فوق نه تنها این منطق جاهلى را محکوم مى‌سازد، بلکه مفهوم وسیعى دارد که علاوه بر آنچه گفته شد مفاهیم و تفسیرهاى دیگرى را که در زمینه گناه ظاهر و باطن شده است در بر مى‌گیرد.
از جمله این که منظور از #گناهان ظاهر گناهانى است که با اعضاى بدن انجام مى‌گردد و گناه باطن آن است که با قلب و نیت و تصمیم صورت گیرد.
سپس به عنوان یادآورى و تهدید #گناهکاران به سرنوشت شومى که در انتظار آنها است، چنین مى‌گوید:
آنها که گناه را تحصیل مى‌کنند، به زودى نتیجه اعمال خود را خواهند دید
(إِنَّ الَّذینَ یَکْسِبُونَ الإِثْمَ سَیُجْزَوْنَ بِما کانُوا یَقْتَرِفُونَ).
تعبیر به کسب گناه (یَکْسِبُونَ الإِثْمَ) تعبیر جالبى است که نشان مى‌دهد انسان‌ها در این جهان همچون سرمایه دارانى هستند که به یک بازار بزرگ گام مى‌نهند، سرمایه آنها هوش، عقل، عمر، جوانى و نیروهاى گوناگون خداداد است، بیچاره آنها که به جاى تحصیل سعادت و کسب افتخار، شخصیت، تقوا و قرب به خدا، تحصیل گناه کنند.
تعبیر به سَیُجْزَوْنَ:
به زودى جزاى خود را خواهند دید ممکن است اشاره به این باشد که قیامت هر چند در نظر بعضى دور است، ولى در حقیقت بسیار نزدیک مى‌باشد، و این جهان به سرعت سپرى مى شود و #رستاخیز فرا مى‌رسد.
و یا اشاره به این باشد که غالب افراد در همین زندگى دنیا نیز قسمتى از نتایج اعمال زشت خود را به صورت واکنش هاى فردى و اجتماعى خواهند دید.
#تفسیر_نمونه
ذیل آیه ۱۲۰ #سوره_انعام
@Roznegaar
❇ #تفسیر_آیه
آن گاه سبب محرومیت آنها را تشریح مى‌کند و با ذکر صفات #دوزخیان ، روشن مى‌سازد که این سرنوشت شوم را خودشان براى خویشتن فراهم ساخته‌اند.
نخست مى‌فرماید:
این #دوزخیان محروم کسانى هستند که دین و مذهب خود را به سرگرمى و بازى گرفتند
(الَّذینَ اتَّخَذُوا دینَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً).
و زندگى دنیا آنها را فریب داد و مغرور ساخت
(وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا).
این امور سبب شد که آنها در لجنزار شهوات فرو روند، همه چیز حتى #رستاخیز را به دست فراموشى بسپارند و گفتار پیامبران و آیات الهى را انکار کنند.
لذا به دنبال آن اضافه مى‌کند:
امروز هم ما آنها را فراموش خواهیم کرد، همان گونه که آنها لقاى چنین روزى را فراموش کردند و همان گونه که آیات ما را انکار نمودند
(فَالْیَوْمَ نَنْساهُمْ کَما نَسُوا لِقاءَ یَوْمِهِمْ هذا وَ ما کانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ).
🌼🌼🌼
بدیهى است منظور از نسیان و فراموشى که در اینجا به خدا نسبت داده شده این است که با آنها آن چنان رفتار مى‌کند که شخص فراموشکار رفتار مى‌نماید درست مثل این که انسان به دوست فراموشکارش مى‌گوید:
حالا که تو ما را فراموش کردى ما هم تو را فراموش خواهیم کرد. یعنى با تو رفتار فراموشکارانه مى‌کنیم.
ضمناً از این آیه استفاده مى‌شود نخستین مرحله گمراهى و انحراف آن است که انسان مسائل سرنوشت ساز خود را جدى نگیرد و با آنها به عنوان یک سرگرمى و بازیچه رفتار کند این موضوع سرانجام به کفر مطلق و انکار همه حقایق منتهى مى‌شود.
#تفسیر_نمونه
ذیل آیه ۵۱ #سوره_اعراف
@Roznegaar