eitaa logo
روزنگار
828 دنبال‌کننده
52.6هزار عکس
17.5هزار ویدیو
1.2هزار فایل
مجله روزنگار ، حاوی مطالب مفید در موضوعات مختلف مرتبط با حال و هوای روز و کاربردی است. قدمت چندین ساله این کانال آنرا به مرجعی قابل جستجو تبدیل کرده است.
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» پس همان گونه که فرمان یافته اى، استقامت کن و (همچنین) کسانى که با تو، (به سوى خدا) آمده اند (باید استقامت کنند) و سرپیچى نکنید، که او آنچه را انجام مى دهید مى‌بیند. آیه ۱۱۲ @Roznegaar
پس از ذکر سرگذشت پیامبران و اقوام پیشین و رمز موفقیت و پیروزى آنها و پس از دلدارى و تقویت اراده پیامبر از این طریق، در آیه بعد، مهم‌ترین دستور را به پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى دهد مى گوید: استقامت کن همان گونه که به تو دستور داده شده است (فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ). 🌼🌼🌼 استقامت، در راه تبلیغ و ارشاد، استقامت در طریق مبارزه و پیکار، استقامت در انجام وظائف الهى و پیاده کردن تعلیمات قرآن بدون هیچ گونه انحراف. ولى، این استقامت، نه به خاطر خوش آیند این و آن، نه از روى تظاهر و ریا، نه براى کسب عنوان قهرمانى، نه براى به دست آوردن مقام، ثروت و کسب موفقیت و قدرت، بلکه تنها به خاطر فرمان خدا و آن گونه که به تو دستور داده شده است باید باشد. اما، این دستور تنها مربوط به تو نیست، هم تو باید استقامت کنى و بدون هیچ کژى واعوجاجى حرکت نمائى و هم تمام کسانى که از شرک به سوى ایمان باز گشته اند و قبول دعوت اللّه را نموده اند (وَ مَنْ تابَ مَعَکَ). استقامتى خالى از افراط و تفریط، صاف و مستقیم، بدون هیچ زیاده و نقصان، استقامتى که در آن طغیان وجود نداشته باشد (وَ لاتَطْغَوْا). چرا که، خداوند از اعمال شما آگاه است و هیچ حرکت و سکون و سخن و برنامه اى بر او مخفى نمى ماند (إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ). ذیل آیه ۱۱۲ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ» و بر ستمکاران تکیه ننمایید، که موجب مى شود آتش شما را فرا گیرد و در آن حال، هیچ ولىّ و سرپرستى جز خدا نخواهید داشت. سپس یارى نمى شوید. آیه ۱۱۳ @Roznegaar
تکیه بر ظالمان و ستمگران این آیه، یکى از اساسى ترین برنامه هاى اجتماعى، سیاسى، نظامى و عقیدتى را بیان مى کند. عموم مسلمانان را مخاطب ساخته و به عنوان یک وظیفه قطعى مى گوید: به کسانى که ظلم و ستم کرده اند، تکیه نکنید و اعتماد و اتکاى کار شما بر اینها نباشد (وَ لاتَرْکَنُوا إِلَى الَّذینَ ظَلَمُوا). چرا که این امر سبب مى شود عذاب آتش، دامان شما را بگیرد (فَتَمَسَّکُمُ النّارُ). و غیر از خدا، هیچ ولىّ و سرپرست و یاورى نخواهید داشت (وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِیاءَ). و با این حال، واضح است که هیچ کس شما را یارى نخواهد کرد (ثُمَّ لاتُنْصَرُونَ). ذیل آیه ۱۱۳ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ۚ ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ» در دو طرف روز و اوایل شب، نماز را برپا دار. چرا که حسنات، سیّئات (و آثار آنها) را از بین مى برند. این تذکّرى است براى کسانى که اهل تذکّرند. آیه ۱۱۴ @Roznegaar
نماز و صبر در این آیات، انگشت روى دو دستور از مهم ترین دستورات اسلامى، که در واقع روح ایمان و پایه اسلام است گذارده شده: نخست، فرمان به اقامه نماز داده، مى گوید: نماز را در دو طرف روز، و در اوائل شب بر پا دار (وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ). ظاهر تعبیر طَرَفَىِ النَّهار (دو طرف روز) این است که نماز صبح و مغرب را بیان مى کند، که در دو طرف روز قرار گرفته و زُلف که جمع زلفه به معنى نزدیکى است، به قسمت هاى آغاز شب که نزدیک به روز است گفته مى شود، بنابراین بر نماز عشاء منطبق مى گردد. همین تفسیر، در روایات ائمه اهل بیت(علیهم السلام) نیز وارد شده، که آیه فوق اشاره به سه نماز (صبح، مغرب و عشاء) است. در آیات قرآن گاهى هر پنج نماز ذکر شده مانند: أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلى غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْر: نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر) تا نهایت تاریکى (نیمه شب) بر پادار; و همچنین قرآن فجر (نماز صبح) را .( گاهى سه نماز مانند آیه مورد بحث. و گاهى تنها یک نماز ذکر شده است، مانند: حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى وَ قُومُوا لِلّهِ قانِتین: در انجام همه نمازها و (به خصوص) نماز وسطى (نماز ظهر) کوشا باشید! واز روى خضوع و اطاعت، براى خدا به پاخیزید! بنابراین، لزومى ندارد که در هر مورد، هر پنج نماز با یکدیگر ذکر شود، به خصوص این که گاهى مناسبات ایجاب مى کند تنها روى نماز ظهر (صلوة وسطى) به خاطر اهمیتش تکیه شود. و گاهى روى نماز صبح و مغرب و عشاء، که گاهى به خاطر خستگى و یا خواب ممکن است در معرض فراموشى قرار گیرد. 🌼🌼🌼 سپس، براى اهمیت نماز روزانه خصوصاً و همه عبادات و طاعات و حسنات عموما چنین مى گوید: حسنات، سیئات را از میان مى برند (إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ). و این تذکر و یادآورى است براى آنها که توجه دارند (ذلِکَ ذِکْرى لِلذّاکِرینَ). از نظر روانى نیز، شک نیست که هر گناه و عمل زشتى، یک نوع تاریکى در روح و روان انسان ایجاد مى کند که اگر ادامه یابد اثرات آنها متراکم شده، به صورت وحشتناکى انسان را مسخ مى کند. ولى، کار نیک که از انگیزه الهى سرچشمه گرفته، به روح آدمى لطافتى مى بخشد که آثار گناه را مى تواند از آن بشوید، و آن تیرگى ها را به روشنائى مبدل سازد. اما، از آنجا که جمله فوق (إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ) بلافاصله بعد از دستور نماز ذکر شده، یکى از مصداق هاى روشن آن، نمازهاى روزانه است. به همین جهت در روایاتى به نماز شب نیز تفسیر شده است، و تفسیر آن به نمازهاى روزانه، دلیل بر انحصار نیست، بلکه همان گونه که بارها گفته ایم بیان یک مصداق روشن قطعى است. ذیل آیه ۱۱۴ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ» و شکیبایى کن که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نخواهد کرد. آیه ۱۱۵ @Roznegaar
به دنبال برنامه انسان ساز نماز و بیان تأثیرى که حسنات در زدودن سیئات دارد، در آیه بعد فرمان به صبر مى دهد، و مى گوید: شکیبا باش که خدا اجر نیکوکاران را ضایع نمى کند (وَ اصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لایُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ). گر چه، بعضى از مفسران خواسته اند معنى صبر را در اینجا محدود به مورد نماز و یا اذیت و آزارهاى دشمنان در برابر پیامبر(صلى الله علیه وآله) کنند. ولى روشن است، هیچ گونه دلیلى بر محدود ساختن معنى صبر، در آیه مورد بحث نداریم، بلکه یک مفهوم کلى و جامع را در بر دارد، که هر گونه شکیبائى در برابر مشکلات، مخالفت ها، آزارها، هیجان ها، طغیان ها و مصائب گوناگون را شامل مى شود، و ایستادگى در برابر تمام این حوادث در مفهوم جامع صبر مندرج است. صبر یک اصل کلى و اساس اسلامى است که در مواردى از قرآن همراه با نماز ذکر شده است. شاید به این دلیل که، نماز در انسان حرکت مى آفریند و دستور صبر، مقاومت ایجاب مى کند و این دو یعنى حرکت و مقاومت هنگامى که دست به دست هم دهند، عامل اصلى هر گونه پیروزى خواهند شد. اصولاً، هیچ گونه نیکى بدون ایستادگى و صبر ممکن نیست، چون به پایان رساندن کارهاى نیک حتماً استقامت لازم دارد و به همین جهت در آیه فوق، به دنبال امر به صبر مى فرماید: خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمى کند، یعنى نیکوکارى بدون صبر و ایستادگى میسّر نیست. 🌼🌼🌼 ذکر این نکته نیز لازم است که مردم در برابر حوادث ناگوار به چند گروه تقسیم مى شوند: ۱ ـ گروهى، فوراً دست و پاى خود را گم مى کنند، و به گفته قرآن بنا بر جزع و فزع مى گذارند إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً. ۲ ـ گروه دیگرى، دست و پاى خود را گم نمى کنند و با تحمل و بردبارى در برابر حادثه مى ایستند. ۳ ـ گروه سومى هستند که علاوه بر تحمل و بردبارى، شکرگزارى هم دارند. ۴ ـ گروه چهارمى هستند که، در برابر این گونه حوادث، عاشقانه به تلاش و کوشش بر مى خیزند و براى خنثى کردن اثرات منفى حادثه، طرح ریزى مى کنند، جهاد و پیکار خستگى ناپذیر به خرج مى دهند و تا مشکل را از پیش پا بر ندارند آرام نمى گیرند. خداوند به چنین صابرانى وعده پیروزى داده إِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ عِشْرُونَ صابِرُونَ یَغْلِبُوا مِائَتَیْن . و نعمت هاى بهشتى را پاداش سراى دیگر آنها شمرده است وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَریراً . ذیل آیه ۱۱۵ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّنْ أَنجَيْنَا مِنْهُمْ ۗ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ» چرا در اقوام قبل از شما، دانشمندان صاحب قدرتى نبودند که از فساد در زمین جلوگیرى کنند؟! مگر اندکى از آنها، که نجاتشان دادیم و آنان که ستم مى کردند، به دنبال نعمتها و لذات رفتند و گناهکار بودند (و نابود شدند). آیه ۱۱۶ @Roznegaar
جامعه‌ها براى تکمیل بحث هاى گذشته، در این دو آیه، یک اصل اساسى اجتماعى که ضامن نجات جامعه ها از تباهى است مطرح شده است و آن این که در هر جامعه اى، تا زمانى که گروهى از اندیشمندان متعهد و مسئول وجود دارد، که در برابر مفاسد ساکت نمى نشینند و به مبارزه بر مى‌خیزند، و رهبرى فکرى و مکتبى مردم را در اختیار دارند، این جامعه به تباهى و نابودى کشیده نمى شود. اما، آن زمان که بى تفاوتى و سکوت در تمام سطوح حکمفرما شد، و جامعه در برابر عوامل فساد بى دفاع ماند، فساد و به دنبال آن نابودى حتمى است. در آیه نخست، ضمن اشاره به اقوام پیشین، که گرفتار انواع بلاها شدند مى گوید: چرا در قرون و امت ها و اقوام قبل از شما، نیکان و پاکان قدرتمند و صاحب فکرى نبودند که از فساد در روى زمین جلوگیرى کنند (فَلَوْ لا کانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِکُمْ أُولُوا بَقِیَّة یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسادِ فِی الأَرْضِ). 🌼🌼🌼 بعد، به عنوان استثناء مى گوید: مگر افراد اندکى که آنها را نجات دادیم (إِلاّ قَلیلاً مِمَّنْ أَنْجَیْنا مِنْهُمْ). این گروه اندک، هر چند امر به معروف و نهى از منکر داشتند، اما مانند لوط و خانواده کوچکش و نوح و ایمان آورندگان محدودش و صالح و تعداد کمى که از او پیروى کرده بودند. آن چنان کم و اندک بودند که توفیق بر اصلاح کلى جامعه نیافتند. و به هر حال، ستمگران که اکثریت این جامعه ها را تشکیل مى دادند، به دنبال ناز و نعمت و عیش و نوش رفتند و آن چنان مست باده غرور و تنعم و لذات شدند که دست به انواع گناهان زدند (وَ اتَّبَعَ الَّذینَ ظَلَمُوا ما أُتْرِفُوا فیهِ وَ کانُوا مُجْرِمینَ). ذیل آیه ۱۱۶ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ» و چنین نبود که پروردگارت آبادیها را به ظلم و ستم نابود کند در حالى که اهلش در صدد اصلاح بوده باشند. آیه ۱۱۷ @Roznegaar
پس از آن، براى تأکید این واقعیت، در آیه بعد، اضافه مى فرماید: این که مى بینى خداوند این اقوام را به دیار عدم فرستاد، به خاطر آن بود که مصلحانى در میان آنها نبودند; زیرا خداوند هرگز قوم و ملت و شهر و دیارى را به خاطر ظلم و ستمش نابود نمى کند، اگر آنها در راه اصلاح گام بردارند (وَ ما کانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُرى بِظُلْم وَ أَهْلُها مُصْلِحُونَ). چه این که، در هر جامعه اى معمولاً ظلم و فسادى وجود دارد، اما مهم این است که مردم احساس کنند که ظلم و فسادى هست و در طریق اصلاح باشند و با چنین احساس و گام برداشتن در راه اصلاح، خداوند به آنان مهلت مى دهد و قانون آفرینش براى آنها حق حیات قائل است. اما، همین که این احساس از میان رفت و جامعه بى تفاوت شد و فساد و ظلم به سرعت همه جا را گرفت، آنگاه است که دیگر در سنت آفرینش حق حیاتى براى آنها وجود ندارد. 🌼🌼🌼 این واقعیت را با یک مثال روشن مى توان بیان کرد: در بدن انسان، نیروى مدافع مجهزى است به نام گلبول هاى سفید خون که هر میکروب خارجى از طریق هوا، آب و غذا و خراش هاى پوست به داخل بدن هجوم آورد، این سربازان جانباز در برابر آنها ایستادگى کرده و نابودشان مى کنند، و یا حداقل جلو توسعه و رشد آنها را مى گیرند. بدیهى است، اگر یک روز این نیروى بزرگ دفاعى، که از میلیون ها سرباز تشکیل مى شود دست به اعتصاب بزند و بدن بى دفاع بماند، چنان میدان تاخت و تاز میکروب هاى مضر مى شود که به سرعت انواع بیمارى ها به او هجوم مى آورند. کل جامعه انسانى نیز چنین حالى را دارد. اگر نیروى مدافع که همان أُولُوا بَقِیَّة بوده باشد از آن برچیده شود، میکروب هاى بیمارى زاى اجتماعى ـ که در زوایاى هر جامعه اى وجود دارد ـ به سرعت نمو و تکثیر مثل کرده، جامعه را سر تا پا بیمار مى کنند. نقش أُولُوا بَقِیَّة در بقاى جوامع آن قدر حساس است که باید گفت بدون آنها حق حیات از آنان سلب مى شود و این همان چیزى است که آیات فوق به آن اشاره دارد. ذیل آیه ۱۱۷ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ» و اگر پروردگارت مى خواست، همه مردم را (به اجبار) امت واحدى (بدون هیچ گونه اختلاف) قرار مى داد. ولى آنها همواره با هم اختلاف دارند. آیه ۱۱۸ @Roznegaar
تفاوت و اختلاف انسانها در آیه مورد بحث، به یکى از سنن آفرینش که در واقع زیر بناى سایر مسائل مربوط به انسان است اشاره شده و آن مسأله اختلاف و تفاوت در ساختمان روح و جسم و فکر و ذوق و عشق انسان ها و مسأله آزادى اراده و اختیار است. مى فرماید: اگر خدا مى خواست، همه مردم را امت واحده قرار مى داد، ولى خداوند چنین کارى را نکرده و همواره انسان ها با هم اختلاف دارند (وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النّاسَ أُمَّةً واحِدَةً وَ لایَزالُونَ مُخْتَلِفینَ). تا کسى تصور نکند تأکید و اصرار پروردگار در اطاعت فرمانش دلیل بر این است که او قادر بر این نبود که همه آنها را در یک مسیر و در یک برنامه معین قرار دهد. آرى، هیچ مانعى نداشت که او به حکم اجبار و الزام، همه انسان ها را یکنواخت و مؤمن به حق و مجبور بر قبول ایمان بیافریند. ولى نه چنین ایمانى فایده اى داشت و نه چنان اتحاد و هماهنگى. ایمان اجبارى که از روى انگیزه هاى غیر ارادى برخیزد، نه دلیل بر شخصیت است، نه وسیله تکامل، و نه موجب پاداش و ثواب. درست به این مى ماند که خداوند زنبور عسل را چنان آفریده که به حکم الزام غریزه، به دنبال جمع آورى شیره گل ها مى رود و پشه مالاریا را آن چنان قرار داده، که تنها در مرداب ها لانه مى کند و هیچ کدام در این راه از خود اختیارى ندارند. 🌼🌼🌼 اصولاً، ارزش و امتیاز انسان و مهم ترین تفاوت او با موجودات دیگر، داشتن همین موهبت آزادى اراده و اختیار است. همچنین داشتن ذوق ها و سلیقه ها و اندیشه هاى گوناگون و متفاوت، که هر کدام بخشى از جامعه را مى سازد و بُعدى از ابعاد آن را تأمین مى کند. از طرفى، هنگامى که آزادى اراده آمد، اختلاف در انتخاب عقیده و مکتب طبیعى است. اختلافى که سبب مى شود گروهى راه حق را بپذیرند و گروه دیگرى راه باطل را، مگر این که انسان ها تربیت شوند و در دامان رحمت پروردگار، و با استفاده از مواهب او تعلیمات صحیح ببینند، در این هنگام با تمام تفاوت هائى که دارند و با حفظ آزادى و اختیار ، در راه حق گام خواهند گذارد، هر چند در همین مسیر نیز تفاوت هائى خواهند داشت. ذیل آیه ۱۱۸ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ» مگر کسى را که پروردگارت رحم کند و براى همین (پذیرش رحمت) آنها را آفرید. و وعده پروردگارت قطعى شده که دوزخ را از همه ( طاغیان) جنّ و انس پُر خواهم کرد! آیه ۱۱۹ @Roznegaar
در آیه بعد، مى‌فرماید: مردم در پذیرش حق با هم اختلاف دارند، مگر آنها که مشمول رحمت پروردگارند (إِلاّ مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ). ولى این رحمت الهى، مخصوص گروه معینى نیست، همه مى توانند (به شرط این که بخواهند) از آن استفاده کنند. اصلاً خداوند مردم را براى پذیرش این رحمت و موهبت آفریده (وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ). آنها که بخواهند در زیر این چتر رحمت الهى قرار بگیرند، راه براى آنها باز است. رحمتى که از طریق تشخیص عقل، هدایت انبیاء و کتب آسمانى به همه مردم افاضه شده است. و هر گاه، از این رحمت و موهبت استفاده کنند؛ درهاى بهشت و سعادت جاویدان به روى آنها گشوده خواهد شد. در غیر این صورت، فرمان خدا صادر شده است که جهنم را از سرکشان و طاغیان جن و انس پر مى کنم (وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ لاَ َمْلَئَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ أَجْمَعینَ). ذیل آیه ۱۱۹ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَكُلًّا نَّقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ ۚ وَجَاءَكَ فِي هَٰذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ» ما از سرگذشتهاى همه پیامبران براى تو شرح مى دهیم تا بوسیله آن، قلبت را آرامش بخشیم. (و اراده ات قوى گردد.)و در این (اخبار و سرگذشتها،) براى تو حقّ آمده، و براى مؤمنان موعظه و تذکّرى است. آیه ۱۲۰ @Roznegaar
آثار چهارگانه مطالعه سرگذشت پیشینیان در این آیات ـ که سوره هود با آن پایان می پذیرد ـ یک نتیجه گیرى کلّى از مجموع بحث هاى سوره بیان شده است و از آنجا که قسمت عمده این سوره داستان هاى عبرت انگیز پیامبران و اقوام پیشین بود، نتایج گران‌بهاى ذکر این داستان ها را در چهار موضوع خلاصه مى کند: نخست مى گوید: ما بخش سرگذشت هاى گوناگون پیامبران را براى تو بیان کردیم، تا قلبت را محکم کنیم و اراده ات را قوى و ثابت (وَ کُلاًّ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْباءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِهِ فُؤادَکَ). کلمه کُلاًّ اشاره به تنوع این سرگذشت ها است، که هر کدام به نوعى از جبهه گیرى ها در برابر انبیاء اشاره مى کند، و نوعى از انحرافات و نوعى از مجازات ها را و این تنوع، اشعه روشنى بر ابعاد زندگى انسان ها مى اندازد. تثبیت قلب پیامبر(صلى الله علیه وآله) و تقویت اراده او که در این آیه به آن اشاره شده، یک امر کاملاً طبیعى است; زیرا مخالفت هاى سرسختانه دشمنان لجوج و بى رحم، خواه، و ناخواه در قلب پیامبر(صلى الله علیه وآله) اثر مى گذاشت، چرا که او هم انسان و بشر بود. اما براى این که هرگز کمترین گرد و غبار نومیدى و یأس بر قلب پاک او ننشیند و اراده آهنینش از این مخالفت ها و کارشکنى ها به ضعف نگراید، خداوند داستان هاى انبیاء، مشکلات کار آنها و مقاومت هایشان را در برابر اقوام لجوج، و پیروزى آنها را یکى پس از دیگرى شرح مى دهد، تا روح و دل پیامبر(صلى الله علیه وآله) و همچنین مؤمنانى که دوشادوش او در این پیکار بزرگ شرکت دارند، هر روز قوى تر از روز قبل باشد. 🌼🌼🌼 آنگاه، به دومین نتیجه بزرگ بیان این داستان ها اشاره کرده، مى گوید: در این اخبار پیامبران حقایق و واقعیت هاى مربوط به زندگى و حیات، پیروزى و شکست، عوامل موفقیت و تیره روزى، همگى براى تو آمده است (وَ جائَکَ فی هذِهِ الْحَقُّ). سومین و چهارمین اثر چشمگیر بیان این سرگذشت ها، آن است که براى مؤمنان موعظه، اندرز و تذکر و یادآورى است (وَ مَوْعِظَةٌ وَ ذِکْرى لِلْمُؤْمِنینَ). جالب این که نویسنده المنار در ذیل این آیه مى گوید: در این آیه معجزه ایجاز و اختصار آن چنان است که گوئى تمام اعجاز سرگذشت هاى گذشته را در خود جمع کرده و با چند جمله کوتاه، همه فوائد آنها را بیان نموده است. به هر حال، این آیه، بار دیگر تأکید مى کند که تواریخ قرآن را نباید سرسرى شمرد و یا به عنوان یک سرگرمى از آن براى شنوندگان استفاده کرد; چرا که مجموعه اى است از بهترین درس هاى زندگى در تمام زمینه ها و راهگشائى است براى همه انسان هاى امروز و فردا. ذیل آیه ۱۲۰ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ» و به کسانى که ایمان نمى آورند، بگو: «هر چه در توان دارید، انجام دهید. ما هم انجام مى دهیم! آیه ۱۲۱ @Roznegaar
پس از آن، به پیامبر(صلى الله علیه وآله) دستور مى دهد، تو نیز در مقابل سرسختى ها و لجاجت هاى دشمن همان بگو که بعضى از پیامبران پیشین به این افراد مى گفتند: به آنها که ایمان نمى آورند بگو هر چه در قدرت دارید انجام دهید و از هیچ کارى فرو گذار نکنید، ما هم آنچه در توان داریم انجام خواهیم داد (وَ قُلْ لِلَّذینَ لایُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلى مَکانَتِکُمْ إِنّا عامِلُونَ). ذیل آیه ۱۲۱ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ» و انتظار بکشید. ما هم منتظریم!» آیه ۱۲۲ @Roznegaar
شما در انتظار باشید و ما هم انتظار مى کشیم تا ببینیم کدامین پیروز مى شوند و کدامین شکست مى خورند (وَ انْتَظِرُوا إِنّا مُنْتَظِرُونَ). شما در انتظار خام شکست ما باشید و ما در انتظار واقعى عذاب الهى براى شما هستیم، که یا از دست ما خواهید کشید و یا مستقیماً از طرف خدا! 🌼🌼🌼 این گونه تهدیدها، که به صورت امر ذکر مى شود در موارد دیگرى از قرآن نیز به چشم مى خورد. مانند: اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیر: هر کار مى خواهید بکنید، خدا از اعمال شما آگاه است. و در مورد شیطان مى خوانیم: وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِکَ وَ أَجْلِبْ عَلَیْهِمْ بِخَیْلِکَ وَ رَجِلِک: با صداى خود آنها را به حرکت در آور و لشکر سواره و پیاده خود را به سوى آنها بفرست. بدیهى است، هیچ یک از این صیغه هاى امر، براى وادار کردن به کار نیست، بلکه همه آنها جنبه تهدید دارد. ذیل آیه ۱۲۲ @Roznegaar
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 «وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ» و (آگاهى از) غیب (و اسرار نهانى) آسمانها و زمین، تنها از آن خداست و همه کارها تنها به او بازگردانده مى شود. پس او را پرستش کن و بر او توکّل نما و پروردگارت از آنچه انجام مى دهید، هرگز غافل نیست. آیه ۱۲۳ @Roznegaar
آخرین آیه این سوره، به بیان توحید (توحید علم و توحید افعال و توحید عبادت) مى پردازد. همان گونه که آیات آغاز این سوره از حکمت و علم خداوند و توحید عبادت سخن مى گفت. در حقیقت، در این آیه انگشت روى سه شعبه از توحید گذاشته شده است. نخست توحید علمى پروردگار، مى فرماید: غیب آسمان ها و زمین مخصوص خدا است و او است که از همه اسرار آشکار و نهان با خبر است (وَ لِلّهِ غَیْبُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ). و غیر او علمش محدود و در عین محدودیت از ناحیه تعلیم الهى است. بنابراین، علم نامحدود، آن هم علم ذاتى، نسبت به تمام آنچه در پهنه زمین و آسمان قرار دارد، مخصوص ذات پاک پروردگار است. 🌼🌼🌼 و از سوى دیگر، زمام تمام کارها در کف قدرت او است، همه چیز به سوى او باز مى گردد (وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُ الأَمْرُ کُلُّهُ). و این مرحله توحید افعالى است. سپس، نتیجه مى گیرد: اکنون که آگاهى نامحدود و قدرت بى پایان، مخصوص ذات پاک او است، و بازگشت هر چیز به سوى او مى باشد، بنابراین تنها او را پرستش کن (فَاعْبُدْهُ). و فقط بر او توکّل نما (وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ). و این مرحله توحید عبادت است. و از آنچه نافرمانى، سرکشى، طغیان و گناه است، بپرهیز; چرا که پروردگار تو از آنچه انجام مى دهید غافل نیست (وَ ما رَبُّکَ بِغافِل عَمّا تَعْمَلُونَ). ذیل آیه ۱۲۳ @Roznegaar
⚫️ وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا ▪️با اینکه هر تکلیفی در مقابل حقی است اما لطف و کرم خدای بنده‌نواز را ببین که از روزی‌رسانی به بندگان به عنوان یک تکلیف تعبیر می‌کند، تکلیفی که در مقابل حقی نیست؛ تکلیفی که خود بر خود واجب کرده نه ما بر او. آیه ۶ @Roznegaar