❇ #تفسیر_آیه سرنوشت دردناک #قوم_لوط در این آیات، قرآن، صحنه عبرت انگیز دیگرى از سرگذشت پیامبران را بازگو مى کند، و هدف آیات پیشین را تعقیب و تکمیل مى نماید. و آن سرگذشت پیامبر بزرگ خدا لوط (علیه السلام) و قوم او است. این ماجرا در چندین سوره قرآن از جمله سوره هود، حجر، شعراء، انبیاء، نمل و عنکبوت آمده است. در اینجا در ضمن پنج آیه، به فشرده گفتگوهاى لوط و قومش اشاره شده است و این چنین بر مى آید که در این سوره، تنها هدف این بوده که عصاره اى از درگیرى هاى این پیامبران و گفتگوهاى آنان با جمعیت هاى سرکش، منعکس گردد؛ ولى شرح کامل سرگذشت آنان به سوره هاى دیگر قرآن موکول شده است. ما هم به خواست خداوند مشروح سرگذشت این جمعیت را در سوره هود و حجر خواهیم آورد. 🌼🌼🌼 آیه مى فرماید: به خاطر بیاورید لوط پیامبر را هنگامى که به قوم خود گفت: آیا شما عمل زشت و ننگینى انجام مى دهید که احدى از جهانیان تا کنون مرتکب آن نشده است؟! (وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَکُمْ بِها مِنْ أَحَد مِنَالْعالَمینَ). اشاره به این که این گناه، علاوه بر این که خود یک عمل زشت و فوق العاده ننگین است، قبل از شما در هیچ قوم و ملتى سابقه نداشته است، و این، زشتى آن را چند برابر مى کند; زیرا پایه غلط و سنّت شوم و وسیله اى براى گناه دیگران در آینده نزدیک و دور خواهد بود. از این آیه به خوبى بر مى آید که این عمل زشت، از نظر تاریخى به قوم لوط منتهى مى شود که مردمى بودند ثروتمند، مرفه، شهوت ران و هواپرست که شرح آن را در ذیل آیات سوره هائى که در بالا اشاره کردیم به خواست خدا خواهیم داد. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۸۰ #سوره_اعراف @Roznegaar

❇ #تفسیر_آیه زندگى ننگین #قوم_لوط در آیات سوره اعراف، اشاره به گوشه اى از سر نوشت قوم لوط شده و تفسیر آن را در آنجا دیدیم، اما در اینجا به تناسب شرح داستان هاى پیامبران و اقوام آنها، و به تناسب پیوندى که آیات گذشته با سرگذشت لوط و قومش داشت، پرده از روى قسمت دیگرى از زندگانى این قوم منحرف و گمراه بر مى دارد، تا هدف اصلى را، که نجات و سعادت کل جامعه انسانى است از زاویه دیگرى تعقیب کند. بنابراین، ذکر ماجراى لوط پنجمین پیامبر مذکور، در اینجا به تبع داستان ابراهیم است. نخست، مى گوید: هنگامى که رسولان ما به سراغ لوط آمدند، او بسیار از آمدن آنها ناراحت شد، فکر و روحش پراکنده گشت و غم و اندوه، تمام وجودش را فرا گرفت (وَ لَمّا جاءَتْ رُسُلُنا لُوطاً سیءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً). در روایات و تفاسیر اسلامى آمده است: لوط، در آن هنگام در مزرعه خود کار مى کرد. ناگهان، عده اى از جوانان زیبا را دید که به سراغ او مى آیند و مایلند مهمان او باشند، علاقه او به پذیرائى از مهمان از یکسو. و توجه به این واقعیت که حضور این جوانان زیبا، در شهرى که غرق آلودگى انحراف جنسى است، موجب انواع دردسر و احتمالاً آبروریزى است از سوى دیگر، او را سخت در فشار قرار داد. این مسائل، به صورت افکارى جانفرسا از مغز او عبور کرد، و آهسته با خود گفت: امروز، روز سخت و وحشتناکى است (وَ قالَ هذا یَوْمٌ عَصیبٌ). 🌼🌼🌼 سِیىءَ از ماده ساء به معنى بد حال شدن و ناراحت گشتن است. ذَرع را بعضى به معنى قلب، و بعضى به معنى خُلق گرفته اند، بنابراین ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً یعنى دلش به خاطر این مهمان هاى ناخوانده، در چنین شرائط سختى، تنگ و ناراحت شد. ولى، به طورى که فخر رازى در تفسیرش از ازهرى نقل کرده، ذَرع در این گونه موارد به معنى طاقت است، و در اصل، فاصله میان دست هاى شتر به هنگام راه رفتن مى باشد. عَصِیب از ماده عَصْب (بر وزن اسب) به معنى بستن چیزى به یکدیگر است، و از آنجا که حوادث سخت و ناراحت کننده، انسان را در هم مى پیچد، و گوئى در لابلاى ناراحتى قرار مى دهد، عنوان عَصِیب به آن اطلاق مى شود، و عرب، روزهاى گرم و سوزان را نیز یَوْمُ الْعَصِیب مى گوید. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۷۷ #سوره_هود @Roznegaar