لزوم اصلاحات پارامتریک در #صندوق‌های_بازنشستگی (قسمت اول) 🔹در نظام‌های #بازنشستگی به‌سبب آنكه مستمری #دوران_بازنشستگی افراد تعهد می‌شود، در مقابل تحولات آتی متغيرهای جمعيتی و اقتصادی و... بسيار آسيب‌پذير هستند. 🔸در چند دهه گذشته كاهش #نرخ_باروری و افزايش اميد به زندگی نه فقط در ايران بلكه در بسياری از كشورها، سازوكار سيستم‌های تأمين اجتماعی و نحوه تأمين مالی آن‌ها را با مشكلات جدی روبه‌رو كرده است. 🔹در اين بين كشورهايی همچون ايران كه #خدمات_اجتماعی خود را بر اساس سيستم توازن درآمد-هزينه (DB-PAYG) با مزایای معین ارائه می‌دهند، با چالش‌های عميق‌تری دست‌وپنجه نرم می‌كنند. 🔸در سيستم توازن درآمد-هزينه درآمد حاصل از #حق_بيمه_شاغلین مستقیما صرف پرداخت #مستمری_بازنشستگان می‌شود. 🔹صندوق‌های بازنشستگی کشوری، لشگری و تامین اجتماعی، بیش از ۹۰درصد افراد بیمه‌شده ایران را پوشش می‌دهند. در این بین صندوق بازنشستگی تامین اجتماعی در حال حاضر، بزرگ‌ترین صندوق کشور است. 🔸یکی از شاخص‌هایی که می‌توان بر مبنای آن جدیّت بار مالی برای صندوق تأمین اجتماعی را تشخیص داد، #نرخ_حق_بیمه پایدارکننده سیستم است. 🔹این نرخ نشان می‌دهد برای آنکه میزان منابع سیستم برابر با مخارج آن باشد، در هر سال ملزم به دریافت چه درصدی از #دستمزد_بیمه‌پردازان به‌عنوان #حق‌_بیمه هستیم. 🔸بررسی‌ها نشان می‌دهد، بدون انجام هرگونه اصلاحاتی در سطوح مختلف (عدم‌افزایش #سن_بازنشستگی ، عدم‌افزایش #سنوات_بیمه‌پردازی و...) و با ثبات روند حاضر صندوق تأمین اجتماعی، برای ثبات مالی این صندوق لازم است نرخ حق بیمه از میزان ۱۸درصد فعلی، برای سال ۱۴۲۰ به ۲۶/۴درصد، و در سال ۱۴۲۷ به ۲۹/۴درصد افزایش یابد. 🔹باید توجه داشت که این افزایش‌ها مقادیر قابل‌ملاحظه‌ای بوده و سبب واردآوردن فشار مالی سنگینی به بیمه‌پردازان خواهد شد که عملاً غیرممکن است. 🔸باید به این نکته توجه داشت کسری اشاره‌شده تنها برای یکی از صندوق‌های نظام بازنشستگی کشور می‌باشد که به‌مراتب در مقایسه با سایر صندوق‌ها از نسبت پشتیبانی بالاتری برخوردار است. #صندوق‌های_ورشکستگی @Roznegaar