گاهی وسوسه‌ی نوشتن می‌افتد به جان آدم، اما آدم چیزی برای نوشتن ندارد؛ دقیقاً مثل پنگوئنی که وسوسه‌ی پرواز می‌افتد به جانش اما بالی برای پرواز ندارد. خالی کردن ذهن از چیزهایی که موجب تشویش می‌شود می تواند راه حل خوبی در این شرایط باشد. کافیست قلمت را برداری وبه واژه‌ها اجازه دهی تا هرگونه که میلشان می‌کشد کنار هم صف ببندند آن وقت می‌بینی که از لابه‌لای شلوغی‌های ذهنت، کلامی دلنشین خلق می‌شود و بر دل کاغذ می‌نشیند. اتفاقات خارج از ذهن هم همین گونه‌اند کافیست لابه‌لای تمام آن اتفاقات مفاهیمی ارزشمند بیابی و با کنار هم قرار دادن آن مفاهیم، زندگی‌ات را معنادار کنی؛ مثل کاری که در بازیافت انجام می‌گیرد، تولید محصولی مفید از آنچه نامفید می‌پنداشتیم. بازیافت ذهن می‌تواند تمرین مناسبی برای بازتولید مفهومی خوشایند از دلِ اتفاقات ناخوشایند زندگی باشد. #روز_نوشت #نویسندگی #اعجاز_نگارش https://eitaa.com/roznevesht

بنویس... در زیارتگاه خیالت پَرسه بزن. به واژه‌ها دخیل ببند. قَلَمت، حاجت روا خواهد شد. #روز_نوشت #نویسندگی #اعجاز_نگارش https://eitaa.com/roznevesht

یک بار امتحانش کن؛ نوشتن را می‌گویم. خودت راوی قصه‌ی خودت شو‌. باور کهنه‌ی "نمی‌توانم" را دور بریز. واژه‌ها را وقف افکارت کن. و خلوت‌نشینی را اینگونه تمرین کن. بنویس و در پناه نوشتن لباس تسلیم و رضا بر قامت خویش بدوز. خودت مشتری واژه‌هایت شو و آن‌ها را از دکان اعتقادت بخر. با نوشتن پرسه‌بزن در خلوت تنهایی و لحظاتی سرشار از شگفتی را تجربه کن. با تفکر در واژه‌ها، حیرتِ ابد مدتِ وجودت را به یقین مبدل نما. از نو مرور کن درس‌های معلم فطرت را. خودتبعیدی را کنار بگذار. باطل کن این جوازِ جمع بین دیانت و معصیت را. از مهربانی بنویس، تا واژه‌ها این‌قدر بد قلقی نکنند. از محبت بنویس تا حروف تن دهند به واژه شدن و کلمات تن دهند به جمله شدن و جملات بنشینند بر جان مخاطبت. بنویس... #روز_نوشت #نویسندگی #نوشتن #اعجاز_نگارش https://eitaa.com/roznevesht

این روزها قوت غالب ما اینترنت، چایی و نوشتن است. و این‌گونه، زخمی که قرنطینه بر روحمان نشانده را التیام می‌بخشیم. #روز_نوشت #قرنطینه #کرونا #چای #اعجاز_نگارش #نوشتن_را_تجربه_کن #مرهم #اینترنت #فضای_مجازی_فضای_بندگی https://eitaa.com/roznevesht