eitaa logo
روز‌نوشت
549 دنبال‌کننده
677 عکس
316 ویدیو
1 فایل
✍طلبه‌ام و مبتلاء به نگارش با کپی پیست میانه‌ی خوبی ندارم. کپی از این کانال با اشاره به نام صاحبش باشد. با نقدهاتون، خوش‌حال میشم! @islamic_ethic https://eitaa.com/roznevesht http://zil.ink/roznevesht
مشاهده در ایتا
دانلود
لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ ۖ إِنَّا مُنَجُّوكَ نترس و غمگین مباش، ما تو را نجات خواهیم داد. مگر از این بهتر هم می‌شود. اصلا با این آیه می‌فهمم که چرا يا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ‏ صدایت می‌زنند. عجیب تنفس در هوای تو دلچسب است خدایِ مهربانم https://eitaa.com/roznevesht
از دیدگاه آموزه‌های اسلام، انسان ظرفیت‌های والایی برای انقلاب وجودی و تحوّل درونی دارد و این ممکن نیست، مگر بر اساس عبودیت و بندگی همه‌جانبه در برابر پروردگار عالَم. رسیدن به مقام عرفانی «وجه الله» و «لقاءالله»، جهت‌های اصلی عرفان اسلامی است که آن‌هم از رهگذر «عبدالله شدن» میسّر خواهد بود. بنابراین عبادت‌ها گام‌هایی به‌سوی تکامل و نیل به مقام «عبد» و عبودیت خواهند بود و هر چه با پشتوانه معرفتِ به خدا باشند، لذّت‌های روحانی بندگی بیشتر و شدیدتر خواهد گشت. نکته مهم در امر دعا و درخواست و ادب در محضر خداوند این است که ما نسبت به آنچه او از ما خواسته، تسلیم باشیم؛ گاهی انسان به خیال خود کاری انجام می‌دهد که از مصادیق ادب عبد در برابر معبود است اما از دریچه الهی چنین عملی ادب کردن نیست. به‌عنوان‌مثال کسی که روزه برای او ضرر دارد اما او خوردن و نوشیدن در ماه مبارک رمضان را امری بی‌ادبانه تلقی می‌کند و اصرار دارد که من نیز با وجود بیماری باید روزه گرفته و امساک نمایم چنین شخصی به خیال خام خود ادب در برابر مولا را رعایت نموده است درحالی‌که خداوند روزه را برای شخص بیمار لازم نمی‌داند لذا در این شرایط خوردن و آشامیدن خود نوعی ادب تلقی می‌شود. در رابطه با خواسته‌ها و حوائج نیز باید بدین نتیجه برسیم که خداوند، خود، ما را دعوت به خواستن نموده است و با ندای ادعونی به‌طور مطلق خواسته‌های مادی و معنوی را در دایره حوائج قرار داده است. در بیانات حضرات معصومین علیهم‌السلام نیز دعوت ما به دعا و درخواست حوائج مادی از خداوند وجود دارد. ادامه دارد... 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
دعا عامل اتصال انسان به خداست و نوعی عبادت تلقی می‌شود. بیان حوائج و مشکلات و به زبان آوردن خواسته‌ها در هنگام دعا امری مطلوب و پسندیده است و در روایات به ما توصیه‌شده که حتی نمک غذای خویش را هم از خداوند بخواهید؛ بنابراین ذکر نیازمندی‌ها و خواسته‌های مادی و معنوی ما خود نشانگر فقر ذاتی و ناچیز بودن ما در برابر خداوند است و می‌توان گفت نوعی تمرین بندگی است و توحید افعالی انسان را محکم‌تر می‌نماید اما درعین‌حال لازم است در کنار بیان نیازها و خواستن آن‌ها از خداوند متعال در ادامه خواست خداوند و مصلحت او را نیز هنگام دعا مدنظر گرفته و کار را به خداوند بسپاریم. درواقع حاجت مادی خویش را در محضر خداوند متعال بیان نماییم اما با این قید که خدایا اگر تو مصلحت می‌دانی و برایم خیری در برآورده شدنش است آن را برایم برآورده ساز. انسان با این کار نتیجه دعا را به خداوند سپرده و خودسرانه عمل ننموده است و این چیزی جز ادب در محضر خداوند نیست. ادامه دارد... https://eitaa.com/roznevesht
نوع خواستهٔ انسان نیز به میزان ظرفیت و معرفت روحی او برمی‌گردد هرچقدر انسان ظرفیت بالایی از حیث روحی و معنوی داشته باشد در دعاهایش خواسته‌های بالاتر و فراتر از امور مادی را نیزدرنظر می‌گیرد. نیازهای مادی باید در جای خود تأمین شود و دعا برای تأمین آن اشکالی ندارد، اما تأمین این نیازها تنها مقدمه رسیدن به اهداف بالاتر است. کسی که تمرین بندگی می‌کند در بیان خواسته‌های مادی رضایت الهی و هدف و انگیزه الهی را نیز مدنظر می‌گیرد. عبد بودن بدین معناست که اراده انسان به‌عنوان بنده خدا، فانی در اراده خدا شود و اقتضای بندگی تسلیم اراده خدا بودن است. مؤمن دعا می‌کند و خواسته‌های خود را مطرح می‌کند اما حتی همین دعا کردن را نیز بنا به امروخواست خداوند انجام می‌دهد. وقتی انسان خداوند را خیرخواه خویش بداند و بدین باور برسد که هر آنچه او برایم رقم می‌زند خیر محض است دیگر نسبت به برآورده شدن یا نشدن حاجت ناامید و ناراحت نمی‌شود. گاهی ما شرایط برآورده شدن حاجت را فراهم نمی‌کنیم و یا با کوتاهی و سهل‌انگاری موضوع را دنبال می‌کنیم و نهایتاً وقتی موفق نمی‌شویم تقصیر همه‌چیز را به گردن خداوند می‌اندازیم. فرق بین کسی که همواره در برابر خداوند ادب نگه می‌دارد و کسی که در محضر الهی جسارت می‌کند درواکنشی است که نسبت به عدم دریافت خواسته‌ها از خود نشان می‌دهد فرد مؤدب تلاش نموده و در کنار تلاش دعا می‌کند و اگر برآورده نشد شاکر بوده و گله‌ای ندارد اما فرد جسور چنانچه حاجتش برآورده نشود لب به گله و شکایت باز می‌کند. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
دعا اثر دارد! همیشه، همه‌جا! نفسِ دعا، فارغ از نتیجه‌اش نوعی عبادت است. دعا، شورِ زندگی را زیاد و اندوه را کم می‌کند! آن‌جاهایی که انگار بدنِ آدم را لایِ منگنه گذاشته‌اند؛ آن‌جاهایی که دلشوره دست از سرِ آدم برنمی‌دارد؛ به‌وقتِ جنگ‌هایِ تمام عیارِ درون و به هنگام کارزار میانِ حق و باطل دعا اثر دارد. دعا، اعتراف آدمی‌ست به ناچیز بودنش. ما همواره توصیه به خواندن دعا و قرآن شده‌ایم؛ تا با تمسک به آن‌ها رفع غم نماییم. درخواست از خداوند برای پیروزی حق و نابودی باطل از بهترین مصادیقِ دعاست. دعا اثر دارد چه آن‌گاه که سعادتمندی بغل‌دستی‌ات را از خدا بخواهی! و چه آن زمان که برایِ پیروزی جوانی در کشوری در حاشیه‌ی شرقی دریای مدیترانه خدا را صدا بزنی! خواندن سوره‌ی نصر برای غلبه بر دشمنی توصیه‌ی فراوان شده است. بخوانیدش و فلسطینی‌ها را دعا کنید تا سهم‌شان را از جهان بازپس گیرند! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
دعا می‌کنم غم، آدرسِ خانه‌های‌تان را گُم کند! 🖌 زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht