آدم‌ها دوگونه از زیستن را تجربه می‌کنند. یکی در کنار دیگری زیستن، که بیرون از وجودشان رقم می‌خورد و دیگری زیست درونی که آن‌ها را با امری نادیدنی عجین می‌سازد. کیفیت زیست بیرونی تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد و گاه انسان در انتخاب این نوع از زیستن، نمی‌تواند آزادانه عمل کند. اما زیست درونی یعنی جایی که تو می‌توانی فارغ از هرگونه شرایطی، زندگی را تجربه کنی.البته میزان ارزشمندی آدم‌ها در این جریان، به نوع همنشینی برمی‌گردد که در درون خویش با او همزیستی می‌کنند. گاهی آدم‌ها ثروت را تخیل می‌کنند و با آن خو می‌گیرند. گاه نیز ممکن است در زیست درونی خویش، خود را عالمی اهل علم تصور نمایند و بدان دلخوش باشند.بعضی‌ها نیز ترجیح می‌دهند این همزیستی درونی‌شان با اوهام شکل بگیرد. اما در این میان تجربه‌ی شیرین همزیستی با معصوم علیه السلام تنها از مزایای زیست دینی است. اینکه انسان مدام خود را در محضر امام خویش حاضر ببیند و در دنیای درون خویش به تعامل با او بپردازد ارزشمندترین نوع زیستن است. اینکه امام حسین علیه السلام را شاهد ببینی و با او به گفتگو بنشینی و او را به عنوان قاضی بپذیری. به وقت خستگی با او هم کلام شوی و به وقت بغض او را گواه بر اشک‌هایت ببینی زیباترین زیستنی است که می‌توان تجربه کرد. اینکه امامت را شهید امر عدالت بدانی و از بی عدالتی آنچه در اجتماع شاهدش هستی به او شکایت ببری، آرامش‌بخش‌ترین زیستنی است که می‌توان تجربه کرد. #روز_نوشت #حب_الحسین #زیست_دینی https://eitaa.com/roznevesht

وقتی انسان به درستی کاری یقین پیدا کرد و تصمیمش را از فیلتر عقل و منطق رد کرد، دیگر باید عزمش را جزم کند برای آنچه تصمیم گرفته است.اصولا شیطان هم قبل از تصمیم، برای انصراف انسان از کارخوب، برنامه می‌ریزد و هم هنگام عمل به بهانه‌هایی او را منصرف می‌سازد. یکی از ابزارهای شیطان در این میان، اهمیت دادن بیش از حد لزوم به نظر و قضاوت دیگران است.اینکه بخواهیم چنان زندگی کنیم که دیگران راضی شوند از بدترین آسیب‌های تعاملات اجتماعیست. حضور پررنگِ دیگران را دیدن و ارزش گذاشتن به هرآنچه می‌گویند، همواره نمی‌تواند بی نقص باشد.نظر آدم‌های دیگر مهم است اما نه به ‌عنوان کسانی که قرار است تعیین تکلیف برای زندگیمان کنند. دیگران را باید دید منتها در چهارچوب زندگی اجتماعی و اخلاق‌مداری و نه در قلمرو تحقق بخشیدن به خواسته‌های مطلق‌شان. به بهانه‌ی شیرینی کام دیگران، نباید کام سعادتمندی خویش را تلخ نمود. وارونه زندگی کردن و چشم در چشم خلق دوختن و منطبق بر خوشایند و بدایند آن‌ها رفتار کردن در شان انسان اهل ایمان نیست‌. مومن زندگی اصیلی دارد و از زندگی عاریتی که بر مبنای خواست دیگران است، چشم می‌پوشد. #روز_نوشت #زیست_دینی #قضاوت https://eitaa.com/roznevesht

معتقد که باشی اصلا سبک زندگی‌ات با دیگران فرق خواهد کرد.انگار زندگی را با همه‌ی سختی‌هایش باز هم دوست داری.انگار یک جور اشتیاق عجیبی برای ماندن و زنده بودن داری.انگار که آن اعتقاد باعث و بانی معنابخشی به زندگیت می‌شود. معتقد که باشی پاسخ مناسبی داری برای سوال‌هایی که همیشه با تو بوده‌اند.اینکه از کجا آمده‌ام؟ اینجا چه می‌کنم؟ به کجا خواهم رفت؟ برایت حل شدنیست. معتقد که باشی دائما ذهنت درگیر چراها نمی‌شود بلکه تمام تلاشت را برای رسیدن به هدف بکار می‌گیری. معتقد که باشی حتی ویروس ناشناخته‌ای مثل کرونا هم تو را ناامید نمی‌کند. چرا که درخت وجودی‌ات همواره در حال ریشه دواندن است برای رسیدن به آب حیات. معتقد که باشی اصلا برایت فرقی ندارد که عزاداری را در خانه برپا کنی یا در حسینیه، مهم این است که کجا حسین(ع) را مهمان دلت کرده‌ باشی. #روز_نوشت #حب_الحسین #اعتقاد_قلبی https://eitaa.com/roznevesht

امروز جمله‌ای را از نویسنده ای در باب داستان نویسی خواندم که گفته بود: «جمله هرقدر زیبا، صحنه هرقدر درخشان و فکر هر اندازه عمیق باشد، چنان‌چه برای داستان ضروری نباشد باید حذف شود؛ در این مورد تردید جایز نیست». در واقع این گفتار مربوط به سبک و سیاق نوشتن است. اما احتمالا در رابطه با زندگی حقیقی ما انسان‌ها نیز جواب می‌دهد. در اینکه باید امور کم ارزش را از زندگی حذف نمود شکی نیست.اما داشتم فکر می‌کردم به اینکه گاهی اموری بسیار ارزشمندند ولی ممکن است در یک زمان، علیرغم ارزشمندی، مطلوب برای زندگی انسان نباشند.بارها دیده‌ام کسانی را که به دنبال علم، هنر، کار و ...بوده‌اند.اینگونه افراد آنچه را دنبال می‌کنند، دارای ارزش است اماگویا همین امور ارزشمند گاهی باید حذف شوند. اگر چیزی نظم منطقی زندگی انسان را بهم می‌ریزد باید تلاش نمود و از آن گذشت. فهم حذف اموری که برای انسان باارزشند اما غیر ضروری و همچنین توان حذف آن‌ها، قدرت بالایی می‌خواهد اما کار هر کسی نیست. #روز_نوشت #ارزش_ها https://eitaa.com/roznevesht

گاهنامه‌ سیاسی اجتماعی سدید ویژه‌نامه‌ محرم

قوانینی که در امور اعتباری جریان دارد گاه منضبط نیست.کسی بسیار جان می‌کند و اندک درآمدی دارد و دیگری بسیاردرآمد دارد و اندکی هم تلاش نمی‌کند. اما در امور معنوی وضعیت کاملا متفاوت است.گویا اینجا هر کسی سهمش به اندازه‌ی فهمش است. فهم عمیق و دقیق ما از تاثیر امور معنوی منجر به تلاش برای کسب آن امور می‌گردد و هرچقدر تلاش بیشتر باشد سهم ما نیز مضاعف می‌گردد. یک قانون دیگری که در معنویات ساری و جاریست، این است که برداشت سهممان تصاعدیست منتها تصاعدی که نتیجه‌ی ظرفیت وجودی‌مان است نه تحت تاثیر روابط میان‌فردی.مثل سرمایه‌گذاری که پولش را جای مطمئنی گذاشته و اصل پولش که سرجایش هست هیچ، از سودش نیز هرماه بهره می‌برد. حبی که نسبت به اهل البیت علیهم السلام وجود دارد نیز از همین قِسم است. هرچقدر این دوست داشتن عمیق‌تر باشد، بهره‌ی انسان نیز فزون‌تر خواهد بود. #روز_نوشت #حب_الحسین #معنویت https://eitaa.com/roznevesht

در زندگی مادی اگر دیگران نباشند تو تنها می‌شوی و این تنهایی سم مهلکی است برای روابط اجتماعیت.اما در امور معنوی به تنهاترین حالتِ ممکن هم که برسی تازه سهمت بیشتر خواهد بود.اصلا انگار این تنهایی و از دنیا و آدم‌هایش دل کندن، خونی است که پمپاژ می‌شود در رگ‌های روحت و روحت بدین واسطه حیات می‌گیرد. #روز_نوشت #معنویت #تنهایی https://eitaa.com/roznevesht

شیعه همواره به واسطه‌ی اتحاد خویش مورد شناخت قرار گرفته است و تشیع در طول تاریخ با بهره بردن از عنصر وحدت و دوری از اختلاف و پراکندگی به اهداف الهی خویش دست یافته است. حفظ وحدت و تلاش در جهت احیای آن از ویژگی‌های شیعیان است که پیروزی‌های متعددی در جهات گوناگون از ثمرات این وحدت محسوب می‌گردد. اسباب امتحان الهی نیز در هر دوره‌ای بشکلی متفاوت از دوره‌ی قبل برای شیعیان مهیا بوده است. به نظر می‌رسد اهل تشیع، محرم امسال به دلیل شرایط خاصی که به واسطه‌ی ویروس کرونا ایجاد شده است بدین شکل در دایره‌ی امتحان الهی قرار گرفته اند. ازیک سو نمی‌توان به راحتی از برگزاری مناسک مربوط به این ایام گذشت چرا که عشق به نهضت حسینی آمیخته با روح عزاداران است واز سوی دیگر حفظ جان در اولویت قرار دارد. عقل سلیم حکم می‌کند که عزاداری‌ها متناسب با شرایط کرونا همراه با محدودیت‌های لازم و شرایط خاص برگزار گردد و توجه به مصادیق عزاداری در فضای مجازی بیش از گذشته مورد تاکید قرار گیرد. دسته‌های عزاداری و حضور در مجالس اباعبدالله علیه السلام همواره به تقویت وحدت بین مردم انجامیده است.قبل از انقلاب نیز مردم به واسطه‌ی وحدتی که ریشه در همین عزاداری‌ها داشت انقلاب نمودند. آنچه امروزه شاهد هستیم این است که برخی از افراد خواسته یا ناخواسته به دفاع ازبرقراری مراسمات محرم برخاسته و مخالفت خویش را از ایجاد محدودیت‌ها علنا اعلام می‌کنند. برخی از روحانیون و مداحان نیز مخالفت علنی خود را برای اعمال محدودیت‌ها اعلام نموده اند و از طریق تحریک و تهییج احساسات مذهبی، مردم را به عدم پذیرش محدودیت‌ها دعوت می‌کنند. شاید این افراد از آسیب و عوارض گفته‌های خویش در باب تشویق برای برگزاری مراسمات غافلند و به این موضوع عنایتی ندارند که ممکن است این اعلام مخالفت‌ها محرم وحدت آفرین را به محرمی تفرقه افکن تبدیل نمایند. شاید اگراین خطر از ناحیه‌ی مردم عادی، جامعه را تهدید می‌کرد کمی قابل هضم بود. اما متاسفانه خطر ایجاد دوگانگی در بین مذهبیون از ناحیه‌ی برخی از اهل مذهب و داعیه‌داران دین احساس می‌شود و این امر بسیار قابل تامل است. برپاداشتن عَلَم مخالفت ازناحیه‌ی دینداران به بهانه‌ی دینداری با هیچ منطقی سازگاری نیست. https://eitaa.com/roznevesht

یا اباعبدالله در آشوب‌های نابهنگام جهان و در تشویش‌های ناموزون روان، تعبیر من از وجود مقدستان تعبیری جز آرامش نیست. محرم که می‌رسد مرور یادتان درذهن و قلبمان بیشتر می‌شود و هرچه به عاشورایتان نزدیک‌تر می‌شویم این یادآوری به اوج خود می‌رسد. چه عقیده‌ی جذابیست بندگی را در محضر شما تجربه کردن و حیرت عقل را با تکیه بر عشق شما رفع نمودن و پرسش‌های ناگزیر ذهن را با منطق شما پاسخ دادن. آنکه دست از زندگی کشیده است را امید به زندگی می‌بخشید و به آنکه غرق در زندگیست، مرگ را یادآور می‌شوید. حسین جان شما عزیزترین و غریب‌ترین اتفاق جهانید‌ که خداوند بر بشریت بخشیده است.چه خوش تقدیر بوده است عالَم که شما را به خود دیده و چه بخت بلندی داشته است انسانی که ردپای شما را تا ابد دنبال می‌کند. محصول تأمل من در این شب‌ها اشتیاق و ترسی است که ناظر بر وجودم گشته؛ حسینی ماندن و از شما جدانشدن بزرگترین خواسته من از محضر شماست. #روز_نوشت #معنویت #حب_الحسین https://eitaa.com/roznevesht