eitaa logo
روز‌نوشت
595 دنبال‌کننده
769 عکس
366 ویدیو
2 فایل
✍طلبه‌ام و مبتلاء به نگارش با کپی پیست میانه‌ی خوبی ندارم. کپی از این کانال با اشاره به نام صاحبش باشد. با نقدهاتون، خوش‌حال میشم! @islamic_ethic https://eitaa.com/roznevesht http://zil.ink/roznevesht
مشاهده در ایتا
دانلود
حسین جان... زیر و رو کردن وجودم و یافتن دلالت‌های پنهان قلبم نصیب من از عاشورایتان بود و این بالاترین پاداش من از عزاداریست. احیای معنای زندگی وبازخوانی آنچه بِدان معتقدم ثمره‌ی حب شماست و اکنون دین رهایی‌بخش خویش را قابل دفاع‌تر از هر زمانی می‌یابم. بن‌بست‌ها و چالش‌های معرفتی را با حقیقت ظلم‌ناپذیری شما حل‌می‌کنم و به خوبی درمی‌یابم که پنهان شدن پشت اندیشه‌های دیگران و رأی خود را بیان نکردن بزرگترین خیانت است. حسین جان.... بهره‌ی امسال من از عزاداری‌تان همین بس که بدون ترس از هیچ نقدی و با تمام صراحت و صداقتی که در خود سراغ دارم بگویم: جهان تشنه‌ی عدالتی ازجنس شماست.توفیقمان دهید تا عاشورایی دیگر را برای مقابله با زیست منافقانه‌ی جهانیان رقم بزنیم. https://eitaa.com/roznevesht
گاهی وقت‌ها آدم می‌رسد به خوب آخرش که چی........ترین حالت ممکن در زندگی‌اش. درس خواندی خوب آخرش چی؟ ازدواج هم کردی خوب که چی؟ حالا کار هم پیدا کردی،حقوق هم دریافت کردی بعدش چه می‌شود؟ این حالت از دو جهت قابل بررسی است: گاهی ایجاد این حالت در وجود انسان مطلوب است، چرا که آدم وقتی ببیند همه‌ی آنچه هدف می‌پنداشته، هدف نهایی و متعالی نیست، به ضعف خویش، حقارت دنیا و نیاز خود به امری والاتر پی می‌برد. اما گاهی این حالت می‌شود خون ناامیدی و تزریق می‌شود در رگهای انسان و در ذره ذره‌ی سلول هایش جریان می‌یابد. قرار است انسان به کجا برسد؟ دویدن‌ها،حرف زدن‌ها، نوشتن‌ها و تلاش کردن‌ها چه چیز رابرایمان به ارمغان می‌آورد؟! برای رفع این حالت یاس، باید ذهن خود را معطوف به میزان تلاش خود نموده و اثراتی که در پرتو این تلاش نصیب ما و دیگران شده است را رصد کنیم.اصلاً گاهی فقط باید نشست و ثمره‌ی تلاش‌ها را نظاره کرد. تفکر در ثمره‌ی زندگی می‌تواند به رفع حالت یاس و ناامیدی در انسان کمک کند. https://eitaa.com/roznevesht
آدمهایی که درگیری ذهنی دارند باید به شیوه‌‌ای، ذهن درگیر خود را آرام سازند؛ که اگر چنین نکنند درگیری‌های ذهنی‌شان آنها را گرفتار خواهد کرد. هر کسی به روشی که از آن لذت می‌برد چاره‌ای برای رفع این اضطراب‌ها می‌یابد . دیده‌ایم که گاهی آدم‌های نگران به سیگار پناه می‌برند، عده‌ای نیز به فضای مجازی و آدم‌هایش دل خوش می‌کنند، بعضی‌ها هم برای بازتاب بیرونی آن چه در درونشان می‌گذرد کاری نمی‌کنند جز تن دادن به جنگ‌های روانی. من اما نوشتن را بر می‌گزینم.خودم را به واژه‌ها می‌سپارم تا مرا با خود ببرند به جایی که دوست دارم. تا با من همراه شوند و برایم رقم بزنند مدینه‌ی فاضله‌ای را که در دنیای بیرون از کاغذ نمی‌یابمش. نوشتن آغازیست بر فهمِ بهتر‌ِ آنچه بدان می‌اندیشی. واژه ها به شکل یکسان خودشان را به تو عرضه می‌کنندو تو برای انتخابشان دستت باز است. آدم باید هنگام نوشتن، ذهنش را رها کند در دنیای کلمات.موقع نوشتن اگر ذهن انسان متعصبانه آویزان چیزی باشد، کلماتش را هم متعصبانه انتخاب خواهد کرد، اما اگر ذهن رها باشد انتخاب‌ها راحت تر صورت خواهد گرفت. نوشتن را تجربه کنید. https://eitaa.com/roznevesht
هدایت شده از خانم ابراهیمی
14.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سالهاست که آدم‌های مختلف هر روز به بهانه‌های مختلف از عدالت سخن می‌گویند، یک جایی اما، آدم احساس می‌کند که گفتمان عدالت علیرغم زیبایش به شوخی تلخی بدل شده است. بی عدالتی از جانب هر انسانی امری قبیح است و از جانب انسان مدعی ایمان قبیح‌تر. همانگونه که ظلم نیز از جانب هر حکومتی زشت است و از ناحیه‌ی حکومت دینی مذموم‌تر. فلسفه‌ی حضور دین در متن اجتماع این است که به خدمت عدالت درآید، حالا اما عده ای به نام دین، عدالت را سر می برند و خونش را به جامعه تزریق می‌کنند بدین بهانه که جامعه‌ی در حال احتضار را احیا نمایند. چه معامله‌ی مضحکی با عدالت می‌کنند این ناعادلان. اگرچه عدالت امری مقدس و آسمانی است اما باید بساط اجرای آن را در زمین پهن نمود.وحقیقتا چه چیز می‌تواند بی‌عدالتی‌ها را ریشه‌کن کند جز حذف نالایقان از مناصبی‌ که سهم الارثشان می‌پندارند و جایگزین نمودن متخصصانی‌ که دلسوزانه تلاش می‌نمایند. https://eitaa.com/roznevesht
هدایت شده از مناهج 🇵🇸🇮🇷
🌀 شناساندن اساتید و نخبگان 📝 وظیفه حوزه علمیه 🖋 زهرا ابراهیمی 🔹 استثنائی بودن حوزه‌ی امروز نسبت به گذشته که رهبر عزیز نیز بدان اشاره می کنند بر کسی پوشیده نیست. حوزه‌ی امروز هم از لحاظ کمی و هم کیفی، قابل مقایسه با قبل نیست. فضلای امروز حوزه ازفضلای گذشته کمتر نیستند منتها در اکثر مواقع گمنام می‌باشند. 🔹 یکی از اموری که وظیفه‌ی حوزه است این است که علمای گمنام اخلاق را به خود حوزویان و به جامعه معرفی نماید. بعضا این نگاه در بین مردم و حتی حوزویان وجود دارد که حوزه‌ی امروز همچون گذشته عالِم‌پرور نبوده، در حالی که این دیدگاه، دیدگاه منصفانه‌ای نیست. به نظر می‌رسد کم توجهی به بزرگان علم منجر به مهجور ماندنشان شده است. جا دارد حوزه درشناسایی و معرفی بزرگان علم و اخلاق گام مؤثری بردارد. ‏ 🔹 تفکری که حوزه را متهم می‌کند که دچار عقبگرد شده است تفکری غلط است که گاه از ناحیه‌ی دشمنان مغرض تبلیغ می‌گردد و گاه از جانب دوستان نادان. شاید گرفتاری حوزویان به امور مختلف منجر به عدم بهره‌گیری از اساتید و عالمان برجسته شده است و این امر هم باعث محروم‌ماندن حوزویان از علم اساتید و هم مهجور ماندن اساتید شده است. البته تا حوزه مطلوب امامان انقلاب فاصله زیادی داریم؛ اما موجودی حوزه را هم نباید نادیده گرفت. 🔹 امروزه نه تنها جامعه‌ی ایران بلکه جامعه‌ی جهانی نیز تشنه معرفی عالمانی است که حقیقتا بتوانند تشنگی بشریتِ نیازمند به دین را سیراب نمایند چراکه دین، مرکز توجه افکار و انظارجهانی قرار گرفته است و این وظیفه شناساندن برعهده‌ی حوزه است و کسی جز حوزه نمی‌تواند به خوبی از عهده‌ی آن برآید. @Manahejj
🔴🔶امتحانی به نام کرونا https://hawzahnews.com/x9P7k زهرا ابراهیمی
این روزها، بسیار به این موضوع می‌اندیشم که چه‌کاری از دستم بر می‌آید تا حال جهان پیرامونم را تغییر دهم. گو اینکه همواره برخود وظیفه و رسالتی را واجب می‌دانم اگرچه گاهی در تشخیصش دچار حیرت می‌‌شوم. شرایط برایم عجیب است و ملال‌آور، اما امید، مرا به سمت خویش فرا می‌خواند.اصلا همین‌که واژه‌ی امید را در ذهنم تداعی می‌کنم حال دلم خوب‌تر می‌شود. من هر چه بیشتر می‌اندیشم بیشتر به این نتیجه می‌رسم که باید در برابر ناامیدی فراگیر جامعه‌ام بایستم. باید این گفتمان یاس و ناامیدی را به امیدهایی حقیقی بدل نمایم. خاصیت آدم‌ها عادت کردن است و ما باید به امیدواری عادت کنیم. اگرچه می‌گویند عادت، امر بدیست، اما عادت به چیزهای خوب، هرگز بدی به بار نمی‌آورد. انگار مردم جامعه‌ام به ناامیدی عادت کرده‌اند و انگار امید را فراموش کرده‌اند. من باید روزنه‌های امید را در متن زندگی بیابم و برآن متمرکز شوم. تفاوت زندگی قبل از امیدواری با بعد از آن از زمین تا آسمان است.وقتی امید را بیاوری وسط تمام دغدغه‌هایت، ذهنت آرام می‌گیرد و برای حلشان راهی پیدا خواهی کرد. https://eitaa.com/roznevesht
اهل فکر بودن خوب است. زیاد فکر کردن هم ارزشمند است. اما توقف در افکار، دشمن تحرک و تلاش انسان است. باید به افکار صحیح، اجازه‌ی ظهور و بروز دهیم. https://eitaa.com/roznevesht
میان دنیایی از بحران‌ها، خستگی‌ها، سختی‌ها و تلخی‌ها باز هم می‌شود متولد شد و باز هم می‌شود به وجودی که واجب الوجود عطایمان نموده، به چشم نعمت نگریست. اصلا خلقتمان حیرت‌انگیز است. چه خوب که خداوند خلقمان کرد و از حیرت شگفت‌انگیز خلقتش بی نصیبمان نگذاشت. میشد که این دنیا باشد و ما نباشیم، اما ما هستیم و به واسطه‌ی بودنمان عظمت خالق را فریاد می‌کشیم و از این عظمت هر لحظه بر حیرتمان افزوده می‌شود. خدای مهربانی‌ها چه خوب که خلقمان کردی..... https://eitaa.com/roznevesht
خداوند مهربان نگاهش را از جهان خلقتش بر نمی‌دارد. گو اینکه او همواره مراقب ماست. تو بگو یک لحظه، بگو یک آن... محال است ما را نبیند. متن زندگی فردی و اجتماعی ما پُر است از آدم‌هایی که نه نیازمند کمک، بلکه محتاج نگاهند. نگاهی که احترام را به دنبال داشته باشد. نگاهی که هویت از دست رفته‌شان را باز آفریند. کودکان کار، زنان معتاد، مردان بی‌سرپناه بیش از اینکه به کمک‌های مادی نیازمند باشند، خواهان پذیرش از سمت جامعه‌اند‌. با اعتبارات مادی، دور قلمرو انسانی، دیوار نچینیم. آدم‌ها را ببینیم همانگونه که خداوند مهربان ما را می‌بیند. خدایا نگاهمان را الهی کن.... https://eitaa.com/roznevesht
⚡️چگونه احساس ارادت به اهل البیت علیهم السلام را در فرزندانمان افزایش دهیم؟ snai.ir/1019491 https://eitaa.com/roznevesht