وجاهتی، برای خود خلق می کنیم. دیگران نیز باور می کنند. وحالا ما و دیگران زندانی و محبوس وجاهتهایی هستیم که خود آفریده ایم. آنچه وظیفه ی ماست این است که بدون ترس از لکه دار شدن وجاهت های خودساخته مان، با واقعیات عینی جامعه روبرو شویم. #خود_انتقادی #انتقاد_از_خود #انتقاد_پذیر_باشیم #شروع_از_خود #مذهبی_ها_مسئول_ترند #ادعا_بدون_عمل_مکفی_نیست https://eitaa.com/roznevesht

آنچه آرامش انسان را تامین می کند، یقین است. برخی ها یقین دارند، اما به محض روبرو شدن با آنچه یقینشان را نشانه رفته، دچار تزلزل می شوند. دلیلش این است که هیچ جای انعطافی برای یقین خود باز نکرده اند. یقینی خشک و غیرقابل انعطاف. همراه با ترس از رویارویی با شک و تردیدها. یقین و ایمان زمانی رقم می خورد که انسان از شک و تردید نهراسد و جایی برای شک باقی بگذارد و آنقدر دلش به یقینش قرص باشد که بداند این شک ها در برابر آن یقین سر تعظیم فرود خواهند آورد. خانه ی عقایدمان را اگر بر خاک سست تردیدها بنا کنیم، با چادر آرایش خواهیم داشت و با عمامه، دروغ خواهیم گفت. شک ها به یقین حیات می بخشند و یقین برآمده از شک، مرگ را تجربه نخواهد کرد. #شک_توقفگاه_خوبی_نیست #شک_گذرگاه_خوبی_است #شک_مقدمه_یقین #خود_انتقادی https://eitaa.com/roznevesht

خاصیت یقه های بسته چیست؟ قدیم تر ها، فکر می کردم هرکس یقه اش بسته است اهل دیانت است. اما حقیقتا یقه های بسته اگر مانع فرو بردن لقمه های حرام از گلو نشود خاصیتی ندارد. #یقه_بسته #نماد_دیانت #ترکیب_معصیت_و_دیانت #خود_انتقادی https://eitaa.com/roznevesht

⚡️جامعه، تشنه ی معارف دین است و آنچه می تواند پاسخگوی این عطش باشد، ایجاد گفتمانیست که رویکرد آن اصول و منطق باشد. مناظره، مسابقه نیست که برنده یا بازنده داشته باشد. رعایت احترام و اخلاق، جدال احسن، حکمت، موعظه ی حسنه، ارجاع به فطرت و تمسک به استدلال عقلی از اصول اولیه ی هر مناظره ای است. مناظره و گفتگو می تواند اضطراب جامعه ی مشتاقِ شنیدن را به آرامش تبدیل نماید. درد نشنیدن سالهاست که برجامعه ی ما سایه افکنده است.عدم تمایل به شنیدن و عدم توانایی در تحمل نمودن حرف مخالف، شکافی عظیم بین نسل امروز و انسان دیروز ایجاد نموده است و تنها مَلاتی که بتوان با آن چنین شکاف عظیمی را پُر نمود، دادن فرصت است و دیگر هیچ.... #مناظره #تمرین_شنیدن #خود_انتقادی https://eitaa.com/roznevesht

بخشی از هویت یک نوشتار، به خواننده اش باز می گردد. نوشته ای که توسط مخاطب خوانده شود هیجانی را در وجود نویسنده متبلور می سازد که تا ساعت ها مزه ی شیرینش در کام او می ماند. و شیرین تر از آن، نقدهایی است که در قالب نظرات مخالفان در رابطه با آن نوشتار عرضه می گردد. نقد، جانِ یک نوشته است.نوشته ها با نقد تجدید حیات را تجربه می کنند. نقدها اگر سازنده باشند قدرت اصلاح خواهند داشت. نقدها، آدم ساز خواهند بود و حتی جامعه ساز. نقدها چراغ های مه شکنند، زمانی که مه غلیظ، قدرت دیدن را کم کرده است. نقدها، حُقه های مَحفوف در کلام را هویدا خواهند نمود. برخی از گفتارها و نوشتارها، استعداد عجیبی در کتمان حقیقت دارند و نقدها چه خوش رسوا می کنند. نقد می تواند معلم قابلی باشد و انسان از او یاد بگیرد. نقدها اگر منصفانه باشند ستون های شرع و عرف را هرگز به لرزه در نخواهند آورد. #نقد_سازنده #خود_انتقادی https://eitaa.com/roznevesht

کلمات ابزار خوبی هستند برای ابراز. اما‌گاهی نبرد ناعادلانه ای در می گیرد. انگار دچار کم لغتی می شویم. لغاتی که بتوانند هم نیتت را بازخوانی کنند، هم به عقیده ات لطمه وارد نسازند و هم تو را به سادگی به قضاوت ننشیند، نمی یابی. گاهی مجبوری برای احتیاط سراغ کلمات کم خطر بروی، اما از آن طرف نمی توانی حق مطلب را ادا کنی. نبرد ناعادلانه ایست میان گزینش کلمات و بیان آنچه بدان معتقدی. شاید باید هزینه اش را پرداخت کنی و بی محابا دل به دریای واژه ها بزنی. اینجاست که ثابت قدمان در مسیر عقیده از مدعیان منفک خواهند شد. #آزادی_بیان #خود_انتقادی https://eitaa.com/roznevesht

سالهاست که آدم‌های مختلف هر روز به بهانه‌های مختلف از عدالت سخن می‌گویند، یک جایی اما، آدم احساس می‌کند که گفتمان عدالت علیرغم زیبایش به شوخی تلخی بدل شده است. بی عدالتی از جانب هر انسانی امری قبیح است و از جانب انسان مدعی ایمان قبیح‌تر. همانگونه که ظلم نیز از جانب هر حکومتی زشت است و از ناحیه‌ی حکومت دینی مذموم‌تر. فلسفه‌ی حضور دین در متن اجتماع این است که به خدمت عدالت درآید، حالا اما عده ای به نام دین، عدالت را سر می برند و خونش را به جامعه تزریق می‌کنند بدین بهانه که جامعه‌ی در حال احتضار را احیا نمایند. چه معامله‌ی مضحکی با عدالت می‌کنند این ناعادلان. اگرچه عدالت امری مقدس و آسمانی است اما باید بساط اجرای آن را در زمین پهن نمود.وحقیقتا چه چیز می‌تواند بی‌عدالتی‌ها را ریشه‌کن کند جز حذف نالایقان از مناصبی‌ که سهم الارثشان می‌پندارند و جایگزین نمودن متخصصانی‌ که دلسوزانه تلاش می‌نمایند. #روز_نوشت #خود_انتقادی #عدالت #عدالت_بهشت_گمشده https://eitaa.com/roznevesht

ما آدم‌ها نیاز به یک نیروی درونی داریم، یک قدرتی که از درون، ما را مهار کند. یک وقت‌هایی ممکن است رفتارهایی داشته باشیم که اصلا توقعش را نداریم.اصلا باورمان نمی‌شود که این رفتار، رفتار خود ماست.اینجا دقیقا همان جایی است که آن نیروی درونی نتوانسته خوب عمل کند، یا شاید هرچقدر فریاد کشیده ما صدایش را نشنیده‌ایم. وحالا بُهت عجیبی سراغمان می‌آید که چرا من دست به چنین انتخابی زدم؟! چرا این رفتار را داشتم؟! هرچقدر که آن رفتار با هویت حقیقی ما فاصله داشته باشد، حالت بُهت و حیرت ما هم بیشتر می‌شود. من احساس می‌کنم این اتفاق نه تنها برای فرد، که برای اجتماع هم می‌افتد.ما در جامعه‌ی خود شاهد رفتارهایی از آدم‌هایی هستیم که نمی‌توانیم باور کنیم، به همین دلیل است که با یک جامعه‌ی مبهوت روبرو‌ایم.جامعه‌ای که توقع مردمش از مسئولانش بیش از این بوده و حالا مردم به دلیل این عدم تطابق، متحیرند.شاید این اجتماع هم نسبت به ندای درونی‌اش بی‌توجه بوده که نتیجه‌اش این حجم از حیرت شده است. بُهت حالت عجیبی است غیر قابل وصف. نه رنج است و نه غم نه بغض است و نه ترس بُهت، نامفهوم‌ترین نوع احساسات یک انسان است. حالتی که هیچ توضیحی برایش نمی‌یابی. #روز_نوشت #خود_انتقادی #بهت #حیرت https://eitaa.com/roznevesht

دریافت بازخورد‌های انتقادی به محض ارسال پست‌ها در این کانال، حداقل برای بنده امری بسیار طبیعی است. شایدقبلا هم گفته باشم؛ باز هم می‌گویم. اساس کار این کانال خودانتقادی است. یعنی زیرذره‌بین قرار دادن رفتار ما به اصطلاح مذهبی‌ها. انتقاد را باید از خودمان شروع کنیم. نمی‌توان به بهانه‌‌هایی مثل این که دشمن سوء‌استفاده نکند، الان صلاح در سکوت است، یا سیاه‌نمایی نکردن و ... خطاها را نادیده گرفت و برای حل آن‌ها اقدام نکرد. خطا وقتی تکرار شود، عادت می‌گردد و وقتی عادت شد، آدم راحت با آن کنار می‌آید و حساسیتش را نسبت به آن اشتباه از دست می‌دهد. فاجعه‌آمیزتر این‌که منکر در اثر نهی نشدن، جایش را به معروف می‌دهد و آدم منکراتی می‌شود طلبکار... #روز_نوشت #خود_انتقادی #طلبه_مسئولیتش_بیشتر_است https://eitaa.com/roznevesht