اصلا بگذار خیال‌ها را راحت کنیم. ما در این یک‌سال به اندازه‌ی یک عمر شکسته شدیم. #روز_نوشت #حاج_قاسم #علامه‌ای_که_دیگر_نیست https://eitaa.com/roznevesht

دست و دلمان به هیچ کاری نمی‌رود؛ انگار مانده‌ایم روی دست خودمان... #علامه‌ای_که_دیگر_نیست

می‌گویند خاک سرد است؛ پس چرا امروز که یک‌سال از شهادتت می‌گذرد ما همچنان داغداریم... #روز_نوشت #برای_حاج_قاسم https://eitaa.com/roznevesht

تو چه وزنه‌ای بودی برای دنیا! که با نبودنت تعادل جهان بهم ریخت.... #روز_نوشت #برای_حاج_قاسم https://eitaa.com/roznevesht

صداتو بلند کن بفهمم که هستی هنوز زنده‌ای و چشاتو نبستی بلند شو علمدار، علم رو بلند کن بازم پرچم‌ این حرم رو بلند کن... https://eitaa.com/roznevesht

یلدا که گذشت! پس چرا شب‌های ما اینقدر طولانیست... #روز_نوشت #آیت_الله_مصباح #علامه‌ای_که_دیگر_نیست https://eitaa.com/roznevesht

گاهی آدم‌ها اندوهگین می‌شوند و غم می‌شود بخشی از وجودشان؛ اما گاهی بار مصیبت‌ها اینقدر سنگین است که آدم می‌شود خودِ خودِ اندوه. این‌جا دیگر غم، بخشی از وجودش نیست، که تمام وجود اوست. مگر قلب آدم چقدر ظرفیت دارد که بتواند این همه حزن را یکجا تحمل کند؟! برای پهلوی شکسته‌ی "فاطمه" گریه کند؟! یا برای دردهای "علی" زانوی غم بغل گیرد؟! از "حسین" حرف بزند یا از امتداد این ظلم بعد از هزار‌وچهار‌صدسال... شیعه‌ای که از غریبی امام عصر میراثی جز اشک ندارد چگونه آرام گیرد؟! چگونه سکوت کند در برابر آنچه در طول تاریخ بر سر یاران امامش می‌آید؟! این چه قاعده‌ی عجیبی است در عالم که غم را با غم تسکین می‌دهند؟! این چه اتمسفری است که برای نفس کشیدن باید به دم نزدن متوسل شد؟! این چه آرامشی است که قرار را از وجودمان می‌برد؟! این چه رجائی است که خوف دست از سرش بر‌نمی‌دارد؟! تنها چیزی که از این ابهام و از این تناقضات می‌فهمم استیصال جهان است. جهان و بشریت مستاصل است و حضور امامش را طلب می‌کند... مولای من، به ما خرده نگیرید. ما مثل کودک نوپایی هستیم که در انبوه آدم‌ها دست مادرمان را رها کرده‌ایم. درست مثل همان کودکی که از پشت شیشه‌ی مغازه مبهوت اسباب‌بازی‌ها شده است و دیگر چیزی حریفش نمی‌شود. آقای‌جانم، شما با ظهورتان حریف این حماقت کودکانه‌ی ما شوید. ما کم آورده‌ایم..... 🖋زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #السلام_علیک_یا_صاحب_الزمان #استیصال #مرا_دریاب #بی_تو_دریای_دلم_مرداب_است #عکس_مناسبی_نداشتم https://eitaa.com/roznevesht

از تکلیف‌مداری تا ظرافت‌های منطقی آیت الله مصباح یزدی(ره) گوهری بود که نه تنها برای مردم، بلکه برای حوزه‌های علمیه نیز ناشناخته بود و طبیعتاً فقدان ایشان خسارتی بزرگ محسوب می‌گردد. او با تدریس و تربیت شاگردان متعدد حق بزرگی را بر حوزه‌های علمیه داشت و درعین‌حال هرگز خود را از تحقیق و علم‌آموزی بی‌نیاز نمی‌دید. از حیث علمی متفکری بزرگ بود که مبنای اندیشه‌اش استدلال‌های مبتنی بر عقل بود. او همواره به پشتوانهٔ تفکری سیستماتیک که از آن بهره‌مند بود و به نظریه‌پردازی‌هایی دقیق و عمیق می‌پرداخت و با این شیوه فهم مباحث فلسفی و معارف قرآنی را برای شاگردان خود آسان می‌کرد. چیزی که امروزه نسل جوان ما برای تثبیت عقاید خویش بدان محتاج‌اند مبانی عقلی است. اگرچه توجه به استدلال‌های عقلی در روش علمی بزرگان دیگری مشهود است اما دقت و ظرافت آیت‌الله مصباح در تبیین این مبانی امتیاز ویژه‌ای است که مختص به ایشان بود. خردگرایی ازجمله پتانسیل‌هایی است که در نسل امروز پررنگ‌تر از نسل گذشته است. جوانان امروزی نه‌تنها در ایران بلکه در سایر کشورها از تقلیدهای صِرف و ظاهرسازی‌ها بشدت بیزارند و شناخت به‌موقع این مسئله و تلاش در جهت اثبات عقلی عقاید دینی برای جوانان ازجمله خصوصیات این عالم بزرگ بود. آیت‌الله مصباح در پرتو مطالعات فراوان و توانمندی‌های علمی به‌خوبی تشخیص داد که آنچه انسان امروز از آن رنج می‌برد نداشتن یک سیستم فکری درست و ایدئولوژی متناسب با نیازهای مادی و معنوی انسان است. ایشان با فهم این خلأ و مدنظر گرفتن بلایی که ایدئولوژی‌های دروغین غرب بر سر انسان امروز می‌آورد توان علمی خویش را معطوف به ارائهٔ ایدئولوژی دینی نمود و با تفکر نقادانهٔ خود نسبت به این نظریات بی‌پایه و اساس، جوان امروزی را از خطرات پوچ‌گرایی آگاه می‌نمود. جان کلام اینکه او با اصالتی که برای تفکر اسلامی قائل بود هرگز مرعوب تفکرات بی‌اصالت نگردید. حراست از مرزهای عقیدتی و تخریب پایه‌های تفکر بی‌خدایی از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی است که با خواندن آثار ایشان می‌توان بدان اعتراف نمود. او خیمهٔ تفکرات اسلامی و الهی را نه بر زمین احساسات و عواطف بلکه بر بستر تعقل برافراشت و زمان باید بگذرد تا ارزش کار ایشان بر ملأ گردد.  ایشان نه‌تنها در بعد علمی بلکه از حیث اخلاقی نیز جایگاه والایی داشت و بی‌توجهی به مقام و منصب و گریز از دنیاگرایی در متن زندگی او کاملاً محسوس بود. خلوت‌های متعبدانهٔ او با خداوند نشان از بینش توحیدی او داشت. رفتارش همواره خارج از محاسبات مادی‌گرایی بود و با حفظ خصوصیات انقلابی خویش هرگز در هاضمهٔ سیاست گرایی محض هضم نشد. ازجمله ویژگی‌های ناب ایشان که اتفاقاً منجر به ترور شخصیت والای علمی و اخلاقی ایشان هم شد، پذیرش اصل ولایت‌فقیه و تسلیم در برابر این اصل مهم و تبعیت از آن بود. او در حساس‌ترین شرایط، جایگاه انقلابی خود را حفظ نمود و با پرهیز از موقعیت خواهی، مردانه پای انقلاب و آرمان‌های امام ایستاد و با موضع‌گیری‌های به‌جا و به‌موقع در شرایط بحرانی و حساس، تکلیف ولایتمداری خویش را روشن نمود. بر ماست که با مرور و بازخوانی آثار ایشان به تکثیر اندیشه او اهتمام ورزیم، از خام‌اندیشی پرهیز نموده و اینگونه سهم خویش را در جان تازه بخشیدن به اهداف انقلاب ادا نماییم.   🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

اینجا هم می‌توانید بخوانیدش: rasanews.ir/002ooB https://eitaa.com/roznevesht

نمی‌دانم این بیماری جسم است که به تمام روحم پمپاژ می‌شود، یا روح بیمار است که جسمم را در تبعیدگاه خویش محصور نموده است؛ اما هرچه که هست قصد دارد مرا از پای در‌آورد. من اما سلول‌های یخ‌زده را دوباره با نوشتن گرما خواهم بخشید. من بعد از بهبودی کامل دوباره خواهم نوشت... #روز_نوشت #برای_آن‌_ها_که_سراغ_روزنوشت_را_گرفتند https://eitaa.com/roznevesht