🔺دوگانه جعلی وحدت و عدالتخواهی (۱) وحدت اگر دینی باشد، محور حقی لازم دارد که اجتماع قوا حول آن اتفاق بیفتد. در وصیت نامه حضرت امام رحمة الله علیه هم بر همین معنا تاکید شده که وحدت حول انگیزه و مقصد الهی بود که رمز پیروزی انقلاب بود و رمز بقای آن نیز هست. اگر با نگاه دینی دعوت به وحدت میکنیم، وحدت محور میخواهد و به تعبیر شهید آوینی اصلاً وحدت جز در میان موحدین تحقق نمي‌یابد. صرف جمع شدن یا جمع بودن عده ای دور هم، نمیتواند وحدت باشد و آن وحدتی که بدون محور توحیدی است، تبانی بر سر منافع است و این منافع طرفهاست که کیفیت این دور هم بودن را تعیین میکند. وحدت توحیدی، اجتماع حول معروفهاست. یعنی اجتماع حول چیزی که فطرت انسانی آن را میشناسد و لذا وحدت حقیقی حول منکرها نمیتواند رخ دهد؛ چرا که فطرت آن را نمیشناسد و کششی به سمت آن ندارد، مگر اینکه فطرتها دسیسه شده باشند و بخواهیم با نیروی دیگری آنها را کنار هم نگه داریم. با این حساب، هر قدر بیشتر به دنبال وحدت باشیم، باید معروفها و منکرها را در جامعه دقیق تر بشناسیم و امر به اجتماع حول معروف کنیم و از اجتماع حول منکر بپرهیزیم. وحدت حول منکرها، ناپایدار خواهد بود و وحدت حول معروف است که طبق سنت فطرت، میتواند پایدار بماند و گسترش و تعالی پیدا کند، چرا که لا تبدیل لخلق الله. #نماز_جمعه #ثریا #عدالتخواهی_مصداقی عدالتخواهی_مصداقی ادامه دارد

🔺دوگانه جعلی وحدت و عدالتخواهی (2) وحدت با امربه معروف و نهی از منکر است که معنای کامل خود را باز می یابد. آیات سوره مبارکه آل عمران، در هم پیچیدگی وحدت و امر به معروف و نهی از منکر را به خوبی نشان میدهد. وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ...(103) وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ... (104) وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ... (105) می بینیم که دعوت به وحدت در آیه 103، با دعوت به امر به معروف و نهی از منکر در آیه 104 و سپس دعوت به وحدت در آیه 105 پیش میرود و بار دیگر در آیه 110 دوباره تاکید بر امر به معروف و نهی از منکر میشود کنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ...(110). وحدت در جامعه اسلامی اگر به معنای پیوند داشتن مومنین با یکدیگر است، با تعبیر ولایت نیز از آن یاد می شود. با این وصف مطابق آیه 71 سوره مبارکه توبه، وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ، امر به معروف و نهی از منکر نشأت گرفته از ولایت و پیوند مومنین است که اگر مومنین با هم پیوند نداشتند که اصولا همدیگر را امر و نهی نمیکردند. و البته نتیجه این امر به معروف و نهی از منکر نیز پیوندهای محکمتر و وحدت حقیقی تر خواهد بود. #نماز_جمعه #ثریا #عدالتخواهی_مصداقی ادامه دارد

🔺دوگانه جعلی وحدت و عدالتخواهی (3) مفهوم وحدت در اسلام ناب، آن وحدتی نیست که به عنوان ابزاری برای محافظه کاری و حفظ وضع موجود به کار برده شود که اگر بنا به حفظ وضع موجود باشد، امر به معروفها و نهی از منکرها ممکن است دلهایی را چرکین کند و وضع موجود را که دورهمی افراد جامعه است را بر هم خواهد زد. امر به معروف و نهی از منکر دورهمی های با نام وحدت را از بین میبرد و وحدت و نظمی دیگر با بنیادی دیگر برپا خواهد کرد. پس بحث بر سر دوگانه وحدت و عدالتخواهی نیست. بحث بر سر جایگزینی وحدت با وحدت است. وحدت از سر تساهل و تسامح با منکر و فساد را کنا گذاشتن و وحدت بر سر عدالت و معروف را ایجاد کردن. چقدر خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها خواندنی است در این ایام که (فجَعَلَ اللهُ) الْعَدْلَ تَنْسِیقاً لِلْقُلُوبِ. آنچه میتواند دلها را پیوند بدهد و وحدت شکنی ها را خنثی کند، تحقق عدالت و عدالتخواهی است. دلگرمی مردم و بقای اجتماع امت، تنها با این عدل ممکن است. #نماز_جمعه #ثریا #عدالتخواهی_مصداقی

🔻تأملی بر «سهمیه جنسیتی» در لیستهای انتخاباتی در تدوین لیست نهایی نامزدهای مجلس شورای اسلامی از سوی جریان های مستقل مردمی یکی از مسائلی که پیش می آید، حضور نامزد زن در لیستها است. گروه های مردمی، ممکن است با منطقهای متفاوتی قائل به حضور حتمی یک خانم در لیست نباشند یا این دغدغه را داشته باشند. برای تصمیم گیری در این باره، به نظر میاید لازم است نکاتی مرور شود. اگر انتخابات عرصه رأی به شایستگان است و لیست ها به دنبال مشورت به مردم برای رأی آگاهانه به اصلح هستند، طبیعتا ایجاد سهمیه ای جداگانه برای زنان بی معنا خواهد بود و چه بسا خیانت به کسانی است که قرار است به ادعای اصلح گزینی لیست اعتماد کنند. در پاسخ به این اندیشه، دو نگاه وجود دارد. نگاهی که با مبنای مشورتی بودن لیست سازگار نیست و معتقد است رسالت لیستها صرفا مشورت نیست و با دغدغه اقبال عمومی، نگران است که غیبت خانمها در لیست پیشنهادی، باعث کاهش اقبال عمومی به لیست و شکست در انتخابات باشد. نگاه دیگری با استدلالی دیگر بر حضور زنان در لیست تاکید دارد و معتقد است میتوان پس از تدوین شاخص ها، در نمره دهی به زنان در قیاس با مردان، سخت گیری کمتری داشت و این رویکرد با سهمیه جنسیتی یکسان نیست. به نظر می آید اینکه «در سنجش شاخص ها میشود برای زنان سهل گیرتر بود»، میتواند قابل تأمل باشد و از منظر عدالت جبرانی و جبران استضعاف تاریخی برای خانمها، به آن فکر کرد؛ اما اینکه کجا میتوان سهل گیر بود و کجا نه، به شاخص بستگی دارد و توصیه سهل گیری صرف، نمیتواند از زد و بندهای فاسد پیشگیری کند. به نظر می آید مثلا در شاخص‌های سلبی مثل دور بودن از کانونهای قدرت و ثروت، دور‌نخوردن و داشتن بینش و بصیرت سیاسی، عدم تزلزل فکری، این رویکرد جبرانی نمی‌تواند ورود کند و نمیتواند با سهل گیری، خانمی که از این شاخص نمره نیاورده یا نمره پایینی آورده را در لیست جای دهد. اما در شاخص های ایجابی مثل داشتنن برنامه و ایده مشخص جهت پیگیری در مجلس یا در بررسی سابقه فساد ستیزی و عدالتخواهی، میتوان جبرانی ورود کرد و سهل گیرانه تر نمره داد. در عین حال باید دقت داشت که حضور زن در یک لیست نه محدودیت دارد و نه ارجحیت و لذا باید مراقبت کرد که جبران، رجحان جنسیتی صرف ایجاد نکند. برای مراقبت از این امر، لازم است جبران و سهل گیری را دقیق تر تعریف کرد. جبران، «پیش بینی وسع، در صورت مهیا کردن زمینه‌ی رشد» و عمل مطابق پیش بینی است. یعنی اگر پیش بینی وسع جدی نباشد، هر جبرانی را نمیتوان اعمال کرد. باید توجه کرد که اندیشه سهل گیری از منظری واقع نگر، نگران است یک خانم اگر چه شایستگی بالقوه داشته باشد، اما بخاطر در دسترس نبودن زمینه ی مساعد رشد، به فعلیت نرسیده باشد و سخت گیری، صرفا جامعه را از وجود چنین ظرفیتی محروم کند. به عبارت دیگر، سهل گیری برای سنجش و نمره دهی به زنان، نه لطف به زن، که لطف و دلسوزی نسبت به جامعه است که در غیر این صورت اصلح گزینی که تکلیف شرعی است زیر سوال می‌رود. مسأله بنیادین دیگر این جاست که برای جبران حضور خانمها، عمدتا فقط دم انتخابات دغدغه مند می‌شویم. دقیقا جایی که برای آزمون و خطا نمیتوان گذاشت. در حالی که چهار سالهای پیش از انتخابات، رها شده است. کسی توانمند نمیکند، تیم نمی‌سازد‌، زنان در منصب و عملکردشان را منصفانه نقد نمیکند و یکباره در زمان بستن لیست نگران حضور زنان میشود که شائبه استفاده ابزاری و ویترینی از زنان را پیدا میکند. جریان های مردمی که لیست تدوین میکنند، باید بدانند مکانیزم جبران در شاخص های ایجابی برای زنان، صرفا سهل گیری در نمره دهی نیست، بلکه باید در برنامه و مشورت دادن دست را پر کند، دقیقا کاری که لیست برای انسجام گفتمانی اش برای زن و مرد باشد انجام دهد؛ و اینطور نباشد که مکانیزم جبرانی فقط «در حضور در لیست» معنا شود. نکته دیگری که میتوان درمورد حضور یا عدم حضور سهمیه‌ای زنان در لیست مطرح کرد این است که گاه نگرانی از عدم حضور خانمها در لیست بابت این است که اگر زنان بعنوان نیمی از جامعه هیچ نماینده‌ای در مجلس نداشته باشند، در قانونگذاری به ایرادات جدی برخواهیم خورد. این دغدغه اگرچه جدی است، اما باید توجه داشت که در انتخابات مجلس تنها یک شهر نیست که میتواند زنان را در لیست جای دهد و اگر به صورت طبیعی در حوزه‌های انتخابیه رأی گیری صورت گیرد، خود به خود ترکیبی از زنان و مردان رأی خواهند آورد و لزومی ندارد بابت یک دغدغه در سطح کلان، سهمیه‌ای جنسیتی در تمامی حوزه های انتخابیه اعمال شود و با نام عدالت جنسیتی توجیه شود. این دغدغه کلان، محتاج گفتمان سازی شایسته سالاری و البته سهل گیری و جبران برای زنان با پیش فرض کشف وسع و استعداد بجای بررسی عملکرد بالفعل آنان بخاطر محروم نشدن جامعه از زنان شایسته داشت. طبیعتا این ملاحظه میتواند در انتخاباتهای دیگر مثل شورای شهر بروز دیگری داشته باشد.

🔻درباره‌ی لیست‌های انتخاباتی و شیوه تبلیغات لیست

🔻مروری بر منطق حاکم بر طراحی فرآیندهای رسیدن به لیست در جریان مردمی انتخابات از انتخابات شورای شهر 1400 تا انتخابات پیش روی مجلس، جریانهای مبارک مردمی که در دسته بندی های مرسوم سیاسی قرار نمیگیرند، در مشهد و بعضی شهرهای دیگر شکل گرفته اند. طبیعتا فقط دیکته نانوشته است که غلط ندارد و این جریانها ضعف و قوتهای خود را داشته و دارند. از آنجا که اغلب این کنشها، در بحبوحه انتخابات رقم میخورند، ممکن است در این تلاطم فرصت نکنند به مبانی اندیشه سیاسی خود رجوع کنند و به دامن بحث های روشی و فرآیندی صرف بیفتند. طراحی روش و فرآیند حتما مورد نیاز است، اما با پرش از روی مبانی، امکان فرورفتن در همان جریانهای کهنه قدیمی با روکش جدید وجود دارد. ضریب جدی «فرآیند و روش» در ذهن فعالان ریشه هایی دارد؛ هم حاکمیت تئوری سیستم ها و تکنیک زدگی بر اندیشه بسیاری علوم انسانی خوانده هایمان را نمیشود انکار کرد و هم دغل بازی های کهنه کارهای سیاسی خصوصا اصولگرا که وقتی در این سالهای اخیر مورد نقد قرار میگرفتند، به فرآیند استناد میکردند و عده ای به اشتباه افتادند که شاید حقیقتا ریشه مشکل در فرآیند است و با اصلاح فرآیند، اوضاع به نفع مردم و حل مسائل شان تغییر می کند. ادامه‌ی یادداشت را در فایل می‌توانید مطالعه کنید.

📌 اطلاعیه | خوانش تربیتی کتاب «منشور حکومت علوی» #دوره_مجازی | #رسانه_باشید 📚 عنوان: #منشور_حکومت_علوی شرح هفت خطبه از نهج‌البلاغه| مقام معظم رهبری 📝 استاد دوره: دکتر رقیه فاضل عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان و پژوهشگر تربیت اسلامی 🕰 زمان برگزاری: شب‌های ۱۶ تا ۳۰ ماه مبارک رمضان یک شب در میان، ساعت ۲۲ 🔻ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر | ایتا، بله و تلگرام: 📲 09309275027 🆔 @Mr_pashanejad ✅ همراه ما باشید: 🔹 @jaame_ir 🔹 @hambazi_tv

🔻 *نگاهی به «جشن تکلیف» و مفاهیم پیرامون آن* دوستان واحد ادبیات و واحد بازی خانه همبازی، دغدغه طرحی داشتند برای برگزاری جشن تکلیف. گفتگوهایی شد و نکاتی مطرح شد. با توجه به آن مباحث نظری، طرح اولیه مراسم طراحی شد. یکی دو روز مانده به ماه رمضان، با همکاری دوستان تشکل تربیتی باران، اجرای آزمایشی داشتند برای دختران. نکاتی هم بعد از اجرا مطرح شد. طرح اجرایی این دوستان که توسط خانه همبازی پیگیری خواهد شد، اما در آن میان، نکات کلی بحث جشن تکلیف را کانال همبازی به صورت یادداشت شفاهی منتشر کرد که با اصلاحاتی اینجا منتشر میکنم. * تصویر پست، از تصاویر اجرای آزمایشی جشن تکلیف انتخاب شده است. یادداشت در دو پست بعدی ارسال شده است.

🔻 *نگاهی به «جشن تکلیف» و مفاهیم پیرامون آن* (قسمت اول) دوستان واحد ادبیات و واحد بازی خانه همبازی، دغدغه طرحی داشتند برای برگزاری جشن تکلیف. گفتگوهایی شد و نکاتی مطرح شد. با توجه به آن مباحث نظری، طرح اولیه مراسم طراحی شد. یکی دو روز مانده به ماه رمضان، با همکاری دوستان تشکل باران، اجرای آزمایشی داشتند برای دختران. نکاتی هم بعد از اجرا مطرح شد. طرح اجرایی این دوستان که توسط خانه همبازی پیگیری خواهد شد، اما در آن میان، نکات کلی بحث جشن تکلیف را کانال همبازی به صورت یادداشت شفاهی منتشر کرد که با اصلاحاتی اینجا منتشر میکنم. 🔸به سن تکلیف از چه زاویه ای نگاه کنیم؟ در حرکت و زندگی ما نقاط عطفی وجود دارد که قبل و بعد از آن نقاط، زندگی برای ما متفاوت است. یکی از نقاط عطف حرکت انسانها، نقطه‌ای است که مکلف می‌شویم و به معنی واقعی کلمه قبل و بعد از آن با هم متفاوت است. زمانی که انسان به بلوغ می‌رسد، پرده‌ای که روی عقل او بود برداشته می‌شود. پرده البته استعاره است. به این معنی که هنوز قدرت درک و فهم برای انسان وجود ندارد و نمیتواند موقعیت خودش را بشناسد، نمی‌تواند خوب و بدش را تشخیص بدهد. در سن تکلیف این پرده برداشته می‌شود. او خوب و بد را می‌شناسد، موقعیت خودش را در هستی کامل می‌شناسد و چون نسبت به موقعیتش شناخت پیدا می‌کند، دوست دارد به سمت بقای حقیقی و خوبی‌ها حرکت کند. 🔸قبل و بعد تکلیف، چه تفاوتی دارند؟ با برداشته شدن پرده و مکلف شدن، اراده و اختیار انسان در آگاهی ضرب شده است و حرکت انسان معنای دقیقی گرفته. قبلا آزاد بود و نمیدانست، درک نمیکرد و برای همین مسئولیتی نداشت؛ الان آزاد است و میتواند تشخیص دهد؛ پس از این به بعد آزادی انسان یک آزادی مسئولانه خواهد شد. حالا من می‌دانم پس، مکلفم و مسئولیت دارم که آزادی‌ام را سر جای درستش خرج کنم. مثلاً قبلاً آزاد بودم هر چیزی را بخورم حالا فهمیدم این چیزها خوب است و آن چیزها بد، این‌ها حلال و آن‌ها حرام است پس حالا نسبت به خوردن خودم مسئولیت دارم. کسی که آگاه است و آزادی هایی دارد، مسئولیت نیز به عهده میگیرد. اختیار بدون مسئولیت و مسئولیت بدون آزادی و اختیارات، معنا ندارد. سن تکلیف یک نقطه عطف واقعی است؛ یعنی قرارداد نیست. در سن تکلیف، آدم‌ها به خاطر درک عقلانی که از شرایط، خوب و بد، ارزشها و مصلحت خودشان برایشان ایجاد میشود زندگیشان به دو فصل تقسیم می‌شود: ١_ فصلی که آزادی دارد. ٢_ فصلی که به خاطر همراه شدن آزادی با آگاهی، مسئولیت به عهده میگیرد. 🔸چرا جشن تکلیف؟ اما چرا باید جشن تکلیف بگیریم؟ آیا برایش مناسک بسازیم؟ بله. چون تکلیف دو فصل متفاوت زندگی انسان را روایت می‌کند، جشن تکلیف وسیله‌ای است برای اینکه بتوانیم از لحاظ عاطفی و شناختی، مکلف را هوشیار کنیم که وارد دنیای دیگری شده، نه اینکه صرفاً یک جشن شادی بگیریم. جشن تکلیف اگر هوشیار کننده باشد، آگاهی دهنده باشد و شوق آفرین باشد، خیلی خوبست.

🔻 *نگاهی به «جشن تکلیف» و مفاهیم پیرامون آن* (قسمت دوم) 🔸جشن تکلیف های موجود چطورند؟ در جشن تکلیف‌های مرسوم بین ما، برای مکلف خیلی مشخص نیست که چرا مکلف شده؟ فقط بر مسئولیت مکلف تأکید می‌کنیم و از لحاظ رفتاری می‌گوییم که باید روزه بگیرد، نماز بخواند، حجاب داشته باشد، در حالی که او نمی‌داند چرا تا قبل از این جشن، این تکلیفها را نداشته است. نکته قابل تأمل دیگر در جشنهایی که میگیریم، این است که عمدتا بخاطر خاصیت جشن بوده‌گی آن، دنبال عرصه هایی از تکلیف هستیم که قابل نمایش تر هستند. لذا مناسک دینی در مراسم جشن تکلیف جدی میشود؛ و گاهی به روح مناسک کمتر توجه میشود. روی این آسیب باید تأمل کرد و ابتکار به خرج داد که مناسک دینی ما در جشن تکلیف، بتواند معرف خوبی برای اسلام باشد که به مکلف معرفی میشود. مسأله دیگر این است که در جشن تکلیف فقط از برخی تکالیف و مسئولیتها میگوییم. تکالیف و عبادات فردی گفته میشود و از تکالیف اجتماعی غافل شده ایم. در حالی که تکالیف اجتماعی عینی تر هستند و به پیچیدگی راز و رمزهای عبادات فردی نیستند. همچنین از لحاظ عاطفی میخواهیم بگوییم تو خیلی وضعیت خوبی داری، فقط می‌خواهیم حس‌اش را نسبت به وضعیت مسئولیت آوری که در آن است خوب کنیم. شاید برداشت مان این بوده که تکلیف ها احساس مشقت دارند و با این حس خوب میخواهیم حس سختی را تعدیل کنیم. 🔸جشن تکلیف خوب چطور باید باشد؟ تعریفی که اسلام ناب از مناسک دینی دارد را، میتوان به درختی تشبیه کرد. این درخت ریشه هایی دارد که جهان بینی و معرفت و آگاهی است. میوه هایی هم دارد که از جنس اجتماعی و فردی است. میوه های اجتماعی مناسک، وحدت و عزت و عدالت و موفقیت اجتماعی ایجاد میکند و میوه های فردی آن، معنویتی عمیق و پررمز و راز هستند و مایه نشاط است. با این وصف چیزی که در جشن تکلیف اهمیت دارد این است که: ١_ از لحاظ عاطفی، مکلف حس مسئولیت داشته باشد. ما باید به مکلف نشان دهیم که آگاهی های او باعث مسئولیت او شده است. شوق آگاه شدن و رسیدن به قدرت فهم و همچنین مؤثر بودن در عالَم و مشارکتش در کارهای جدی و مهم، میتواند سختی تکلیف را ببلعد. ٢- گوشه ای از راز و رمز معنوی نماز یا حجاب یا روزه را برای مکلف نشان دهیم. قصه گویی، نمایش یا گفتگو فرصت خوبی برای این کار هستند. 3- مکلف درک کند ماموریتی دارد، یعنی اگر قبل از این آدم بی‌تفاوتی بوده از این پس بداند که رها نیستم و باید به سمت هدفم حرکت کنم. بداند دستورات دین آمده تا به ما کمک کند به جای اینکه با آزمون و خطا پیش برویم و بعد بگوییم کاش کسی این‌ها را به من گفته بود، بتوانیم سریعتر و بدون از دست دادن فرصت‌ها، از وقت استفاده کنیم و به هدفی که می‌خواهیم برسیم. باید و نبایدها خطوط راهنمای جدی هستند كه من با شوق می‌خواهم از آنها استفاده کنم تا ماموریتم را انجام دهم. این بایدها و نبایدها سختی نمی‌آورد بلکه حس عاطفی‌اش را جهت می‌دهد و کمک کننده او خواهند بود. 4- تکالیف اجتماعی و فردی را کنار هم روایت کنیم، چون هم ادراک تکالیف اجتماعی مثل بی تفاوت نبودن، مبارزه با زورگوها، کمک به مظلوم ها راحت تر است و میتواند پایه خوبی برای درک فلسفه تکالیف باشد و دیگر اینکه نمیخواهیم همان ابتدای راه، یک دین کاریکاتوری به مکلف نشان بدهیم. 🔸 آیا دختران مکلف ما در جشن تکلیف، فرشته اند؟ در جشن تکلیف ما نمی‌خواهیم حس مکلف را تحریک کنیم که تو فرشته‌ای! چرا که الان او یک فرشته نیست! انسان چه مکلف و چه غیر مکلف، هویتش متعین نیست، با اختیار خودش تصمیم می‌گیرد که فرشته بشوم یا سنگ باشم یا پست‌تر از سنگ باشم. او میتواند از فرشته برتر باشد. سن تکلیف، زمانی است که با انتخاب خودش جایگاه خودش را رقم می‌زند و طبیعتا باید مسئولیت انتخابهایش را به عهده بگیرد. بهتر است به جای اینکه بگوییم تو فرشته شدی، بگوییم تو ماموری و می‌توانی تعیین کنی که این هدف را چقدر می‌خواهی محقق کنی. میپذیرم که استعاره فرشته، خیلی میتواند حس آفرین باشد، حتی لباسهای دخترانه قشنگی را هم تولید کند برای جشن؛ کما اینکه جشن تولدهای لاکچری با همین استعاره، کلی دکان باز کرده اند. اما حقیقتا اینجا جای ابتکار است. باید تأمل کرد که چطور باید مأموریت داشتن را، مسئولیت به عهده گرفتن را و تعیین گری هویت را برای مخاطب بیان کرد. چه بسا استعاره های دیگری جذاب تر از فرشته شدن که هم وجه نمادین داشته باشند و هم برای دختر نه ساله هیجان و زیبایی داشته باشد، پیدا کردیم. اما راهش همین است که بپذیریم باید در برگزاری جشن تکلیف، حرکت کرد و پیش رفت.

💢 #منتشر_شد | صوت مجموعه کارگاه‌های "روایت شهید جمهور" 🏴 #کارگاه_اول مواجهه کودک و نوجوان با شهادت رئیس جمهور و همراهان را چگونه مدیریت کنیم؟ 🔹 #مخاطب: معلمان، مربیان و نویسندگان کودک و نوجوان 📚 #استاد: دکتر رقیه فاضل، پژوهشگر تربیت اسلامی 📌 #بها: صلوات برای شادی روح شهدای خدمت؛ حجت‌الاسلام رییسی و همراهانشان. 🔘 همراه ما باشید: خانه هم‌بازی، واحد خانواده حسینیه هنر 📚 @hambazi_tv

💢 #منتشر_شد | صوت مجموعه کارگاه‌های "روایت شهید جمهور" 🏴 #کارگاه_دوم فرصت‌های تربیتی کودک و نوجوان در سوگواری شهادت رییس‌جمهور و همراهان 🔸 #مخاطب: والدین 📚 #استاد: دکتر رقیه فاضل، پژوهشگر تربیت اسلامی 📌 #بها: صلوات برای شادی روح شهدای خدمت؛ حجت‌الاسلام رییسی و همراهانشان. 🔘 همراه ما باشید: خانه هم‌بازی، واحد خانواده حسینیه هنر 📚 @hambazi_tv

🔰امام خامنه‌ای«مدظله العالی»: اگر راه امام را گم کنیم یا فراموش کنیم یا خدای ناکرده عمدا به کنار بگذاریم، ملت ایران سیلی خواهد خورد. جزوه ی بازخوانی #وصیتنامه‌الهی‌سیاسی‌امام‌خمینی‌«ره» به قلم خانم دکتر رقیه فاضل از کانال «مبین»👇👇👇

جزوه ی بازخوانی #وصیتنامه‌الهی‌سیاسی‌امام‌خمینی‌«ره» به قلم خانم دکتر رقیه فاضل از کانال «مبین» 🇮🇷به #مبین بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/4119134328C112e25a644 #مجمع_بانوان‌_یاری‌دهنده_نظام‌اسلامی #مدافعان_حریم_خانواده

🔥‍ 🖋انتشار رایگان شماره ششم فصلنامه «نامه‌جمهور» ویژه‌نامه ایده اجتماعی دولت چهاردهم: 📌 تعداد صفحات: ۱۰۰ صفحه 📎پنح فصل این شماره عبارتند از: 1️⃣کلیات 📝نجات جمهوری، دولت عمومی و بازآفرینی رفاه: دولت چهاردهم باید چگونه باشد؟ | مجتبی نامخواه 2️⃣کارگری: 📝احیای حقوق کارگران | علی اسکندری 3️⃣تعاونی: 🗞جمهوری اقتصادی: تلاقی حکمرانی و اقتصاد | محسن قنبریان 🗞بازگشت به انقلاب در اقتصاد: مروری بر ایده تعاونی در اندیشه متفکران انقلاب 4️⃣رفاه و تامین اجتماعی: 📝بازسازی نظام رفاهی؛ راهبردهای سامان‌دهی به حوزهٔ رفاه و تأمین اجتماعی | دکتر علیرضا خیراللهی 5️⃣آموزش و پرورش: 📝عدالت، کیفیت و هویت در تعلیم‌وتربیت: راهبردهای سه‌گانه بازسازی آموزش‌وپرورش در دولت آینده | خانم رقیه فاضل 📝دگرگونی نظام آموزش و پرورش: چهار اقدام تحول آفرین آموزش و پرورش |حجت‌الاسلام محسن خاکی 📝ایده دولت انقلاب اسلامی: سیاست اجتماعی در تجربه انقلاب اسلامی | مجتبی نامخواه ➖➖➖ در صورت تمایل برای حمایت از #نامه_جمهور مبلغ۳۰هزارتومان به شماره کارت: ۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳ به‌نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم ➖➖➖ 🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور

*تأملی بر پدیده‌ی اجماع جبهه‌ی انقلاب* #قسمت_اول 1. انتخابات، فرصتی برای قیام لله و اقامه دین توسط مردم است. نعمتی که جمهوری اسلامی برای جریان یافتن خون تازه در رگهای حاکمیت در اختیار مردم گذاشته که مقوم رابطه‌ی امام و امت است. قانون اساسیِ مستحکم، حضور با برکت ولی فقیه در جامعه، ساختارهای قانونی مستقر مثل شورای نگهبان، تفکیک قوا، منع مداخله نیروهای امنیتی و نظامی در انتخابات با جانبداری از نامزدی خاص باعث می‌شود که انتخابات جریان نوخواهی جامعه را در بستری قانونی پیش ببرد. در عین حال به ساخت درونی آن نیز لطمه نخورد. 2. عدم توجه به وجه فرصت آفرین و نوکننده انتخابات، آن را از گرما و شوق تهی می‌کند و صرفا به میدان ترس می‌کشاند. عدم تعادل بیم و امید، ادراک واقعیت و محاسبات را مختل میکند. در نتیجه‌ی این اختلال طبیعتا تصمیم سیاسی، اشتباه اتخاذ‌ می‌شود. آنقدر که از سر ترس، چیزی را معامله کنی که بعدا متوجه میشوی ضرر کردی. افزایش بیم نسبت به امید، نه فقط در ترسناکی رقیب، بلکه در بی شوقی نسبت به جریان خودی هم ریشه دارد. این مسأله را باید درمان کرد، شاید با به میدان آوردن افراد گرم تر. برای شکل گیری یک جریان جدی سیاسی، فکر و ایده ای در وسط است که توسط نامزد سر دست گرفته می‌شود و مردمی که به آن فکر آگاهند و نامزد را نماینده آن فکر می‌دانند. در نتیجه به واسطه‌ی احساس قرابت به آن ایده، دلهایشان به هم نزدیک شده و برای محقق کردن آن هم‌عزم می‌شوند. ندیدن وجوه عاطفی و عزم برانگیز مردم، جفای به مردم سالاری است که در نهایت به ضرر انقلاب خواهد بود. 3. در این دوره از انتخابات، با چالش عدم تصمیم در بدنه مردمی مواجه بودیم. بسیاری از افراد بودند که خود نمیتوانستند تصمیم بگیرند و نظام شناخت و تصمیم گیری شان مختل شده بود و تا شب انتخابات منتظر بودند بزرگی برای جبهه انقلاب تصمیم بگیرد. وحدت، رابطه مهتر و کهتر نیست، وحدت باید مبتنی بر آگاهی و شوق همین افراد پیش برود. این سلب حق تصمیم و بدتر از آن ناتوانی در تصمیم گیری، سرمایه اصلی انقلاب را از دست او خارج می‌کند و در بلند مدت مصالح کلان را به خطر می اندازد. دیر به میدان آمدن در تبیین و بعد احساس خطر کردن و با قیم مابی حرکت انقلاب را پیش بردن، راه درستی نیست و این سالها کمتر کسی به بررسی آن پرداخته. اگر جامعه را به قیم عادت دادی، نمیتوانی مطمئن باشی همیشه قیم، قیم حق باشد و بزرگترین خطرات متوجه انقلاب خواهد شد. معطل نگه داشتن بدنه اجتماعی انقلابی، وقتی بر عامل برگزاری زودهنگام انتخابات اضافه شد، تعداد مرددین را هم زیاد کرد و اعتبار نظرسنجی ها را هم مخدوش کرد.

*تأملی بر پدیده‌ی اجماع جبهه‌ی انقلاب* #قسمت_دوم 4. اجماع گر‌چه می‌تواند یک ابزار سیاسی مطلوب برای قدرت گرفتن نیروهای متکثر انقلاب اسلامی تلقی شود، اما باید به لوازم و مبانی آن پایبند ماند و در موقعیت، آن را سنجید. اگر اجماع، بدون ایجاد وحدت در علقه های عاطفی، وحدت در فکر و ایده، با دستور صورت بگیرد، مزیتهای مردم سالاری را از بین خواهد برد. این اجماع، نیروها‌ی متکثر را به وحدت نمی رساند، بلکه صرفا از نیروهای آن کم می‌کند و خالص؛ چرا که راه به وحدت رساندن کثرتها، گفتگو در بلندمدت برای پیدا کردن اشتراکات نه به صورت اجمالی بلکه به تفصیل، نقد شدن متقابل، اعتماد اخلاقی متقابل و نهایتا پیوند خوردن دلها و هم عزم شدن است. این کارها در یک شب انتخابات اتفاق نمی افتد. نه به این معنا که بدنه نیروهای انقلاب خیلی با هم فاصله دارند و هم عزم شدن خیلی طول می‌کشد، بلکه به این معنا که ذات هم عزمی، پدیده ای جوشیده از درون است و باید به آن مهلت داد تا وحدت ایجاد شده، بابرکت و پابرجا بماند. اجماع اگر با جوشش درونی حاصل نشود و صرفا با دستور صورت گیرد و زمانی مطرح شود که چهره ها مشخص شده است، طبیعتا امکان شکستش بالا خواهد بود و در صورت عدم پیروزی، تنها نفرت برجای خواهد گذاشت. برای همیشه راه وحدت و اجماع را خواهد بست. بدون حرکتهای عمیق برای وحدت و اجماع سیاسی از قبل ثبت نام و بدون دغدغه داشتن درباره شناسایی و به میدان آوردن چهره جدید، اجماع شب انتخاباتی تنها یک مسکّن سطحی است که می‌خواهد علائم یک تشتت و کم کاری را بهبود دهد و از مواجهه عمیق با چالش های اجتماعی این جریانهای متکثر فرار میکند؛ و نهایتا چالش های اجتماعی جریان‌های سیاسی را صرفا با نظرسنجی‌هایی که اعتبارش را در این دوران از دست داد، شبیه سازی میکند. 5. در نهایت اجماع مطرح شده در این دوره، به گونه ای پیش می‌رفت که گویا اصلا نعمت استقرار و استواری نظام آن هم بعد از شهادت رییس جمهور و حرکت متین آن نادیده گرفته شده و مسأله را مسأله بقا و سقوط نظام می‌داند. این در حالی است که ساختارها و قوانین انتخاباتی اتفاقا برای پیشگیری از همین مسأله ایجاد شده بود. قرار بود خون تازه شود و بدن مستحکم بماند و از گزند دشمن خارجی مصون باشد. این مواجهه، ناشکری بود نسبت به استحکام ساخت درونی نظام که باعث شد افراد مختلفی در جانبداری از نامزدها ورود کنند و مسأله را در سطح منطقه ای مطرح کنند. باید این نکته بررسی شود که آیا حساسیت موضوع در ساحت منطقه ای باعث مطرح شدن اجماع شد یا خود مطرح کردن اجماع و حواشی و افراد حول آن هم حساسیت آفرید.