هدایت شده از تبیین
⭕️غیب یعنی چه؟
🔹#غیب یعنی «نهان»، «پشت پرده»، یعنی آن چیزهایی که از #حواسّ_ظاهری ما نهان است و «پشت پرده محسوسات» واقع شده است. #قرآن_کریم این کلمه را زیاد به کار برده است، گاهی تنها، مثل اینکه می‌فرماید: «الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ» [۱] (آنان که به #غیب ایمان دارند)؛ یا می‌فرماید: «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیبِ لا یعْلَمُها الّا هُوَ» [۲] (#کلیدهای_غیب نزد خداست و جز او کسی از آنها آگاه نیست)،
🔹و گاهی همراه با کلمه «شهادت» مثل اینکه می‌فرماید: «عالِمُ الْغَیبِ وَ الشَّهادَةِ» [۳] (خداوند هم به #غیب آگاه است و هم به شهادت). فلاسفه اسلامی از همین تعبیر قرآنی استفاده کرده، «جهان طبیعت» را عالم شهادت و «جهان ملکوت» را عالم غیب اصطلاح کرده‌اند. برای ایمان و اعتقاد ما به «عالم شهادت»، حواسّ ما کافی است.
🔹اساساً این عالم از آن جهت #شهادت نامیده شده است که ما با حواسّ خود با آن سر و کار داریم و محسوس و ملموس ماست؛ علیهذا نیازمند به معرّف و معلّمی برای اینکه به وجود چنین جهانی مؤمن بشویم نیستیم. نیازمندی ما به #معلّم و #تعلیم و #تحقیق، برای آشنا شدن بیشتر با حقایق آن است. امّا این حواس برای ایمان و اعتقاد به «جهان غیب» کافی نیست؛
🔹برای ایمان و اعتقاد به #جهان_غیب، «قوّه عقل» که خود مرتبه غیب وجود ماست، باید دست به کار و فعّالیت بشود، و یا قوّه‌ای نهانتر و مخفیتر از عقل باید غیب را شهود نماید. #پیغمبران، راهنمایان جهان غیباند؛ آمده‌اند که مردم را به غیب و ماورای ظاهر و محسوسات، مؤمن و معتقد نمایند.
🔹پیغمبران به اینکه مردم به وجود غیب ایمان داشته باشند اکتفا نکرده‌اند، #پیغمبران آمده‌اند که میان #مردم و #غیب رابطه برقرار کنند، حلقه اتّصال میان مردم و جهان غیب باشند، مردم را مؤمن به #مددهای_غیبی و «عنایت های خاصّ» در شرایط خاصّی بنمایند. اینجاست که مسئله #غیب عملًا با زندگی بشر تماس پیدا می‌کند.
پی نوشت‌ها:
[۱] سوره بقره، آیه ۳
[۲] سوره انعام، آیه ۵۹
[۳] سوره انعام، آیه ۷۳
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۵۹-۶۱
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️پرده غیب
🔹#غیب یعنی نهان، پسِ پرده. این «پرده» چیست؟ چگونه پردهای است که جلو چشم ما کشیده شده که نمی‌توانیم ببینیم؟ آیا واقعاً پردهای وجود دارد که باید پس برود تا ببینیم، یا اینکه این تعبیرات کنایه از حقایق دیگری است؟ اتّفاقاً همین تعبیر #پرده در خود #قرآن_کریم نیز آمده است.
🔹درباره #اهل_قیامت می‌فرماید: «لَقَدْ كُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ». [۱] ([به او می گویند:] تو از این روز بزرگ در بی خبری و #غفلت بودی، پس ما #پرده بی خبری را از دیده [بصیرت] ات کنار زدیم، در نتیجه دیده ات امروز بسیار تیزبین است).
🔹جمله معروفی منسوب است به حضرت امیر (عليه السلام): «لَوْ کشِفَ الْغِطاءُ مَا ازْدَدْتُ یقیناً». (فرضاً #پرده بر افتد، بر یقین من افزوده نمی‌شود). مسلّما این #پرده از نوع مادّه و جسم نیست؛ این «پرده» جز حجاب محدودیت حواسّ ما که تنها امور نسبی و محدود را درک می‌کند نمی‌باشد.
پی نوشت:
[۱] سوره ق، آیه ۲۲
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۶۱ و ۶۲
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️«مددهای غیبی»
🔹گذشته از اینکه اشیاء در اصل هستی خود از #غیب مدد می‌گیرند، به عبارت دیگر سراسر طبیعت #مدد_غیبی است؛ در زندگی بشر یک سلسله «مددهای غیبی خاصّی» هم وجود دارد. یعنی چه؟ مگر مددهای عمومی و خصوصی در کار است؟ بلی. لازم است قبلًا اصطلاحی از #قرآن ذکر کنم و سپس به توضیح مطلب بپردازم. قرآن، #خداوند را هم با صفت #رحمان و هم با صفت #رحیم یاد می‌کند. «بسم الله» که خود آیه‌ای از قرآن است هم مشتمل بر «رحمان» است، هم مشتمل بر «رحیم».
🔹#رحمان و #رحیم دو مشتق از «رحمت» می‌باشند با این تفاوت که #رحمت_رحمانی عبارت است از «رحمت عمومی» که شامل همه موجودات است - وجود هر موجودی برای آن موجود رحمت است، وسائلی که برای ابقاء و ادامه وجود او آفریده شده است رحمت است - امّا #رحمت_رحیمیه عبارت است از «الطاف و دستگیری های خاصّی که یک موجود مکلّف در اثر حسن انجام وظیفه مستحقّ آن می‌گردد»؛ #لطف_خاصّی است که طبق قانون خاص، نه قانون عامّ طبیعت، شامل حال می‌گردد. پیامبران آمده‌اند که ما را به این گونه #مددهای_غیبی مؤمن نمایند. اگر چنین #ایمانی در ما پیدا شود، ما عملًا با خداوند وارد معامله و بده و بستان می‌شویم،
🔹احساس می‌کنیم که #نیکی کردیم و خداوند به ما #پاداش نیک داد، ما را #حفظ و نگهداری کرد؛ بر عکس، #بدی کردیم و #کیفر دیدیم. به هر حال #بشر در زندگی خاصّ خود، اعمّ از زندگی فردی یا اجتماعی، احیاناً مشمول لطف ها و رحمت های خاصّی می‌شود که او را دستگیری می‌کند و از سقوط نجات می‌دهد. خداوند درباره #رسول_اکرم می‌فرماید: «أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ، وَ وَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ، وَ وَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ». [۱] ما در نمازهای پنجگانه می‌گوییم: «ایاک نَعْبُدُ وَ ایاک نَسْتَعینُ». (خدایا! تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو کمک می‌خواهیم)؛ این خود نوعی استمداد از #غیب است.
پی نوشت؛
[۱] قرآن کریم، سوره ضحی، آیات ۶ الی ۸
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۷۰ و ۷۱
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️انواع امدادها
🔹#کمک‌های_غیبی گاهی به صورت فراهم شدن شرایط موفّقیت است، و گاهی به صورت الهامات و هدایتها و روشنی‌ها و روشنبینیها. ولی باید دانست که اینگونه #الطاف_غیبی، گزاف و رایگان نیست؛ چنین نیست که انسان در خانه‌اش بنشیند، دست روی دست بگذارد و منتظر باشد «دستی از غیب برون آید و کاری بکند». خیر چنین انتظاراتی بر خلاف ناموس آفرینش است.
🔹دو آیه از #قرآن ذکر می‌کنم، یکی در مورد مددهایی که به صورت «فراهم شدن شرایط موفّقیت» است، و دیگر در مورد مددهایی که به صورت «الهامات و هدایت های معنوی» است؛ ببینید #قرآن چه شرایطی ذکر می‌کند و چگونه است که به صورت گزاف و رایگان رخ نمینماید. در مورد اول می‌گوید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ». [۱] (ای مؤمنان! اگر خدا را یاری کنید، خدا هم شما را یاری می کند و گام هایتان را محکم و استوار می سازد).
🔹ببینید «یاری الهی» را که #مدد_غیبی است، مشروط می‌کند به یاری قبلی خدا، یعنی به اینکه خدمت و عمل و مجاهدتی در راه خیر عموم صورت بگیرد و مخصوصاً در راه خدا باشد، یعنی لله و فی الله باشد؛ یعنی هم عمل و مجاهدت و کوشش شرط است، و هم اخلاص و حسن نیت.
🔹در مورد دوم می‌گوید: «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَ إِنَّ اللهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ». [۲] (آنان که در راه ما کوشش و جدّیت به خرج می‌دهند ما راه های خود را به آنها ارائه می‌دهیم. خداوند با نیکوکاران است). در این آیه نیز هم کوشش را و هم اینکه «در راه ما» باشد ذکر می‌کند، هم صرف نیروی بدنی و هم صرف نیروی روحی را شرط قرار می‌دهد و در این صورت است که هدایت و #روشنی_باطنی به انسان داده می‌شود. می‌بینید که سخن از مددهای گزاف و رایگان نیست.
پی نوشت‌ها:
[۱] سوره محمد (ص)، آیه ۷
[۲] سوره عنکبوت، آیه ۶۹
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر (نسخه سایت)، مرتضی مطهری، ص ۷۱ تا ۷۲
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️مهدویت در اسلام
🔹مسئله #مهدویت در اسلام - و بالاخص در تشیع - یک #فلسفه_بزرگ است، اعتقاد به #ظهور_منجی است، نه در شعاع زندگی یک قوم و یک ملّت و یا یک منطقه و یا یک نژاد، بلکه در شعاع زندگی بشریت.
🔹مربوط به این نیست که یک منجی بیاید و مثلا شیعه را یا ایران را یا آسیا را یا مسلمانان جهان را نجات دهد، مربوط به این است که یک #منجی و #مصلح ظهور کند و تمام اوضاع زندگی بشر را در عالم دگرگون کند و در جهت صلاح و سعادت بشر تغییر بدهد.
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، (نسخه سایت) مرتضی مطهری، ص ۸۵
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️کسانی که از پیامبر اکرم حمایت کردند
🔹وقتی #پیغمبر_اسلام ظهور کرد چه کسانی از او حمایت کردند؟ متنفّذین و پولدارها و رباخوارها؟ آنها همان‌ها هستند که پیغمبر اکرم علیه آنها قیام کرد. #قرآن این ها را با کلمه «ملأ» تعبیر می‌کند؛ یعنی #اشراف.
🔹اینها همه مخالف بوده‌اند. اینهایی که این طبقه را تشکیل می‌دادند همان رهبران مخالفین آن حضرت بودند از قبیل #ابوسفیان، #ابوجهل، #ولیدبن‌مغیره. اینها همه از گردن کلفتان درجه اول عربستان بوده‌اند.
🔹اما آنهایی که به عنوان یاران و گروندگان پیغمبر اکرم اسم‌شان را در تاریخ می‌بینیم از قبیل عمّار #یاسر، #ابوذر غفاری، #سلمان پارسی، #عبدالله‌بن‌مسعود و نظایر آنها جزو طبقات زیر دست و محکوم و مظلوم اجتماع بوده‌اند.
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۳۰
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️اسلام یک مکتب انسانی است
🔹«اسلام» یک مکتب انسانی است، یعنی بر اساس مقیاس های انسانی است، بدین معنی که در #اسلام آن چیزهایی که مبنی بر تبعیض های غلط بین انسان ها است وجود ندارد؛ یعنی در #اسلام اقلیم وجود ندارد، نژاد وجود ندارد، خون وجود ندارد، منطقه وجود ندارد، زبان وجود ندارد. اینها ابداً در اسلام ملاک امتیاز انسانها نیست.
🔹در #اسلام آنچه که ملاک امتیاز انسانهاست، همان #ارزشهای_انسانی است. «اسلام» که‌یک #مکتب_انسانیت است و برای انسانیت احترام قائل است، از آن جهت برای ارزش های انسانی اصالت قائل است که برای خود #انسان اصالت قائل است، و از آن جهت برای خود انسان اصالت قائل است که برای جهان اصالت قائل است،
🔹یعنی به خدای قادر متعالی قائل و معترف است «هُوَ اللهُ الَّذِی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ». [۱] و از این جهت است که تنها مکتب انسانیتی که می‌تواند بر اساس یک منطق صحیح وجود داشته باشد، #اسلام است و دیگر مکتب انسانیتی در جهان وجود ندارد.
پی نوشت؛
[۱] قرآن کریم، سوره حشر، از آیه ۲۳
📕آزادی معنوی، مرتضی مطهری، ص ۲۵۷
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️اهمیت حس درد اجتماع
🔹#معاویه انسانی بود فقط در فکر خودش و برای خودش، و انسان های دیگر را برای اشباع جاهطلبیهای خود به زور استثمار کرده بود. پس او یک موجود خودخواه، خودپسند و خودپرست بود. ولی #ابوذر برعکس، با اینکه همه امکانات برایش فراهم بود و همین #معاویه حاضر بود بهترین شرایط زندگی را برای او فراهم کند، به خاطر اینکه معاویه «حقوق مردم» را پایمال کرده بود،
🔹و برای اینکه به سرنوشت دیگران می‌اندیشید، با همین #معاویه_جبّار مبارزه کرد تا آنجا که جانش را بر سر این کار گذاشت و در تبعیدگاه رَبَذه در غربت جان داد. پس اینکه ما #ابوذر را «انسان» می‌دانیم و #معاویه را انسان نمی‌دانیم، بلکه یک حیوان می‌دانیم، به خاطر این است که معاویه فقط در فکر «آخور خودش» بود و ابوذر در فکر «انسان های دیگر».
🔹ما چرا #امام_علی علیه السلام را یک «انسان کامل» می‌دانیم؟ برای اینکه «درد اجتماع» را حس می‌کرده، برای اینکه «من» او تبدیل به «ما» شده بود، برای اینکه «خود» او خودی بود که همه انسان ها را جذب می‌کرد.
🔹او به صورت یک فرد مجزّا از انسان های دیگر نبود، بلکه واقعاً خودش را به منزله یک عنصر، یک انگشت، یک عصب در یک بدن احساس می‌کرد، که وقتی ناراحتیای در یک جای بدن پیدا می‌شود، این عضو ناآرام و بیقرار می‌گردد؛ و اصلًا این تعبیرات مال خود اوست؛ قبل از اینکه در قرن بیستم فلسفه‌های اومانیستی این حرفها را بیاورند #امیرالمؤمنین علیه السلام اینها را گفته است.
📕آزادی معنوی، مرتضی مطهری، ص ۲۳۴
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️تدبر و اندیشه در قرآن
🔹قرآن نه تنها مؤمنین که حتی مخالفین را به تفکر و اندیشه درباره آیات خود فرا می‌خواند و گوشزد می‌کند که به جای جبهه‌گیری در برابر آن، به تأمل درباره آیاتش بپردازند. درباره مخالفین قرآن می‌گوید چرا به تدبر در قرآن نمیپردازند، این دلها چگونه دلهایی است که گویی بر آنها مهر زده شده است. در آیه دیگری می‌فرماید: «کتابٌ انْزَلْناهُ الَیک مُبارَک» کتابی است پرثمر و پر برکت که ما به سوی تو فرود آوردیم، چرا؟ «لِیدَّبَّروا ایاتِهِ» برای این فرود نیاوردیم که ببوسند و بالای طاقچه بگذارند، بلکه برای اینکه در آیاتش بیندیشند و تدبر کنند، «وَ لِیتَذَکرَ اولُوا الْالْبابِ» و آنان که دارای فکر و خرد هستند آگاهی یابند.
📕آشنایی با قرآن، مرتضی مطهری، ج ۱، ص ۲۷
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️«پیامبر اسلام»
🔹راستی آیا عجیب نیست مردی امّی و درس نخوانده و در سرزمین امّیت، برای اوّلین بار که مبعوث می‌شود و انقلاب روحی و معنوی پیدا می‌کند، انقلابی که اتّصال به غیب و ملکوت جهان دارد؛ با این جمله‌ها با بشریت مواجه می‌شود:
🔹«اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذی خَلَقَ». (بخوان به نام پروردگارت که [همه آفریده ها را] آفریده). «خَلَقَ الانْسانَ مِنْ عَلَقٍ». (همان کس که انسان را از خون بسته‌ای خلق کرد!). «اقْرَأْ وَ رَبُّک الاکرَمُ». (بخوان که پروردگار تو از همه کریمتر است). «الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ». [۱] (همان کسی که بوسیله قلم تعلیم نمود).
🔹نویسنده کتاب محمّد (صلی الله علیه و آله) پیغمبری که از نو باید شناخت [۲] در کتاب خود می‌گوید: من واقعاً به همه مسلمانان جهان تبریک می‌گویم که #پیغمبر آنها با اینکه در سرزمین امّیت مبعوث شد سخن خود را با علم و سواد و معلومات و دفتر و کتاب و قلم شروع کرد.
پی نوشت‌ها:
[۱] قرآن کریم، سوره علق، آیات ۱ تا ۴
[۲] کنستانتین ویرژیل گئورگیو، نویسنده رومانیایی
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۱۸
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️«غیب» چیست؟
💠آیت الله شهید مطهری (ره):
🔹#غیب عبارت است از اینکه انسان اقرار و اعتراف داشته باشد که در #عالم_هستی #حقایق و #واقعیتهایی هست که من با پوستهِ بدن خودم یعنی با حواس خودم نمی‌توانم آنها را #درک کنم، ولو اینکه اینجا حضور داشته باشند؛ چشم من، گوش من، ذائقه من، لامسه و شامه من قادر به #ادراک_آنها نیستند. یعنی من درباره خودم اینطور قضاوت کنم که این حواسی که من دارم، وسایل بسیار بسیار محدودی است که برای تماس پیدا کردن من با دنیای خارج به من داده شده است.
🔹اصلًا چشم را برای چه به من داده‌اند؟ برای اینکه وقتی می‌خواهم با این دنیا از راه رنگ‌ها و شکل‌ها ارتباط پیدا کنم، بتوانم و راه خودم را به دست آورم، همین. گوش را برای چه به من داده‌اند؟ برای اینکه امواج دیگری است به نام اصوات که به وسیله گوش ادراک می‌شوند. لذا وقتی می‌خواهم در این دنیا کارهای زندگی‌ام را انجام دهم، باید گوش داشته باشم. همچنین سایر حواس. اما آیا این #حواسی که من دارم ابزاری است برای من که هرچه را در #عالم_هستی است با آنها درک کنم، به طوری که اگر چیزی را با حواس خودم درک نکنم، قبول نداشته باشم؟
🔹نه، این اشتباه است. بلکه بزرگترین اشتباهی که بشر در زندگی خودش مرتکب می‌شود، و شکل علمی هم به آن می‌دهد، همین است که خیال کند حواسی که به او در دنیا و در این طبیعت داده شده است برای این است که هرچه را در این دنیا هست با همین حواس کشف کند، به طوری که اگر چیزی را با حواس خودش درک نکرد، آن را نفی کند و بگوید وجود ندارد، چرا که اگر میبود من با دست خودم آن را لمس می‌کردم، با چشم خودم آن را می‌دیدم یا با گوش خودم آن را میشنیدم یا با ذائقه خودم آن را میچشیدم.
🔹تمام چیزهایی را که #انسان باید به آنها #ایمان داشته باشد، #قرآن با کلمه #غیب بیان کرده است؛ ایمان به اینکه #حقایق و #واقعیتهایی هست که از حدود #حواس من بیرون است. پس با چه چیزی من وجود آنها را قبول کنم؟ راه دیگری به انسان نشان داده شده است؛ دلایلی به انسان داده شده که از راه آنها می‌تواند #غیب را قبول کند. البته این هم معلوم است که معنای اینکه #قرآن می‌گوید «#مؤمنین کسانی هستند که ایمان به #غیب می‌آورند» این نیست که هر چیزی را که به شکل امر نهانی به ما گفتند، بگوییم ما مؤمنیم پس آن را قبول داریم.
🔹مثلًا فلان جن‌گیر می‌آید و می‌گوید من لشکری از جن دارم که چنین و چنان می‌کند، بگوییم: الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ، به ما گفته شده است که به غیب ایمان داشته باشید، پس ما باید به ادعای این جن‌گیر هم ایمان داشته باشیم! اینکه آن #غیب چیست، در جاهای دیگر #قرآن و در غیر قرآن توضیح داده شده است. نگفتم به هر ادعایی که به صورت #غیب باشد باید ایمان آورد، بلکه نباید منکر غیب بود. منکر #حقایق_نهانی نباید بود.
📕آزادی معنوی، مرتضی مطهری، ص ۲۱۶ و ۲۱۷
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️آزادی حیوانی و آزادی انسانی
🔹اساسا #آزادی چیست و چه حقی است برای بشر؟ (به تعبیر کسانی که آن را از مقوله حق می‌دانند). #آزادی را از هر مقولهای بدانیم یک واقعیت مقدس است. «آزادی حیوانی» داریم و «آزادی انسانی».
🔹آزادی حیوانی یعنی آزادی شهوات، آزادی هوا و هوسها، آزادی تمایل به جنایت‌ها، و اگر به زبان قدما بخواهیم بحث کنیم باید بگوییم آزادی قوه غضبیه و آزادی قوه شهویه.
🔹معلوم است، آن واقعیتی که مقدس است آزادی حیوانی نیست، #آزادی_انسانی است. #انسان استعدادهایی دارد برتر و بالاتر از استعدادهای حیوانی. این استعدادها یا از مقوله عواطف و گرایش‌ها و تمایلات عالی انسانی است و یا از مقوله ادراک‌ها و دریافت‌ها و اندیشه‌هاست.
📕آینده انقلاب اسلامی ایران (نسخه سایت)، ص ۳۸
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد