هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️قرآن عاقبت دروغ بستن بر خداوند را چگونه ترسیم می کند؟
🔹«آيه ۶۹ سوره يونس»، ناظر به شاخه معيّنى از شاخه هاى #كذب، و آن #دروغ_بستن به #خدا است، این آیه خطاب به پيامبر (صلى الله عليه و آله) مى فرمايد: «قُلْ اِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ» (بگو آنها كه #دروغ به خدا مى بندند [هرگز] #رستگار نمى شوند). اصولا #دروغ با رستگارى جمع نمى شود، به خصوص اگر دروغ بر #خدا و #پيامبران_الهى باشد.
🔹منظور از دروغ بر خدا در اين آيه [به قرينه آيات پيش از آن] آن است كه #مشركان، فرشتگان را دختران خدا مى پنداشتند، و گاه گفته شده است منظور، ادعاى #مسيحيان نسبت به #حضرت_مسيح (عليه السلام) و #يهود نسبت به #حضرت_عُزير (عليه السلام) است که آنها را فرزند خدا مى دانستند. در هر حال چنين نسبتى به خداوند، #دروغی_ظاهر و آشكارى است، زيرا نه #خداوند جسم دارد و نه عوارض جسمانى بر او چيره مى شود، و نه همسر و فرزندى.
🔹اصولا فلسفه وجود #فرزند در نظام آفرينش، #نياز_فطرى و #طبيعى انسان ها به كمك فرزندان و احتياج به #بقاء_نسل از طريق آنها است. لذا فرزند براى #خداوندى كه #ازلى و #ابدى و #بى‌نياز از همه چيز و قادر بر هر كارى است مفهوم ندارد. اين نكته نيز قابل دقت است كه #عمل_مشركان در آيه فوق، مصداق #دروغ و افترا می باشد، زیرا #دروغ مفهومى گسترده تر از افترا دارد (و به تعبير معروف، نسبت ميان آنها نسبت عموم و خصوص مطلق است)؛
🔹#دروغ آن است كه انسان سخنى بر #خلاف_واقع بگويد، خواه درباره شخص، يا چيزى، ولى تهمت و #افترا طرح نسبتى ناروا و غير واقعى به فردی است كه در اين صورت هم #دروغ است و هم #تهمت. مضمون همين آيه در آيه ۱۱۶ نحل نيز آمده است آنجا كه مى فرمايد: «اِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ».
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسه الامام على بن ابى طالب (ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چ اول، ج ۳، ص ۲۲۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دروغ #تهمت #افترا
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) درمورد محدوده «حُبّ و بُغض» چه بیانی دارند؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در فرازی از #خطبه_متقين در بيان اوصاف آنها می فرمايد: «#پرهيزكار به كسى كه با او دشمنى دارد، #ظلم روا نمى دارد و به خاطر كسى كه دوستش دارد #گناه نمى كند». #امیرالمؤمنین (علیه السلام) در اين دو فراز اشاره به دو مطلب مهم مى كنند، يكى اينكه #پرهيزكار اگر به واسطه معيارهاى انسانى اسلامى با كسى عداوت و #دشمنى پيدا كرد #ظلمى بر او روا نمى دارد، با اينكه زمينه و انگيزه ظلم كه بُغْض و عداوت است موجود است؛ و ديگر اين كه اگر برحسب همان معيارها با كسى #دوستى ورزيد به خاطر دوستى مرتكب #گناه نمى شود و براى رضا و خشنودى او پا روى اصول اعتقادى خود نمى گذارد.
🔹معمولا اگر انسان با كسى #دشمن شد، #شيطان وسوسه مى كند كه به او ضربه اى زند، و توجيهاتى نيز در جلو پاى او مى گذارد كه چنين و چنان كن، او بود كه به تو اهانت كرد، او بود كه حق تو را پايمال كرد، او بود آبروى تو را بُرد، او بود كه به تو ستم روا داشت... حتى اگر خودش نتواند در برابر او بايستد، #نفس مى گويد دوستان ديگر خود را ببين و وادارشان كن او را تنبيه كنند و گاهى مى گويد او را ادب كنند، يعنى وجهه اخلاقى به مسئله مى دهد، در حالى كه عمل خود و دوستانش #ضد_اخلاقى است. از طرف ديگر وقتى انسان #دوستى پيدا كرد، دلش مى خواهد هر چه او مى گويد انجام دهد، و اين در #عشقهاى_مجازى بين دو #جنس_مخالف بيشتر است؛
🔹خدا نكند پسرى عاشق دخترى نااهل يا برعكس دختری عاشق پسرى نااهل شود، كه چه بسا اين عشق و محبت كاذب انسان را كور و كر مى كند، و حتى پا روى #اعتقادات و #اصول مسلم و پذيرفته شده عقلى و نقلى مى گذارد و دست به #گناه آلوده مى كند و محدوديت هاى مرزهاى الهى را مى شكند. چه بسا پسر جوان به خاطر محبوبش بى نماز و بى اعتقاد مى شود و فكر مى كند اگر در برابر اين دوست معشوقش نماز خواند و ظواهر دين را رعايت كند، اُمّل و غير مترقى است، و چه بسا دختر بواسطه اين كه پسرى را دوست مى دارد و او نااهل است و خانواده اش بى حجاب است، دست از حجاب خود مى كشد و حريم عفّت را مى شكند!
🔹#امیرالمؤمنین (عليه السلام) در اين دو فراز، مرز #حُبّ و #بغض را مشخص مى كند كه نبايد از #محدوده_شرعى خارج شود. مثل بعضى قضات و يا اُمراءِ جور مباش كه وقتى بغض كسى را به دل گرفتند، در صدد ظلم به او هستند، و نه مثل كسى باش كه به خاطر دوست داشتن كسى، اگر خلاف كرد حكم شرعى او را نگويد. به خاطر #حُبّ_مُفرط به همسرش، دلش نمى آيد بگويد: چادر نازك و جوراب نازك مپوش چون رنجيده خاطر مى شود، بدين ترتيب #خدا را مى رنجاند، تا همسرش رنجيده نشود!
🔹حكماء گفته اند: #محبت پنج نوع است: #طبيعى، مثل محبت اولاد؛ #ارادى، مثل محبت دوستان و ياران؛ #شَهَوى (از روى شهوت و ميل درونى)، مثل محبت همسران؛ #نفعى، مثل محبت انعام كنندگان؛ و #اِلهى، مثل محبت اهل خير. [۱] #پرهيزكار_واقعى به خاطر هيچكدام از اين محبت ها و دوستى ها مرز و حدود را نمى شكند. به خاطر #دوستى خلاف مكن، #حق را ناحق مكن و #ستم به ديگرى منما. #حُبّ و #بغض دو نيرو در روان آدمى است كه يكى جذب و ديگرى دفع مى كند.
🔹در صورتى اين دو نيرو خوب عمل مى كنند كه برآيند حاصل از اينها تحقق #منوّيات_الهى باشد، #حبّ و #بغض نبايد انگيزه اى براى #تجاوز و شكستن حدود باشد، بلكه بايد وسيله اى براى سرعت دادن به #حركت_معنوى باشد. به خاطر بغض ديگرى ظلم به او مكن، كه #امام_على (عليه السلام) فرمودند: «البَغْىُ سَائِقٌ اِلَى الحِينِ» [۲] (#ظلم و تجاوز انسان را به #هلاكت مى برد). فكر مكن اگر به او #ظلم كردى هنرى كرده اى و پيروزى و افتخارى نصيب خود كرده اى، كه #امام_علی (عليه السلام) فرمودند: «لَاظَفَرَ مَعَ البَغىِ» [۳] (با #ظلم، پيروزى حاصل نمى شود).
پی نوشت‌ها؛
[۱] اخلاق محتشمی، طوسی، نصيرالدين محمد بن محمد، دانشگاه تهران، چ سوم، ص ۳۳
[۲] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية چ چهارم، ج ۸، ص ۱۹
[۳] مطلوب كل طالب من كلام أمير المؤمنين على بن أبى طالب، رشید وطواط، بی جا، ج ۱، ص ۷
📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين، نسل جوان، قم، ۱۳۸۵ش، چ اول، ج ۲، ص ۵۲۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#حب #دوستی #بغض #دشمنی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد