📸 قسمت سبز جهان عرب و اون لکه کوچیک سرزمین‌های اشغالی! ❇️ دعای ۳۸صحیفه ی سجادیه: *اللَّهُمَّ إِنِّی أَعْتَذِرُ إِلَیک مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِی فَلَمْ أَنْصُرْهُ* 📌بار خدایا به پیشگاهت عذر خواهم در حق ستمدیده‌ای که در حضور من بر او ستم رفته و من یاریش ننمودم. 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

📍در گفتگو با خبرگزاری ایسنا مطرح شد: 🔲 چرا از وفات حضرت معصومه(س) به رحلت شهادت‌گونه تعبیر می‌شود؟ رسول چگینی پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه یکی از سوالاتی که همواره در موسم وفات حضرت معصومه (س) و برخی دیگر از اهل بیت پیامبر(ص) مانند حضرت زینب کبری (س) مطرح می شود، این است که آیا می‌توان ایشان را شهید خطاب کرد یا خیر، گفت: در پاسخ به این سوال باید گفت که گمشده این ابهام را باید در تفسیر معنای شهادت جستجو کرد. 🔰کاربست اصطلاح "شهید" در دو مقام وی عنوان کرد: شهید عبارت است از کسی که در جهاد با کافران یا باغیان در میدان جنگ کشته شود، به شرط آن که جنگ با اذن پیامبر(ص) یا امام(ع) باشد؛ حکم شرعی ویژه‌ای نیز برای او در نظر گرفته شده که نیاز به غسل و کفن ندارد. چگینی ادامه داد: شهید، علاوه بر اطلاق یاد شده، اطلاق دیگری نیز دارد که برخی از آن به "اطلاق تنزیلی" و یا شهید به حسب اجر و ثواب تعبیر کرده‌اند؛ شهید در این اطلاق بر فردی که در راه حفظ جان، مال یا ناموس خود در برابر دشمن مهاجم کشته می‌شود، اطلاق می‌گردد. اما احکام شهید بر این افراد جاری نمی‌شود و تنها در اجر و ثواب با شهدا شریک‌اند. پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت، بیان کرد: فقهای اسلام بحث‌های متفاوتی ذیل عنوان شهید مطرح کرده‌اند که بیشتر این بحث‌ها، برخاسته از تعیین حکم شهید بر افراد به جهت ملغی شدن حکم غسل و کفن است. به همین جهت پیرامون کسی که در میدان جنگ زخمی شده و ساعاتی پس از انتقال به پشت جبهه، پیش از آن که جنگ خاتمه یابد، کشته شده است، اختلاف وجود دارد و برخی احکام شهید را جاری ندانسته‌اند. وی افزود: همچنین اجرای حکم شهید بر جانبازان غیور نیز محل اختلاف است. برخی بر این باورند که اگر مجروح منتقل شده به پشت جبهه پس از جنگ از دنیا برود، احکام شهید بر او جاری نمی‌شود؛ دقت علما در این حکم شرعی آنجا نمایان می شود که حتی بر کشته‌ای که در میدان جنگ پیدا شده است و اثری از زخم و جراحت بر بدنش وجود نداشته باشد، اجرای احکام شهید بر او را محل اختلاف می‌دانند. چگینی اظهار کرد: همانگونه که مشاهده می‌کنید این مسائل تنها به جهت ملغی شدن حکم لزوم غسل و کفن است، و همه اختلافاتی که در این زمینه وجود دارد، به همین مساله بازمی‌گردد؛ ولی از جهت اجر و پاداش، شاید تفاوت چندانی میان شهید در معرکه با جانبازان و مجروحانی که پس از معرکه جان خود را از دست می‌دهند، وجود نداشته باشند. 🔰چگونگی وفات حضرت معصومه (س) وی گفت: با توجه به مطالب پیش گفته قابل استنتاج است که ادعای شهادت برای حضرت معصومه(س)، به معنای شهادت در معرکه جنگ نیست تا بتوان حکم غسل و کفن را ساقط کرد، بلکه به جهت اجر و پاداشی است که در اثر تحمل مصائب و سختی‌های سفر دیدار امام رضا (ع) از مدینه تا قم به جان خریده‌اند. چگینی یادآور شد: در سال ۲۰۰ق زمانی که یگانه برادر حضرت معصومه (س) به اجبار مأمون مجبور به هجرت به مرو شدند، حضرت حدود یک سال به دور از برادر خود در مدینه زندگی کرد. مأمون عباسی در سال ۲۰۱ق امام رضا (ع) را به عنوان ولیعهد خود تعیین نمود. در این هنگام آن حضرت برای بستگان خود در مدینه و خصوص برای حضرت معصومه (س) نامه‌ای نوشت و آن‌ها را به مرو دعوت نمود. پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت، ادامه داد: حضرت معصومه (س) به مجرد خواندن نامه امام (ع) برای دیدار برادر عازم مرو شد و با گروه بسیاری از امام‌زادگان و بستگان به سوی مرو حرکت کردند. پس از آنکه حضرت معصومه (س) و همراهان ایشان به ساوه رسیدند، ماموران حکومتی با آن‌ها درگیر شدند و همه برادران و برادرزادگان حضرت معصومه (س) به شهادت رسیدند. وی یادآور شد: به عقیده برخی از مورخان، امامزادگانی، چون سید اسحاق، سید ابوالرضا و سیدعلی اصغر در ساوه و هارون بن موسی الکاظم (ع) در اطراف ساوه، جزء همراهان حضرت معصومه (س) بودند که به دستور مأمون به شهادت رسیدند. در همین زمان حضرت معصومه بیمار شد. از خادمش پرسید: از اینجا تا قم چقدر فاصله است؟ خادم عرض کرد: ۱۰ فرسخ. حضرت فرمود: مرا از اینجا به قم منتقل کن. چگینی تصریح کرد: برخی از محققان معتقدند که حضرت معصومه (س) در ساوه، مسموم شد و سپس با حالت بیماری وارد قم شد و پس از مدت کوتاهی به شهادت رسید؛ برخی بیماری حضرت را در اثر غم و اندوه دانسته‌اند: «وقتی حضرت معصومه بدن‌های پاره پاره برادران و برادرزادگان خویش را که ۲۳ نفر بودند را دید، به شدت غمگین گشت و در اثر آن بیمار شد». وی بیان کرد: اگر وفات حضرت معصومه (س) بر اثر مسمومیت واقع شده باشد، عنوان شهید بر ایشان اطلاق می شود؛ چه اینکه این اتفاق برای بیشتر امامان از اهل بیت (ع) نیز اتفاق افتاده و ایشان را شهید خطاب می‌کنیم مانند برادر بزرگوار ایشان امام رضا (ع) که به زهر مأمون عباسی به شهادت رسیدند.

چگینی گفت: حتی اگر وفات ایشان بر اثر بیماری روی داده باشد، در این صورت نیز اطلاق شهید بر ایشان صحیح است؛ زیرا این بیماری پس از مواجهه با جنایاتی که عمّال حکومت عباسی بر سر خانواده و نزدیکان ایشان روا داشتند، واقع شده است؛ بنابراین، وفات ایشان به مرگ طبیعی نبوده است. پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت تاکید کرد: در تایید طبیعی نبودن این وفات، اینکه اگر کسی به سبب ترس و وحشت و فشارهای روحی وارده بر اثر افعال دیگران، جان خود را از دست بدهد، نمی‌توان مرگ او را، مرگی طبیعی دانست بلکه حتی می‌توان دیه قتل غیرعمد یک انسان را از طرف مقابل او گرفت؛ همانگونه که امیرالمومنین علی(ع) درباره زنی که از ترس مواجهه با عمر بن خطاب، جنین داخل رحم خود را سقط کرد، حکم به پرداخت دیه جنین توسط عمر بن خطاب کردند. 🔰شهیده بودن حضرت معصومه (س) چگینی در ادامه اظهار کرد: بنابراین، وفات حضرت معصومه (س)، به مرگ طبیعی نبوده است و با توجه به تحمل سختی‌هایی که در مسیر اجرای فرامین امام معصوم زمان خویش انجام داده‌اند، به شهادت رسیده‌اند. احادیث متعددی از پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) وجود دارد که کشته شدگان در راه اطاعت خدا را شهید خطاب کرده‌اند. وی ادامه داد: رسول الله (ص) فرمودند: «مَن قُتِلَ دُونَ أهلِهِ ظُلما فهُو شَهیدٌ، و مَن قُتِلَ دُونَ مالِهِ ظُلما فهُو شَهیدٌ، و مَن قُتِلَ دُونَ جارِهِ ظُلما فهُو شَهیدٌ، و مَن قُتِلَ فی ذاتِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فهُو شَهیدٌ»؛ هر که در راه دفاع از خانواده خود به ستم کشته شود، شهید است و هرکه در راه دفاع از مال خود مظلومانه کشته شود، شهید است، و هرکه در راه دفاع از همسایه خود به ستم کشته شود، شهید است، و هرکه به خاطر خداوند عزّ و جلّ کشته شود، شهید است. پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت در پایان تصریح کرد: نتیجه سخن این که اطلاق عنوان شهید برای حضرت معصومه (س) و دیگر شهدای از اهل بیت(ع) مانند حضرت زینب کبری(س) و حضرت رقیه(س)، اطلاق تنزیلی عنوان شهید است که دارای پشتوانه روایی است و نمی‌توان آن را نادرست دانست. 📌 #پاسخ_به_شبهات 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

📍در گفتگو با خبرگزاری ایسنا مطرح شد: 🔲 چرا از وفات حضرت معصومه(س) به رحلت شهادت‌گونه تعبیر می‌شود؟ ایسنا/قم پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت گفت: اطلاق عنوان شهید برای حضرت معصومه (س) و دیگر شهدای از اهل بیت(ع) مانند حضرت زینب کبری(س) و حضرت رقیه(س)، اطلاق تنزیلی عنوان شهید است که دارای پشتوانه روایی است و نمی‌توان آن را نادرست دانست. 🔻جهت مطالعه متن کامل به این آدرس مراجعه کنید: 👇👇👇👇👇 🆔 isna.ir/xdPQMK 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

🎥 مفتی اهل سنت: 🔹یک و نیم میلیارد مسلمان سنی منتظر است نیم میلیون (پانصدهزار) مسلمان شیعه در جنوب لبنان، 2 میلیون سنی در غزه را نجات دهد! چرا اینگونه است؟ 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

📩 رهبر انقلاب: مردم غزه با صبرشان وجدان بشری را به حرکت در آوردند / یک ابلهی اخیرا گفته بود اجتماع مردم در انگلیس در حمایت از مردم فلسطین کار ایران است؛ لابد بسیج لندن و بسیج پاریس این کار را کرده‌اند؟ ✏️ رهبر انقلاب اسلامی صبح امروز در دیدار دانش‌آموزان و دانشجویان به مناسبت ۱۳ آبان: مردم غزه با صبر خودشان توانستند وجدان بشری را به حرکت در بیاورند. الان شما ببینید در دنیا چه خبر است؟ در همین کشورهای غربی، در انگلیس، در فرانسه، در ایتالیا، در خود آمریکا، ایالتهای مختلف، مردم با جمعیتهای انبوه می‌آیند در خیابان علیه اسرائیل و در موارد بسیاری علیه آمریکا شعار می‌دهند. 🔹 آبروی اینها رفت. اینها واقعا هیچ علاجی ندارند، نمی‌توانند توجیه کنند. لذا می‌بینید یک ابلهی پیدا میشود میگوید اجتماع مردم در انگلیس کار ایران است! لابد بسیج لندن و بسیج پاریس این کار را کرده‌اند؟ ۱۴۰۲/۰۸/۱۰ 🖼 #بسته_خبری 💻 Farsi.Khamenei.ir

📍#برشی_از_کتاب 🔰 تعریف جامع و کامل «عبادت» در معنای اصطلاحی عبادت دیدگاه‌های متفاوت ولی نزدیک به هم وجود دارد. تفسیر قرآن موطن اصلی اظهارنظرها درباره تعریف عبادت است. مفسران قرآن از میان اهل‌سنت، عموماً تعریف عبادت را ذیل آیه «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» بازگو کرده‌اند. آرای صاحب‌نظران را می‌توان در چند تعریف تقسیم کرد: 1. نهایت خضوع و خاکساری 2. فرمان‌برداری همراه با خضوع 3. فروتنی سرشار از محبت 4. هر عمل ظاهری و باطنی که خداوند دوست دارد 5. اطاعت خاشعانه با آگاهی کامل اگرچه در معنای صحیح عبادت و پرستش اختلاف‌نظرهای زیادی وجود دارد ولی شاید بتوان یکی از تعاریف دقیق عبادت را این دانست: «خضوع برخاسته از عقیده به ربوبیت معبود همراه با قصد امتثال مأمور به»؛ بنابراین عبادت زمانی محقق می‌شود که متشکل از عقیده به ربوبیت معبود و قصد امتثال مأمور به باشد. قیودی که در این تعریف برای عبادت در نظر گرفته شده است، اشکالات سابق را از بین می‌برد؛ زیرا هر خضوعی عبادت نیست؛ بلکه خضوعی را می‌توان عبادت دانست که سرچشمه آن در عقیده و باور انسان نهفته است؛ بنابراین عموم افعال عرفی خاضعانه که آدمی برای غیر خدا انجام می‌دهد، عبادت آنها شناخته نمی‌شود؛ زیرا عقیده به ربوبیت مخضوع‌له مانند پیامبر(ص)، ائمه معصومین(ع)، والدین و غیره ندارد. همچنین این تعریف قصد و نیت عابد را نیز شرط دانسته است؛ بنابراین حتی خضوعی که با عقیده به ربوبیت معبود انجام گیرد، اما اگر بدون قصد و نیت امتثال دستور الهی باشد، این عمل او عبادت محسوب نمی‌شود؛ مانند مسلمانی که با عقیده به ربوبیت خداوند، در طول روز از خوردن و آشامیدن امساک کند؛ ولی نیت روزه نداشته باشد. همه فقها فتوا داده‌اند این عمل او مجزی نیست و به عنوان روزه شناخته نمی‌شود. 📘منبع: استغاثه در پرتو کتاب و سنت تألیف رسول چگینی، ص 65. 📌#نقد_وهابیت 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

📸 بازدید مرحوم آیت‌الله‌ العظمی میرزاجواد تبریزی از صنایع موشکی، و شهید تهرانی مقدم در حال ارائه توضیح باید از یکی از موشک‌های ساخت بچه‌های سپاه رونمایی می‌شد، شهید تهرانی مقدم به آقای طائب گفته بود که اگر بشود، یکی از علماء تشریف بیاورند تا بچه‌ها روحیه بگیرند. لذا آقای طائب با آیت‌الله العظمی میرزاجواد تبریزی رحمت‌الله‌علیه جریان رو درمیان گذاشت، و ایشان فرمودند مشکلی نداره، آخر هفته بگذارید. چون این عالم به‌هیچ‌وجه درس‌شان را تعطیل نمی‌کردند. ایشان تشریف آوردند و سخنرانی عجیبی در مورد بحث خودکفایی داشتند، که: ♦️ ما نباید دست‌مان به دیگران و کشورهای دراز باشد که معمولا غیراسلامی هستند. به هر حال، بعد از این هم آیت‌الله العظمی تبریزی (ره) چندبار دیگه هم برای رونمایی از موشک‌ها آمدند و رزمندگان اسلام روحیه خوبی گرفتند. 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

🎥 گزارشی از مزار جناب هاشم بن عبدمَناف بن قُصَی بن کِلاب بن مُرَّه جد بزرگوار رسول اکرم(ص) در باریکه‌ی غزه 🔸یکی از شخصیت‌هایی که نام شهر غزه با نام او گره خورده است، هاشم بن عبدمناف(جد پدری پیامبر اسلام«ص») است که در یکی از سفرهای تجاری در مسیر شامات به دلیل بیماری در شهر غزه بدرود حیات گفت و همان جا نیز مدفون شد. 🔹دباغ (مورخ مشهور) درباره تاریخ فلسطین می‌نویسد: به جهت اینکه هاشم بن عبد مناف در شهر غزه مدفون شد به این شهر «غزه هاشم» گفته می‌شود و نزد بنی هاشم جایگاهی ویژه یافته بود. 🔸بارگاه هاشم بن عبدمناف، هم‌اکنون با نام «مسجد السید هاشم» در منطقه الدرج شهر قدیمی غزه قرار دارد و به عنوان بزرگ‌ترین و کهن‌ترین مسجد این شهر معروف است. 🔹ساختمان فعلی مسجد، از سال ۱۸۵۰ میلادی باقی مانده‌ که به دستور عبدالمجید (سلطان عثمانی) ساخته شد. 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

❇️نشست سیزدهم: علامه امینی و الغدیر؛ نوآوری‌ها و دستاوردها ✨پژوهشکده امامت با همکاری معاونت فرهنگی #بنیاد_بین‌المللی_امامت برگزار می‌کند. 🎙سخنران: حجت الاسلام والمسلمین دکتر سیدمحمد #طباطبایی 💢همراه با معرفی: 🔸کتاب واقعة #الغدیر با ارائه‌ی حجت الاسلام والمسلمین امیر تقدمی معصومی 🔹 کتاب زندگینامه #علامه_امینی (Devoted to the truth; Allāma Amīnī) با ارائه‌ی جناب آقای دکتر محمدرضا فخر‌روحانی 📅زمان: دوشنبه ٢٢ آبان ماه ١۴٠٢؛ ساعت ١٨:٠٠ 📍مکان: بلوار بسیج، جنب کوچه ۳۹، بنیاد بین‌المللی امامت 🌐https://emamat.org 🆔@Emamat_IF #نشست #ماه_امامت #پژوهشکده_امامت تلگرام اینستاگرام آپارات

🎥 قدیمی ترین قرآن نفیس جهان اسلام با حضور چشمگیر اساتید حوزه و دانشگاه در تالار قدس حرم مطهر رضوی دیروز ۲۵ آبان ماه رونمایی شد. 👌جهت آشنایی با این نسخه خطی این ویدئو را ببینید 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

🔰مصادره اهل بیت (ع) در سلسله اقطاب صوفیه 💢یادداشت مربوط به این تصاویر را در فرسته بعدی مطالعه کنید. 👇👇👇👇 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

🔰مصادره اهل بیت (ع) در سلسله اقطاب صوفیه 🔹با نگاهی به روایات هویت‌بخش اهل بیت (ع) شاهد هستیم که در مذمت دو گروه، عبارات زیادی صادر شده است: اول: غالیان دوم: صوفیان اقدامات عملیاتی اهل بیت (ع) در مقابل این دو گروه، از دیگر گروه ها نیز بیشتر بوده است به گونه ای که سخت‌ترین مبارزات اهل بیت (ع) با غالیان و صوفیه بوده و حتی به تکفیر این افراد نیز انجامیده است. علتهای متعددی برای این موضع‌گیری اهل بیت (ع) در قبال غالیان و صوفیان وجود دارد از جمله اینکه ادعای آنان، مساوی با نفی ربوبیت مطلقه خداوند و شریک دانستن غیر خدا با خدا و ادعای حلول و وحدت وجود (به معنای یگانگی در ذات) است. اموری که همواره از سوی اهل بیت (ع) مورد نکوهش قرار گرفته و در منظومه توحیدی کتاب و سنت جای ندارند. 🔸علت دیگری که می توان برای این موضع‌گیری اهل بیت (ع) ذکر کرد، سوء استفاده این دو گروه از نام ائمه اطهار (ع) است؛ زیرا این دو گروه، به نحوی خود را از دوستداران اهل بیت (ع) معرفی می کردند و اندیشه خود را برگرفته از تعالیم اهل بیت (ع) جا می زدند. 🔹آنچه در تصویر فوق مشاهده می کنید، سلسله اقطاب طریقت های مهم صوفیه است که امروزه در جوامع اهل سنت دارای پیروان زیادی هستند. نکته قابل توجه اینکه همه این سلسله ها، خود را در رأس هرم شجره‌نامه اقطاب، به امیرالمؤمنین (ع) منسوب می کنند. افزون بر اینکه برخی از این طرق مانند قادریه و کبرویه، ائمه معصومین از ابتدا تا امام رضا (ع) را به عنوان اقطاب نخستین خود نام می برند. 🔸هرچند ضرورت مقابله با چنین اندیشه هایی انکار ناشدنی است، اما با توجه به مشخص شدن خط و مرزهای مذهبی و تعیین شاخص های هویت‌ساز شیعی، می توان با پرهیز از درهم‌آمیختگی آموزه های تصوف در تشیع، از این جریانات صوفیانه به عنوان فرصتی سودمند برای بیداری بخش زیادی از مسلمانان جهان بهره برد؛ چه اینکه سلسله‌جنبان این طریقت ها را به امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیت (ع) منتسب می کنند و روشنگری درباره تعالیم وحیانی اهل بیت (ع) و ابطال قرائت های نادرست از ایشان، زمینه را برای هدایت مسلمانان فراهم می سازد. صدالبته نباید دور از نظر داشت که در طول تاریخ، یکی از دشمنان اصلی شیعیان، از میان تصوف نمایان شده است و تندروی‌های برخی از صوفیه قابل کتمان نیست. 📌#نقد_و_نظر 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

▪️قدیمی‌ترین اسناد تاریخی برگزاری مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه (س) همزمان با آغاز دهه فاطمیه و برگزاری مراسم عزاداری شهادت حضرت زهرا (س)، برخی به دنبال شبهه پراکنی پیرامون این موضوع هستند که عزاداری برای حضرت زهرا (س) تاریخی طولانی ندارد، و بعد از انقلاب اسلامی توسط حکومت ترویج شده است. از این‌رو لازم است درباره قدمت برگزاری این مراسم با استناد به منابع تاریخی مدارکی ارائه شود. پیش از پرداختن به اسناد تاریخی، ذکر این نکته ضروری است که اعتقاد به شهادت حضرت زهرا (س)، جزء باورهای تاریخی شیعیان بوده و غیر از روایاتی شیعی که بر چگونگی شهادت حضرت زهرا (س) تأکید دارند (طوسی، محمد بن حسن، تلخیص الشافی، ج 3 ص 156)، گزارشات تاریخی نیز وجود این عقیده را در میان شیعیان به اثبات می رساند. یکی از قدیمی ترین اسناد غیر شیعی که بر عقیده شیعیان نسبت به شهادت حضرت زهرا (س) دلالت دارد، کتاب «التحریش» نوشته ضرار بن عمرو الضبی الغَطفانی متوفای حدود 200 هجری است. ضرار بن عمرو، يكي از مهمترين متكلمان عصر آغازين علم كلام اسلامی است و او را به عنوان یکی از رئوس معتزله معرفی کرده اند و حتی فرقه ای با عنوان «ضراریه» را به او منتسب کرده اند (ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج 10 ص 544). ضرار بن عمرو در کتاب «التحریش» درباره عقاید شیعیان می نویسد: «وأن أبا بکر وعمر ظلما وضربا فاطمة بنت رسول الله بنت رسول الله حتى ألقت جنینا.» ترجمه: ابوبکر و عمر به فاطمه ظلم کردند و او را زدند تا اینکه جنینی را سقط کرد. (الغطفانی، ضرار بن عمرو، التحریش، بیروت، دار ابن حزم، 1435ق. ص52.) اگرچه ضرار این دیدگاه را نمی‌پذیرد اما هم‌عصری او با چند تن از ائمه اهل بیت علیهم السلام، ارزش گزارش او درباره عقاید شیعیان را درخور توجه و به عنوان یک گزارش تاریخی قرار می دهد. بدون شک وجود این عقیده، برخاسته از یک واقعیت تاریخی است که تلاش زیادی برای مخفی ماندن آن انجام گرفته است. با لحاظ مقدمه پیشین، به سراغ سندی تاریخی می رویم که اثبات می کند شیعیان از نیمه اول قرن پنجم هجری، مراسم عزاداری برای شهادت حضرت فاطمه (س) برگزار می کردند. این سند توسط قاضی عبدالجبار معتزلی (م 415ق) (از بزرگ‌ترین متکلمان اهل سنت) در کتاب «تثبیت دلائل النبوه» بازگو شده است. او دراین‌باره می‌نویسد: «وفی هذا الزمان منهم مثل أبی جبله إبراهیم بن غسان، ومثل جابر المتوفی، وأبی الفوارس الحسن بن محمد المیمدیّ وأبی الحسین أحمد بن محمد بن الکمیت، وأبی محمد الطبری، وأبی الحسن الحلبی وأبی یتیم الرلباى، وأبی القاسم النجاری، وأبی الوفا الدیلمی، وابن أبی الدیس، وخزیمه، وأبی خزیمه، وأبی عبد الله محمد بن النعمان، فهؤلاء بمصر وبالرمله وبصور، وبعکا وبعسقلان وبدمشق وببغداد وبجبل البسماق. وکل هؤلاء بهذه النواحی یدّعون التشیع ومحبه رسول الله صلّى الله علیه وسلم وأهل بیته، فیبکون على فاطمه وعلى ابنها المحسن الذی زعموا أن عمر قتله... ويقيمون المنشدين والمناحات في ذلك.» (قاضی عبد الجبار بن احمد معتزلی، تثبيت دلائل النبوة، دار المصطفي، القاهرة، بي تا. ج 2 ص 594-595.) ترجمه: در زمان ما افرادی مانند ابو جبله ابراهیم بن غسان و جابر المتوفی و ابو فوارس حسن بن محمد میمدی و ابو حسین احمد بن محمد بن کمیت و ابو محمد طبری و ابو الحسن حلبی و ابو یتیم رلبای و ابو قاسم نجاری و ابو وفا دیلمی و ابن ابی الدیس و خزیمه و ابو خزیمه و ابوعبدالله محمد بن نعمان و آن شیعیانی که در مصر و رمله و صور و عکاء و عسقلان و دمشق و بغداد و جبل بسماق هستند و ادعای محبت پیامبر را دارند، برای حضرت فاطمه و فرزندش محسن که فکر می‌کنند عمر آن‌ها را کشته است، گریه می‌کنند... و برای آنها مراسم شعرخوانی و عزاداری برگزار می کنند. نکته قابل توجه در این سند تاریخی، ذکر نام افراد و مکانهایی است که این مراسم را برگزار می کردند. از جمله ابوعبدالله محمد بن نعمان معروف به شیخ مفید (م 413ق) که بیانگر اهتمام ایشان به برگزاری این مراسم است. گستره برگزاری این مراسم در شهرهایی از این قبیل بوده است: مصر: کشوری در افریقا؛ رمله: شهری در فلسطین امروزی؛ عکاء: شهری در فلسطین امروزی؛ عسقلان: شهری در فلسطین امروزی؛ دمشق: پایتخت کشور سوریه؛ بغداد: پایتخت کشور عراق؛ جبل البسماق: کردستان سوریه امروزی. این سخن بدان معنا است که مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه (س) در آن زمان توسط شیعیان مصر و فلسطین و سوریه و عراق برگزار می‌شده است. برگزاری چنین مراسماتی تا سالها بعد نیز ادامه داشته است. برای نمونه ابن حجر عسقلانی به یکی از مراسمات اشاره می کند که توسط عالمی به نام ابو الحياة واعظ بلخي (م 596ق) – از عالمان مدرسه نظامیه بغداد که در آنجا از دنیا رفت-، برگزار می شده است. او می گوید:

«أخبرنی علی بن محمود قال کان البلخی الواعظ کثیرا ما یدمن فی مجالسه سب الصحابه فحضرت مره مجلسه فقال: بکت فاطمه یوما من الأیام فقال لها: علی یا فاطمه لم تبکین علی أأخذت منک فیئک اغصبتک حقک افعلت افعلت وعد أشیاء مما یزعم الروافض أن الشیخین فعلاها فی حق فاطمه قال فضج المجلس بالبکاء من الرافضه الحاضرین.» (ابن حجر، لسان المیزان، تحقيق: دائرة المعرف النظامية للهند، بيروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، الثانية، 1390 هـ. ج ۵ ص ۲۱۸). ترجمه: علی بن محمود به من خبر داد که بلخی واعظ، اکثر آنچه در مجالسش می‌گفت سب صحابه بود. یک‌بار در مجلسش حاضر شدم. او گفت روزی از روزها حضرت فاطمه گریه کرد. پس حضرت علی به او گفت برای چه چیزی گریه می‌کنی؟ برای آنکه فیء تو را (منظورش فدک است) را از تو گرفتند و یا حقت را غضب کردند و یا فلان و فلان و چیزهایی را که رافضی‌ها (شیعیان) فکر می‌کنند ابوبکر و عمر با حضرت فاطمه انجام دادند را نام برد. پس صدای ضجه و گریه رافضی‌ها (شیعیان) در مجلس آن‌قدر بالا رفت که انگار خود مجلس هم ضجه می‌زد. بنابراین، فهمیده می شود برگزاری مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه (س) دست‌کم از نیمه اول قرن پنجم هجری در شهرهای مختلفی که شیعیان دارای آزادی اقامه شعائر بوده اند، انجام می گرفته است. در نتیجه، این شبهه که عزاداری شهادت حضرت فاطمه (س) در سالهای اخیر رواج یافته است، سخن بی اساسی است. 📌#شبهات_فاطمیه 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

#یادداشت ▪️قدیمی‌ترین اسناد تاریخی برگزاری مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه (س) 💢 جهت مطالعه متن یادداشت به آدرس زیر مراجعه کنید: 🌐https://hawzahnews.com/xcycM 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

🔍قدیمی‌ترین اسناد تاریخی برگزاری مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها ✍پیش از پرداختن به اسناد تاریخی، ذکر این نکته ضروری است که اعتقاد به شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها، جزء باورهای تاریخی شیعیان بوده و غیر از روایاتی شیعی که بر چگونگی شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها تأکید دارند (طوسی، محمد بن حسن، تلخیص الشافی، ج ٣،ص ١۵۶)، #گزارشات_تاریخی نیز وجود این عقیده را در میان شیعیان به اثبات می‌رساند. یکی از قدیمی‌ترین #اسناد غیر شیعی که بر عقیده شیعیان نسبت به #شهادت_حضرت_زهرا سلام الله علیها دلالت دارد، کتاب «التحریش» نوشته ضرار بن عمرو الضبی الغَطفانی متوفای حدود ٢٠٠ هجری است. 🖇یادداشت حجت الاسلام والمسلمین رسول #چگینی را در پایگاه جامع اطلاع‌رسانی امامت ببینید. 🌐https://emamat.org 🆔@Emamat_net #یادداشت #ایام_فاطمیه #بنیاد_بین‌المللی_امامت تلگرام اینستاگرام آپارات

📛اذان جدید توسط طرفداران مقتدی صدر!!! ❌اشهد ان المهدی المقتدی الصدر حجةالله یکی از شاخه های جدا شده از جیش المهدی (النباء العظیم)، جریان «اصحاب القضیه» است. این گروه بر این باور هستند که مقتدی صدر در معرکه نجف کشته شد و روح امام مهدی علیه‌السلام بر او حلول کرد و اکنون آنکه در عراق است، امام مهدی علیه‌السلام در بدن مقتدی صدر می باشد. این باور تا جایی عمق دارد که در اذان نیز به مهدویت مقتدی صدر شهادت می دهند. البته چند سال پیش مقتدی صدر در پی انتشار یک ویدئو از این جریان برائت جست. 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

📛 نزول سوره جدید در وصف مقتدی صدر!!! نزول سوره جدید توسط جریان «اصحاب القضیة» درباره مقتدی صدر... 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

📸 شارع الرسول نجف و حرم امیرالمؤمنین علیه‌السلام در سال ۱۹۷۸ میلادی. 📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|

🔰 نفرین حضرت زینب (ص) علیه مردم فلسطین! در هفته های اخیر همزمان با هجوم رژیم صهیونیستی به باریکه غزه، شاهد انتشار عباراتی در فضای مجازی هستیم که گزارشات نادرستی را منعکس می کنید. از جمله این موارد می توان به متنی اشاره کرد که در سطح گسترده ای منتشر شده و به نفرین حضرت زینب (س) علیه مردم فلسطین اشاره دارد. در این متن ادعا شده: «وقتی کاروان اسرا را به شام می بردند، به فلسطین که رسیدند، مردم فلسطین با سنگ به استقبال اسرا آمدند و به سوی مخدّرات سنگ پرتاپ می کردند. حضرت زینب آنان را نفرین کرد و فرمود: ای قوم شوم! نفرینتان می کنم که تا روز قیامت، سنگ از دستتان نیفتد. (اسرار شیعه، ص 69)». 💢در پاسخ به این ادعا ذکر چند نکته ضروری است: 🔹1- مستند نبودن گزارش: این مطلب در هیچ کتاب معتبر و شناخته شده ای نقل نشده است. 🔹2- مجهول بودن منبع: منبعی که به عنوان «اسرار شیعه» نام برده شده است، کاملاً مجهول است و نویسنده و سال و محل انتشار آن معلوم نیست؛ از این رو، مراجعه به این کتاب با هدف بررسی سند این مطلب، ناممکن است. البته احتمال دارد این نام، تصحیف نام کتابهای دیگری باشد از قبیل: 1) اسرار آل محمد؛ 2) اسرار الشهادة. اما در این دو کتاب نیز هیچ اشاره ای به این مطلب نشده است. 🔹3- وابستگی دعا و نفرین به کردار انسان ها، نه جغرافیای زندگی: بر فرض وجود چنین مطلبی، هرگز نمی توان همه ساکنان آن سرزمین تا روز قیامت مستحق آن نفرین دانست؛ زیرا این با عدالت خداوند ناسازگار است که افرادی را به جهت گناهان اجدادشان، مورد قهر و غضب قرار دهد: «وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى» (انعام: 164). دعا یا نفرین هایی که به منطقه یا شهری نسبت داده شده است، ذاتی آن منطقه نیست بلکه به جهت کردار مردمان آن دوره بوده است. در حقیقت آن نفرین یا دعا نتیجه اعمالی بوده که آن مردمان انجام داده اند؛ بنابراین، حتی اگر کسی قائل به سرایت دعا و نفرین به دوره های بعد باشد، تنها در صورتی است که مردمان دوره های بعد نیز عمل صالح یا کردار ناشایست دوره های قبل را تکرار کنند، سزاوار تکرار آن دعا یا نفرین خواهند بود. برای نمونه منابعی که به عبور کاروان اسرای کربلا از فلسطین اشاره کرده اند، به این دعای جناب ام کلثوم برای مردم سیبور اشاره کردند: «اعذب الله تعالی شرابهم و ارخص اسعارهم، و رفع ایدی الظلمة عنهم.» (محمد باقر بهبهانی، الدمعة الساکبة، ج 5 ص 68) بی‌شک این دعا برای زمانی بوده که آنان نسبت به اهل بیت (ع) مودت و محبت لازم را اعمال کرده اند و تا زمانی که بر این ویژگی پایبند باشند، می توان امید سرایت این دعا را در حق آنان داشت. در نقطه مقابل، جناب ام کلثوم برای مردم بعلبک اینچنین نفرین کردند: «أباد الله خضراتهم و لا أعذب الله شرابهم، و لا رفع أیدی الظلمة عنهم.» (محمد باقر بهبهانی، الدمعة الساکبة، ج 5 ص 68) این نفرین به جهت کردار ناشایست مردم آن دوره بوده است؛ اما اگر این شیوه آنان تغییر یابد، بدون تردید خداوند این نفرین را از مردم آنجا مرتفع می سازد. 🔹4- ارادت مردم عسقلان به اهل بیت (ع): با توجه به اینکه روایات مربوط به عبور کاروان اسرا از فلسطین، مربوط به عبور از شهر عسقلان است، با مراجعه به منابع تاریخی شاهد هستیم که مردم عسقلان به اهل بیت (ع) ارادت داشته اند و یکی از زیارت‌گاه های شهر عسقلان، مقام رأس الحسین (ع) بوده است. بر اساس نقل های تاریخی حاکم عسقلان شخصی با ایمان و خدا ترس بود و دستور داد سر مطهر امام حسین (ع) را در این شهر دفن کنند، که البته در ادامه همین نقل آمده که بعدها سر مطهر را از آن شهر به مصر منتقل کردند (لبیب بیضون، موسوعه کربلا، ج2، ص539.) بر اساس این گزارشها، در عصر خلافت المستنصر بالله فاطمی (م 487ق) یکی از خلفای فاطمی و وزارت بدرالجمالی، شخصی در خواب دید که سر امام (ع) در عسقلان دفن است و در خواب، محل آن برایش مشخص شد و آنجا را نبش کردند و بدرالجمالی بر آن بارگاهی ساخت (گروهی از تاریخ‌پژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهدا، ج ۲ ص ۵۸۴.) مقريزی (م 845ق) به نقل از ابن میسر، از مورخان سدۀ هفتم هجری، چنین گزارش می‌کند: «در سال ۴۹۱ هجری افضل بن امیرالجیوش با لشکری که برای نبرد با صلیبی‌ها به بیت‌المقدس رفته بود. بعد به عسقلان بازگشت و محلی را که رأس‌الحسین(ع) در آن بود ویرانه دید. پس سر را بیرون آورد، معطر کرد و به جایی دیگر منتقل نمود. آنگاه آن بارگاه را تعمیر کرد و سر مقدس را با احترام به جایگاه اول برگرداند.» (مقريزي، احمد بن علي، المواعظ والاعتبار بذكر الخطط والآثار، ج 2 ص 322.) قزوینی (م 682ق) گزارش کرده است که مزار رأس الحسین (ع) در عسقلان، ساختمانی بزرگ با سنگ‌های مرمر بوده و مردم به آن تبرک می‌جسته‌اند و از همه جا برای زیارت آن می‌آمده‌اند و نذورات فروانی برای آن انجام می‌شده است (قزوینی، آثار البلاد و اخبار العباد، ص۲۲۲.)