📒#چکیده_مقاله: #تجلی_نوشتار_زنانه_در_کتاب_دا
👥نویسندگان: مهدی #نیک_منش/ منا #برجی_خانی
📌#چکیده:
#نوشتار_زنانه از نیمۀ دوم قرن بیستم، به عنوان یکی از شاخه های #نقد_فمنیستی مطرح شد. طرفداران این نظریه در آغاز، با تأسّی از اندیشه های متعصبانۀ این جنبش، نوشتار زنان را در مقایسه با کلام #مردان، ازمنظر #تضاد بررسی کردند و درپی آن بودند که زبانی ویژۀ زنان خلق کنند؛ پس از آن، با کمرنگ شدن تعصبها و رد نظریۀ نخست، این ویژگیها از منظر تفاوت بررسی شد.
◀از این نظر، #زنان به دلیل روحیات و احساسات خاص خود، دارای زبانی با ویژگی‌هایی هستند که در کلام #جنس_مخالف دیده نمیشود ویا کمتر مجال ظهور مییابد.
👥نظریه‌پردازان این حوزه، با بررسی انواع مختلف #آثار_زنان، به ویژه در ادبیات و از منظر واژگان، جمله ها و موضوعات، این تفاوتها را بیان کردند. #کتاب_دا که در سالهای اخیر، در نوع ادبی خاطره داستان و درحوزه ادبیات دفاع مقدس نگاشته شده، ازجمله آثاری است که به سبب دارابودن راوی و نگارندۀ زن، از این ویژگیها بهره مند است.
✅در این مقاله، برآنیم که با بیان مهمترین این مؤلفه ها، کارکرد آنها را در کتاب دا نشان دهیم و اثبات کنیم که اگرچه نقل خاطره های حول محور جنگ سبب شده است از حضور این ویژگیها در اثر کاسته شود، همواره با اثری سروکار داریم که #نوشتار_زنانه را در ذهن تداعی میکند.
https://eitaa.com/Antifeminism2