منشأ اعتبار یک قانون همیشه مطابقت با فرامین الهی است...این قاعده، پیرامون تمامی قوانین کشور جاری است...اگر به طریقی تأیید و امضای الهی را نداشته باشد، طبیعتاً مشروعیت و اعتباری نخواهد داشت...رأی آحاد جامعه نمی تواند ملاک مشروعیت یک قانون باشد. آری! مشروعیت، از احکام الهی و امضا ولیّ فقیه به قانون اساسی سرایت کرده؛ نه آن که قانون اساسی به احکام الهی و ولایت فقیه، اعتبار بخشیده است. ولیّ فقیه می تواند در مواردی که امری به مصلحت مسلمین بود و در قانون اساسی مورد غفلت قرار گرفته بود، اقدام کند. چه اینکه اساساً قانون اساسی وضع شده است تا زمینه ساز اجرای احکام و فرامین الهی باشد. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 354 @Arshiv_Gholam