سلک عشّاق، غير خلوت نيست خلوت ماست روضه، جلوت نيست ما همين جا توجّه محضيم احتياجى به کنج عزلت نيست همه هستند، أنبياء حتّى مجلس آفتاب خلوت نيست لحظه‌اى اشک، لحظه‌اى شکريم نعمتى قد شکر نعمت نيست ما همه قنبريم، يک نفريم جمع ما وحدت است، کثرت نيست گريه‌اى جمع کن که بايد رفت وقت خيلى کم است‌، فرصت نيست دل به صحرا زدن تلاش من است اين جهان جاى استراحت نيست آه و افسوس مي‌خورد هر شب آن که سفره‌نشين هيئت نيست علّت رحمت خدا گريه‌ست هر کجا گريه نيست، رحمت نيست هر که ناراحت از فراق نشد در ليالى قبر راحت نيست خون دل جاى خون تن داديم شأن گريه کم از شهادت نيست گنج نابرده رنجمان بخشيد لطف زهرا به شرط خدمت نيست در عبادت عبوديت بايد طاعتى بهتر از اطاعت نيست ما تو را بين خواب هم ديديم خواب عشّاق خواب غفلت نيست جنّت آنجاست که شما هستيد جنّت بى شما که جنّت نيست همه سرمايه‌دار حبّ توايم گنجى اندازه‌ى محبّت نيست عزّت بى تو را نمی‌خواهيم عزّت بى تو غير ذلّت نيست حرف تو حجّت است و غير از تو هيچ کس بر ائمّه حجّت نيست تو اگر خانه‌دار اين بيتى خانه‌دارى کم از نبوّت نیست «علی اکبر لطیفیان» @Arshiv_Gholam