🔰 ادامه‌ی بحث سنن إلهی... 1⃣ آزمايش انسان: يكي از اهداف متوسّط آفرينش انسان، آزمايش اوست؛ اين مطلب را مي‌توان از آيه هفتم سوره هود به‌دست آورد: 🔸«وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ فِي سِتَّةِ أيَّامٍ وَكانَ عَرْشُهُ عَلَي الْمَاء لِيَبْلُوَكمْ أيُّكمْ أحْسَنُ عَمَلاً. (سورة هود، آیة ۷)؛ 🔹او كسي است كه آسمان و زمين را در شش روز آفريد؛‌ در‌حالي‌كه سرير حكومت او بر آب بود تا شما را بيازمايد كه كدام‌يك نيكوكارتريد‌». 🔺هدف خدا، آفرينش انسانِ مختار و رساندن او به كمال بوده است. اين، مقتضاي حكمت الهي است. رسيدن به چنين هدفي در گرو فراهم بودن زمينه كمال اختياري است. اختيار انسان كه زمينه‌ساز تكامل اوست، بايد در عالم مادّه باشد؛ زيرا تنها اين عالم جايگاه تضادها و تزاحم‌هاست. 🔻انسان بايد براي انتخابش سر دوراهي قرار بگيرد و به‌اختيار خود، راه درست را انتخاب كند؛ وگرنه به كمالي كه بايد از راه انتخاب برسد، دست نمي‌يابد. 💠 بنابراين، باتوجّه به محتواي آيه ياد‌شده مي‌توانيم بگوييم: آفرينش جهان مقدّمه‌اي براي آفرينش انسان است و انسان آفريده شده است تا سر دوراهي قرار بگيرد و آزموده شود. نتيجه اينكه آفرينش جهان براي آزمايش انسان بوده است. البته خود آزمايش هم مقدّمة هدف ديگري است كه به‌ زودي به آن خواهيم پرداخت... ⭕️ زندگي انسان در اين جهان براي آزمايش است؛‌ كسي نبايد انتظار داشته باشد كه آزمايش نشود. ✅ آزمايش، تمام اقوام پيشين را نيز در‌بر‌مي‌گيرد و يك سنّت پايدار الهي است: 🔸«أحَسِبَ النَّاسُ أن يُتْرَكوا أن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ * وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبِينَ. (سورة العنكبوت، آیة ۲ و ۳)؛ 🔹آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها شده و آزموده نمي‌شوند؟ و به‌يقين كساني را كه پيش از اينان بودند، آزموديم تا خدا آنان را كه راست گفته‌اند، معلوم دارد و دروغ‌گويان را [نيز] معلوم دارد‌. علّامه محمّدتقی مصباح یزدی (رحمه اللّه) 📚خداشناسی در قرآن @Arshiv_Gholam