🔰ادامه بحث نظر می‌­رسد دهخدا به چند نکته توجه نداشته است. اولا، او داستان را به شکلی در ذهن مخاطب تصویر می­‌کند که گویا آنان که در سقیفه جمع شدند و ابوبکر را به خلافت برگزیدند، راه درست را رفته­‌اند و مشکل تنها شیعه است که عمل آنان را تصویب نکرده است. گویا اصل و اساس، جانشینی ابوبکر است و این عده‌­ای از مسلمانان بودند که امامت او را برنتافتند و بر این انتخاب، لب به اعتراض گشودند. گویا حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و سایر معترضان، بر علیه امامِ حق شوریده‌­اند. باید گفت مطلب دقیقا عکس تصویرسازی دهخداست. زیرا همین چند هفته پیش بود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غدیر، امامت حضرت علی علیه السلام را رسما و در میان خیل عظیم مسلمانان اعلام کردند و از همگان بیعت و پیمان گرفتند. اکنون که ایشان از دنیا رحلت فرموده­‌اند، قاعده آن است که همه مسلمانان بر در خانه او جمع شوند؛ یگانه یادگارش حضرت فاطمه زهرا علیها السلام را تسلیت دهند؛ به امیرالمؤمنین علیه السلام در تجهیز و تدفین او کمک کنند و آنگاه که از این امور فارغ شدند، مراسم آغاز امامت امیرالمؤمنین علیه السلام را فراهم کنند و همگان گوش به فرمان آن حضرت، به خدمت او درآیند. اما همین که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از دنیا رفتند، چند نفر در سقیفه جمع شدند و عهد خود با پیامبر صلی الله علیه و آله را شکستند و مسیر سرپرستی الهی بشریت را با نزاع و تهدید و ارعاب به انحراف کشیدند. ثانیا، تاریخ گذاری شیعه و پیشینه آن به اختلاف سقیفه بازگشت ندارد؛ بلکه از همان ابتدای اسلام مسئله امامت و ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بارها و بارها به دستور خداوند و توسط پیامبر صلی الله علیه و آله به مردم ابلاغ شد و از همان ابتدا، پیروان او، شیعه او خوانده شدند. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam