هدایت شده از فانوس
🔴درس‌هایی که از علامه مصباح باید آموخت 🔶درس سی و دوم: وظیفه‌گرایی 🖊احمدحسین شریفی 🔷يکي از ویژگی‌های برجستة آيت‌الله مصباح، وظيفه‌محوری و تکليف‌گرايي بود. بنده در جایی دیگر هم گفته‌ام که می‌توان «وظيفه‌شناسي و عمل به وظيفه» را کليد شخصيت علامه مصباح دانست. او در همه کنش‌ها و واکنش‌هاي فرهنگي و اجتماعي و سياسي خود، تنها و تنها دنبال عمل به وظيفه بود. 🔷آيت‌الله مصباح در هيچ موضوعي وارد نمي‌شد و اقدام به هیچ کاری نمی‌کرد مگر آنکه حجتي شرعي و تکليفي ديني براي آن داشته باشد؛ اگر درسی می‌گفت یا سخنرانی‌ای می‌کرد یا کتابی می‌نوشت و یا هر کاری که انجام می‌داد بدان سبب بود که آن را وظیفه خود می‌دانست. هرگز از روی هوس شخصی یا صرفاً بر اساس ذوق و علاقه شخصی نبود. او بر حسب وظیفه شرعی خود و بر اساس تشخیص خویش عمل می‌کرد. و با همة وجود می‌کوشید که وظیفه خود را به بهترین وجه ممکن به ثمر رساند. 🔷بعد از آنکه وظيفه و تکليف خودش را تشخيص مي‌داد، نوع کار برايش اهميت نداشت؛ خوشايند و بدآيند ديگران برايش مهم نبود. 🔷اين شخصيت بزرگ و کم‌نظير در همين چند سال آخر عمر مبارک‌شان با جمعي از شاگردان خود در مشهد مقدس، در جوار ثامن‌الحجج، چند روز متوالی صبح تا شب دربارة طراحي سرفصل‌ها و روش‌هاي تدوين کتاب‌هايي آموزشي براي نوجوانان (دبستانی و دبيرستاني) جلسات طولاني مدت داشت. جز ساعاتي که براي زيارت حرم مطهر امام رضا علیه السلام مشرف مي‌شد، تمام‌وقت در اين جلسه حضور داشت و ضمن گوش دادن به دیدگاه‌ها و آراء شاگردان خود و هدايت‌گري‌هاي علمي و عملي‌اي که داشت، شخصاً مسؤوليت طراحي سرفصل‌ها و تعيين مباحث لازم براي طرح ولايت دانش‌آموزي را بر عهده داشت. 🔷و در پاسخ این سؤال اعتراض‌گونه که طراحی چنین سرفصل‌ها و تدوین چنین کتاب‌هایی بدون وجود زمینه‌های لازم برای اجرا و بدون همکاری و همراهی مسؤولان مربوطه چه ضرورتی دارد و به چه امیدی انجام می‌گیرد؟ می‌فرمود ما مأمور به انجام وظیفه هستیم؛ ما کاری که از دستمان بر می‌آید و وظیفة شرعی خود می‌دانیم انجام می‌دهیم و با توکل به خدا و توسل به ائمة اطهار(ع) برای اجرایی شدن آن نیز همه توان خود را به کار می‌گیریم. خداوند هم اگر در ما اخلاص ببیند، زمینه‌های اجرایی شدن آن را فراهم می‌کند. @Ahmadhoseinsharifi 🌹