💠 ادب در پیشگاه عالم یعنی دو زانوی نشستن و مودب بودن 💠 به همین خاطر وقتی امری برایمان قدسی شد تا اخلع نعلیک هم پیش خواهیم رفت همانطور که وقتی استاد به نزد شاگرد رفت، شاگرد بی دستار و کفش به محضر استاد می‌رسد تا عرض ادب کند. 💠 ادب امری مشکک نیست که نسبت به افراد تغییر کند و الگوی گفتاری‌مان در هر بستری تغییر کند و ما جسارت هر نوعی بیانی در محضر عالم داشته باشیم. 💠 اینکه جماعتی دچار اختلال شناختی شدند و تا محضر رهبر انقلاب اجازه می‌دهند که هر نوع ادبیاتی داشته باشند، این را به حساب بزرگواری یا چیزهای دیگر نگذارید. چارچوب سخن در محضر بزرگان روشن است، سر به زیر و دست بسته بایدت نه هلهله و جوگیری و سوت و کف ... 🌱@Javaaneh_ir