❇️ جلسات تشکیلاتی به سبک جبهه: 💡 ۱. مثل قرارگاه قبل از عملیات باشید جلسه‌ی نقد تشکیلاتی، مثل قرارگاه شب عملیاته. همه دور هم، نه برای غر زدن، بلکه برای طراحی یه حمله‌ی موفق. چراغ خاموش، دل روشن: رسمی‌بازی رو کنار بذارید. مثل رزمنده‌ها دور یه چراغ‌قوه جمع بشید، با صداقت و نور تو دل‌هاتون. نقشه‌ی مشترک: مشکلات رو مثل یه نقشه‌ی عملیاتی روی زمین پهن کنید. هرکی یه گوشه‌ش رو بگیره، تا راه باز بشه. ۲. نقد، یعنی تیر به سمت دشمن، نه هم‌سنگر توی جبهه، وقتی یکی خطا می‌کرد، بقیه فریاد نمی‌زدند، دستش رو می‌گرفتند. هر انتقاد، یه راه‌حل می‌خواد، مثل زخمی که باید پانسمان بشه. فقط زخم رو نشون ندید، مرهمش رو هم بیارید. مثل شهید بروجردی که می‌گفت: «اگه یکی افتاد، نگید چرا، بگید چطور بلندش کنیم». ۳. شجاعت نقد، یعنی شجاعت شهادت توی جلسه‌ی نقد، هرکی حرفش رو بی‌پرده بزنه، مثل رزمنده‌ایه که بی‌چتر توی میدان مین می‌ره. نترسید از اینکه خطا رو بگید یا خطاتون رو بشنوید. جبهه جای پنهان‌کاری نبود، جای اخلاص بود. نقدتون رو با محبت بگید، مثل مادری که بچه‌ش رو نصیحت می‌کنه، نه مثل قاضی که حکم می‌ده. ۴. هدف، فتح قله‌ست، نه فتح صندلی جلسه‌ی نقد، مسابقه‌ی منبر رفتن نیست. هرکی نقد می‌کنه، یه قدم به سمت قله‌ی تشکیلات برمی‌داره. مثل رزمندگان والفجر که برای فتح خاکریز، نه برای اسم و رسم، جونشون رو می‌دادند. وقتی حرف می‌زنید، یادتون باشه: هدف، قوی‌تر شدن سنگر تشکیلاته، نه قوی‌تر به نظر اومدن خودتون. ۵. اخلاص، رمز نقد اثرگذار نقد تشکیلاتی، مثل دعای کمیل توی سنگره. اگه از دل باشه، به دل می‌شینه. قبل از حرف زدن، یه لحظه چشماتون رو ببندید و نیت کنید: «خدایا، این نقد برای تو و برای رشد جمعمونه.» مثل شهدا که هر قدمشون با نیت الهی بود، نقدتون هم بوی خدا بده، نه بوی منیت. 🌱 | @Javaaneh_ir