✴️ اهمیت «تشکیلات سازی» در بررسی نقش عباس بن علی (ع) 📌چکیده: ابوالفضل ایفاگر نقشی است که در «داستان عباس» نمودار می‌شود. نقشی که در هر سازمان و نظام و نهاد و تشکیلاتی حیاتی و لازم است. شخصیت حضرت عباس در کربلا تنها یک «شخص» نیست، بلکه یک «نقش» است. 🔅حتی اگر حسین هم باشی به‌عنوان رهبر در آن جایگاه محتاج عباس هستی! عباس کیست و نقشش چیست که نظامِ، بی ‌او فروخواهد ریخت؟ (ترجمۀ جملۀ امام به او: اگر بروی، سپاهم از هم خواهد پاشید: «اِذَا مَضَیتَ تَفَرّقَ عَسکَری» 🔺عباس نقشی دارد که حتی حسین علیه‌السلام هم نمی‌تواند انجام دهد، پس در نبود او کربلا دچار اختلال می‌شود و نه تنها سپاه حسین، بلکه حتی خودِ حسین هم بی ‌او فرو خواهد ریخت. نقش حسین با عباس تمام می‌شود و الا قامتش خواهد شکست. برای فهم نقش عباس باید وظایف او مورد بررسی قرار گیرد. عباس دارای نقشی است که امام از آن به‌عنوان «عامل انسجام گروه» نام می‌برد و محصول خود را در نظام سپاه نشان می‌دهد. چنان ‌که در نبودش سپاه از هم می‌پاشد: «تَفَرَّقَ عَسکَری»؛ عباس به منزلۀ «نخ تسبیح» برای دانه‌های افراد سپاه است. سؤال بعد آن است که این انسجام چگونه انجام می‌پذیرد؟ 🔺برای فهم این نقش کلیدی، بررسی یک نقش کلیدی دیگر در کنار این نقش مهم می‌نماید که امام در فقدان او نیز می‌شکند و آن شخصیت حبیب‌بن‌مظاهر است. شاید با توجه به این دو شخصیت، پاسخ به سؤال، قدری راحت‌تر شود، چه خصوصیت مشترکی در این دو شخصیت است که قوامِ قامت نقش رهبرند و نبودشان عامل فرو ریختن نظام و سازمان‌دهی خواهد شد؟ (تعبیر «انکسار» در مورد امام حسین در مقاتل بعد از شهادت این دو شخصیت آمده است: «لَمّا وَقَعَ حَبیب عَلَی الاَرض بَانَ الاِنکِسار...، اَلاَنَ اِنکَسَرَ ظَهری»...) ‏------------------------ ▪️ @Javaaneh_ir