#نارینه حضرت این بار به خیمه زین العابدين(امام سجاد) رفت که در بستر بیماری بود و حضرت زینب از وی پرستاری میکرد. حضرت با دیدن پدر میخواست برخیزد که از شدت بیماری نتوانست، ازعمه اش خواست تا وی را در نشستن یاری کند، امام از حال فرزند خود پرسید: امام زین العابدين علیه السلام در جواب پدر گفت: الحمدلله رب العالمین... و از آن چه رخ داده بود پرسید، امام فرمود: شیطان بر اینها غلبه کرد، و خدا را از یادشان برد و بین ما و آن ها جنگ در گرفت تا جائی که زمین از خون ما و آنها پر شد. در این جا زین العابدين به یاد عموی خود افتاد و پرسید: پدرجان عمویم عباس چه شد؟ حضرت‌ زینب نگران از این بود که امام دراین باره چه خواهدگفت. حضرت فرمود : پسرم عمویت کشته شد درحالی که دو دستش را کنار فرات بریدند.. حضرت زین العابدين آن چنان گریست که از شدت گریه بیهوش شد. وقتی که به هوش آمد از یکایک عموهای خود پرسید. امام فرمود:کشته شدند . سپس ازحال برادر خود علی و حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه و زهیر بن قین پرسید. حضرت فرمود : پسرم بدان در میان خیمه ها جز من و تو مردی وجود ندارد و اینها را که تو نام میبری همگی بر روی خاک افتاده اند... برخی نویسندگان معتقدند این قسمت مقتل نمی تواند صحیح باشد که امام سجاد از خبرها و کشته های جنگ بی اطلاع لاشند. چون خیمه ها کنار هم بوده و با صدای شیون زنان قطعا خبردار شدند.علی رغم تب و بیماری چندین بار امام سجاد تا کنار خیمه ها می آمده است و مسلما اخبار جنگ و میدان از او پنهان نبوده است. برخی مقاتل و منابع نوشته اند که ابا عبدالله الحسین علیه السلام خطاب به ام کلثوم فرمود: او را بگیر و به خیمه بازگردان تا زمین از نیل آل محمد (ص) خالی نماند. امام در آ حین یا قبل از آن، خطاب به امام سجاد فرموده بود: پسرم تو بهترین فرزند و برترین عترت منی و تو جانشین من در میان این بانوان وکودکان هستی. آن ها غریبند و گرفتار شماتت دشمنان می باشند، وقتی که می نالند آن ها را ساکت کن. به هنگام وحشت مونس آنها باش و با سخنان ملایم خود آنها را تسلی ده، چرا که فردی جز تو در میانشان باقی نمانده است. سپس دست او را گرفت و با صدای بلند فرمود: "ای زینب ای کلثوم ای سکینه ای رقیه و ای فاطمه سخنم را بشنوید و بدانید این فرزندم در میان شما جانشین من است و او امامی است که اطاعتش واجب میباشد." سپس حضرت یک یک بانوان خیمه را به قصد خداحافظی نام برده و فرمود: این آخرین باری است که با هم هستیم. ناگواری و مصیبت به شما نزدیک شده است، صدای بانوان به گریه برخاست.درحالی که هر کدام از امام خداحافظی و ازجدایی شکایت میکردند. در این هنگام سکینه که ۹ یا ۱۲ سال سن داشت گفت: پدرم آیا تسلیم مرگ شدید؟ فرمود : ای نور دیده ام چگونه تسلیم مرگ نشود کسی که یار و یاوری ندارد.رحمت و یاری خدا در دنیا وآخرت از شما جدا نیست بنابراین به آنچه خدا حکم فرموده صبرکن و شکایت نداشته باش. زیرا که دنیا فانی و آخرت باقی است. سکینه گفت: ما را به حرم جدمان رسول خدا(مدینه)برگردان. حضرت فرمود : اگر میگذاشتند مرغ شب آرام میگرفت و میخوابید. (کنایه ازاینکه خصم مجالی برای اینکار به ما میداد.) سکینه گریه کرد. حضرت او را به سینه خود چسبانید و اشک ازدیدگانش پاک نمود و فرمود : بعد از این گریه ای طولانی خواهی داشت چرا که مرگ مرا در برگرفته است. تا زنده ام قلبم را با اشکت آتش مزن. وقتی کشته شدم تو برترین کسی هستی که به نزدم می آیی ای بهترین بانوان. و فرمود : طولی نمیکشد که اسیر میشوید. بدانید که خدا شما را نجات میدهد و از ذلت حفظ میکند ای اهل بیت من! شما اسیر خواهید شد ولی حقیر و ذلیل نخواهید شد. وقتی که امام میخواست از خیمه خارج شود، حضرت زینب (س) گفت : برادرم کمی صبر کن که از نگاهم توشه ای بردارم. چرا که بعد از این دیگر تو را نمی بینم. زنان دور حضرت جمع شدند و می گریستند، حضرت آن ها را آرام کرد و آن گاه فرمود : خواهرم پیراهن کهنه ای برایم بیاور که کسی از آن قوم به آن چشم طمعی نداشته باشد و آن را زیر لباسهایم بپوشم تا برهنه نباشم، زیرا که من کشته میشوم وحتی لباس هایم را به غارت میبرند....! ********* ادامه دادن برایم دشوار بود. کتاب را بستم و سرم را روی میز گذاشتم. _________________________ ۱_فرهنگ جامع سخنان امام حسین (ع): صص ۴۴۵_۴۴۷، معالی البسطین : ج ۱، صص ۳۳۸_۳۴۰_ الدّمعة الساكبه : ج٤، صص ٢٧١_٢٧٢. _منبع بعضی مطالب امشب: کتاب آینه در کربلاست، نوشته دکتر سنگری _لهوف سید بن طاووس(مقتل) _کتاب از مدینه تا مدینه نوشته ی محمد مهدی تاج لنگرودی(واعظ) (مقتل) @khoodneviss