#مصاحبه
🔰خصوصیسازی اصولی؛ راهکار بهبود عملکرد ناوگان ریلی
قسمت سوم
🔶بخش سوم مصاحبه واحد اقتصاد مصاف با دکتر طالبیان در مورد چالشهای پیشروی ترانزیت ریلی به شرح ذیل است؛
🔶احمدرضا طالبیان ضمن اشاره بر لزوم قانونزدایی افزود؛ این موضوع صرفا برای کشور ما نیست، کشورهای اروپایی و آمریکا نیز این کار را انجام دادهاند. برای مثال، در سال ۱۹۷۶ دولت آمریکا تصمیم میگیرد تا در بخش حملونقل دخالتی نداشته باشد. قیمتگذاری را دیگر دولت انجام نداد، با این کار هرجومرج به وجود نمیآید بلکه بازار قیمت را با ایجاد رقابت تعیین میکند. ایجاد رقابت در بازار را دولت باید به طور جدی مسئولیت خود بداند.
🔶وی اظهار کرد؛ اثر قیمتگذاری دستوری در حملونقل مسافری مشهود است. دو سال پیش بیش از ۱۵ هزار اتوبوس فعال داشتیم ولی در حال حاضر این تعداد به حدود شش هزار دستگاه کاهش یافته است. چرا این اتفاق رخ داده است؟ زیرا برای بخش خصوصی سرمایهگذاری در حوزه ناوگان حملونقل همگانی مقرون به صرفه نیست. منطقی نیست که اتوبوسهایی با قیمت حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیارد تومان خریداری شود و در معرض انواع ریسکها مانند سوانح جادهای، استهلاک و ... قرار گیرد اما سودآوری آن از سرمایهگذاری در بانک (کم ریسکترین سرمایهگذاری) کمتر باشد.
🔶طالبیان برخی عوامل مانند زیرساخت ناکافی در بخش ریلی و بنادر را نیز نام برد. وی در این مورد توضیح داد؛ عدم اتصال برخی بنادر به شبکه ریلی و کمبود تجهیزات تخلیه و بارگیری در بنادر مانعی برای افزایش سرعت توسعه ترانزیت است.
🔶وی ادامه داد؛ کماکان راه آهن جمهوری اسلامی گلوگاه یعنی ناوگان یا نیروی کشش (لوکوموتیو) را در اختیار دارد. ناکارآمدی بخش دولتی در کنار عدم وجود رقابت در این زمینه باعث شده است که این گلوگاه به یک چالش عمده تبدیل شود. خصوصیسازی در حوزه واگن رخ داده است اما کشنده در مالکیت انحصاری شرکت راهآهن قرار دارند. این شرکت در تعمیر و نگهداری کشندهها نمیتواند چابک عمل کند ولی باز هم گلوگاه را در اختیار خود نگهداشته است.
🔶طالبیان افزود؛ شایان ذکر است که اخیرا تعدادی لوکوموتیو توسط فولاد مبارکه خریداری شده است ولی عملیات (Operation) کماکان منحصر به راهآهن است. برای بهبود شرایط موجود باید. خصوصیسازی به شکل درستی اتفاق بیفتد. دولت باید مالک زیرساخت باشد. انحصار عملیات به بخش دولتی به نفع حملونقل ریلی نیست.
#ترانزیت
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@Masaf_Eco