وی در حال «پاچه‌خاری» است! خار: بن مضارع فعل «خاریدن» (به معنای «خاراندن») پاچه‌خار: آن‌که برای چاپلوسی و خودشیرینی، پاچۀ کسی را می‌خارانَد؛ آشمال*؛ خایه‌مال؛ متملّق؛ مَجیزگو خوار: بن مضارع فعل «خوردن» («خواردن») گوشت‌خوار: ویژگی آن‌که گوشت می‌خورَد ★ «آشمال» مرکب است از «آش» (= «آهار جامه») و «مال» (بن مضارع فعل «مالیدن») و به کسی گفته می‌شود که آش (یعنی آهار) را بر جامه می‌مالد. در برخی از شهرها، «آشمال» مَجازاً به معنای «پاچه‌خار» به‌کار می‌رود و «آشمالی» به معنای «پاچه‌خاری». یادآوری: در ذیل فرهنگ بزرگ سخن (ص ۱۲۷)، «پاچه‌خار» به‌اشتباه «پاچه‌خوار» نوشته شده‌است که باید در ویراست بعدی ‌آن اصلاح شود. #واژه‌شناسی ۱۴۰‌‌۲/۰‌‌۶/۲‌۱‌ سید محمد بصام @Matnook_com