🔶 اختلال تعامل اجتماعی بی قید و بند یا DSED ميگنا- اختلال تعامل اجتماعی بی قید و بند در راهنمای تشخیصی و آمار اختلالات روانی (DSM-5) الگوی رفتاری تعریف شده که در آن “کودک با افراد غریبه ارتباط برقرار کرده و #تعامل دارد” ( انجمن روانشناسی آمریکا، ۲۰۱۳). 🔹 اختلال تعامل اجتماعی بی قید و بند یک اختلال اضطرابی و #تروما در نظر گرفته می شود که ناشی از کمبود محبت و رفتارهای غفلت گونه #والدین در دو سال اول زندگی کودک می باشد. اگرچه بسیاری از کودکانی که در کودکی مورد بی مهری و غفلت قرار گرفته اند می توانند نشانه هایی از این اختلال را داشته باشند اما اختلال تعامل اجتماعی بی قید و بند بیشتر در بین کودکانی مشاهده می شود که دوران کودکی خود را در مؤسسات پرورش کودک گذرانده اند. این کودکان امکان برقراری ارتباط مناسب و سالم با اطراف خود را ندارند. 🔹 اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یا DSED چیست؟ اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یکی از اختلالات روانی مرتبط با تروما و استرس است که در کودکان بروز پیدا می‌کند. برجسته‌ترین نشانه‌ی اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند این است که کودک رفتاری نامتناسب با فرهنگ و بیش از حد صمیمی و نزدیک با افراد ناآشنا و نسبتا غریبه دارد. این رفتار دوستانه‌ی افراطی مرزهای اجتماعی و فرهنگی را که کودک در آن زندگی می کند زیر پا می‌گذارد. شوربختانه برخی از خانواده‌ها بر این باورند که این رفتار کودک نشان‌دهنده‌ی روابط عمومی بالای کودک و اجتماعی بودن اوست. اما این رفتار بسیار آسیب‌زاست و می‌تواند سو استفاده از کودک را به دنبال داشته باشد. این اختلال روانی به دلیل شیوه‌های فرزندپروری نادرست، ارتباط اجتماعی ضعیف والدین با کودک و غفلت والدین نسبت به نیازهای روانی – احساسی کودک بروز پیدا می‌کند. هنگامی که کودک دلبستگی عاطفی خود را نسبت به والدینش از دست می‌دهد به دنبال جبران کاستی‌ها و کمبودهای خود خواهد بود و به تعامل اجتماعی بی‌قید و بند روی می‌آورد. پس در اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند هم مانند اختلال دلبستگی واکنشی، رفتار نادرست والدین و مراقبان با کودک زمینه‌ساز بروز اختلال روانی می‌شود. 🔹 نشانه‌ها و معیارهای DSM 5 برای اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند در DSM 5 معیارها و نشانه‌های گوناگونی برای شناسایی اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یاد شده است. به یاد بسپارید تشخیص اختلال روانی از سوی روان‌شناس انجام می‌شود. پس اگر احساس می‌کنید که کودکتان چنین نشانه‌هایی دارد به روان‌شناس کودک مراجعه کنید تا مطمئن شوید کودکتان دچار اختلال دلبستگی واکنشی هست یا نه. A: مجموعه‌ای از رفتارها که در آن کودک به طور فعال و افراطی به بزرگسالان ناآشنا نزدیک می‌شود و با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند. این رفتارها را حداقل با ۲ مورد از ۴ مورد زیر نشان می‌دهند: ۱- کودک از نزدیک شدن و برقراری ارتباط با بزرگسالان ناآشنا خجالت نمی‌کشد یا خجالتش بسیار اندک است. ۲- رفتار فیزیکی و کلامی کودک بیش از اندازه خودمانی است که با فرهنگ جامعه و با اصول اجتماعی نسبت به سن او مغایرت دارد. ۳- هنگامی که رفتارهای ماجراجویانه از کودک سر می‌زند اصلا برنمی‌گردد و به والدین یا مراقب بزرگسالش نگاه نمی‌کند که ببیند آیا این رفتار را تایید می‌کنند یا نه. یا این‌که کم‌تر برای تایید به والدینش نگاه می‌کند حتی در #محیط‌ها و شرایطی که ناآشنا باشد. ۴- کودک دوست دارد به همراه بزرگسالان ناآشنا برود و در این کار هیچ تردید و شکی نشان نمی‌دهد یا این شک و تردید بسیار کم است......👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49886