🔶 نشانه های اختلال یادگیری در کودکان چیست؟! میگنا- یک روانشناس بالینی ضمن تشریح اختلال یادگیری و آثار آن بر روی کودکان گفت: یادگیری کودکان با توجه به سن، آموزش، هوش و یا سایر آزمون های مورد انتظار دیگران، سنجیده و بر اساس معیارهای خواندن و نوشتن محاسبه می شود، از این رو اختلالات در یادگیری نه تنها در ناتوانایی های دیرآموزی و خواندن، بلکه بر عزت نفس کودکان و یا حتی افراد بزرگسال تاثیر مخرب می گذارد. مریم عبدالهی با بیان اینکه #اختلال_یادگیری فقط با خواندن جبرانی یا دیرآموزی مترادف نیست، افزود: برخی کودکان و نوجوانان بطور ویژه دچار ناتوانی های #یادگیری بخصوصی می شوند، برای نمونه دانش آموزان مبتلا به معلولیت های ادراکی و یا آسیب دیدگان مغزی، نیازمند آموزش ویژه ای با شیوه های منظم هستند و برای این منظور باید از کارشناسانی که عهده دار جبران ناتوانی یادگیری در بین کودکان و نوجوانان به صورت #آموزش انفرادی یا گروههای کوچک هستند، بهره برد. این متخصص رواندرمانگر گفت: اختلالی که در آن موفقیت تحصیلی فرد، با توجه به سن، آموزش، هوش و یا براساس آزمون های معیار خواندن، نوشتن و محاسبه، از آنچه انتظار می رود بسیار کمتر باشد، اصطلاحا اختلال یادگیری اتلاق می شود. در واقع این اصطلاح به دانش آموزانی اتلاق می شود که به طور مداوم در کارهای درسی خود با شکست مواجه می شوند و در عین حال در چهارچوب سنی کودکان استثنایی نمی گنجند. ظاهر این افراد طبیعی است، رشد جسمی و قد و وزن معمولی و هوش عادی دارند، خوب صحبت می کنند، مانند سایر کودکان بازی و با سایرین ارتباط برقرار می کنند. در خانه به #والدین در کارهای منزل کمک می کنند و مسئولیت پذیر هستند، اما توانایی لازم برای به جریان اندازی اطلاعات برای بیان کردن و بویژه نوشتن را ندارند......👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49168

🔶 دختران و پسران‌مان را چطور تربیت کنیم؟ ميگنا- تربیت یکی از مباحث مهم و چالش‌برانگیز #خانواده‌ها است، اما در این میان این‌که #تربیت دختران سخت‌تر است ‏یا پسران سوالی است که نمی‌توان به‌طور دقیق به آن پاسخ داد. اما نکته‌ای که نباید در هیچ‌ شرایطی از نظر ‏دور داشت این است که در نحوه تربیت آنها تفاوت‌هایی وجود دارد و به تناسب آن باید برخوردهایی متفاوت ‏اعمال شود. ‏ 🔹 تفاوت در بازی: یکی از تفاوت‌ها به بازی پسران و دختران برمی‌گردد. پسرها دوست دارند تکاپوی بیشتری ‏داشته باشند و اسباب‌بازی‌های پرصدا و پرزرق‌وبرق را ترجیح می‌دهند مثل اتومبیل‌های آژیردار. پسرها کمی ‏بی‌احتیاطند و در بازی‌ها گاهی خرابکاری می‌کنند و برای همین باید #والدین به بازی پسرها نظارت داشته ‏باشند. اما دخترها معمولا بازی‌های آرام‌تر را ترجیح می‌دهند. آنها نیازی ذاتی به پرستاری از دیگران دارند و به ‏همین دلیل به بازی با عروسک و حیوانات خانگی علاقه نشان می‌دهند. آنها هنگام صحبت با ‏اسباب‌بازی‌های‌شان، از تعارفات ملایم و تک‌گویی استفاده می‌کنند که متضاد شیوه‌ ارتباطی بیشتر پسرها هنگام ‏بازی است.‏ 🔹 تفاوت‌های‌گفتاری: این نکته را در نظر داشته باشید که ارتباط برقرار کردن‌تان با توجه به این‌که پسر دارید یا ‏دختر متفاوت است. دختران معمولا زودتر یاد می‌گیرند که حرف بزنند و تمایل بیشتری به حرف زدن نشان ‏می‌دهند. آنها از گوش دادن به صحبت‌های پدرومادرشان لذت می‌برند و معمولا به‌طور مفصل آن‌چه برای‌شان ‏اتفاق افتاده تعریف می‌کنند و پاسخ‌های طولانی می‌دهند. پسران کم‌حرف‌ترند، آنها به اندازه دختران به ‏جزییات گفت‌‌وگوها توجه نشان نمی‌دهند و پاسخ‌های‌شان یکی، دو کلمه‌ای و در حدی است که اصل قضیه را ‏برساند. این خصوصیت پسران احتمالا به‌خاطر طبیعت شلوغ‌ کار آنها و عدم‌علاقه‌شان به نشستن و حرف زدن ‏هنگامی است که می‌توانند این‌ور و آن‌ور بروند. ‏‎ 🔹 تفاوت در اعتماد‌به‌نفس: پسران و دختران دیدگاه متفاوتی با هم دارند و برای همین باید والدین بیشتر ‏حواس‌شان به دخترها باشد؛ دختران بسیار زودتر از پسران با مسائل مربوط به اعتماد به‌نفس درگیر می‌شوند و ‏لازم است والدین به نگرانی‌های دخترشان دراین‌باره که ممکن ‌است در سنین پایینی - حدود ٥ سال- بروز ‏کند، توجه نشان دهند. مشکلات مربوط به کاهش اعتماد‌ به‌ نفس در پسران، معمولا در سنین پیش از بلوغ ‏خود را نشان نمی‌دهد. از آن‌جا که پسران معمولا کمتر با خودشان مشکل دارند، راحت‌تر می‌توان آنها را در این ‏زمینه قانع کرد. ‏ ◻ اشتباهات تربیتی والدین اشتباهات همیشه مختص کودکان نیست و پیش می‌آید که والدین در تلاش بر تربیت صحیح کودکان‌شان ‏در دام اشتباهاتی بیفتند که بی‌شک در آینده کودکان‌شان بی‌تأثیر نخواهند بود. این اشتباهات در قبال ‏دختران و پسران تفاوتی ندارد و می‌توانند به یک ‌اندازه بر شکل‌گیری #شخصیت آنها تأثیر بگذارد، بنابراین اگر ‏دختر یا پسری دارید که می‌خواهید از او فردی مستقل، باشخصیت و اجتماعی و موفق بسازید از این ‏اشتباهات پرهیز کنید. ‏ 🔸 دروغ نگویید؛ دروغ، دروغ است و مصلحتی و غیرمصلحتی ندارد. یکی از دام‌هایی که اولیا گرفتار آن می‌شوند ‏دروغ‌های مصلحتی‌ای است که گاهی اولیا برای پیشبرد کارهای‌شان به آن متوسل می‌شوند. صادق بودن بهترین ‏کار است چون در چنین شرایطی فرزندتان در کنار آموختن صادق بودن به درک درستی از شرایط و ‏موقعیت‌ها می‌رسد.‏ 🔸 تهدید نکنید؛ «اگر دوباره زبانت را دربیاوری، تنبیه‌ات می‌کنم» با این تهدید تنها توانسته‌اید کاری کنید که ‏در نهایت #کودک‌تان با شما لجبازی کند و این درحالی است که مطمئن باشید او کار بدش را تکرار خواهد کرد. ‏فراموش نکنید که کودکان باید از جدیت شما مطمئن باشند البته نه تهدیدها! ‏ 🔸 رشوه دادن ممنوع؛ رشوه دادن به کودکان، آن هم وقتی باید وظیفه‌شان را انجام دهند، باعث می‌شود ‏همیشه از شما توقع جایزه داشته باشند. بهتر است تشویق را جایگزین رشوه کنیم تا به نتیجه بهتری دست ‏بیابیم. ‏ ◻ دختران هم می‌توانند قوی باشند می‌توان با شیوه‌های تربیتی درست دختران‌ را همچون‌ پسران‌ افرادی‌ قوی‌ و متکی‌ به‌ نفس‌ بارآورد. والدین باید ‏با تغییر نگرش و رفتار صحیح تقویت اعتمادبه‌نفس دختران‌شان را هدف قرار دهند. البته باید در این مورد ‏جانب احتیاط را رعایت کرد؛ چراکه در غیر این صورت دخترانی لوس و خودشیفته خواهیم داشت.‏ ‏*دختران باید بیاموزند احساسات‌شان را به درستی ابراز کنند، بنابراین اگر با کلمات بدی احساساتش را بیان ‏می‌کند به او کلمات و جملات جایگزین را آموزش دهید و خودتان هم در بیان احساسات‌تان از جملات ‏مشابهی استفاده کنید. این جملات باید صریح، محترمانه و منطقی ب..... ادامه👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49257

🔶 فضای مجازی تیشه به ریشه خانواده می‌زند میگنا- دکتر لاله شهیدی -روانشناسی درباره پیامد مثبت فضاهای مجازی اظهار کرد: شبکه‌های اجتماعی امکانات زیادی را در اختیار افراد قرار می‌دهند که از جمله این امکانات می‌توان به دسترسی سریع به اطلاعات اشاره کرد. از سوی دیگر فضای مجازی #سبک_زندگی افراد، عقاید و نگرش‌های آنها را تغییر داده است، بنابراین این شبکه‌ها بر روابط بین اعضای خانواده اثر گذاشته‌اند. هر تکنولوژی که وارد جامعه می‌شود باید از قبل زیرساخت فرهنگی آن آماده شده باشد. امروزه #والدین به علت اشتغال ساعات طولانی از شبانه‌روز را دور از خانه هستند که این موضوع موجب می‌شود اعضای خانواده از هم دور بوده و فرصت کمی برای کنار هم بودن داشته باشند. فضای مجازی موجب می‌شود علی‌رغم اینکه اعضای خانواده زیر یک سقف زندگی می‌کنند، اما در عمل از یکدیگر دور بوده و نتوانند با هم تعامل مثبت داشته باشند. از جمله آسیب‌های استفاده زیاد از فضای مجازی می‌توان به تخریب روابط خانوادگی، سست شدن بنیان خانواده، افزایش طلاق عاطفی زوجین (زوجین با وجود اینکه زیر یک سقف با هم زندگی می‌کنند، اما با یکدیگر تعاملات مثبت ندارند و رابطه عاطفی بین آنها نیست) و کاهش صمیمیت بین اعضای خانواده اشاره کرد. همچنین استفاده زیاد از شبکه‌های اجتماعی تعاملات بین والدین با فرزندان را کاهش داده است، بنابراین فرزندان ابراز می‌کنند که والدین آنها را درک نکرده و خواسته‌های آنها را متوجه نمی‌شوند. شهیدی تأکید کرد: نتایج حاصل از تحقیقی نشان می‌دهد که استفاده نادرست از فضای مجازی حریم‌ها را در خانواده شکسته است، وقتی حریم‌ها در خانواده از بین برود، اختلافات افزایش پیدا می‌کند و خانواده‌ها به سمت طلاق و جدایی می‌روند. #شبکه‌های_اجتماعی باعث شده زن یا شوهر با افرادی غریبه از جنس مخالف ارتباط برقرار کنند، بنابراین با کاهش میزان اعتماد و آرامش در #خانواده آسیب جدی به نهاد خانواده وارد می‌شود.....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49286

🔶 چالش نوجوانی میگنا- امروزه به دلیل عدم توجه والدین به #نوجوانان، که خود عاملی بر کمبود میزان محبت و توجه است این قشر از جامعه را وادار کرده است برای رفع نیاز های #عاطفی خود به سمت شبکه‌های مجازی برود که هیج گونه نظارت و کنترلی بر آنها نمی‌باشد. نوجوان در این سن بسیار تاثیر پذیر است، او در این فضا با هر قشر، سن و جنسیتی ارتباط برقرار می‌کند که همین موضوع تنش‌ها و میزان #افسردگی و ضربات روحی و عاطفی را افزایش می‌دهد زیرا این روابط زمینه را برای روابط #نامشروع که هیج قید و بندی میان افراد وجود ندارد شکل داده و وابستگی‌های عاطفی را میان آنان ایجاد می‌کند که با قطع ارتیاط میزان تنش قرد افزایش یاقته و زمینه را برای ورود افسردگی فراهم می‌کند. این ارتباطات تنها بخشی از صدمات وارد شده به نوجوانان است اما مهمترین مشکلی که این قشر و بخصوص نوجوانان در آستانه‌ افسردگی را که به دلیل عدم توجه #والدین بیمار شده‌اند را درگیر خود کرده است چالش‌هایی است که #نوجوانان برای تخلیه‌ نیرو و انرژی درونی خود از آنها استفاده می‌کنند مانند چالش نهنگ آبی. این جالش‌ها که در ظاهر قالب شوخی و خنده را تداعی می‌کنند سالانه میلیون‌ها نفر را به خود معتاد کرده یا به کام مرگ می‌کشانند. برای حل و جلوگیری از این مشکلات باید خانواده‌ها به صورت زیر اقدام کنند: 1. خانواده‌ها باید به فزرندان خود بیشتر توجه کنند زیرا همه‌ انسان‌ها در هر مرحله از زندگی خود دارای نیا‌زهایی هستند اما نیاز به محبت و عشق در تمام مراحل زندگی دارای اهمیت است و باید فرد در هر مرحله نیازش برطرف شود. 2. والدین باید از همان ابتدا به #فرزند خود فرهنگ استفاده از فضای مجازی را آموزش دهند. 3. والدین نباید با برخورد شدید و تنبیه فرزندان خود را از استفاده فضای مجازی منع کنند زیرا انسان به دلیل خصوصیات ذاتی خود موجودی کنجکاو است و با این رفتار #والدین کودک سرخورده‌تر و کنجکاو‌تر می‌شود، بهتر است به نرمی و بصورت فعال او را منع کنند. 4. والدین بهتر است بصورت تکنیکی و بدون توجه فرزند خود، بر استفاده مطلوب او از فضای مجازی نظارت داشته باشند....👇👇👇 http://www.migna.ir/article/49525/preview/ نویسنده: علیرضا آزادی - کارشناسی ارشد روانشناسی

🔶 با خانواده «فرزند‌پذیر» همدردی نکنیم! میگنا- از تصمیم‌های شجاعانه‌ای که یک زن و مرد می‌توانند برای زندگی خود بگیرند، پذیرش کودکی به فرزندخواندگی است. این اتفاق به هر دلیلی که بیفتد نشان از روح بلند زن و مردی دارد که تصمیم می‌گیرند یک کودک را درست مانند فرزند خودشان در آغوش بگیرند و بزرگ کنند. متاسفانه در فرهنگ جامعه ایرانی پذیرش فرزند به صورت فرزندخوانده هنوز جایگاه خوب خودش را پیدا نکرده است. هنوز بسیاری از خانواده‌ها معتقدند فقط باید بچه‌ خودشان یا در اصطلاح فرزند خونی خودشان را داشته باشند. بعضی دیگر معتقدند که هرکس #کودکی را به فرزندی می‌پذیرد مانند یک والد واقعی که فرزندی را متولد می‌کند نیست. بعضی دیگر فرزندانی که به یک خانه پا می‌گذارند را مثل یک فرزند واقعی جدی نمی‌گیرند و در نهایت سوال‌هایی مثل اینکه چرا فرزند آوردید و چرا خودتان بچه‌دار نشدید باعث آزار روحی خانواده‌های فرزندپذیر می‌شود. والدینی که کودکی را به فرزندخواندگی می‌پذیرند حتما در ذهن خودشان این موضوع را حل کرده‌اند که من پدر و مادر این فرزند هستم. حتی شاید والدینی باشند که برای فرزندخواندگی در حد 90درصد آمادگی داشته باشند اما همین افراد هم از ابتدا موضوع اینکه بعداز فرزندخواندگی تبدیل به پدر و مادر آن کودک می‌شوند را پیش خودشان حل کرده‌اند. در واقع به جز با این باور ذهنی نمی‌شود وارد مسیر #فرزندخواندگی شد. در اینجا منظور این نیست که والدین حتما بپذیرند که این #فرزند با فرزند خونی آن‌ها تفاوتی ندارد. بعضی از #والدین فرزندپذیر همیشه توی ذهنشان این نکته هست که با فرزندشان نسبت خونی ندارند اما باز هم والدین او هستند، نسبت به او احساس تعلق خاطر، مسئولیت‌پذیری و عاطفه دارند. وقتی والدینی که به این مرحله از آگاهی و توانایی رسیدند کودکی را به فرزندی قبول کنند، وظیفه اطرافیان نزدیک آن‌ها در مستحکم کردن این تصمیم بسیار مهم است. ما بیشتر روی اطرافیان نزدیک مثل پدربزرگ مادربزرگ‌ها، خاله، عمو و... تاکید داریم چون هم تاثیرشان بیشتر است هم بیشتر با والدین فرزندپذیردر ارتباط هستند. مهم است که تفاوت همدلی و همدردی را مشخص کنیم پیشنهاد موکد به اطرافیان نزدیک این است که در قدم اول هرگونه توصیه و احساس نگرانی را کنار بگذارند و فقط شنونده باشند. والدین فرزندپذیر به هیچ عنوان به همدردی نیاز ندارند. اگر برای زن و مردی بچه‌دار نشدن یک درد یا غصه باشد، آن‌ها قبل از اینکه تصمیم به فرزندپذیری بگیرند این موضوع را پیش خودشان حل کرده‌اند. پس تاکید یا بازگویی مواردی که مثل «دستتون درد نکنه، ثواب داره این بچه هم بالاخره صاحب پدرو مادر شد!»، یا هر موردی که به فرزندخوانده بودن کودک تازه‌وارد اشاره کند، قطعا والدین را در شرایط حساسی که از نظر روحی در آن قرار دارند، آزرده خواهد کرد. در همدلی اگر می‌خواهیم فردی را آرام کنیم نباید دنبال ضعف‌های او باشیم. گاهی والدین فرزندپذیر هم مثل پدرومادرهای دیگر از فرزندداری خسته می‌شوند. اینجا اگر به او بگوییم: « باید فکر اینجاش رو هم می‌کردی دیگه! تازه تو که نه بارداری رو تجریه کردی نه روزهای اول زایمان و نوزاداری رو!» فقط #همدردی کرده‌ایم که صدالبته در بهتر کردن اوضاع تاثیری نخواهد داشت.اما همدلی این است که در این شرایط بگوییم: « کاملا می‌فهمم چی میگی. همه پدرو مادرها تو این سن بچه، بعضی وقت‌ها خسته میشن. ولی زود تموم میشه و می‌گذره». #همدلی یعنی بیشتر از اینکه راهکار بدهیم فقط خوب بشنویم و قضاوت، ارزش‌گذاری و راهکاردادن را کنار می‌گذاریم.مراقب زبان توصیه کردن باشید.... متن كامال مقاله 👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49527 🔹 ثریا علوی‌نژاد، دانشجوی دکترای روان‌شناسی

🔶 «موبایل» عامل مهم نگرانی والدین میگنا- نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد تقریباً همه والدین فکر می‌کنند که نوجوانانشان زیاد بازی می‌کنند و نگران هستند که عادت بازی با موبایل #عادات خواب، کار و مدرسه کودکان را مختل کند. براساس داده‌های موجود، نیمی از #والدین گفتند که بازی‌های ویدیویی در فعالیت‌های #خانوادگی یا #خواب نوجوانان اختلال ایجاد کرده است. نظرسنجی جدید نشان می‌دهد که تقریبا ۹۰ درصد والدین می‌گویند که #نوجوانان وقت زیادی را صرف بازی‌های ویدئویی می‌کنند. بررسی که توسط کالج کینگز لندن صورت گرفته نشان می‌دهد حدود ۲۵ درصد از کودکان و نوجوانان انگلیسی به استفاده از گوشی‌های هوشمند معتاد هستند. این بررسی با تجزیه و تحلیل ۴۱ مطالعه صورت گرفته که از سال ۲۰۱۱ به چاپ رسیده و موضوع آن‌ها استفاده از تلفن همراه و بهداشت روانی افراد زیر ۲۰ سال در انگلیس است. محققان دانشگاه میشیگان تأکید کردند که والدین باید قوانینی را تنظیم کنند تا کودکان و نوجوانان در بازی با موبایل تعادل سالم داشته باشند تا این امر در زندگی روزمره آنها تداخل نداشته باشد. خلاف تصور رایج، گزارش اخیر نشان داد که دختران بیش از پسران نوجوان بازی‌های ویدئویی انجام می‌دهند. علاوه بر این ، تقریبا نیمی از مادران و پدران مورد بررسی گفته اند که بازی به شیوه فعالیت های #خانوادگی و تعامل یا خواب است......👇👇 http://www.migna.ir/news/49574/preview/

🔶 بیان مشکلات اقتصادی و حوادث ناگوار اجتماعی در حضور کودکان، ممنوع میگنا- ربابه غفارتبریزی، استادیار و عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهیدبهشتی بیان کرد: گاه اختلال‌های رفتاری کودک و حتی رسیدن وی به مرز افسردگی، نشأت‌گرفته از این بوده که کودک در درون خانواده دچار مشکلاتی است؛ ازجمله ناآرامی محیط خانه، کشمکش و مشاجره مدام بین والدین، عدم توجه به نیازهای #کودک و محرومیت وی از محبت و نوازش، نبود نشاط، تفریح و تنوع در محیط خانه و همچنین فراهم نبودن شرایط ارتباط و بازی کودک با #همسالان، بدین‌سان در درجه نخست این محیط #خانواده و والدین هستند که دنیای یک کودک را می‌توانند به‌راحتی سیاه و کدر یا سفید و پُرنشاط کنند. این روان‌شناس خانواده با تأکید بر اینکه تحقیر یا مقایسه کردن کودک با دیگران، استفاده از تنبیه‌های بدنی و #عاطفی شدید و همچنین به‌کار بردن جملاتی مانند «دیگه دوستت ندارم» یا «تو دیگه بچه من نیستی» و عباراتی از این قبیل به‌مرور سبب ایجاد احساسات منفی و درنهایت افسردگی در کودک می‌شود، تصریح کرد: والدین باید بدانند که کوچک‌ترین رفتار آن‌ها بر زندگی کودکشان نقش می‌بندد و از او فردی می‌سازد که شاید در آینده در رفتارهای اجتماعی و خانوادگی‌اش دچار مشکلات عدیده‌ای باشد. وی با تأکید بر اینکه #والدین نباید در حضور فرزندشان مسائل و مشکلات اقتصادی و همچنین حوادث و اتفاقات ناگوار اجتماعی را مطرح کنند، به وضعیت این روزهای کشورمان اشاره‌ای کرد و گفت: تمامی این رخدادها می‌تواند در ایجاد یا تشدید #افسردگی در کودکان تأثیرگذار باشد.....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49860/preview/

🔶 اختلال تعامل اجتماعی بی قید و بند یا DSED ميگنا- اختلال تعامل اجتماعی بی قید و بند در راهنمای تشخیصی و آمار اختلالات روانی (DSM-5) الگوی رفتاری تعریف شده که در آن “کودک با افراد غریبه ارتباط برقرار کرده و #تعامل دارد” ( انجمن روانشناسی آمریکا، ۲۰۱۳). 🔹 اختلال تعامل اجتماعی بی قید و بند یک اختلال اضطرابی و #تروما در نظر گرفته می شود که ناشی از کمبود محبت و رفتارهای غفلت گونه #والدین در دو سال اول زندگی کودک می باشد. اگرچه بسیاری از کودکانی که در کودکی مورد بی مهری و غفلت قرار گرفته اند می توانند نشانه هایی از این اختلال را داشته باشند اما اختلال تعامل اجتماعی بی قید و بند بیشتر در بین کودکانی مشاهده می شود که دوران کودکی خود را در مؤسسات پرورش کودک گذرانده اند. این کودکان امکان برقراری ارتباط مناسب و سالم با اطراف خود را ندارند. 🔹 اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یا DSED چیست؟ اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یکی از اختلالات روانی مرتبط با تروما و استرس است که در کودکان بروز پیدا می‌کند. برجسته‌ترین نشانه‌ی اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند این است که کودک رفتاری نامتناسب با فرهنگ و بیش از حد صمیمی و نزدیک با افراد ناآشنا و نسبتا غریبه دارد. این رفتار دوستانه‌ی افراطی مرزهای اجتماعی و فرهنگی را که کودک در آن زندگی می کند زیر پا می‌گذارد. شوربختانه برخی از خانواده‌ها بر این باورند که این رفتار کودک نشان‌دهنده‌ی روابط عمومی بالای کودک و اجتماعی بودن اوست. اما این رفتار بسیار آسیب‌زاست و می‌تواند سو استفاده از کودک را به دنبال داشته باشد. این اختلال روانی به دلیل شیوه‌های فرزندپروری نادرست، ارتباط اجتماعی ضعیف والدین با کودک و غفلت والدین نسبت به نیازهای روانی – احساسی کودک بروز پیدا می‌کند. هنگامی که کودک دلبستگی عاطفی خود را نسبت به والدینش از دست می‌دهد به دنبال جبران کاستی‌ها و کمبودهای خود خواهد بود و به تعامل اجتماعی بی‌قید و بند روی می‌آورد. پس در اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند هم مانند اختلال دلبستگی واکنشی، رفتار نادرست والدین و مراقبان با کودک زمینه‌ساز بروز اختلال روانی می‌شود. 🔹 نشانه‌ها و معیارهای DSM 5 برای اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند در DSM 5 معیارها و نشانه‌های گوناگونی برای شناسایی اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یاد شده است. به یاد بسپارید تشخیص اختلال روانی از سوی روان‌شناس انجام می‌شود. پس اگر احساس می‌کنید که کودکتان چنین نشانه‌هایی دارد به روان‌شناس کودک مراجعه کنید تا مطمئن شوید کودکتان دچار اختلال دلبستگی واکنشی هست یا نه. A: مجموعه‌ای از رفتارها که در آن کودک به طور فعال و افراطی به بزرگسالان ناآشنا نزدیک می‌شود و با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند. این رفتارها را حداقل با ۲ مورد از ۴ مورد زیر نشان می‌دهند: ۱- کودک از نزدیک شدن و برقراری ارتباط با بزرگسالان ناآشنا خجالت نمی‌کشد یا خجالتش بسیار اندک است. ۲- رفتار فیزیکی و کلامی کودک بیش از اندازه خودمانی است که با فرهنگ جامعه و با اصول اجتماعی نسبت به سن او مغایرت دارد. ۳- هنگامی که رفتارهای ماجراجویانه از کودک سر می‌زند اصلا برنمی‌گردد و به والدین یا مراقب بزرگسالش نگاه نمی‌کند که ببیند آیا این رفتار را تایید می‌کنند یا نه. یا این‌که کم‌تر برای تایید به والدینش نگاه می‌کند حتی در #محیط‌ها و شرایطی که ناآشنا باشد. ۴- کودک دوست دارد به همراه بزرگسالان ناآشنا برود و در این کار هیچ تردید و شکی نشان نمی‌دهد یا این شک و تردید بسیار کم است......👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49886

🔶ویروس کرونا و ترس، نگرانی در کودکان و مقابله با آن @MignaChannel میگنا- همە ما #اضطراب را درک و احساس می‌کنیم. احتمالا دست‌خوش نشانه‌های فیزیولوژیکی، مانند: دلشوره، تپش قلب سریع، یا عرق‌کردن کف دست شویم. همچنین احتمالا اضطراب را از طریق رفتارمان، با ور رفتن با لباسمان، قدم‌زدن دراتاق، یا بی‌قراری و سراسیمه عمل کردن نشان دهیم. اضطراب حالت پیچیده ناراحتی #روانی است که واکنش های هیجانی، رفتاری، فیزیولوژیکی و شناختی را به محرک‌های تهدیدکننده منعکس می‌کند. 🔻روانشناسان اغلب دو نوع اضطراب را از هم متمایزمی کنند: ۱- ترس ۲- نگرانی ◽️ترس: عمدتا واکنش رفتاری و فیزیولوژیکی به تهدید فوری است که درآن فرد به خطر قریب‌الوقوع پاسخ می‌دهد. وقتی پی‌ می‌بریم آمادگی و قدرت لازم برای مقابله با یک بیماری را نداریم، دچار ترس شویم و ازلحاظ ذهنی، ممکن است احساس وحشت به ما دست دهد. مثلا یکی از ترس و نگرانی‌های دوران کودکی (6 تا 8 سالگی) ترس از میکروب یا بیماری است، که نشانه آن اضطراب شدید خواهدبود. ◽️نگرانی: عمدتا پاسخی شناختی به تهدید است که در آن فرد خطری در نظر می‌گیرد و برای آن آماده می شود. تجربه ذهنی نگرانی، حالت مزمن ناراحتی روانی است که می‌تواند موجب تشویش، دلشوره و تنش شود. در هر مقطع زمانی معین، ترس‌ها و نگرانی‌های کودکان مرحله رشدشناختی، اجتماعی و هیجانی موجود آن‌ها را منعکس می‌کنند و به مقدار زیاد در عمل‌کرد اجتماعی‌-هیجانی وکیفیت زندگی کودک اخلال ایجاد می‌کند. 👈پس والدین عزیز با #مدیریت_رفتار خود در برابر #ویروس کرونا، سلامت روانی کودک را با تزریق استرس، تهدید نکنید؛ از بروز نگرانی‌ها و #مشکلات رفتاری بیشتر در کودکان خود جلوگیری کنید. 🗯یکی از روش های فراگیری ترس درکودکتان از طریق انتقال اطلاعات است نیازی نیست با پی‌گیری‌های مکرر، آمار لحضه‌به‌لحظه‌ی تعداد کشته‌ها و مبتلایان نزد کودک، از خطرناک بودن ویروس، مشکلات فعلی و فقدان موارد لازم، و بحث های که بار #هیجانی منفی دارند که باعث بیش تر شدن اضطراب در کودکتان می شود و سلامت هیجانی کودکتان را تحت تاثیر قرار می دهدحرف بزنید. 💭دلیلی ندارد جلو چشم کودک و پشت تلفن، مدام با دوستانتان در مورد ویروس کرونا صحبت کنید. 💬روش دیگر فراگیری ترس از طریق یادگیری مشاهده ای است یعنی کودکتان بامشاهده ترس،اضطراب،نگرانی درشما ترس را فراگیری می کنند. ♦️پس #والدین عزیز از انتقال ، اضطراب و نگرانی خودتان به کودک خودداری کنید. 🗯"کلمات" ابزاری برای برقراری ارتباط قلمداد می شوند، در چنین شرایطی، بیان‌ چنین کلماتی برای کودک تبدیل به اسحله خواهدشد. اطلاعات و زبانی که برای بیان آن انتخاب می کنیدباید باسن و مرحله رشد کودکان مطابقت داشته باشد والدین گرامی توجه کنیدبسته به سن کودک نحوه بیان خود ومیزان اطلاعات را متناسب کنید. ♦️والدین گرامی، به جای تزریق استرس به کودکتان، می‌توانید رهنمودهای زیر را در پیش بگیرید: ✓ سعی کنید حتما خودتان پیش قدم باشید، چون شما بهترین الگو برای فرزندانتان هستید. ‌✓ شیوه‌ی صحیحِ شستن دست را به کودک آموزش دهید. ✓ بە فرزندتان بگویید نوعی سرماخوردگی است. اما چون ممکن است از کسی به ما منتقل بشه، بهتر است فعلا خونه کسی یا مهدکودک و مدرسه نرویم. با کسی دست ندهیم، کسی را بغل نکنیم، کسی را نبوسیم. ✓ برای رعایت نکات بهداشتی در قالب نقاشی، بازی، شعر، داستان و نمایش به فرزندتان آموزش دهید و شکل ویروس را برای کودک بکشید و راهکار‌های پیشگیرانه را به کودک آموزش دهید. ✓ محیط شاد و همراه با بازی‌های متفاوت برای کودک‌تان در منزل فراهم کنید. اول، در صورت مشاهده‌ عدم تمایل کودکتان به انجام و رعایت موارد اشاره‌شده، سعی کنید با کودک ارتباطی دوستانه برقرار کنید. دوم، بعد از انجام دستورات، از مشوق‌های مورد علاقه استفاده کنید. با این رهنمودها همراه با تشویق کلامی به جای تزریق استرس، اعتماد بنفس را در کودکان تقویت کنید. ✍ رحیم امینی 💯کارشناس ارشد روانشناسی بالینی 🌸روانشناس کودک ونوجوان ✔️کانال اخبار روانشناسی میگنا در ایتا @Mignair

🔶 اصول مواجه با چالش کرونا در زمان خانه نشینی میگنا- معصومه حاتمی، با اشاره به ضرورت‌های خانه‌نشینی در مواقع بحران و شیوه صحیح برخورد با کودکان در این مواقع گفت: اولین نکته‌ای که #والدین باید به آن توجه داشته باشند این است که یادمان باشد زمانی که ما بزرگسالان به عنوان والد #مضطرب هستیم و استرس بالایی داریم تاثیر بسیار منفی در روان بچه‌ها می‌گذارد و لذا ضروری است که به خود و #احساساتمان در خانه و برخورد با افراد خانواده توجه بیشتری داشته باشیم. پدر‌ها و مادر‌ها توجه داشته باشند که در این روز‌های پر تنش از گفتن جملات پر التهاب و منفی دوری کنند و با گفتن این جملات بچه‌ها را آشفته نکنند. بچه‌ها قابلیت بزرگ‌کردن هر چیز کوچکی را در ذهن دارند و با شنیدن این جملات در ذهنشان دنیایی از اتفاقات و #خیال‌پردازی‌های ناگوار شکل می‌گیرد. ◽ این روانشناس تربیتی ادامه داد: دومین نکته این است که اجازه بدهیم کودکان‌مان احساساتشان را ابرازگر کنند. به این معنی که کودک باید در مورد احساساتش حرف بزند و خود را تخلیه روانی کند. باید اجازه داشته باشد تا بتواند به صراحت نگران بودنش را بیان کند. یا به عنوان مثال بتواند به راحتی بگوید که شب‌ها نمی‌تواند بخوابد و یا از چیزی ترس دارد. ممکن است کودک شما تقاضا کند که شب‎ها می‌خواهد در کنار شما بخوابد؛ این موضوع اشکالی ندارد و والدین باید بدانند که در این شرایط او را پذیرش کنند چراکه برای عبور از #بحران گاهی بهتر است این اقدام را انجام دهیم.....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49917/preview/‎

🔶‍ دخالت والدینی ✔️یکی از مشکلات رایجی که خانواده‌ها به جلسات مشاوره می‌ آورند، تعارض بر سر دخالت خانواده‌های طرفین است، امری که از دیدگاه والدین آنها دلسوزی به قصد بهبود و راهنمایی فرزند خود جهت مقابله مؤثرتر با زندگی خویش است. 🔆چنین والدینی معتقدند که کار آنها جلوگیری از مشکلات زناشویی فرزندان و انتقال تجارب زناشویی خویش به آنهاست این در حالی است که داماد یا عروس چنین کاری را دخالت در اموراتی می‌داند که والدين شخصا ميتوانند در مورد آنها، تصمیم‌گیری کنند. 🔸علت چنین رفتاری از طرف والدین به چند دلیل می‌تواند اتفاق بیفتد: ۱.عدم‌#تمایز_یافتگی: چنان از نظر عاطفی-هیجان به فرزند خویش وابسته هستند که مسائل و مشکلات خود را با ایشان یکی می‌دانند. ۲.زندگی زناشویی ناموفق:شخصاً زندگی زناشویی مشکل‌داری دارند و نتوانسته‌اند مشکلات هیجانی رابطه زناشویی خود را حل و فصل کنند ، از این رو برخورد فرافکنانه با ازدواج فرزند خویش دارند. نگرانی‌های حل نشده ازدواج خویش را در ازدواج فرزند پی‌گیری می‌کنند. ۳. خوی تملک‌خواهانه: نگران تسلط خانواده طرف مقابل بر زندگی زناشویی دختر یا پسر خویش هستند. ۴.مصلحت اندیشی: چنین والدینی ممکن است توصیه‌هایی را برای زندگی فرزند خویش دارند که ممکن است برای زندگی خویش موفقیت‌آمیز بوده است، که معلوم نیست برای زندگی شخص دیگر مفید باشد. @Mignair #كودك #نوجوان #والدین