مجتبی خرسندی
بسم الله الرحمن الرحیم بی‌دل گنبدت تا که به خورشید کمی مایل شد کار تشخیص برای شعرا مشکل شد زشت و زیبا و بد و خوب ندارد، وقتی "اُدخُلوها بِسَلامٍ" همه را شامل شد با دل خالی و با دست پر از صحن تو رفت هرکه با دست تهی و دل پر داخل شد چه منافات قشنگی‌ست که صاحبخانه بیشتر شد کرمش هرچه گدا کاهل شد از دم "حجره‌ی پروین" تو برخاسته است هرکسی محتشم و مفتقر و مقبل شد رتبه‌ها پیش تو تعریف جدیدی دارند شاه تا زائر درگاه تو شد، سائل شد غبطه‌ها خورده همه عرش خداوند و بهشت به زمینی که در اطراف حرم منزل شد با دل آمد به حرم شاعر دل‌داده، ولی در مضامین تو جاماند دلش، بی‌دل شد @Mojtaba_khorsandi
368 مشاهده