🇮🇷 اما جمهوری اسلامی ایران نیز ۴ پرونده تقریبا مشابه دارد:
۱. اِسناد: وظیفه ما در ارسال تجهیزات جدید، تامین اطلاعاتی و طرح بازسازی جدید گروهها و ایجاد گروههای جدید دو چندان است. رحمت خدا بر مجاهدان گمنام این عرصه.
۲. بازسازی: کشوری که این حجم ناترازی در حوزههای مختلف دارد قطعاً امکان کنشگری موثر و گسترده نیز نخواهد داشت. دولت یکسری طرحهایی دارد که همگی وابسته به دهها متغیر هستند. البته اکثر این طرحها حول آزادسازیها هستند که کارشناسان اقتصادی باید در این خصوص اظهار نظر کنند. اینکه برخی پروندههای خاک خورده باز شده و البته رویکردهای جدید مذاکراتی وجود دارد. مهمترین تغییر، حل پرونده هر کشور جداگانه است. آخر این هفته رئیس جمهور قرار است قرارداد راهبردی با روسیه را امضا کند و این روند تحویل تجهیزات نظامی و سایر همکاریها را متحول میکند. تلاش برای اجرایی شدن قرارداد ۲۵ ساله چین از سوی راس حاکمیت و همچنین آغاز مذاکرات با اروپا از دوشنبه. مذاکره با آمریکا نیز در مرحله مذاکره برای مذاکره است. در این نیز همه مسائل بررسی خواهد شد.
۳. ارتقاء قدرت نظامی و امنیتی: باگهای امنیتی باید شناسایی و رفع شوند. در این مدت نیز اتفاقات شگرف و مهمی رخ داده که در صورت لزوم نهادهای مربوطه اطلاع خواهند داد. اما ما در حوزه قدرت نظامی به سمت بازدارندگی مستقیم میرویم؛ این امر دلایل مشخصی دارد. ما اکنون در حوزه تولید تسلیحات به سطوح مشخصی رسیدهایم که امکان بازدارندگی کامل از سوی خودِ ما وجود دارد. رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۹ محل رونمایی بخش کوچکی از این دستاوردهاست. این ادامه دارد.
۴. پرونده یک پاسخ: در خصوص وعده صادق ۳، استدلالات مشخصی وجود دارد. در حوزه فنی، در آفند، ما باید حملهای انجام دهیم که دقت، سرعت و حجم تخریب بیشتری داشته باشد. در حوزه پدافند باید به سطحی برسیم که خسارات شب ۵ آبان دیگر رخ ندهد. در حوزه اقتصادی و سیاسی این نگرانی جدی وجود دارد که پاسخ بلافاصل ما، منجر به یک پینگ پنگ میان ایران و اسرائیل شود و توان و ظرفیت ما را بسوزاند که فقط یک مورد آن، زدن زیرساختهای انرژی است که در این فصل و وضعیت، پیامدهای نامشخصی دارد. پس فرمت وعده صادق باید یک عملیاتی باشد که پیش از اجرا، امتیازگیر باشد و هنگام اجرا تغییر دهنده معادلات. در هر سه وعده، بحث آتشبس در لبنان و غزه مطرح شد. پیش از آتشبس در لبنان، تحرکات موشکی کشور، موجب پذیرش آتشبس در تلآویو شد. وعده ۲ در میانه یک طرح عملیاتی جهت تغییر صحنه صورت گرفت. پس استدلال این است که فرمت وعده صادق باید نه یک تک عملیات نظامی که در راس یک طرح جامع در زمان مناسب قرار گیرد که بیشترین تاثیر را از حیث سیاسی و نظامی و استراتژیک داشته و کمترین خسارات مادی و سیاسی را وارد سازد. البته که باید اهرم شود و در مذاکرات مختلف از آن بهره برد. اینکه گفته میشود در رزمایش اجرا میشود نیز بستگی دارد. وقتی زمان رزمایش ۲ ماه اعلام میشود یعنی ما دو ماهِ سخت و پرچالش پیش رو داریم که کل نیروهای مسلح باید در آمادهباش عملیاتی باشند. حال میدان، زمان و سیاست تعیین میکنند که مثلا امشب حمله پیشدستانه کنیم، کل حمله را لغو کنیم یا اصلا امشب باید از خود دفاع کنیم و سپس پاسخ دهیم!
@Muhallel