نسیم ادب
📖 بس که آن لبخند، سِحر دلفريبی ساخته است آدمی مثل من از دنيا به سيبی ساخته است خاکيان بالاتر از افلاکيان می ايستند عشق از آدم چه موجود غرييبی ساخته است دوستی در پيرهن دارم که با من دشمن است اعتماد از من برای من رقيبی ساخته است زَهر می نوشاند و من شهد می پندارمش عقل ظاهر بين ،چه ترديد عجيبی ساخته است هر چه می‌بارد بر اين صحرا نمی رويد گلی چشم شور از من چه خاک بی نصيبی ساخته است من دوای درد خود را می شناسم روزگار از دل بيمار من ديگر طبيبی ساخته است دل به شادی های بی مقدار اين عالم مبند زندگی تنها فرازی در نشيبی ساخته است 🔹 🔸 🔸🔷🔸 📝 برای پیوستن به گروه چت اینجا را لمس کنید. 🔸@NasimeAdab🔸
1 مشاهده