🗒 | هیچ انسانی بر دیگری برتری ندارد مگر به تقوا 🔖 یکسان‌بودن انسان‌ها ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مقدمه❗️ امروزه، شعار تساوی، خیلی بوق و کرنا می‌شود؛ اما کیست که به حقیقت معنا، این شعار را تفسیر و سپس عملی کرده باشد؟ مسئلهدین اسلام هم ندای تساوی سر می‌دهد. باید دید تفسیر او از این مفهوم چیست؟ برای این مقصود، به برخی از آثار متفکر شهید، استاد مطهری مراجعه می‌کنیم. ➖ تمامی انسان‌ها، از یک پدر و مادر متولد شده‌اند و هیچ برتری‌ای بر یکدیگر ندارند. هیچ امری،‌ حتی امام مسلمین بودن هم نمی‌تواند بین انسان‌ها، تفاوتی بگذارد. ➖ در داستان «مسیحی و زره علی -علیه‌السلام-» می‌بینیم که بین حضرت علی -علیه‌السلام- که در آن زمان، خلافت مسلمین هم به دست ایشان بود و بین یک مسیحی که در ممالک اسلامی زندگی می‌کند، هیچ تفاوتی در نوع قضاوت قاضی حکومت وجود ندارد و امیرالمومنین هم مثل انسان‌های دیگر، برای اثبات مدعای خود باید شاهد بیاورد؛‌ در غیر این صورت، رأی دادگاه، به نفع فرد دیگر خواهد بود. ➖ حتی سبقت در روی‌آوردن به دین اسلام و خدمات ارزندهٔ زیاد در میدان جنگ و حمایت از رسول خدا و...، موجب برتری فردی بر دیگری نمی‌شود و باید همه، در پیشگاه دادگاه اسلامی،‌ مساوی و با یک چشم نگاه شوند. ➖ در داستان «درمحضرقاضی» می‌بینیم که حضرت علی -علیه‌السلام-،‌ چگونه از برخورد خلیفهٔ دوم در رعایت نکردن تساوی دو طرف مخاصمه در نوع صدا زدن، ناراحت می‌شوند و به او تذکر می‌دهند. ➖ همین نگاه در دین اسلام است که باعث می‌شود به مسلمین دستور بدهد که خود را از هیچ کسی برتر نبینند و امتیازی برای خود قائل نشوند. «ان الله یکره من عبده ان یراه متمیزا بین اصحابه» لذا در داستان«غذای دسته جمعی» به خوبی می‌بینیم که رسول خدا -صلی‌الله‌علیه و‌آله- در پختن غذا به یاران خود دست کمک می‌رسانند و هیزم جمع کردن را به عهده می‌گیرند. ➖ همچنین در داستان «بندکفش»، می‌بینیم که امام صادق -علیه السلام-، سختی‌ای که از پاره‌شدن بند کفششان پیش آمده بود را به یار خود ندادند و خود را مستحق آن می‌دانستند. ➖ وقتی پیغمبر خدا و امام مسلمین‌بودن مایهٔ برتری بر دیگران نمی‌شود، چگونه صفاتی دیگر همچون ثروتمند‌بودن، می‌تواند موجب برتری باشد. «داستان مستمند و ثروتمند» ➖ در تاریخ، برخی انسان‌ها بودند که به خاطر نسبت خود با ائمهٔ اطهار -علیهم السلام-، خود را مستحق بهشت خدا می‌دانستند و آتش جهنم را بر خود حرام می‌دانستند و این امر را مایهٔ مباهات و فخر‌فروشی و برتردانستن خود بر دیگران می‌دانستند. ➖ در داستان‌ «حرف بقّال‌ها»، برادر امام رضا -علیه السلام- که زید نام داشت، همین نگاه را داشته است. ➖ امام رضا -علیه السلام-، با این نگاه او به شدت مخالفت می‌کنند و او را در میان جمع، مورد عتاب قرار می‌دهند و با منطقی قوی، حرف‌های او را بی‌أساس می‌خوانند و رد می‌کنند و می‌فرمایند: « أساس کار، پیوند معنوی و صلاح عمل و اطاعت امر خداست. هر کس خدا را اطاعت کند، از ما اهل بیت است؛ گو اینکه هیچ‌گونه نسبت و رابطهٔ نسلی و جسمانی با ما نداشته باشد؛ و هر کس گنهکار باشد، از ما نیست؛ گو اینکه از اولاد حقیقی و صحیح النسب زهرا باشد...» ➖ قوم و خویشاوندی با ائمهٔ اطهار -علیهم السلام-، نه باعث رانت آخرتی می‌شود و نه باعث رانت مادّی و دنیوی. ➖ در داستان «عقیل، مهمان علی»، می‌بینیم که عقیل، برادر امیرالمومنین، از او درخواست می‌کند که از بیت‌المال مسلمین، به او پولی بدهد تا قرضش را پرداخت کند؛ اما با مخالفت برادرش روبه‌رو می‌شود و هیچ چیزی عائدش نمی‌شود. ➖ در دین اسلام، تنها یک ملاک برای برتری انسان‌ها وجود دارد؛ آن هم، تقوا و اطاعت امر خداست. «ان اکرمکم عندالله،‌ أتقاکم» ➖ در داستان «جویبر و زلفا» می‌بینیم که پیامبر خدا، همهٔ تعصبات قومی و شأنیت‌های قبیله‌ای را باطل می‌داند و مرد و زن مومن را هم‌شأن یکدیگر می‌خواند و جویبر و زلفا را به عقد هم در‌ می‌آورد. 🏷 | 📘 با اقتباس از کتاب داستان راستان؛ 🌐 کانال «پارۀ تن» 📮 ایتا | ویراستی | آپارات