🔸ادامه 👇 2⃣خداوند نگفته است که قسمتی از آیات قرآن واضح و قسمتی نامفهوم و مبهم است ، و تاویل آیات مبهم را هم فقط خدا می داند تا شما این کلام را دلیلی بر عدم بلاغت قرآن بدانید ، بلکه می گوید قسمتی از آیات قرآن محکم و قسمتی دیگر متشابه است و تاویل متشابهات را نیز خدا و راسخون در علم می دانند ، چنان که فرمود ؛ « او كسى است كه اين كتاب (آسمانى) را بر تو نازل كرد، كه قسمتى از آن، آيات" محكم" [صريح و روشن‏] است، كه اساس اين كتاب مى ‏باشد، (و هر گونه پيچيدگى در آيات ديگر، با مراجعه به اينها، بر طرف مى‏ گردد.) و قسمتى از آن،" متشابه" است ، اما آنها كه در قلوبشان انحراف است، به دنبال متشابهات‏ اند، تا فتنه ‏انگيزى كنند (و مردم را گمراه سازند)، و تفسير (نادرستى) براى آن مى ‏طلبند، در حالى كه تفسير آنها را، جز خدا و راسخان در علم، نمى ‏دانند » ( آل عمران 7) 👌مراد از « آياتٌ مُحْكَماتٌ » آياتى است كه مفهوم آن به قدرى روشن است كه جاى گفتگو و بحث در آن نيست، آياتى همچون قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ( اخلاص 1) بگو او است خداى يگانه » ، لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ ( شوری 11)" هيچ چيز همانند او نيست"، اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ ( زمر 26)" خداوند آفريننده و آفريدگار همه چيز است"، لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ( نساء 11) " سهم ارث پسر معادل سهم دو دختر است" و هزاران آيه مانند آنها در باره عقايد و احكام و مواعظ و تواريخ، همه از محكمات مى ‏باشند. ❕اين آيات (محكمات) در قرآن" ام الكتاب" ناميده شده، يعنى اصل و مرجع و مفسر و توضيح دهنده آيات ديگر است. 👌واژه" متشابه" در اصل به معنى چيزى است كه قسمت‏هاى مختلف آن، شبيه يكديگر باشد، به همين جهت به جمله ‏ها و كلماتى كه معنى آنها پيچيده است و گاهى احتمالات مختلف در باره آن داده مى‏ شود،" متشابه" مى‏ گويند، و منظور از متشابهات قرآن همين است، يعنى آياتى كه معانى آن در بدو نظر پيچيده است، و در آغاز، احتمالات متعددى در آن مى‏ رود، اگر چه با توجه به آيات محكم، تفسير آنها روشن است. ❕براى نمونه آيات متشابه، قسمتى از آيات مربوط به صفات خدا و چگونگى معاد را مى ‏توان ذكر كرد، مانند" يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ" دست خدا بالاى دستهاى آنها است" (فتح 10) كه درباره قدرت خداوند مى‏ باشد" وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ » خداوند شنوا و دانا است" ( بقره 224) كه اشاره به علم خدا است و مانند" وَ نَضَعُ الْمَوازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ ترازوهاى عدالت را در روز رستاخيز قرار مى‏ دهيم" ( انبیاء 47)كه در باره وسيله سنجش اعمال سخن مى ‏گويد . 👌بديهى است نه خداوند دست (به معنى عضو مخصوص) دارد و نه گوش (به همين معنى) و نه ترازوى سنجش اعمال، شبيه ترازوهاى ماست، بلكه اينها اشاره و کنایه از مفاهيم كلى قدرت و علم و وسيله سنجش مى ‏باشد. 📚تفسیر نمونه ج 2 ص 433 👌قرآن چون در اوج بلاغت است ، برای افاده معانی ، از محسناتی چون ایجاز ، تشبیه ، مجاز ، استعاره ، کنایه و ...که در علم بلاغت مفصلا پیرامون آن بحث می شود استفاده می کند ، به خاطر همین مساله ، مثلا از قدرت خداوند تعبیر به دست یا از وسیله سنجش اعمال تعبیر به ترازو و ... می کند که همین استفاده کردن ها برای برخی ممکن است ایجاد شبهه کند که آنان با رجوع به آیات محکم می توانند از خود رفع شبهه کنند . ❕بنابراین وجود آیات متشابه در قرآن گواه بر بلاغت قرآن است که چون قرآن بلیغ است از محسناتی چون استعاره و کنایه و ... استفاده می کند که افراد ساده لوح ممکن است برایشان ایجاد شبهه شود که وظیفه آنان تدبر بیشتر و تامل پیرامون آیات محکم است . 3⃣در پاسخی در گذشته نیز مفصلا توضیح داده ایم که تاویل و مفهوم متشابهات را خداوند و راسخون در علم که اهل دقت و نظرند و آگاه به محکمات هستند می دانند و فهم آیات متشابه اختصاص به خداوند ندارد که در ذیل می توانید بخوانید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2781 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir