🔸ادامه 👇 ❕رشد تشيع در ايران، به قوّت و ضعف خلافت عباسى در بغداد بستگى داشت. در قرن چهارم، حكومت بغداد از هر جهت تضعيف شده بود، تا آنجا كه در سال 325 منطقه اى جز بغداد تحت سيطره خلافت عباسى نبود. 📚المنتظم ، ابن جوزی ، ج 6 ص 288 ❕ اين سبب شد كه آل بويه حكومت خود را از شيراز تا بغداد گسترش دهند و بيش از يك قرن بر اين منطقه حكومت كنند و چون تمايلات شيعى داشتند، دست شيعه را در تبليغ باز گذاشتند و به تدريج نهال تشيع در اكثر نقاط ايران، حتى سيستان و بلوچستان، رشد كرد. 📚دائره المعارف بزرگ اسلامی ، ذیل عنوان آل بویه 👌در قرن هفتم اسلامى، مغولان با سركوب خلافت عباسى، قدرت را به دست گرفتند. و يكى از نوادگان چنگيز به نام سلطان محمد خدابنده، تشيع را برگزيد و مذهب شيعه به سان ديگر مذاهب از رسميت برخوردار شد، با اين كه اكثريت جمعيت را سنيان تشكيل مى دادند، هسته هاى شيعى در غالب نقاط ايران، از شرق تا غرب رو به رشد نهاد . 📚تاریخ تشیع در ایران ج 2 ص 3_ 6 👌اگر چه رسميت مذهب تشيع و انزواى ديگر مذاهب، در عصر صفوى ها و در زمان شاه اسماعیل صفوی ، از آغاز قرن دهم شروع شد . ❕البته باید توجه داشت که شاه اسماعیل صفوی ، جوان 14 ساله ای بیش نبود و نمی توان پذیرفت که او بدون حمایت شیعیان به قدرت رسیده باشد ، زیرا منطقی نیست که حامیان او از سنی ها باشند و علیه مذهب خود ، شاه اسماعیل را به نفع مذهب شیعه حمایت کرده باشند . 👌بنابراین باید در ایران آن زمان ، به حدی شیعه وجود داشته باشد که صفویه با اتکای به آنان ، دولت قدرتمندی تشکیل دهند و در برابر قدرت مند ترین دولت جهان ، یعنی امپراطوری عثمانی که دولتی سنی مذهب بود ، ایستاده ومقابله کند و در نهایت حکومت شیعه صفوی را تشکیل دهند . ❕از سوی دیگر ، در تاریخ ثبت نشده است که صفویه با زور شمشیر ، شیعه را در ایران گسترش داده باشند ، اگر چه ممکن است در مواردی به صورت جزیی و موردی ، اهلسنت مورد آزار صفویان واقع شده باشند ، چنان که در هر حکومت و دولتی ، حتی هم مذهبان نیز مورد اذیت و آزار همان دولت قرار می گیرند که هر دو نوع محکوم است . ❕ شاه اسماعیل ، اگر چه در آغاز امر ، مردم تبریز را تهدید کرد ، اما آن برخورد شاه براى آن بود تا در آغاز كار، زهر چشمى از مخالفان بگيرد، ولى روند كار به آسانى ادامه يافت و با دشوارى چندانى روبه‌رو نگرديد. درست است كه او در آغاز تهديداتى كرد، ولى در عمل بسيارى از مردم به طور آرام و طبيعى شيعه شدند و تا زمان شاه‌عباس اين حركت تدريجى ادامه داشت. شاهد، آن كه هيچ‌گونه جنبش ضد شيعى مسلحانه در ايران بر پا نشد. نيروهاى مخالف نیز ، انگيزه‌اى براى مخالفت نداشتند به‌طورى‌كه در سالهاى درگيرى صفويان با عثمانيها، هيچ نيروى داخلى به دليل سنّى بودن به حمايت از عثماني ها اقدامى ننمود. شاه اسماعيل نه‌تنها در تبريز با جنبشى روبه‌رو نشد، بلكه در بسيارى از شهرهاى مركزى ايران مشكل چندانى نداشت. در شيراز بسيارى از مردم به راحتى تشيع را پذيرفتند . 📚تاریخ تشیع در ایران ، ابوالقاسم شاکر ، ص 143 ❕بنابراین ، تشیع قبل از دوره صفویان وارد ایران شده بود ، اگر چه در دوره صفویان گسترش بیشتری گرفت و مذهب رسمی ایران معرفی شد ، و در دوره صفویان نیز ، هیچ بیانی از جنبش های ضد شیعی که گواه بر تشیع اجباری مردم ایران باشد ، گزارش نشده است که این گواه بر تشیع اختیاری مردم ایران ، در نقاطی است که تا آن زمان ، شیعه نشده بودند . #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir