🔸ادامه 👇
❕امام صادق ع هم در مقام بیان نعمتهای الهی در حق انسان و بیان بهره مندی انسان از حیوانات اهلی ، نکاتی را خطاب به مفضل بیان می کردند ، و در ابتدا و قبل از جمله ای که معاند به آن استناد کرد ، امام صادق ع فرموده بود ؛
« اى مفضّل! در اين اشيا و موجودات در عالم كه رافع نياز انسان هستند انديشه كن. خاك براى ساختن بنا، آهن براى استفاده در صنعت، چوب براى ساختن كشتى و جز آن، سنگ براى آسياب و جز آن، مس براى ساخت ظروف، طلا و نقره براى معامله و ذخيره سازى ثروت، حبوبات براى غذا، ميوه ها براى استفاده و لذت، 👈گوشت براى خوردن، بوى خوش براى تلذذ، داروها براى بهداشت و درمان، حيوانات و چهارپايان براى حمل بار،👉 هيزم براى سوزاندن، خاكستر براى ساروج ساختن و رمل براى فرش زمين آفريده شد » « فَكِّرْ يَا مُفَضَّلُ فِي هَذِهِ الْأَشْيَاءِ الَّتِي تَرَاهَا مَوْجُودَةً مُعَدَّةً فِي الْعَالَمِ مِنْ مَآرِبِهِمْ فَالتُّرَابُ لِلْبِنَاءِ وَ الْحَدِيدُ لِلصِّنَاعَاتِ وَ الْخَشَبُ لِلسُّفُنِ وَ غَيْرِهَا وَ الْحِجَارَةُ لِلْأَرْحَاءِ ، وَ غَيْرِهَا وَ النُّحَاسُ لِلْأَوَانِي وَ الذَّهَبُ وَ الْفِضَّةُ لِلْمُعَامَلَةِ وَ الذَّخِيرَةِ وَ الْحُبُوبُ لِلْغِذَاءِ وَ الثِّمَارُ لِلتَّفَكُّهِ وَ اللَّحْمُ لِلْمَأْكَلِ وَ الطِّيبُ لِلتَّلَذُّذِ وَ الْأَدْوِيَةُ لِلتَّصَحُّحِ وَ الدَّوَابُّ لِلْحُمُولَةِ وَ الْحَطَبُ لِلتَّوَقُّدِ وَ الرَّمَادُ لِلْكِلْسِ « وَ الرَّمْلُ لِلْأَرْضِ »
📚توحید المفضل ، ص 85 _ بحار الانوار ج 3 ص 86
👌می بینیم امام صادق ع در این فراز از حیوانات اهلی و استفاده انسان از منافع آنها سخن به میان می آورد ، امام ع بعد از بیان این فراز فرمود ؛
« اگر از حيوان، فقط جنس نر و يا ماده زاده مى شد آيا نسل، منقطع و نابود نمى گشت؟ در نتيجه تقدير و تدبير چنين حكم كرده است كه برخى از اولاد «ذكور» و برخى ديگر «اناث» باشند تا آفرينش نسل ادامه يابد و منقطع نگردد. » « وَ لَوْ لَمْ يُولَدْ مِنَ الْحَيَوَانِ إِلَّا ذَكَرٌ فَقَطْ أَوْ أُنْثَى فَقَطْ أَ لَمْ يَكُنِ النَّسْلُ مُنْقَطِعاً وَ بَادَ مَعَ أَجْنَاسِ الْحَيَوَانِ فَصَارَ بَعْضُ الْأَوْلَادِ يَأْتِي ذُكُوراً وَ بَعْضُهَا يَأْتِي إِنَاثاً لِيَدُومَ التَّنَاسُلُ وَ لَا يَنْقَطِع »
❕مقصود امام ع از « حیوان » در این فراز ، همان حیوانات اهلی ( چون گاو و گوسفند و گاو ) است که امام در فراز قبلی از آنها سخن به میان آورد ، حیوانات اهلی که در مسیر منافع انسان قرار دارند و انسان از گوشت آنها استفاده کرده و در جهت سواری نیز از آنها بهره می گیرد .
❕بنابراین « ال » که در کلمه « الحیوان » ، است ، برای عهد است ، یعنی همان حیوانات اهلی که امام در فراز گذشته از آن سخن به میان آورد و متکلم و مخاطب نسبت به آن اطلاع داشتند ، چنین حیواناتی اگر از طریق زاد و ولد و دو جنس نر و ماده ، تکثیر نمی شدند ، نسلشان منقطع می گشت و انسان از منافع بی شمار آنها محروم می شد ، لذا خداوند در حق انسان لطف کرده است که زمینه ادامه نسل این حیوانات را از طریق زاد و ولد و تولد نر و ماده ، سامان داده است .
👌می بینیم که متاسفانه معاندین ، بی اطلاع از ادبیات عرب ، دست به شبهه افکنی زده اند ، در حالی که اگر آگاه به اقسام « ال » در کلام عرب بودند و می دانستند که یکی از اقسام « ال » ، برای عهد است و مقصود از « الحیوان » ، همان حیوانات معهود و مورد استفاده انسانها می باشد که امام صادق ع از آنها سخن به میان آورده بود ، دیگر نباید چنین مطلب روشنی را مورد اشکال تراشی قرار می دادند .
❕به این بیسوادان پیشنهاد می کنیم که جهت تقویت ادبیات عربی خود و آشنایی با « ال » عهد ، به کتاب ، ترجمه و شرح مغني الأديب، ج1، ص ، 114 مراجعه کنند ، بلکه چیزی یاد بگیرند .
#پرسمان_اعتقادی
@Rahnamye_Behesht
#سایت_ما
ipasookh.ir