#غذاخوری_در_برابر_گرسنگان_و_روزه_داران
🤔#پرسش
❔اسلامگرايان ادعا ميكنند كه احكام دين اسلام عقلانى و منطبق بر منطق است.
جداى از اينكه اين ادعا هم احمقانه است و هم مضحك، فقط يك مثال ميتواند كل اين ادعا را نابود كند.
روحانيون مسلمان چه سنى و چه شيعه در تمام سال جلوی گرسنه های بیچاره بر سر سفره هاى رنگين مفتخورى و شكمبارگى ميكنند و اينكارشان هيچ ايرادى ندارد! اما در رمضان جلوی روزه دارانی که به ميل خودشان گرسنه مانده اند اگر چیزی بخوريد مجازات ميشويد چون گناه انجام داده ايد! احمقانه تر ازين طرز تفكر در دنيا وجود دارد ؟؟ ❗️❗️
💠#پاسخ💠
👌معاند یاوه گو مدعی شده است که از نگاه اسلامی در طول سال هیچ اشکالی ندارد که انسان در مقابل گرسنگان چیزی بخورد و آنان را شریک نکند ، در حالی که این ادعا هم ، مانند سایر ادعاهای این یاوه گویان ، از اساس کذب و دروغ است تا مخاطبین فریب خورده خود را گمراه تر کنند .
❕چگونه می توان گفت که انسان می تواند در مقابل دیگران غذا بخورد و گرسنگان را شریک غذایی که می خورد نکند ، در حالی که پیامبر گرامی اسلام با صراحتا تمام فرموده است ؛
« من أكل و ذو عينين ينظر إليه و لم يواسه ابتلى بلاء لا دواء له » « هر كه غذا خورد و ديگرى به او نگاه کند و چیزی به او ندهد به بلائى مبتلا شود كه دوا نداشته باشد. »
📚مجموعه ورام ، ج 1 ص 47 _ نهج الفصاحه ، ص 727
❕در روایت دیگر آمده است ؛
«لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ ص ثَلَاثَةً أَحَدُهُمْ الْآكِلُ زَادَهُ وَحْدَهُ. » « پیامبر سه دسته را لعنت نمود که یک دسته کسی بود که به تنهایی غذایش را بخورد »
📚المحاسن ج 2 ص 398
❕علی ع در وصیتش به کمیل بن زیاد فرمود ؛
« وقتی غذائی می خوری ، بر خدا توکل کن و نسبت به غذا بخل نورز ( و دیگران را شریک کن ) ، چرا که تو روزی دهنده مردم نیستی ( روزی دهنده خداست ) ، اما خداوند ثواب فراوان را به تو می دهد »
«إِذَا أَكَلْتَ طَعَاماً فَوَاكِلْ بِهِ وَ لَا تَبْخَلْ عَلَيْهِ فَإِنَّكَ لَنْ تَرْزُقَ النَّاسَ شَيْئاً وَ اللَّهُ يُجْزِلُ لَكَ الثَّوَابَ »
📚مستدرک الوسائل ج 16 ص 316
👌اسلام به ما می گوید که نه تنها حق نداری جلوی گرسنگان غذا بخوری و آنها را شریک نکنی ، بلکه فراتر از این ، می گوید حق نداری که نسبت به گرسنگان بی تفاوت باشی و غذایی برایشان مهیا نکنی ، اگر چه آنان در مقابل تو نباشند .
❕در نقلی از امام صادق ع آمده است ؛
« علّت مبتلا شدن يعقوب به [فراق] يوسف، آن بود كه قوچ فربه اى را ذبح كرد؛ ولى يكى از يارانش به نام «فيوم» را كه محتاج بود و چيزى براى افطار كردن نداشت، غفلت نمود كه اطعامش كند. از اين رو، به غم [فراق] يوسف گرفتار آمد.
از آن پس، جارچى يعقوب، هر بامداد، جار مى زد: «هر كس روزه نيست، بر خوانِ صبحانه يعقوب حاضر شود»، و شامگاه كه مى شد، جار مى زد: «هر كه روزه دارد، بر خوان افطارىِ يعقوب حاضر شود».
«إنَّمَا ابتُلِيَ يَعقوبُ عليه السلام بِيوسُفَ عليه السلام؛ أنَّهُ ذَبَحَ كَبشاً سَميناً، ورَجُلٌ مِن أصحابِهِ يُدعى «فيومَ» مُحتاجٌ لَم يَجِد ما يُفطِرُ عَلَيهِ، فَأَغفَلَهُ فَلَم يُطعِمهُ، فَابتُلِيَ بِيوسُفَ عليه السلام. قالَ: فَكانَ بَعدَ ذلِكَ يُنادي مُناديهِ كُلَّ صَباحٍ: مَن لَم يَكُن صائِماً فَليَشهَد غَداءَ يَعقوبَ، وإذا أمسى نادى: مَن كانَ صائِماً فَليَشهَد عَشاءَ يَعقوب »
📚المحاسن ج 2 ص 161
🔸ادامه 👇