🤔 ❔در منهج اسلامی، شک کردن به آیات قرآن و کلیه اصول و فروع دین مستوجب عذاب ابدی در جهنم است! امام علی: همانا صاحب شک و معصيت در آتش است نه از ما است و نه بازگشتنش بسوى ما خواهد بود. [حکم حدیث: صحیح] 📚منبع: من لا یحضره الفقیه ٫ ترجمه بلاغی و غفاری ٫ جلد ۵ ٫ صفحه ۳۰۱ ❔در منهج اسلامی که کلیه کتب نقد دین سانسور می‌شود اساساً این دیدگاه که «شک لازمه و پیش‌نیاز ایمان است» معنا ندارد! چرا که لازمه شک، شنیدن آرا و نظرات مخالفان است ❗️❗️ ❔در منهج دینی، اطاعت از حکم الله نباید از گذرگاه فهم چرایی و دلیل آن حکم بگذرد! بلکه باید از گذرگاه تعبّد محض بگذرد! چرا که به قول قرآن «خدا می‌داند و شما نمی‌دانید!» و این دقیقاً نقطه عطف اختلاف بین روش دین با روش علم است: علم میگوید «شک کن و بدون فهم و دانش از چیزی اطاعت نکن» اما دین بر خلاف علم می‌گوید: «شک نکن! و حتی اگه دلیل حکمی را نمیدانی باز هم اطاعت کن!» 💠💠 👌شك به تنهايى چيز ناپسندى نيست ، بلكه آنچه در مورد شك و ترديد نكوهيده است ، باقى ماندن و توقف در آن است ، شک هم چون پلى است لرزان و سست كه ماندن در آن باعث سقوط و نابودى مى گردد ، اما از آنجا كه پل است مى تواند ما را به سر منزلى آرام و استوار برساند. ❕شک تا آن زمانی که موجب توقف انسان نشود و انسان را از تحقیق و پژوهش باز ندارد ، از دید اسلامی اشکالی ندارد و گناهی بر آن نیست ، و اساسا چنین شکوکی می تواند لازمه پیشرفت و تحقیق بیشتر باشد . 👌پيامبر گرامی فرمود ؛ « خداوند از وسوسه ‏ها و تشكيكات ذهنى امّت من تا زمانى كه آنها را به زبان يا به مرحله عمل نياورده باشند، گذشت كرده است. » 📚مجموعه ورام ، ج 2 ص 120 👌و فرمود ؛ « هر دلى وسواس دارد. پس هرگاه اين وسواس پرده دل را بِدَرَد و به زبان آورده شود، بنده به سبب آن مؤاخذه گردد، اما اگر پرده دل را ندرد و زبان به آن گويا نشود، گناهى صورت نگرفته است. » «لكُلِّ قَلبٍ وَسوسه ، فإذا فَتَقَ الوَسواسُ حِجابَ القَلبِ نَطَقَ بهِ اللِّسانُ واخِذَ بهِ العَبدُ، وإذا لَم يَفتُقِ القَلبَ ولَم يَنطِقْ بهِ اللِّسانُ فلا حَرَجَ. » 📚مستدرک الوسائل ج 5 ص 431 ❕راوی می گوید كه از امام كاظم عليه السلام درباره حديث نفْس (افكار و انديشه ‏هايى كه در ذهن انسان مى‏ گذرد) سؤال شد. فرمود ؛ « كيست كه نفْس او دچار افكار و انديشه نشود؟! ... » 📚بحار الانوار ج 69 ص 127 ❕بنابراین صرف شک و تردید ، عذاب الهی را در پی ندارد ، آنجایی شک و تردید ناپسند است و مذموم شمرده شده است که عقد القلب شود و منتهی به تحقیق و پژوهش و بررسی نشود و یا به گونه ای باشد که انسان نشانه های حقانیت را ببیند اما باز دست از شک و تردید و دو دلی بر ندارد ، بر همین اساس ، شهید مطهری در این رابطه می گوید ؛ « عصر ما از نظر دينى و مذهبى- خصوصا براى طبقه جوان- عصر اضطراب و دودلى و بحران است. مقتضيات عصر و زمان، يك سلسله ترديدها و سؤالها بوجود آورده و سؤالات كهنه و فراموش شده را نيز از نو مطرح ساخته است. ❔آيا بايد از اين شك و ترديدها و پرس‏ وجوها- كه گاهى به حد افراط مى‏ رسد- متأسف و ناراحت بود؟ 👌به عقيده من هيچ‏گونه ناراحتى ندارد؛ شك، مقدمه يقين؛ پرسش، مقدمه وصول؛ و اضطراب، مقدمه آرامش است. شك، معبر خوب و لازمى است هر چند منزل و توقفگاه نامناسبى است. اسلام كه اين‏همه دعوت به تفكر و ايقان مى‏ کند، بطور ضمنى مى ‏فهماند كه حالت اوليه بشر، جهل و شك و ترديد است و با تفكر و انديشه صحيح بايد به سرمنزل ايقان و اطمينان برسد. يكى از حكما مى‏ گويد: «فائده گفتار ما را همين بس كه تو را به شك و ترديد مى‏ اندازد تا در جستجوى تحقيق و ايقان برآئى» . ❕شك، ناآرامى است، اما هر آرامشى بر اين ناآرامى ترجيح ندارد. حيوان شك نمى ‏كند، ولى آيا به مرحله ايمان و ايقان رسيده است؟! آن نوع آرامش، آرامش پائين‏ شك است، بر خلاف آرامش اهل ايقان كه بالاى شك است... پس صرف اينكه عصر ما عصر شك است نبايد دليل بر انحطاط و انحراف زمان ما تلقى شود. مسلّما اين نوع از شك، از آرامشهاى ساده ‏لوحانه ‏اى كه بسيار ديده مى‏ شود پائين‏تر نيست. آنچه مى‏ تواند مايه تأسف باشد اين است كه شك يك فرد، او را به سوى تحقيق نراند؛ و يا شكوك اجتماعى، افرادى را برنيانگيزد كه پاسخگوى نيازهاى اجتماع در اين زمينه بوده باشند. » 📚مجموعه آثار ، ج 1 ص 33 ❕در رابطه با قضیه کتب ضاله و دیدگاه اسلام در این رابطه ، در ذیل پاسخ مفصلی داده ایم ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/1563 🔸ادامه 👇