پاسخی به معاندین پیرامون تقیه کردن امامان شیعه در بیان فتاوی 🤔#پرسش ❓امام باقر : بقاى شيعه در تناقض گوئى است براى اثبات اينكه مذهب شيعه يك مذهب من درآوردى و هردمبيلى است، كافى است به روايات و احاديث و احكام اين مذهب نگاه انداخت. ازينرو يك حديث كه صحت آن نيز تاييد شده است را از معتبرترين كتاب حديث شيعه يعنى كتاب كافى خدمت شما ارائه ميكنم. ▪️ترجمه: زراره مى‌گويد: از امام باقر سؤالى كردم و پاسخى شنيدم، يک تن ديگر آمد و همان سؤال مرا تكرار كرد و پاسخى غير از پاسخ من دريافت كرد و رفت، يك نفر ديگر آمد و باز همان سؤال مرا مطرح كرد و جواب ديگرى شنيد و رفت. من گفتم: اى پسر رسول خدا اين دو تن از پيروان شمايند، از عراق آمده‌اند، تا تكليف خود را بشناسند از چه رو بايد دو پاسخ متفاوت دريافت كنند؟ امام گفت: اى زراره، اين شيوه براى ما و شما بهتر است، چون بقاى ما و بقاى مكتب ما را تضمين مى‌كند. اگر متفق و يك رأى باشيد، مردم از ارتباط ما و شما آگاه مى‌شوند. آن وقت جان ما و شما به خطر مى‌افتد و دير يا زود منقرض مى‌شويم. #منبع: الكافي- ط الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني جلد: ١ صفحه: ٦٥ مگر ميشود با تناقض گويى و گيج كردن مردم، آنها را به راه راست هدايت كرد؟ ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌تاريخ شيعه نشان از اين حقيقت تلخ دارد كه شيعيان پيوسته از طرف حكومت‏هاى ستمكار در جهان اسلام كه طرفدار مذاهب غير شيعى بوده‏اند تحت فشار بوده و مورد انواع شكنجه‏ها و ظلم و ستم‏ها قرار گرفته‏اند. اين وضعيت در دوران ائمه طاهرين كه حكومت‏هاى اموى و عباسى بر اريكه قدرت سياسى قرار داشتند بسيار شديد و هولناك بود. بديهى است در چنين شرايطى حفظ تشيع كه تبلور اسلام راستين است جز با به‏كارگيرى تقّيه امكان‏پذير نبود. ❕با توجه به اين شرايط مى‏توان به واقع‏نگرى، دورانديشى و روش و منش حكيمانه ائمه اهل‏بيت عليهم السلام پى برد. آنان با به كارگيرى چنين شيوه خير خواهانه و مصلحت انديشانه‏ توانستند حقايق دين را براى مردم بيان كنند، و با تحريف‏هاى معنوى كه افرادى به عمد يا سهو در آيين اسلام انجام مى‏دادند، به گونه‏اى شايسته و استوار مبارزه و مذهب تشيع را حفظ كنند. در حقيقت اگر بناست در اين باره كسى ملامت و نكوهش شود، اين حكومت‏هاى جابر اموى و عباسى، و ديگر حكومت‏هاى ستمكار در دنياى اسلامند كه بايد سرزنش شوند؛ حكومت هايى كه بدترين ظلم‏ها و ستم‏ها را در حقّ شيعه اعمال مى‏كردند. هم‏چنين بايد آن دسته از علماى اهل سنت ملامت شوند كه بر مباح بودن جان و مال و آبروى شيعيان فتوا داده، و حكومت‏ها را بر اعمال شكنجه و قتل و غارت شيعيان ترغيب مى‏كردند. 📚شیعه شناسی , رضوانی , ج ٢ ص ٦٥٣ ❕از آنجا كه حكومت‏هاى ستمگر بنى‏اميه و بنى‏عباس در طول تاريخ، با شيعيان سرستيز داشته و كمر به كشتار آنان بسته بودند، آنان به فرمان قرآن تقيّه نموده و عقايد راستين خويش را كتمان كردند و بدين سان، جان خود و ديگر برادران مسلمان خويش را در آن شرايط دشوار، نجات دادند. 📚به منظور آگاهى بر كشتار بى‏رحمانه شيعيان، توسط پادشاهان بنى‏اميّه و بنى‏عباس، به كتابهاى: «مقاتل الطالبيّين» نگارش ابوالفرج اصفهانى‏ و «شهداء الفضيله»، نگارش علامه امينى‏ و «الشيعه و الحاكمون»، نگارش محمد جواد مغنيه‏ ، مراجعه فرماييد. ❕كارنامه زندگى خلفاى اموى و عباسى سرشار از ظلم و ستم است. در آن روزگار، نه تنها شيعيان به علت اظهار عقيده مطرود و منزوى شدند، بلكه محدثان اهل سنت نيز در دوران مأمون در مسئله «خلق قرآن» غالباً راه تقيه را در پيش گرفته و جز يك نفر همگى پس از صدور بخشنامه مأمون درباره خلق قرآن، بر خلاف عقيده قلبى خويش موافقت نشان دادند، كه داستان آن در تاريخ آمده است. 📚تاريخ طبرى: ج 7 ص 195- 206. ❕به قدری عرصه بر شیعیان تنگ بود که علمای اهلسنت نقل می کنند : " اگر به کسی زندیق و یا کافر می گفتند برای او دوست داشتنی تر بود تا این که به او شیعه علی بگویند " " أن الرجل ليقال له زنديق أو كافر أحب إليه من أن يقال شيعة علي‏ " 📚شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏11، ص: 44 👌اگر امامان اهل بيت (عليهم السلام) با تأكيد فراوان روى مسأله تقيّه تأكيد نكرده بودند، تا آنجا كه فرمودند: «تِسْعَةُ أعْشَارِ الدِّينِ التَّقِيَّةُ "؛ نه دهم دين تقيه است " ( المحاسن ج ١ ص ٢٥٩ ) , «لا ايمان لمن لا تقيه له " ايمان ندارد كسى كه اهل تقيه نيست». ( قرب الاسناد ص ٣٥ ) و «التقيه من دينى و دين آبائى؛ تقيه از دين من و دين پدران من است». ( الکافی ج ٢ ص ٢١٩ ) ❕ شايد عدد كشتگان شيعه در عصر بنى اميّه و بنى عبّاس به صدها هزار يا ميليون‏ها نفر مى‏رسيد، يعنى دهها برابر كشتارهاى بيرحمانه و وحشيانه‏اى كه داشتند انجام مى‏دادند. آيا كمترين ترديدى در مشروعيّت تقيّه در چنين شرايطى مى‏توان داشت؟ ❗️ 💠ادامه 👇