عزاداری کردن امامان ع و گرفتن سالگرد برای امام حسین علیهم السلام
🤔#پرسش :
❓تریبون_آزاد_عقیل_هاشمی
❓اعتراف دانه درشت‌های آخوندیسم به عدم برگزاری سالگرد عزاداری توسط اهل بیت ❗️❗️
❕امام جمعه اصفهان اعتراف کرد که امامان عزاداری نمی کردند ❗️❗️
💠#پاسخ💠
👌امامان بزرگوار ما پس از واقعه کربلا همواره به مساله گریه و عزاداری بر امام حسین ع اهتمام می ورزیدند که هم اینک به نمونه هایی اشاره می شود :
1⃣گریه و عزادای امام سجاد ع :
" امام باقر عليه السلام فرمود :
" على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام در شبانهروز، هزار ركعت نماز مىخواند ... و بر پدرش حسين عليه السلام به مدّت بيست سال گريست. هيچ گاه غذايى در برابرش گذاشته نشد، مگر اين كه گريست، تا جايى كه يكى از غلامانش به ايشان گفت: اى پسر پيامبر خدا! آيا وقت آن نرسيده كه اندوهت به پايان برسد؟
به وى فرمود: «واى بر تو! يعقوبِ پيامبر، دوازده پسر داشت كه خدا يكى از آنها را از او پنهان كرد؛ ولى چشمانش از كثرت گريه بر يوسف، سفيد گرديد و موهايش از اندوه، سفيد شد و كمرش از غمْ خميد، در حالى كه پسرش زنده بود. من، پدر و برادر و عمو و هفده تن از خانوادهام را ديدم كه در اطرافم كشته شدند. چگونه اندوهم پايان پذيرد؟». "
" ولَقَد كانَ بَكى عَلى أبيهِ الحُسَينِ عليه السلام عِشرينَ سَنَةً، وما وُضِعَ بَينَ يَدَيهِ طَعامٌ إلّا بَكى، حَتّى قالَ لَهُ مَولىً لَهُ: يَابنَ رَسولِ اللّهِ! أما آنَ لِحُزنِكَ أن يَنقَضِيَ فَقالَ لَهُ: وَيحَكَ، إنَّ يَعقوبَ النَّبِيَّ عليه السلام كانَ لَهُ اثنا عَشَرَ ابنا، فَغَيَّبَ اللّهُ عَنهُ واحِدا مِنهُم، فَابيَضَّت عَيناهُ مِن كَثرَةِ بُكائِهِ عَلَيهِ، وشابَ رَأسُهُ مِنَ الحُزنِ، وَاحدَودَبَ ظَهرُهُ مِنَ الغَمِّ، وكانَ ابنُهُ حَيّا فِي الدُّنيا، و أنَا نَظَرتُ إلى أبي و أخي وعَمّي وسَبعَةَ عَشَرَ مِن أهلِ بَيتي مَقتولينَ حَولي، فَكَيفَ يَنقَضي حُزني؟ "
📚الخصال یک جلدی , ص 517 ح 4، المناقب لابن شهرآشوب: ج 4 ص 166 _ بحار الأنوار: ج 46 ص 63 ح 19.
2⃣گریه و عزاداری امام باقر ع :
❕كميت می گوید :
" بر آقايم امام باقر عليه السلام وارد شدم و گفتم: اى پسر پيامبر خدا! من در باره شما شعرهايى گفتهام. اجازه مىدهيد آنها را بخوانم. امام عليه السلام فرمود: اى كميت! [اين روزها] ايّام البيض است [و شعرخوانى در آن، روا نيست]». گفتم: اشعار، در باره شماست. فرمود: «بخوان» و من خواندم: روزگار، مرا خنداند و گرياند و روزگار، تحوّل و رنگارنگى دارد. نه تن كه در طَف، نيرنگ زده شدند،
همهشان كفن گرديدند. ايشان گريست و امام صادق عليه السلام هم گريست و شنيدم كه كنيزى از پشت پرده مىگريد. نيز وقتى به اين گفته رسيدم كه:
و شش تن كه كسى همپاى آنان نيست: پسران عقيل، بهترينِ جوانان،
و آن گاه على، خوب و مولاى شما كه يادشان اندوههايم را بر مىانگيزاند
امام عليه السلام گريست و آن گاه فرمود:
«هيچ كس نيست كه از ما ياد كند و يا ما نزد او ياد شويم و از چشمانش اشكى هر چند به كوچكىِ بال پشه باشد جارى شود، مگر اين كه خداوند در بهشت، خانهاى برايش مىسازد و آن را حجابى ميان او و آتش قرار مىدهد».
" ....ما مِن رَجُلٍ ذَكَرَنا أو ذُكِرنا عِندَهُ فَخَرَجَ مِن عَينَيهِ ماءٌ ولَو قَدرَ مِثلِ جَناحِ البَعوضَةِ، إلّا بَنَى اللّهُ لَهُ بَيتا فِي الجَنَّةِ، وجَعَلَ ذلِكَ حِجابا بَينَهُ وبَينَ النّارِ "
📚كفاية الأثر: ص 248، بحار الأنوار: ج 36 ص 390 ح 2.
3⃣گریه و عزاداری امام صادق ع :
❕عبد اللّه بن سِنان می گوید :
" در روز عاشورا بر سَرورم امام صادق عليه السلام وارد شدم، در حالى كه گرفته و اندوهناك بود و اشكهايى همانند لؤلؤ از چشمانش سرازير بود. گفتم: اى پسر پيامبر خدا! گريهات از چيست؟ خداوند، چشمانت را گريان نكند! به من فرمود: «آيا غافلى؟ آيا نمىدانى كه حسين بن على عليه السلام در چنين روزى كشته شد؟».
امام صادق عليه السلام چنان گريست كه مَحاسنش از اشكهايش تر شد. "
" أما عَلِمتَ أنَّ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليه السلام اصيبَ في مِثلِ هذَا اليَومِ؟ ... قالَ: وبَكى أبو عَبدِ اللّه عليه السلام حَتَّى اخضَلَّت لِحيَتُهُ بِدُموعِهِ. "
📚مصباح المتهجّد: ص 782، المزار الكبير: ص 473 ح 6، الإقبال: ج 3 ص 65 , بحار الأنوار: ج 101 ص 303 ح 4.
💠ادامه 👇