مقصر در شکست روز احد مسلمین بودند یا خداوند !!!! 🤔#پرسش : ❓چه کسی قرآن را سروده است و با چه هدفی؟ و چرا اینقدر بین آیات قرآن تضاد و تقابل حاکم است؟ ❗️❗️❗️ باهم میخوانیم ⬇️ آیاتی از سوره ی آل عمران أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۱۶۵﴾ آيا چون به شما [در نبرد احد] مصيبتى رسيد [با آنكه در نبرد بدر] دو برابرش را [به دشمنان خود] رسانديد گفتيد اين [مصيبت] از كجا [به ما رسيد] بگو آن از خود شما [و ناشى از بى‏ انضباطى خودتان] است آرى خدا به هر چيزى تواناست (۱۶۵) وَمَا أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۶۶﴾ و روزى كه [در احد] آن دو گروه با هم برخورد كردند آنچه به شما رسيد به اذن خدا بود [تا شما را بيازمايد] و مؤمنان را معلوم بدارد (۱۶۶) در آیه ی اول الله به صراحت میگوید علت شکست شما خودتان هستید و مسبب مصیبت وارده خود مسلمین هستند در آیه ی بعدی به صراحت سخن قبلی خودش را نقض میکند و میگوید هرچه بود از طرف الله بود تا مومن را از منافق یا غیر مومن معلوم نماید. آیا این الله عالم مطلق است؟ آیا چنانکه ادعا مینماید بر آنچه در نهان و آشکار میگذرد احاطه دارد؟ قطعا او کذابی است که حتی یادش میرود آیه ی قبلی چه گفته است. و این بدان علت بود که آیات توسط حافظین یا کاتبین نوشته یا حفظ میگردید و پیامبر امکانی برای مرور و رفع نواقص آن نداشت. ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌خداوند در آیه ای می گوید که شکست روز احد , نتیجه عملکرد خود مسلمین بوده است و در ادامه می گوید که مصیبت رسیده به اذن خداوند بوده است , هر دو تعبیر معنا و مفهوم روشنی دارد : ❕در مورد آیه نخست که شکست روز احد را نتیجه عملکرد ناصواب خود مسلمین می داند , گفتنی است که خداوند خطاب به مسلمین می فرماید که شما مى‏گوئيد: اين مصيبت از كجا دامن‏گيرتان شد (قُلْتُمْ أَنَّى هذا) ولى اى پيامبر به آنها بگو اين مصيبت از وجود خود شما سرچشمه گرفته و عوامل شكست را بايد در خودتان جستجو كنيد (قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ). ❕شما بوديد كه با مخالفت فرمان پيامبر ص سنگر حساس كوه عينين را رها ساختيد و شما بوديد كه جنگ را بپايان نرسانيده و سرنوشت آن را يكسره نكرده به جمع‏آورى غنائم پرداختيد و نيز شما بوديد كه بهنگام حمله مجدد دشمن ميدان را رها ساخته و از جنگ فرار كرديد، همين گناهان و سستى‏هاى شما بود كه باعث آن شكست و آن همه كشته گرديد. 👌در ادامه می گوید : " وَ ما أَصابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ _ وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ نافَقُوا ... " " و آنچه (در روز احد) در روزى كه دو دسته (مؤمنان و كافران) با هم نبرد كردند به شما رسيد به اذن خدا بود و براى اين بود كه مؤمنان شناخته شوند - و نيز براى اين بود كه كسانى كه راه نفاق پيش گرفتند شناخته شوند ... " ( آل عمران ١٦٦ _ ١٦٧ ) ❕در این آیه خداوند می گوید که مصائبی که در روز احد به مسلمین رسید , به اذن خدا نیز بود , یعنی در عین حال که خود مسلمین مقصر بودند , اما باز این مصائب خارج از اذن پروردگار نیز نبوده است , اما این که مقصود از " اذن خداوند " در آیه شریفه چیست , سه بیان مورد توجه است که هر سه با هم می تواند صحیح باشد : 🔸١ _ در تفسیر نمونه در توضیح مقصود از " اذن خداوند " می خوانیم : " آنچه در روز احد , آن روز كه جمعيت مسلمانان با بت‏پرستان بهم درآويختند بر شما وارد شد , بفرمان خدا بود و طبق خواست و اراده او صورت گرفت، زيرا هر حادثه‏اى طبق قانون عمومى آفرينش علت و سبب مخصوصى دارد و اساسا عالم روى يك سلسله علل و اسباب پى‏ريزى شده است و اين يك اصل ثابت و هميشگى است، و روى اين اصل، هر لشگرى كه در ميدان جنگ سستى كند و بمال و ثروت و غنيمت دل ببندد و دستور فرمانده دلسوز خود را فراموش نمايد محكوم به شكست خواهد بود، بنا بر اين منظور از اذن اللَّه (فرمان خدا) همان اراده و مشيت او است كه بصورت قانون عليت در عالم هستى منعكس شده است. 📚تفسير نمونه، ج‏ 3، ص: 161 🔸٢ _ مرحوم طبرسی نیز در کتاب مجمع البیان , پیرامون تعبیر " اذن خداوند " می نویسد : " فَبِإِذْنِ اللَّهِ- يعنى بعلم خدا بود و اذن بمعناى علم است و نيز قول خداى متعال: أَذانٌ مِنَ اللَّهِ يعنى اعلام من اللَّه. " ( توبه ٣ ) 📚ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏4، ص: 332 👌بنابراین و طبق بیان مرحوم طبرسی , در توضیح فراز " اذن خدا " یعنی خداوند از مصائب وارده بر شما در روز احد آگاه بود و اذن خداوند به معنای علم و آگاهی خداوند است , چنان که در آیه سوره توبه به همین معنا به کار رفته است . 💠ادامه 👇