توضیحی در مورد آیه اول سوره مائده " بهیمه الانعام " 🤔#پرسش : ❓امام صادق میگوید : حیوان چهار پا یعنی امام و الانعام (که شامل شتر و گاو و گوسفند و..) میشود ، یعنی مومنان (شیعیان) !!!! عَنِ اَلْمُفَضَّلِ قَالَ: سَأَلْتُ اَلصَّادِقَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ: « أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ اَلْأَنْعٰامِ » قَالَ اَلْبَهِيمَةُ هَاهُنَا اَلْوَلِيُّ وَ اَلْأَنْعَامُ اَلْمُؤْمِنُونَ . مفضل می‌گوید از امام صادق در تفسیر آیه أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ [ سوره مائده:1] پرسیدم . امام صادق جواب داد : بهیمه در اینجا یعنی امام ، و الأنعام نیز مؤمنان هستند. !! 📚التفسير (للعیاشی) ج ۱، ص ۲۹۰ ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌خداوند می فرماید : " چهار پايان (و جنين چهار پايان) براى شما حلال شده است مگر آنچه بر شما خوانده مى‏شود (به جز آنها كه استثناء خواهد شد) ... " "أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعامِ إِلاَّ ما يُتْلى‏ عَلَيْكُمْ " ( مائده ١ ) 👌در تفسیر نمونه در مورد این آیه می خوانیم : " انعام جمع" نعم" به معنى شتر و گاو و گوسفند است " بهيمة" از ماده" بهمة" (بر وزن تهمه) در اصل به معنى" سنگ محكم" است و به هر چيز كه درك آن مشكل باشد" مبهم" گفته ميشود، و به تمام حيوانات كه داراى نطق و سخن نيستند،" بهيمه" اطلاق ميشود، زيرا صداى آنها داراى ابهام است اما معمولا اين كلمه را فقط در مورد چهار پايان بكار مى‏برند، و درندگان و پرندگان را شامل نميشود. 👌و از آنجا كه" جنين" حيوانات نيز داراى يك نوع ابهام است" بهيمة" نيز ناميده ميشود. ❗️بنابراين حلال بودن" بهيمه انعام" يا بمعنى حليت تمام چهار پايان است (به استثناى آنچه بعدا در آيه ذكر ميشود) و يا بمعنى حليت بچه‏هايى است كه در شكم حيوانات حلال گوشت وجود دارد (بچه‏هايى كه خلقت آنها كامل شده و مو و پشم بر بدن آنها روئيده است) و از آنجا كه حليت حيواناتى مانند شتر و گاو و گوسفند قبل از اين آيه براى مردم مشخص بوده ممكن است آيه اشاره به حليت جنينهاى آنها باشد. 👌ولى آنچه در معنى آيه به نظر نزديكتر ميرسد اين است كه آيه معنى وسيعى دارد هم حلال بودن اين گونه حيوانات را بيان ميكند، و هم" جنين" آنها را، و اگر حكم اين گونه حيوانات در سابق نيز معلوم بوده در اينجا به عنوان مقدمه‏اى براى استثنائات بعد تكرار شده است. " 📚تفسير نمونه، ج‏4، ص: 247 ❗️در روایات نیز این تفسیر مورد تایید قرار گرفته است , چنان که در نقلی محمد بن مسلم می گوید : "از یکی از امامان ( امام باقر یا امام صادق ) در باره آیه «أُحِلَّتْ لَکُم بَهِیمَةُ الأَنْعامِ» پرسیدم و ایشان فرمود: " جنین در شکم مادرش، چون موی برآورد و پرز بر آرد، پس پاکی (به خوبی سر بریدن) آن، همان پاکی مادرش است و این است معنایی که خداوند اراده کرده است. " " عن محمد بن مسلم، قال: سألت أحدهما (عليهما السلام) عن قول الله عز و جل: أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعامِ، فقال: «الجنين في بطن امه، إذا أشعر و أوبر، فذكاته ذكاة امه، [فذلك‏] الذي عنى الله تعالى». " 📚تهذیب ج ٩ ص ٥٧ _ الکافی ج ٦ ص ٢٣٤ 💠ادامه 👇