💠ادامه 👇 👌خود امام باقر علیه السلام هم این دوره پر اختناق را چنین شرح می دهد : " چقدر قریش به ما اهل بیت ظلم کرد و بر ضرر ما قدم برداشت و ما را کشت و چقدر شیعیان و دوستان ما از مردم کشیدند! .... ما اهل بیت پس از مرگ پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله پیوسته خوار گشته و تبعید شدیم و محروم بودیم و کشته می‌شدیم و مطرود و بیمناک بر خون خود، و هر که ما را دوست می‌داشت نیز در همین وضع بود. ❗️بیشتر این پیشامدها در زمان معاویه بود. پس از درگذشت امام حسن علیه السّلام، شیعیان را با یک تهمت و با احتمالی از حب ما و وابستگی به ما، در هر شهر و دیاری می‌کشتند و دست و پای آنها را قطع می‌نمودند و به دار می‌آویختند. این گرفتاری‌ها در زمان ابن زیاد و پس از شهادت حضرت حسین علیه السّلام پیوسته شدت یافت. بعد حجاج بن یوسف آمد و در کشتار آنها هر چه توانست زیاده روی کرد، با هر گمان و تهمتی، به طوری که اگر به کسی کافر یا مجوسی می‌گفتند مایل تر بود تا این که نسبت شیعه حسین علیه السّلام را به او بدهند. " "« مَا لَقِينَا أَهْلَ الْبَيْتِ مِنْ ظُلْمِ قُرَيْشٍ وَ تَظَاهُرِهِمْ عَلَيْنَا وَ قَتْلِهِمْ إِيَّانَا وَ مَا لَقِيَتْ شِيعَتُنَا وَ مُحِبُّونَا ... ثُمَّ لَمْ نَزَلْ أَهْلَ الْبَيْتِ مُذْ قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ ص نُذَلُّ وَ نُقْصَى وَ نُحْرَمُ وَ نُقْتَل‏ وَ نُطْرَدُ وَ نَخَافُ عَلَى دِمَائِنَا وَ كُلِّ مَنْ يُحِبُّنَا وَ وَجَدَ الْكَذَّابُونَ لِكَذِبِهِمْ مَوْضِعاً يَتَقَرَّبُونَ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ وَ قُضَاتِهِمْ وَ عُمَّالِهِمْ فِي كُلِّ بَلْدَةٍ يُحَدِّثُونَ عَدُوَّنَا وَ وُلَاتَهُمْ الْمَاضِينَ بِالْأَحَادِيثِ الْكَاذِبَةِ الْبَاطِلَةِ وَ يُحَدِّثُونَ وَ يَرْوُونَ عَنَّا مَا لَمْ نَقُلْ تَهْجِيناً مِنْهُمْ لَنَا وَ كَذِباً مِنْهُمْ عَلَيْنَا وَ تَقَرُّباً إِلَى وُلَاتِهِمْ وَ قُضَاتِهِمْ بِالزُّورِ وَ الْكَذِبِ وَ كَانَ عِظَمُ ذَلِكَ وَ كَثْرَتُهُ فِي زَمَنِ مُعَاوِيَةَ بَعْدَ مَوْتِ الْحَسَنِ ع فَقُتِلَتِ الشِّيعَةُ فِي كُلِّ بَلْدَةٍ وَ قُطِعَتْ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ وَ صَلَبُوهُمْ عَلَى التُّهَمَةِ وَ الظِّنَّةِ مِنْ ذِكْرِ حُبِّنَا وَ الِانْقِطَاعِ إِلَيْنَا ثُمَّ لَمْ يَزَلِ الْبَلَاءُ الشَّدِيدُ يَزْدَادُ مِنْ زَمَنِ ابْنِ زِيَادٍ بَعْدَ قَتْلِ الْحُسَيْنِ ع ثُمَّ جَاءَ الْحَجَّاجُ فَقَتَلَهُمْ بِكُلِّ قِتْلَةٍ وَ بِكُلِّ ظِنَّةٍ وَ بِكُلِّ تُهَمَةٍ حَتَّى إِنَّ الرَّجُلَ لَيُقَالُ لَهُ زِنْدِيقٌ أَوْ مَجُوسِيٌّ كَانَ ذَلِكَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ أَنْ يُشَارَ إِلَيْهِ بِأَنَّهُ مِنْ شِيعَةِ الْحُسَيْنِ ع‏ » 📚کتاب سلیم بن قیس ، ج 2 ص 631 _ بحار الانوار ج 27 ص 213 👌بنابراین شیعیان بعد از زمان امام حسن علیه السلام با روی کار آمدن معاویه و والیان و حکام پس از او , در فشار و اختناق شدیدی قرار گرفتند تا آنجایی که همگی شیعیان کشته و زخمی می شدند و آنانی هم که باقی ماندند نمی توانستند مثلا با امام سجاد علیه السلام ارتباط آزادانه بگیرند و حلال و حرام را بیاموزند تا زمان امام باقر علیه السلام که درگیری بنی امیه و بنی العباس از فشار وارده بر اهلبیت ع کاست و امام باقر ع توانست حلال و حرام الهی را به شیعیان آموزش دهد , چنان که مورخین می نویسند : "آن دوره از نظر سياسى، دورۀ ضعف و تزلزل حكومت بنى‌اميه و فزونى قدرت بنى‌عباس بود و اين دو گروه مدتى در حال كشمكش و مبارزه با يكديگر بودند. از زمان هشام بن عبدالملك تبليغات و مبارزات سياسى عباسيان آغاز گرديد، و در سال 129 وارد مرحلۀ مبارزۀ مسلحانه و عمليات نظامى گرديد و سرانجام در سال 132 به پيروزى رسيد. از آن‌جا كه بنى‌اميه در اين مدت گرفتار مشكلات سياسى فراوان بودند، فرصت ايجاد فشار و اختناق نسبت به امام و شيعيان را (مثل زمان امام سجاد) نداشتند. عباسيان نيز چون پيش از دست‌يابى به قدرت، در پوشش شعار طرف‌دارى از خاندان پيامبر و گرفتن انتقام خون آنان عمل مى‌كردند، فشارى از طرف آنان مطرح نبود. از اين‌رو اين دوران، دوران آرامش و آزادى نسبى امام صادق عليه السلام و شيعيان و فرصت بسيار خوبى براى فعاليت علمى و فرهنگى آنان به‌شمار مى‌رفت. " 📚سیره پیشوایان , مهدی پیشوایی ص ٣٦٥ #پرسمان_اعتقای #شیعه_پاسخ @Rahnamye_Behesht https://instagram.com/porsemane