▫️ادامه 👇 ❕نقل می کنند : " اعرابی وارد مدینه طیبه شد و از کریم ترین مردم جویا شد. امام حسین علیه السّلام را به وی معرفی کردند. او داخل مسجد شد و دید که امام حسین مشغول نماز است. مقابل آن حضرت ایستاد و این اشعار را سرود: کسی که الان چشم امید به تو دارد و حلقه درب خانه تو را حرکت دهد ناامید نخواهد شد. تویی که بخشنده و مورد اعتماد هستی ... راوی می‌گوید: امام حسین علیه السّلام سلام کرد و به قنبر فرمود: آیا چیزی از مال حجاز باقی مانده؟ گفت: آری، مبلغ چهار هزار اشرفی باقی مانده است. فرمود: آن‌ها را بیاور. زیرا کسی که از ما بیشتر به آنها احتیاج دارد آمده است. سپس برد یمانی را از تن خویش در آورد و آن اشرفی‌ها را در میان آن پیچید و آن را به این خاطر که به نظر مبارکش اندک بود و بدین جهت که از اعرابی خجل بود، از شکاف در به آن اعرابی عطا کرد و این اشعار را خواند: این اشرفی‌ها را بگیر و من به خاطر اینکه به تو پول مختصری عطا کردم پوزش می‌طلبم. بدان که من نسبت به تو مهربان هستم. اگر حق ما را به ما می‌دادند باران بذل و بخشش از آسمان‌ها بر تو فرو می‌ریخت. ولی چه باید کرد که حوادث روزگار وضع انسان را تغییر می‌دهند و دست من فعلا خالی از پول است. راوی می‌گوید: اعرابی آن اشرفی‌ها را گرفت و شروع به گریه کرد. امام حسین به وی فرمود: آیا برای اینکه بخشش ما قلیل و اندک بود گریه می‌کنی؟ گفت: نه. برای این گریه می‌کنم که چگونه خاک تو را می‌رباید و این گونه بذل و بخشش هایت را از بین می‌برد. " "فَسَلَّمَ الْحُسَيْنُ ع وَ قَالَ يَا قَنْبَرُ هَلْ بَقِيَ شَيْ‏ءٌ مِنْ مَالِ الْحِجَازِ قَالَ نَعَمْ أَرْبَعَةُ آلَافِ دِينَارٍ فَقَالَ هَاتِهَا ... ... " 📚مناقب آل ابی طالب ج ٤ ص ٦٦ ❗️یا در نقل دیگر آمده است : " شعيب بن عبد الرحمن خُزاعى می گوید : در روز واقعه عاشورا، اثر چيزى را بر دوش حسين بن على عليه السلام يافتند و [علّت‏] آن را از امام زين العابدين عليه السلام جويا شدند. فرمود: «اين، اثر بارهایی است كه بر دوش خويش مى‏كشيد و براى بيوه‏زنان، يتيمان و بينوايان، [آذوقه‏] مى‏بُرد». " " وُجِدَ عَلى ظَهرِ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ يَومَ الطَّفِّ أثَرٌ ..." 📚المناقب ابن شهرآشوب: ج 4 ص 66، بحار الأنوار: ج 44 ص 190 ح 3. ❗️یا علمای اهلسنت نقل می کنند : " گزارش‏هاى متعدّدى رسيده كه حسين عليه السلام، ميهمان را اكرام مى‏كرد و به خواهان مى‏بخشيد و با خويشاوند مى‏پيوست و به فقير مى‏رساند و به نيازخواه، كمك مى‏كرد و برهنه را مى‏پوشاند و گرسنه را سير مى‏كرد و به بدهكار، عطا مى‏نمود و ناتوان را دستگيرى مى‏كرد و بر يتيم، دلسوزى مى‏كرد و به نيازمند، يارى مى‏رساند و كمتر مى‏شد كه مالى به او برسد و آن را تقسيم نكند. " " قَدِ اشتَهَرَ النَّقلُ عَنهُ أنَّهُ كانَ يُكرِمُ الضَّيفَ، ويَمنَحُ الطّالِبَ، ويَصِلُ الرَّحِمَ، ويُنيلُ الفَقيرَ، ويُسعِفُ السّائِلَ، ويَكسُو العارِيَ، ويُشبِعُ الجائِعَ، ويُعطِي الغارِمَ، ويَشُدُّ مِنَ الضَّعيفِ، ويُشفِقُ عَلَى اليَتيمِ، ويُعينُ ذَا الحاجَةِ، وقَلَّ أن وَصَلَهُ مالٌ إلّا فَرَّقَهُ. " 📚مطالب السؤول: ص 73 👌بر همین اساس برخی می نویسند : "مجالس عزاى امام حسين عليه السلام مجالس تحوّل روحى و مركز تربيت و تزكيه نفس است. در اين مجالس مردمى كه با گريه بر مظلوميّت امام حسين عليه السلام آن حضرت را الگو قرار مى‏دهند، در واقع زمينه تطبيق اعمال و كردار خويش و همرنگى و سنخيّت خود را با سيره عملى آن حضرت فراهم مى‏سازند. ❗️تأثير عميق اين مجالس به قدرى است كه افراد زيادى در اين مجالس، دگرگونى عميقى يافته و تصميم بر ترك گناه و معصيت مى‏گيرند، و چه بسا اشخاص گمراهى كه با شركت در اين مجالس تنبّه حاصل كرده و راه نجات را پيدا مى‏كنند. اين مجالس به آدمى درس عزّت، آزادگى، ايثار، فداكارى و درس تقوى و اخلاق مى‏آموزد. اين مجالس مهد پرورش انسان‏هاى حق طلب و عدالت‏گستر و شجاع است. " 📚عاشورا ريشه‏ها، انگيزه‏ها، رويدادها، پيامدها، ص: 75 ❕لذا مرحوم صاحب جواهر می گوید : " برپايى مجالس عزادارى و سوگوارى ائمّه عليهم السلام باعث شناخت فضايل‏ اخلاقى آنان و در نتيجه «اقتداء و تأسّى» مردم به آن بزرگان است». " 📚جواهر الكلام، ج 4، ص 366: «وَ قَدْ يُسْتَفادُ مِنْهُ اسْتِحْبابُ ذلِكَ اذا كانَ الْمَنْدُوبُ ذا صِفاتٍ تَسْتَحِقُ‏النَّشْرَ لِيُقْتَدى‏ بِها» 🔸غذاهای نذری محرم نیز معمولا صرف نیازمندان می شود , نیازمندانی که گاها به خاطر در آمد کم در طول ماه برای یک وعده هم نمیتوانند برنج و گوشت بخورند و پیوسته سر را با شکم گرسنه به زمین می نهد . 👌در رابطه با چرایی پخش غذای نذری در میان عزاداران امام حسین ع در ذیل بیشتر توضیح داده ایم : https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/4214 @Rahnamye_Behesht http://ipasookh.ir