▫️ادامه 👇 ❕بنابراین هم آیت الله بروجردی و هم میرزای شیرازی از معتقدین به ولایت فقیه و حق حاکمیت برای فقیه بوده اند , اما این که این دو بزرگوار در زمان خودشان برای تشکیل حکومت قیام نکردند از این جهت است که شرایط لازم برای برقراری حکومت اسلامی و همراهی مردم در این جهت را به همراه نداشتند , چنان که چون امیر مومنان ع در زمان خلفای ثلاثه همراهی مردم را به همراه نداشت , قیام برای تشکیل حکومت نکرد , اما وقتی که مردم با او همراه شدند , به این امر قیام کرد و فرمود : "«آگاه باشيد! به خدايى كه دانه را شكافته و انسان را آفريده سوگند! اگر به خاطر حضور حاضران (توده‏هاى مشتاق بيعت كننده) و اتمام حجّت بر من به خاطر وجود يار و ياور نبود و نيز به خاطر عهد و پيمانى كه خداوند از دانشمندان و علماى هر امّت گرفته كه : «در برابر پرخورى ستمگر و گرسنگى ستمديده و مظلوم سكوت نكنند»، مهار شتر خلافت را بر پشتش مى‏افكندم (و رهايش مى‏نمودم) و آخرينش را به همان جام اوّلينش سيراب مى‏كردم» "اما و الّذى فلق الحبّة، و برء النّسمة ، لو لا حضور الحاضر و قيام الحجّة بوجود النّاصر، و ما أخذ اللّه على العلماء ان لا يقارّوا على كظّة ظالم، و لا سغب مظلوم، لالقيت حبلها على غاربها ، و لسقيت آخرها بكأس اوّلها " 📚نهج البلاغه خطبه ٣ ❕شارحین این کلام امیر مومنان ع می نویسند : "اين سخن امام (ع) هشدارى است به همه انديشمندان و علماى امّتها كه وقتى امكانات تشكيل حكومت و اجراى عدل و قسط الهى فراهم گردد، سكوتشان مسئوليت آفرين است، بايد قيام كنند و براى بسط عدالت و اجراى فرمان خدا مبارزه با ظالمان را شروع نمايند. آنها كه مى‏پندارند، تنها با انجام فرايضى همچون نماز و روزه و حج و پاره‏اى از مستحبّات، وظيفه خود را انجام داده‏اند، سخت در اشتباهند. اجراى عدالت و حمايت از مظلوم و مبارزه با ظلم ظالم نيز در متن وظايف اسلامى آنان قرار دارد.... 👌امامت و خلافت داراى واقعيّتى است و مقام ظهور و بروزى: واقعيّت آن از سوى خدا و به وسيله پيامبر (ص) تعيين مى‏شود، ( چه در مورد امامان و چه در مورد فقها ) ولى ظهور و بروز آن و تدبير و تصرّف در امور مسلمين و جامعه اسلامى، منوط به اين است كه در مردم آمادگى وجود داشته باشد و يار و ياورانى براى حمايت از آن بپا خيزند و اين جز با بيعت و پذيرش مردم امكان‏پذير نيست. به همين دليل على (ع) در دوران خلفاى سه‏گانه- يعنى حدود 25 سال- خانه نشين بود و در امر خلافت دخالتى نمى‏كرد در عين اين كه مقام امامت او كه از سوى خدا بود هيچ گونه كمبودى نداشت. ❕شبيه همين معنى در باره بعضى از ديگر از امامان مانند امام صادق (ع) ديده مى‏شود كه از سوى «ابو مسلم» پيشنهاد خلافت به آن حضرت شد و حضرت چون اطمينان به توطئه داشت نپذيرفت. و گاه به امامان پيشنهاد مى‏كردند كه چرا قيام نمى‏كنيد و مقام خلافتى را كه از آن شماست بر عهده نمى‏گيريد؟ در جواب مى‏فرمودند: «ما يار و ياور به مقدار كافى براى اين امر نداريم». ( اصول كافى، جلد 2، صفحه 242. كتاب الايمان و الكفر، باب فى قلّة عدد المؤمنين، حديث 4. ) 📚پيام امام امير المومنين عليه السلام، ج‏1، ص: 400 به بعد #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir