5⃣1⃣2⃣ 🌷 . 🌷محو سخنان بوديم كه در صبحگاه لشگر با شور و هيجان و حركات خاص سر و دستش مشغول بود. 🌷مثل هميشه آنقدر صحبت هاى حاجى بود كه كسى به كار ديگرى نپردازد. همه جا را فراگرفته بود و صدا فقط صداى حاج همت بود و گاهى صداى بچه ها. 🌷تو همين اوضاع صداى پچ پچى توجه ها را به خود جلب كرد. صداى يكى از هاى كم سن و سال لشگر بود كه داشت با يكى از دوستاش صحبت مى كرد. 🌷فرمانده دسته، هر چى به اين بسيجى تذكر داد كه شود و به صحبت هاى فرمانده لشگر گوش كند؛ توجهى نمى كرد. گل كرده بود و مثلاً مى خواست نشان بدهد كه بچه بسيجى از لشگرش نمى ترسد! 🌷خلاصه فرمانده دسته، يك با اين بسيجى كرد. سر و صداها كار خودش را كرد تا بالاخره حاج همت متوجه شد و صحبت هايش را قطع كرد و پرسيد: «برادر! اون جا چه خبره، يك كم تحمل كنيد رو كم مى كنيم.» 🌷كسى از ميان صفوف به طرف حاجى رفت و چيزى در گفت. حاجى سرى تكان داد و رو به جمعيت كرد و خيلى محكم و قاطع گفت: «آن برادرى كه باهاش برخورد شده بياد جلو.» 🌷بسيجى كم سن و سال شروع كرد سلانه سلانه به سمت حركت كردن. حاجى صدايش را بلندتر كرد: «بدو برادر! بجنب» بسيجى جلوى جايگاه كه رسيد حاجى محكم گفت: «بشمار سه هات را دربيار.» و بعد شروع كرد به شمردن. بسيجى كمى جا خورد و سرش را به علامت به پهلو چرخاند.... 🌷بعد پوتين اون بسيجى را گرفت و توش آب ريخت بسيجى متحير به حاج همت نگاه مى كرد؛ بعد حاج همت پر از آب را به گرفت و آب داخل اون رو نوشيد. و گفت: فقط مى خوام بدونيد كه همت خاك پاى همه بسيجى هاست و بسيجى پس از اين حرف همانطور نشسته بود.... ❤️🕊 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh