📝 کاربرد #اصالت_فرد یا #جامعه ( #روح_جمعی ) در ارزیابی #تشکیلات_اسلامی در بیان #شهید_مطهری 🔸 شهید مطهری(رض) از متفکّرانی است که به تبع استاد خویش، مرحوم علامه طباطبایی(رض) و بر اساس مستندات قرآنی و روایی، برای جامعه وجودی فراتر از تک تک افراد آن، تحت عنوان #هویّت_جمعی یا #روح_جمعی قائل است. این تبین در آثار متعددی از ایشان از جمله دو کتاب «جامعه و تاریخ» و «جامعه و تاریخ در قرآن»، بیان شده است. از نگاه ایشان علاوه بر این که فرد انسان دارای آثار و وجود خاصّ است. ترکیب جامعه، یک ترکیب حقیقی است و جامعه فراتر از افراد آن، «حیات و شعور و وجدان و هدف و عایت و سنّت و قانون مخصوص به خود دارد و این امر دلیل برآن است که جامعه از خود شخصیت و وجود دارد و به تعبیر فلسفی، ترکیب جامعه ترکیب حقیقی است نه اعتباری»(شهید مطهری، جامعه و تاریخ در قرآن، ص 75) 🔸 ایشان از همین مبنا در کتاب «ده گفتار» در گفتاری تحت عنوان «مشکل اساسی در سازمان روحانیت» در تحلیل و ارزیابی تشکیلات اسلامی استفاده کرده اند ایشان در این گفتار اشاره می کنند که ابتدا به نظر می رسد که صلاح و فساد اجتماع بزرگ یا کوچک، تنها به صلاح و فساد افراد آن و به خصوص زعمای آن بستگی دارد. و مسئولیت سعادت و شقاوت یک جامعه فقط متوجّه افراد آن است. 🔸 ایشان این نگاه را همان دیدگاه فردگرا می دانند و آن را نقد می کنند و معتقد هستند که ارزش ها و سنّت ها و نظامات اجتماعی یا آنچه که از آن به ساختار، نظام و تشکیلات تعبیر می کنیم نازل منزله روح جمعی بوده و در سعادت و شقاوت و بلکه در همه حرکت های جمعی اثر گذار هستند. 🖇 ادامه دارد...