✍ آسیب شناسی دین پژوهی دکتر سروش(۴) 💠نگاهی به زندگانی دکتر سروش(۳) 🔹آشنایی سروش با علوم گوناگونی مانند معرفت شناسی، روش شناسی، ادبیات، شعر و غیره نشان دهنده مطالعات فراگیر او در عرصه های گوناگون علوم دینی و غیر دینی است. او شخصیت پرکار و تلاش گری است که بیشتر مواقع به خواندن و نوشتن اشتغال دارد. تسلط به زبان انگلیسی و عربی او را در یادگیری دیدگاه های غربیان و اندیشمندان مسلمان و نویسندگان عرب زبان معاصر موفق ساخته است. 🔸دکتر سروش همانند هر شخصیت دیگری از برخی بزرگان و رجال سیاسی و علمی متأثر بوده است، از جمله می توان به متفکران اسلامی مانند: سعدی، محمد غزالی، مولوی، ملاصدرای شیرازی، فیض کاشانی، شاہ ولی الله دهلوی، سید جمال اسد آبادی، اقبال لاهوری، دکتر شریعتی، مطهری، بازرگان و امام خمینی و شخصیت های یونانی و غربی مانند: سقراط، ایمانوئل کانت، شلاير ماخر، کارل ریموند پوپر و گادامر یاد کرد. 🔻فلسفه و عقل ستیزی و پوستین دانستن فقه در مدرسه غزالی، تفکیک نومن از فنومن و نسبیت معرفت شناختی در مکتب کانت، ابطال گرایی پوپر، تحول معرفت دینی و نظریه تجربه دینی اقبال لاهوری و اشعار عارفانه مولوی در ساختار و بافتار دین شناسی سروش تأثیر به سزایی داشتند. وی در باب تأثیر گزاری پاره ای از بزرگان می‌گوید: ریشه و تأملات بعدی من در باب فقه، یکی سخنان غزالی بود و یکی هم سخنان مرحوم بازرگان، که می گفت: «فقه در میان مفاهیم دینی ما رشد سرطانی داشته و مجموعه پیکر دین و معرفت دینی را ناموزون کرده است.» 👇👇 @Taammolate_talabegi